Livre, Chap. |
[1, 8] |
ἀρχῶν,
οὐθὲν
ἅπτεται
τὰ
εἴδη,
|
ἀλλὰ |
γέγονε
τὰ
μαθήματα
τοῖς
νῦν |
[1, 8] |
Οὐ
γὰρ
κατὰ
συμβεβηκὸς
μετέχονται
|
ἀλλὰ |
δεῖ
ταύτῃ
ἑκάστου
μετέχειν
ᾗ |
[1, 8] |
οὐκ
ἔσονται
οὐσίαι
οἱ
ἀριθμοί,
|
ἀλλὰ |
δῆλον
ὅτι,
εἴπερ
ἐστί
τι |
[1, 3] |
δ'
οὔτε
γίγνεσθαι
οὔτ'
ἀπόλλυσθαι
|
ἀλλὰ |
διαμένειν
ἀΐδια.
Ἐκ
μὲν
οὖν |
[1, 3] |
οὐ
τὸ
αὐτὸ
πάντες
λέγουσιν,
|
ἀλλὰ |
Θαλῆς
μὲν
ὁ
τῆς
τοιαύτης |
[1, 3] |
μόνον
τάξις
καὶ
τὸ
καλὸν
|
ἀλλὰ |
καὶ
ἀταξία
καὶ
τὸ
αἰσχρόν, |
[1, 8] |
τῶν
αἰσθητῶν
παραδείγματα
τὰ
εἴδη
|
ἀλλὰ |
καὶ
αὐτῶν,
οἷον
τὸ
γένος, |
[1, 3] |
τοσοῦτον
ὅσον
οὐ
μόνον
ἓν
|
ἀλλὰ |
καὶ
δύο
πως
τίθησιν
αἰτίας |
[1, 8] |
οὐ
μόνον
τῆς
οὐσίας
εἰσὶν
|
ἀλλὰ |
καὶ
ἑτέρων,
καὶ
ἄλλα
δὲ |
[1, 3] |
ἀρχαῖόν
τε
καὶ
πάντες
ὡμολόγησαν)
|
ἀλλὰ |
καὶ
κατὰ
τὴν
ἄλλην
μεταβολὴν |
[1, 8] |
οὐ
μόνον
περὶ
τὰς
οὐσίας
|
ἀλλὰ |
καὶ
κατὰ
τῶν
ἄλλων
ἐστί, |
[1, 1] |
ἐμπειρία
τέχνης
οὐδὲν
δοκεῖ
διαφέρειν,
|
ἀλλὰ |
καὶ
μᾶλλον
ἐπιτυγχάνουσιν
οἱ
ἔμπειροι |
[1, 1] |
Οὐ
γὰρ
μόνον
ἵνα
πράττωμεν
|
ἀλλὰ |
καὶ
μηθὲν
μέλλοντες
πράττειν
τὸ |
[1, 1] |
ἰατρεύων
ἀλλ'
ἢ
κατὰ
συμβεβηκός,
|
ἀλλὰ |
Καλλίαν
ἢ
Σωκράτην
ἢ
τῶν |
[1, 6] |
τἀγαθὸν
αἴτιον·
οὐ
γὰρ
ἁπλῶς
|
ἀλλὰ |
κατὰ
συμβεβηκὸς
λέγουσιν.
Ὅτι
μὲν |
[1, 8] |
μετέχει,
τοῦτο
καὶ
ἀϊδίου
μετέχει,
|
ἀλλὰ |
κατὰ
συμβεβηκός·
συμβέβηκε
γὰρ
τῷ |
[1, 2] |
τὸ
θεῖον
φθονερὸν
ἐνδέχεται
εἶναι,
|
ἀλλὰ |
κατὰ
τὴν
παροιμίαν
πολλὰ
ψεύδονται |
[1, 1] |
τὸ
πρακτικοὺς
εἶναι
σοφωτέρους
ὄντας
|
ἀλλὰ |
κατὰ
τὸ
λόγον
ἔχειν
αὐτοὺς |
[1, 2] |
προσθέσεως
λεγομένων,
οἷον
ἀριθμητικὴ
γεωμετρίασ)
|
ἀλλὰ |
μὴν
καὶ
διδασκαλική
γε
ἡ |
[1, 8] |
ἀδύνατα
πρὸς
τὴν
τοιαύτην
δόξαν)
|
ἀλλὰ |
μὴν
οὐδ'
ἐκ
τῶν
εἰδῶν |
[1, 1] |
διὰ
τί
θερμὸν
τὸ
πῦρ,
|
ἀλλὰ |
μόνον
ὅτι
θερμόν.
Τὸ
μὲν |
[1, 8] |
γὰρ
ἐκεῖνἀ
οὔτε
τὰ
φθαρτά,
|
ἀλλὰ |
πάλιν
τέταρτον
ἄλλο
φαίνεται
τοῦτό |
[1, 6] |
περὶ
φύσεως
ἡμῖν
διωρισμένων
εἴρηκεν,
|
ἀλλὰ |
πάντες
ἀμυδρῶς
μὲν
ἐκείνων
δέ |
[1, 8] |
μόνον
τῶν
οὐσιῶν
ἔσται
εἴδη
|
ἀλλὰ |
πολλῶν
καὶ
ἑτέρων
(καὶ
γὰρ |
[1, 8] |
λέγει
στοιχεῖον,
οἷον
τὸ
σῶμα,
|
ἀλλὰ |
πῦρ
καὶ
γῆν,
εἴτ'
ἔστι |
[1, 4] |
ἐναντιότητας
οὐχ
ὥσπερ
οὗτοι
διωρισμένας
|
ἀλλὰ |
τὰς
τυχούσας,
οἷον
λευκὸν
μέλαν, |
[1, 6] |
τοῦ
ἐν
ἠρεμίᾳ
εἶναι
φασιν
|
ἀλλὰ |
τὸ
τί
ἦν
εἶναι
ἑκάστῳ |
[1, 8] |
μὴ
εἶναι
τὴν
δυάδα
πρώτην
|
ἀλλὰ |
τὸν
ἀριθμόν,
καὶ
τὸ
πρός |
[1, 4] |
ἀκίνητον
εἶναί
φασιν)
οὐ
μὴν
|
ἀλλὰ |
τοσοῦτόν
γε
οἰκεῖόν
ἐστι
τῇ |
[1, 7] |
εἶναι
καὶ
τὰς
τούτων
αἰτίας,
|
ἀλλὰ |
τοὺς
μὲν
νοητοὺς
αἰτίους
τούτους |
[1, 2] |
καὶ
οὐ
τοῦτον
ἑτέρῳ
πείθεσθαι,
|
ἀλλὰ |
τούτῳ
τὸν
ἧττον
σοφόν.
Τὰς |