Livre, Chap. |
[1, 3] |
ὑπὸ
ταύτης
τῆς
ζητήσεως,
τὸ
|
ἓν |
ἀκίνητόν
φασιν
εἶναι
καὶ
τὴν |
[1, 8] |
γὰρ
ἐκθέσει
οὐ
γίγνεται
πάντα
|
ἓν |
ἀλλ'
αὐτό
τι
ἕν,
ἂν |
[1, 3] |
κατὰ
τοσοῦτον
ὅσον
οὐ
μόνον
|
ἓν |
ἀλλὰ
καὶ
δύο
πως
τίθησιν |
[1, 8] |
ῥᾴδιον
εἶναι,
τὸ
δεῖξαι
ὅτι
|
ἓν |
ἅπαντα,
οὐ
γίγνεται·
τῇ
γὰρ |
[1, 8] |
δῆλον
ὅτι,
εἴπερ
ἐστί
τι
|
ἓν |
αὐτὸ
καὶ
τοῦτό
ἐστιν
ἀρχή, |
[1, 1] |
πᾶσι
τοῖς
τοιοῖσδε
κατ'
εἶδος
|
ἓν |
ἀφορισθεῖσι,
κάμνουσι
τηνδὶ
τὴν
νόσον, |
[1, 8] |
ἀριθμὸς
γίγνεται,
ἐξ
εἰδῶν
δὲ
|
ἓν |
εἶδος
πῶς;
Εἰ
δὲ
μὴ |
[1, 4] |
τὸν
ὅλον
οὐρανὸν
ἀποβλέψας
τὸ
|
ἓν |
εἶναί
φησι
τὸν
θεόν.
Οὗτοι |
[1, 5] |
εἶναι
τὸ
δὲ
εἶδος
αὐτὸ
|
ἓν |
ἕκαστον
μόνον.
Ἐπεὶ
δ'
αἴτια |
[1, 5] |
ἐπὶ
τῶν
αἰσθητῶν
τὸ
δ'
|
ἓν |
ἐν
τοῖς
εἴδεσι
λέγεται,
ὅτι |
[1, 4] |
τὸ
δὲ
ἄπειρον,
τὸ
δ'
|
ἓν |
ἐξ
ἀμφοτέρων
εἶναι
τούτων
(καὶ |
[1, 8] |
εἶναι
τι
παρὰ
ταῦτα,
τὸ
|
ἓν |
ἐπὶ
πολλῶν;
Καὶ
εἰ
μὲν |
[1, 8] |
οὐσίας,
τῶν
τε
ἄλλων
ἔστιν
|
ἓν |
ἐπὶ
πολλῶν,
καὶ
ἐπὶ
τοῖσδε |
[1, 8] |
ἐπιστῆμαι
εἰσί,
καὶ
κατὰ
τὸ
|
ἓν |
ἐπὶ
πολλῶν
καὶ
τῶν
ἀποφάσεων, |
[1, 4] |
εἰ
δὲ
μή,
πολλὰ
τὸ
|
ἓν |
ἔσται,
ὃ
κἀκείνοις
συνέβαινεν.
Παρὰ |
[1, 7] |
τῆς
τῶν
κινουμένων
αἰτίας,
πότερον
|
ἓν |
ἢ
δύο
θετέον,
οὔτ'
ὀρθῶς |
[1, 6] |
δ'
αὔτως
καὶ
οἱ
τὸ
|
ἓν |
ἢ
τὸ
ὂν
φάσκοντες
εἶναι |
[1, 4] |
(καὶ)
ἄπειρον,
περιττὸν
(καὶ)
ἄρτιον,
|
ἓν |
(καὶ)
πλῆθος,
δεξιὸν
(καὶ)
ἀριστερόν, |
[1, 8] |
μὲν
ἀϊδίων
δέ,
τὸ
δυὰς
|
ἓν |
καὶ
ταὐτόν,
ἢ
ἐπί
τ' |
[1, 5] |
τιθέασιν.
Τὸ
μὲν
οὖν
τὸ
|
ἓν |
καὶ
τοὺς
ἀριθμοὺς
παρὰ
τὰ |
[1, 7] |
σωμάτων·
οὐθεὶς
γοῦν
ἠξίωσε
τῶν
|
ἓν |
λεγόντων
γῆν
εἶναι
στοιχεῖον,
δηλονότι |
[1, 3] |
ἑαυτοῖς,
ἀλλ'
ἔνιοί
γε
τῶν
|
ἓν |
λεγόντων,
ὥσπερ
ἡττηθέντες
ὑπὸ
ταύτης |
[1, 4] |
ἀκολουθεῖν
τοῖς
φαινομένοις,
καὶ
τὸ
|
ἓν |
μὲν
κατὰ
τὸν
λόγον
πλείω |
[1, 8] |
ἀδύνατον.
(α)
Ἔτι
διὰ
τί
|
ἓν |
ὁ
ἀριθμὸς
συλλαμβανόμενος;
Ἔτι
δὲ |
[1, 4] |
οὐθὲν
ἀξιῶν
εἶναι,
ἐξ
ἀνάγκης
|
ἓν |
οἴεται
εἶναι,
τὸ
ὄν,
καὶ |
[1, 8] |
ἑτέρων
(καὶ
γὰρ
τὸ
νόημα
|
ἓν |
οὐ
μόνον
περὶ
τὰς
οὐσίας |
[1, 5] |
τοὺς
ἀριθμούς.
Τὸ
μέντοι
γε
|
ἓν |
οὐσίαν
εἶναι,
καὶ
μὴ
ἕτερόν |
[1, 4] |
τὸ
ἄπειρον
καὶ
αὐτὸ
τὸ
|
ἓν |
οὐσίαν
εἶναι
τούτων
ὧν
κατηγοροῦνται, |
[1, 4] |
καὶ
τὸ
ἄπειρον
(καὶ
τὸ
|
ἓν) |
οὐχ
ἑτέρας
τινὰς
ᾠήθησαν
εἶναι |
[1, 3] |
ὡς
ὕλην.
Καὶ
καθάπερ
οἱ
|
ἓν |
ποιοῦντες
τὴν
ὑποκειμένην
οὐσίαν
τἆλλα |
[1, 3] |
νείκους,
τότε
τὸ
πῦρ
εἰς
|
ἓν |
συγκρίνεται
καὶ
τῶν
ἄλλων
στοιχείων |
[1, 6] |
αἰσθητοῖς
τὰ
εἴδη
καὶ
τὸ
|
ἓν |
τοῖς
εἴδεσιν
οὔθ'
ὡς
ἐντεῦθεν |
[1, 2] |
τἀγαθὸν
καὶ
τὸ
οὗ
ἕνεκα
|
ἓν |
τῶν
αἰτίων
ἐστίν.
Ὅτι
δ' |
[1, 4] |
γὰρ
ὥσπερ
ἔνιοι
τῶν
φυσιολόγων
|
ἓν |
ὑποθέμενοι
τὸ
ὂν
ὅμως
γεννῶσιν |
[1, 3] |
τῆς
μεθόδου
τῆς
τοιαύτης
καὶ
|
ἓν |
φάσκοντες
εἶναι
τὸ
ὑποκείμενον
οὐθὲν |
[1, 3] |
ἐστιν.
(β)
Τῶν
μὲν
οὖν
|
ἓν |
φασκόντων
εἶναι
τὸ
πᾶν
οὐθενὶ |