Livre, Chap.
[1, 7]	αἴτιον ὅτι παρέλαβον αὐτὰς οὐκ	ἐξ	αἰσθητῶν· τὰ γὰρ μαθηματικὰ τῶν
[1, 7]	πλὴν γῆς, οὐκ ἐπισκεψάμενοι τὴν	ἐξ	ἀλλήλων γένεσιν πῶς ποιοῦνται, λέγω
[1, 7]	γὰρ συγκρίσει τὰ δὲ διακρίσει	ἐξ	ἀλλήλων γίγνεται, τοῦτο δὲ πρὸς
[1, 7]	συμβαίνειν ἀνάγκη. Γιγνόμενά τε γὰρ	ἐξ	ἀλλήλων ὁρῶμεν ὡς οὐκ ἀεὶ
[1, 4]	δὲ ἄπειρον, τὸ δ' ἓν	ἐξ	ἀμφοτέρων εἶναι τούτων (καὶ γὰρ
[1, 7]	ἄλλο χρῶμα, ἀλλ' ἄχρων ἦν	ἐξ	ἀνάγκης· εἶχε γὰρ ἄν τι
[1, 4]	μὴ ὂν οὐθὲν ἀξιῶν εἶναι,	ἐξ	ἀνάγκης ἓν οἴεται εἶναι, τὸ
[1, 3]	ὅταν ἀπορήσῃ διὰ τίν' αἰτίαν	ἐξ	ἀνάγκης ἐστί, τότε παρέλκει αὐτόν,
[1, 9]	ἄλλου μὲν λέγοντος συνέφησεν ἂν	ἐξ	ἀνάγκης, σαφῶς δὲ οὐκ εἴρηκεν.
[1, 7]	οὐ διήρθρωσεν, ἠκολούθησε μέντ' ἂν	ἐξ	ἀνάγκης τοῖς ἐπάγουσιν αὐτόν. Ἀτόπου
[1, 3]	~Ἐπεὶ δὲ φανερὸν ὅτι τῶν	ἐξ	ἀρχῆς αἰτίων δεῖ λαβεῖν ἐπιστήμην
[1, 3]	κινήσεως. Οἱ μὲν οὖν πάμπαν	ἐξ	ἀρχῆς ἁψάμενοι τῆς μεθόδου τῆς
[1, 2]	αὐτῆς εἰς τοὐναντίον ἡμῖν τῶν	ἐξ	ἀρχῆς ζητήσεων. Ἄρχονται μὲν γάρ,
[1, 7]	οὐρανὸν ὄντων καὶ γιγνομένων καὶ	ἐξ	ἀρχῆς καὶ νῦν, ἀριθμὸν δ'
[1, 2]	καὶ τὸ πρῶτον ἤρξαντο φιλοσοφεῖν,	ἐξ	ἀρχῆς μὲν τὰ πρόχειρα τῶν
[1, 5]	ἀριθμοὺς ἔξω τῶν πρώτων εὐφυῶς	ἐξ	αὐτῆς γεννᾶσθαι ὥσπερ ἔκ τινος
[1, 8]	εἶδος πῶς; Εἰ δὲ μὴ	ἐξ	αὐτῶν ἀλλ' ἐκ τῶν ἐν
[1, 9]	ἐπανέλθωμεν πάλιν· τάχα γὰρ ἂν	ἐξ	αὐτῶν εὐπορήσαιμέν τι πρὸς τὰς
[1, 6]	ὅμως δὲ τοσοῦτόν γ' ἔχομεν	ἐξ	αὐτῶν, ὅτι τῶν λεγόντων περὶ
[1, 8]	πολλῶν ἀριθμῶν εἷς ἀριθμὸς γίγνεται,	ἐξ	εἰδῶν δὲ ἓν εἶδος πῶς;
[1, 3]	συνίωσιν εἰς τὸ ἕν, ἀναγκαῖον	ἐξ	ἑκάστου τὰ μόρια διακρίνεσθαι πάλιν.
[1, 5]	ὡς δ' οὐσίαν τὸ ἕν·	ἐξ	ἐκείνων γὰρ κατὰ μέθεξιν τοῦ
[1, 2]	τῶν πρώτων εἰσίν (αἱ γὰρ	ἐξ	ἐλαττόνων ἀκριβέστεραι τῶν ἐκ προσθέσεως
[1, 8]	γὰρ οὐκ ἀνάγκη γίγνεσθαι συλλογισμόν,	ἐξ	ἐνίων δὲ καὶ οὐχ ὧν
[1, 8]	εἴδη, κατ' οὐθένα φαίνεται τούτων·	ἐξ	ἐνίων μὲν γὰρ οὐκ ἀνάγκη
[1, 3]	διακρινόμενα εἰς ἕν τε καὶ	ἐξ	ἑνός) Αναξαγόρας δὲ ὁ Κλαζομένιος
[1, 8]	καὶ τοῦτον τὸν τρόπον ζητοῦντας	ἐξ	οἵων ἐστὶ στοιχείων. Ἐκ τίνων
[1, 3]	μόνας ᾠήθησαν ἀρχὰς εἶναι πάντων·	ἐξ	οὗ γὰρ ἔστιν ἅπαντα τὰ
[1, 3]	ἔστιν ἅπαντα τὰ ὄντα καὶ	ἐξ	οὗ γίγνεται πρώτου καὶ εἰς
[1, 3]	καὶ τούτῳ ζῶν (τὸ δ'	ἐξ	οὗ γίγνεται, τοῦτ' ἐστὶν ἀρχὴ
[1, 7]	ἂν δόξειε στοιχειωδέστατον εἶναι πάντων	ἐξ	οὗ γίγνονται συγκρίσει πρώτου, (α)
[1, 8]	τούτων εἶναί τι πέρας· ὥστ'	ἐξ	οὗ λόγου γραμμὴ ἔστι, καὶ
[1, 7]	εἶναι παρὰ τὸν ἀριθμὸν τοῦτον	ἐξ	οὗ συνέστηκεν ὁ κόσμος; Ὅταν
[1, 4]	τὸ ὂν ὅμως γεννῶσιν ὡς	ἐξ	ὕλης τοῦ ἑνός, ἀλλ' ἕτερον
[1, 3]	ἢ μίαν ἢ πλείους μιᾶς	ἐξ	ὧν γίγνεται τἆλλα σωζομένης ἐκείνης.
[1, 8]	ἡ δι' ὁρισμῶν (δεῖ γὰρ	ἐξ	ὧν ὁ ὁρισμὸς προειδέναι καὶ
[1, 8]	εἴγε πάντων ταὐτὰ στοιχεῖά ἐστιν	ἐξ	ὧν, ὥσπερ αἱ σύνθετοι φωναί

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 29/11/2007