Alphabétiquement     [«   »]
γραμμὴ 1
γραμμὴν 2
γραμμῆς 1
δ 91
δακτύλιος 1
δέ 9
δὲ 166
Fréquences     [«    »]
71
73 περὶ
68 τοῖς
91 δ
94 τὰ
105 εἶναι
109 τὴν
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Aristote, Métaphysique, livre I

δ


Livre, Chap.
[1, 7]   πῦρ οἱ δ' ὕδωρ οἱ  δ'   ἀέρα τοῦτ' εἶναί φασιν· καίτοι
[1, 5]   τῶν ὄντων ἰδέας προσηγόρευσε, τὰ  δ'   αἰσθητὰ παρὰ ταῦτα καὶ κατὰ
[1, 3]   πρώτην αἰτίαν οἰώμεθα γνωρίζειν) τὰ  δ'   αἴτια λέγεται τετραχῶς, ὧν μίαν
[1, 5]   αὐτὸ ἓν ἕκαστον μόνον. Ἐπεὶ  δ'   αἴτια τὰ εἴδη τοῖς ἄλλοις,
[1, 7]   περιείληφεν καλούμενος οὐρανός. Τὰς  δ'   αἰτίας καὶ τὰς ἀρχάς, ὥσπερ
[1, 7]   ἐκτοπωτέροις χρῶνται τῶν φυσιολόγων (τὸ  δ'   αἴτιον ὅτι παρέλαβον αὐτὰς οὐκ
[1, 4]   τοῖς περὶ φύσεως εἰρήκαμεν) ἀναγκαζόμενος  δ'   ἀκολουθεῖν τοῖς φαινομένοις, καὶ τὸ
[1, 7]   ἐξ ἀρχῆς καὶ νῦν, ἀριθμὸν  δ'   ἄλλον μηθένα εἶναι παρὰ τὸν
[1, 3]   καὶ ἀέρι καὶ ὕδατι· λάβοι  δ'   ἄν τις αὐτὸ θεωρῶν ἐκ
[1, 3]   κίνησις ὑπάρχει τοῖς οὖσιν. Ὑποπτεύσειε  δ'   ἄν τις Ησίοδον πρῶτον ζητῆσαι
[1, 8]   οἴεσθαι ἔχειν οὐκ ἀληθές. Πῶς  δ'   ἄν τις καὶ μάθοι τὰ
[1, 8]   οὔτε ὁμολογούμενα τῇ νοήσει. Ἔτι  δ'   ἀναγκαῖον ἕτερον γένος ἀριθμοῦ κατασκευάζειν
[1, 3]   πυρὶ μὲν καθ' αὑτὸ τοῖς  δ'   ἀντικειμένοις ὡς μιᾷ φύσει, γῇ
[1, 1]   ἐποίησεν, ὡς φησὶ Πῶλος,  δ'   ἀπειρία τύχην. Γίγνεται δὲ τέχνη
[1, 5]   ὡς ἑνὸς δυάδα ποιῆσαι, τὸ  δ'   ἄπειρον ἐκ μεγάλου καὶ μικροῦ,
[1, 4]   καὶ μὲν πεπερασμένον  δ'   ἄπειρόν φησιν εἶναι αὐτό) Ξενοφάνης
[1, 4]   μὲν λέγειν καὶ ὁρίζεσθαι, λίαν  δ'   ἁπλῶς ἐπραγματεύθησαν. Ὡρίζοντό τε γὰρ
[1, 2]   τῆς τοῦ παντὸς γενέσεως.  δ'   ἀπορῶν καὶ θαυμάζων οἴεται ἀγνοεῖν
[1, 4]   τὴν φύσιν ἀφωμοιῶσθαι πᾶσαν, οἱ  δ'   ἀριθμοὶ πάσης τῆς φύσεως πρῶτοι,
[1, 4]   ἄρτιον εἶναι καὶ περιττόν) τὸν  δ'   ἀριθμὸν ἐκ τοῦ ἑνός, ἀριθμοὺς
[1, 5]   ἀριθμοὺς παρὰ τὰ αἰσθητά, οἱ  δ'   ἀριθμοὺς εἶναί φασιν αὐτὰ τὰ
[1, 5]   ὑπὸ μιᾶς πληροῦται ὀχείας, τὸ  δ'   ἄρρεν πολλὰ πληροῖ· καίτοι ταῦτα
[1, 7]   τὰ στοιχεῖα τιθέασι μόνον, τῶν  δ'   ἀσωμάτων οὔ, ὄντων καὶ ἀσωμάτων.
[1, 2]   τις τῶν θείων εἴη. Μόνη  δ'   αὕτη τούτων ἀμφοτέρων τετύχηκεν·
[1, 7]   εἴπομεν, ἔστω ταῦτ' εἰρημένα· τὸ  δ'   αὐτὸ κἂν εἴ τις ταῦτα
[1, 6]   τὰς κινήσεις οὔσας λέγουσιν· ὡς  δ'   αὔτως καὶ οἱ τὸ ἓν
[1, 1]   αὐτῶν οὐκ ἐγγίγνεται μνήμη, τοῖς  δ'   ἐγγίγνεται. (β) Καὶ διὰ τοῦτο
[1, 7]   ἐκεῖνος οὔ φησιν. Αναξαγόραν  δ'   εἴ τις ὑπολάβοι δύο λέγειν
[1, 2]   αἰτίας λέγοντες περὶ ἑκάστοὐ, τὸ  δ'   εἰδέναι καὶ τὸ ἐπίστασθαι αὐτῶν
[1, 5]   ἐστιν αἴτια τοῖς ἄλλοις, τοῖς  δ'   εἴδεσι τὸ ἕν) καὶ τίς
[1, 6]   ἄλλων τὰ εἴδη παρέχονται, τοῖς  δ'   εἴδεσι τὸ ἕν) τὸ δ'
[1, 5]   τῆς ὕλης πολλὰ ποιοῦσιν, τὸ  δ'   εἶδος ἅπαξ γεννᾷ μόνον, φαίνεται
[1, 5]   ἀΐδια καὶ ἀκίνητα εἶναι, τῶν  δ'   εἰδῶν τῷ τὰ μὲν πόλλ'
[1, 7]   ἤδη γὰρ ἂν ἀπεκέκριτο, φησὶ  δ'   εἶναι μεμιγμένα πάντα πλὴν τοῦ
[1, 8]   ἐκ πλατέος καὶ στενοῦ, σῶμα  δ'   ἐκ βαθέος καὶ ταπεινοῦ. Καίτοι
[1, 5]   εἶδος ἅπαξ γεννᾷ μόνον, φαίνεται  δ'   ἐκ μιᾶς ὕλης μία τράπεζα,
[1, 1]   καὶ τέχνῃ καὶ λογισμοῖς. Γίγνεται  δ'   ἐκ τῆς μνήμης ἐμπειρία τοῖς
[1, 5]   τῶν ζητουμένων οὕτω διώρισεν· φανερὸν  δ'   ἐκ τῶν εἰρημένων ὅτι δυοῖν
[1, 8]   μὲν οὐσίας εἶναί φαμεν, ὅπως  δ'   ἐκεῖναι τούτων οὐσίαι, διὰ κενῆς
[1, 8]   δώσει τὸ καθόλου εἶναι· τοῦτο  δ'   ἐν ἐνίοις ἀδύνατον. Οὐθένα δ'
[1, 1]   τὸ καθόλου μὲν γνωρίζῃ τὸ  δ'   ἐν τούτῳ καθ' ἕκαστον ἀγνοῇ,
[1, 5]   μὲν ἐπὶ τῶν αἰσθητῶν τὸ  δ'   ἓν ἐν τοῖς εἴδεσι λέγεται,
[1, 4]   πεπερασμένον τὸ δὲ ἄπειρον, τὸ  δ'   ἓν ἐξ ἀμφοτέρων εἶναι τούτων
[1, 1]   τῶν ἄλλων τῶν ὁμογενῶν· οὗ  δ'   ἕνεκα νῦν ποιούμεθα τὸν λόγον
[1, 3]   γιγνόμενον καὶ τούτῳ ζῶν (τὸ  δ'   ἐξ οὗ γίγνεται, τοῦτ' ἐστὶν
[1, 1]   ὅμοιον εἶναι καὶ ἐμπειρία, ἀποβαίνει  δ'   ἐπιστήμη καὶ τέχνη διὰ τῆς
[1, 2]   τοῦ μάλιστα ἐπιστητοῦ) μάλιστα  δ'   ἐπιστητὰ τὰ πρῶτα καὶ τὰ
[1, 3]   ἡλικίᾳ πρότερος ὢν τούτου τοῖς  δ'   ἔργοις ὕστερος ἀπείρους εἶναί φησι
[1, 2]   ἕνεκέν ἐστι πρακτέον ἕκαστον· τοῦτο  δ'   ἐστὶ τἀγαθὸν ἑκάστου, ὅλως δὲ
[1, 9]   τῷ λόγῳ φησὶν εἶναι, τοῦτο  δ'   ἐστὶ τὸ τί ἦν εἶναι
[1, 7]   οὐκ ὀρθῶς ἂν λέγοι· εἰ  δ'   ἔστι τὸ τῇ γενέσει ὕστερον
[1, 2]   ἐπιστήμην μάλιστα αἱρήσεται, (β) τοιαύτη  δ'   ἐστὶν τοῦ μάλιστα ἐπιστητοῦ)
[1, 1]   καὶ διαφέροντα τῶν ἄλλων· πλειόνων  δ'   εὑρισκομένων τεχνῶν καὶ τῶν μὲν
[1, 5]   εἷς ὢν πολλὰς ποιεῖ. Ὁμοίως  δ'   ἔχει καὶ τὸ ἄρρεν πρὸς
[1, 8]   δ' ἐν ἐνίοις ἀδύνατον. Οὐθένα  δ'   ἔχει λόγον οὐδὲ τὰ μετὰ
[1, 3]   ἁψάμενον τούτων τῶν λόγων, αἰτίαν  δ'   ἔχει πρότερον Ερμότιμος Κλαζομένιος
[1, 1]   τοῦ εἰδέναι ὀρέγονται φύσει. Σημεῖον  δ'   τῶν αἰσθήσεων ἀγάπησις· καὶ
[1, 7]   τούτῳ τὰ μὲν ταὐτὰ τὰ  δ'   ἴδια συμβαίνειν ἀνάγκη. Γιγνόμενά τε
[1, 6]   καὶ τὸ μικρὸν λέγων, οἱ  δ'   Ιταλικοὶ τὸ ἄπειρον, Εμπεδοκλῆς δὲ
[1, 8]   ζα ἐκ τοῦ ς καὶ  δ   καὶ α φασὶν εἶναι, οἱ
[1, 6]   μὲν οὐθεὶς ἀποδέδωκε, (β) μάλιστα  δ'   οἱ τὰ εἴδη τιθέντες λέγουσιν
[1, 8]   ἔσονται ἑτέρου πρὸς ἕτερον. Λέγω  δ'   οἷον, εἰ ἔστιν Καλλίας
[1, 8]   μὴ καθ' ὑποκειμένου λέγεται (λέγω  δ'   οἷον, εἴ τι αὐτοδιπλασίου μετέχει,
[1, 4]   αὐτοῖς εἶναι τὴν πραγματείαν· λέγω  δ'   οἷον, ἐπειδὴ τέλειον δεκὰς
[1, 7]   κατὰ τῆς οὐσίας ἐκείνης, λέγω  δ'   οἷον ὅτι οὔτε λευκὸν οὔτε
[1, 3]   αὐτὸ ποιεῖ μεταβάλλειν ἑαυτό· λέγω  δ'   οἷον οὔτε τὸ ξύλον οὔτε
[1, 7]   ὄντων ποιοῦνται τὴν θεωρίαν, τῶν  δ'   ὄντων τὰ μὲν αἰσθητὰ τὰ
[1, 1]   ἄλλο γένος ζῴων ἔστἰ, μανθάνει  δ'   ὅσα πρὸς τῇ μνήμῃ καὶ
[1, 4]   τἀναντία ἀρχαὶ τῶν ὄντων· τὸ  δ'   ὅσαι παρὰ τῶν ἑτέρων, καὶ
[1, 1]   τῆς ἐμπειρίας λόγον ἐχόντων (αἴτιον  δ'   ὅτι μὲν ἐμπειρία τῶν
[1, 8]   δὲ μή, οὐδὲν διοίσει. Εἰ  δ'   ὅτι λόγοι ἀριθμῶν τἀνταῦθα, οἷον
[1, 1]   ὡς εἰπεῖν τῶν ἄλλων. Αἴτιον  δ'   ὅτι μάλιστα ποιεῖ γνωρίζειν ἡμᾶς
[1, 1]   ἀκολουθοῦσαν τὴν σοφίαν πᾶσι· τοῦτο  δ'   ὅτι οἱ μὲν τὴν αἰτίαν
[1, 1]   οὕτω πολλοῖς, ἐμπειρίας ἐστίν· τὸ  δ'   ὅτι πᾶσι τοῖς τοιοῖσδε κατ'
[1, 2]   ἓν τῶν αἰτίων ἐστίν. Ὅτι  δ'   οὐ ποιητική, δῆλον καὶ ἐκ
[1, 1]   μὲν τὴν αἰτίαν ἴσασιν οἱ  δ'   οὔ. Οἱ μὲν γὰρ ἔμπειροι
[1, 6]   δ' εἴδεσι τὸ ἕν) τὸ  δ'   οὗ ἕνεκα αἱ πράξεις καὶ
[1, 2]   μὲν οὖν πᾶσαι ταύτης, ἀμείνων  δ'   οὐδεμία. Δεῖ μέντοι πως καταστῆναι
[1, 7]   ὄντων τὰ μὲν αἰσθητὰ τὰ  δ'   οὐκ αἰσθητὰ τιθέασι, δῆλον ὡς
[1, 2]   μόνος τοῦτ' ἔχοι γέρας ἄνδρα  δ'   οὐκ ἄξιον μὴ οὐ ζητεῖν
[1, 1]   τὸ ὅτι μὲν ἴσασι, διότι  δ'   οὐκ ἴσασιν· οἱ δὲ τὸ
[1, 8]   ἀρχὴ τῆς μεταβολῆς) τὴν  δ'   οὐσίαν οἰόμενοι λέγειν αὐτῶν ἑτέρας
[1, 5]   τὸ μικρὸν εἶναι ἀρχάς, ὡς  δ'   οὐσίαν τὸ ἕν· ἐξ ἐκείνων
[1, 3]   συγκρίσει καὶ διακρίσει μόνον, ἄλλως  δ'   οὔτε γίγνεσθαι οὔτ' ἀπόλλυσθαι ἀλλὰ
[1, 3]   ἐν ὕλης εἴδει λεγομένην· προϊόντων  δ'   οὕτως, αὐτὸ τὸ πρᾶγμα ὡδοποίησεν
[1, 8]   πυρὸς ὕδατος ὁμοιομεροῦς· εἰ  δ'   οὕτως, οὐκ ἔσονται οὐσίαι οἱ
[1, 3]   τὴν φύσιν ὑγρὰν ἔχειν, τὸ  δ'   ὕδωρ ἀρχὴν τῆς φύσεως εἶναι
[1, 7]   οἱ μὲν γὰρ πῦρ οἱ  δ'   ὕδωρ οἱ δ' ἀέρα τοῦτ'
[1, 8]   ὃν Αναξαγόρας μὲν πρῶτος Εὔδοξος  δ'   ὕστερον καὶ ἄλλοι τινὲς ἔλεγον
[1, 4]   οὐ διήρθρωται παρ' ἐκείνων, ἐοίκασι  δ'   ὡς ἐν ὕλης εἴδει τὰ
[1, 1]   αἰτίας τῶν ποιουμένων ἴσασιν (τοὺς  δ'   ὥσπερ καὶ τῶν ἀψύχων ἔνια




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 29/11/2007