Livre, Chap.
[1, 4]	κακόν, μέγα μικρόν. Οὗτος μὲν	οὖν	ἀδιορίστως ἀπέρριψε περὶ τῶν λοιπῶν,
[1, 1]	πολλὰς δηλοῖ διαφοράς. Φύσει μὲν	οὖν	αἴσθησιν ἔχοντα γίγνεται τὰ ζῷα,
[1, 1]	ἔχει τὴν αἴσθησιν. Τὰ μὲν	οὖν	ἄλλα ταῖς φαντασίαις ζῇ καὶ
[1, 3]	λέγοντας τοὺς πρότερον. Φανερῶς μὲν	οὖν	Αναξαγόραν ἴσμεν ἁψάμενον τούτων τῶν
[1, 1]	ᾧ συμβέβηκεν ἀνθρώπῳ εἶναι· ἐὰν	οὖν	ἄνευ τῆς ἐμπειρίας ἔχῃ τις
[1, 3]	τιμιώτατόν ἐστιν. (α) εἰ μὲν	οὖν	ἀρχαία τις αὕτη καὶ παλαιὰ
[1, 1]	καίει τὸ πῦρ· τὰ μὲν	οὖν	ἄψυχα φύσει τινὶ ποιεῖν τούτων
[1, 8]	Σωκράτης ὁδὶ δὲ Καλλίας; Τί	οὖν	ἐκεῖνοι τούτοις αἴτιοί εἰσιν; Οὐδὲ
[1, 1]	τῶν ἱερέων ἔθνος. Εἴρηται μὲν	οὖν	ἐν τοῖς ἠθικοῖς τίς διαφορὰ
[1, 7]	διέλθωμεν περὶ αὐτῶν. ~Ὅσοι μὲν	οὖν	ἕν τε τὸ πᾶν καὶ
[1, 3]	ἴδιόν ἐστιν. (β) Τῶν μὲν	οὖν	ἓν φασκόντων εἶναι τὸ πᾶν
[1, 3]	ἀρχάς τινας καὶ αἰτίας· ἐπελθοῦσιν	οὖν	ἔσται τι προὔργου τῇ μεθόδῳ
[1, 1]	ποιητικῶν μᾶλλον. (α) Ὅτι μὲν	οὖν	ἡ σοφία περί τινας ἀρχὰς
[1, 2]	ἡ διάμετρος μετρητή. Τίς μὲν	οὖν	ἡ φύσις τῆς ἐπιστήμης τῆς
[1, 3]	πάσης τοῦτ' ἐστίν) τεθεώρηται μὲν	οὖν	ἱκανῶς περὶ αὐτῶν ἡμῖν ἐν
[1, 4]	φησι τὸν θεόν. Οὗτοι μὲν	οὖν,	καθάπερ εἴπομεν, ἀφετέοι πρὸς τὴν
[1, 6]	Εμπεδοκλέα καὶ Αναξαγόραν. ~Συντόμως μὲν	οὖν	καὶ κεφαλαιωδῶς ἐπεληλύθαμεν τίνες τε
[1, 7]	ἡμῖν προκειμένων σκέψιν. Οἱ μὲν	οὖν	καλούμενοι Πυθαγόρειοι ταῖς μὲν ἀρχαῖς
[1, 6]	κατὰ συμβεβηκὸς λέγουσιν. Ὅτι μὲν	οὖν	ὀρθῶς διώρισται περὶ τῶν αἰτίων
[1, 8]	καὶ βαθὺ καὶ ταπεινόν· ὥσπερ	οὖν	οὐδ' ἀριθμὸς ὑπάρχει ἐν αὐτοῖς,
[1, 3]	ὁ Κλαζομένιος εἰπεῖν. Οἱ μὲν	οὖν	οὕτως ὑπολαμβάνοντες ἅμα τοῦ καλῶς
[1, 4]	φασὶ τὴν οὐσίαν. Τῶν μὲν	οὖν	παλαιῶν καὶ πλείω λεγόντων τὰ
[1, 3]	ἀρχὴ τῆς κινήσεως. Οἱ μὲν	οὖν	πάμπαν ἐξ ἀρχῆς ἁψάμενοι τῆς
[1, 3]	μόρια διακρίνεσθαι πάλιν. Εμπεδοκλῆς μὲν	οὖν	παρὰ τοὺς πρότερον πρῶτος τὸ
[1, 2]	ἔχοι ὁ θεός. Ἀναγκαιότεραι μὲν	οὖν	πᾶσαι ταύτης, ἀμείνων δ' οὐδεμία.
[1, 5]	ἀρχῶν ἐκείνων ἐστίν. Πλάτων μὲν	οὖν	περὶ τῶν ζητουμένων οὕτω διώρισεν·
[1, 1]	μόνον ὅτι θερμόν. Τὸ μὲν	οὖν	πρῶτον εἰκὸς τὸν ὁποιανοῦν εὑρόντα
[1, 3]	συνάξει τὰ πράγματα. Τούτους μὲν	οὖν	πῶς χρὴ διανεῖμαι περὶ τοῦ
[1, 5]	τινός, ἀεί γε μεταβαλλόντων. Οὗτος	οὖν	τὰ μὲν τοιαῦτα τῶν ὄντων
[1, 9]	τῶν οἰκείων στοιχείων. ~Ὅτι μὲν	οὖν	τὰς εἰρημένας ἐν τοῖς φυσικοῖς
[1, 6]	τὸ πρῶτον στοιχεῖον) οὗτοι μὲν	οὖν	ταύτης τῆς αἰτίας ἥψαντο μόνον,
[1, 4]	κατὰ τὴν φύσιν. Εἰς μὲν	οὖν	τὴν νῦν σκέψιν τῶν αἰτίων
[1, 5]	τούτων οὐ τιθέασιν. Τὸ μὲν	οὖν	τὸ ἓν καὶ τοὺς ἀριθμοὺς
[1, 1]	πυρέττουσι καύσῳ, τέχνης. Πρὸς μὲν	οὖν	τὸ πράττειν ἐμπειρία τέχνης οὐδὲν
[1, 4]	οὐσίαν πάντων. Περί τε τούτων	οὖν	τοῦτον ἀπεφήναντο τὸν τρόπον, καὶ
[1, 7]	εἶναι τὴν ὑπόληψιν) κατὰ μὲν	οὖν	τοῦτον τὸν λόγον οὔτ' εἴ
[1, 4]	αἱ ἐναντιώσεις ἀπεφήναντο. Παρὰ μὲν	οὖν	τούτων ἀμφοῖν τοσοῦτον ἔστι λαβεῖν,
[1, 9]	δὲ οὐκ εἴρηκεν. Περὶ μὲν	οὖν	τούτων δεδήλωται καὶ πρότερον· ὅσα
[1, 3]	ἀλλὰ διαμένειν ἀΐδια. Ἐκ μὲν	οὖν	τούτων μόνην τις αἰτίαν νομίσειεν
[1, 8]	ἐκ τίνος ἐνυπάρξουσιν; Τούτῳ μὲν	οὖν	τῷ γένει καὶ διεμάχετο Πλάτων
[1, 3]	ἄλλοις ῥᾳθύμως ἀφεῖσαν. Περὶ μὲν	οὖν	τῶν δύο αἰτιῶν, ὥσπερ λέγομεν,
[1, 2]	τῇ φύσει πάσῃ. Ἐξ ἁπάντων	οὖν	τῶν εἰρημένων ἐπὶ τὴν αὐτὴν
[1, 4]	τὸ μὴ ὄν. Ἐκ μὲν	οὖν	τῶν εἰρημένων καὶ παρὰ τῶν
[1, 4]	τῶν δὲ δύο. Μέχρι μὲν	οὖν	τῶν Ιταλικῶν καὶ χωρὶς ἐκείνων
[1, 7]	γῆ δὲ ὕδατος. Περὶ μὲν	οὖν	τῶν μίαν τιθεμένων αἰτίαν οἵαν
[1, 4]	ὃ κἀκείνοις συνέβαινεν. Παρὰ μὲν	οὖν	τῶν πρότερον καὶ τῶν ἄλλων
[1, 8]	τούτους δὲ αἰσθητούς. ~Περὶ μὲν	οὖν	τῶν Πυθαγορείων ἀφείσθω τὰ νῦν
[1, 5]	ὄντων εἶναι στοιχεῖα. Ὡς μὲν	οὖν	ὕλην τὸ μέγα καὶ τὸ
[1, 2]	τὸν ἧττον σοφόν. Τὰς μὲν	οὖν	ὑπολήψεις τοιαύτας καὶ τοσαύτας ἔχομεν
[1, 2]	τοιαύτη φρόνησις ἤρξατο ζητεῖσθαι. Δῆλον	οὖν	ὡς δι' οὐδεμίαν αὐτὴν ζητοῦμεν
[1, 3]	κακῶν τὸ κακόν) Οὗτοι μὲν	οὖν,	ὥσπερ λέγομεν, καὶ μέχρι τούτου
[1, 3]	ἐκ τῶν ἐπῶν) Οὗτος μὲν	οὖν,	ὥσπερ λέγομεν, οὕτω τε καὶ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 29/11/2007