Livre, Chap. |
[1, 2] |
ἀκριβέστεραι
τῶν
ἐκ
προσθέσεως
λεγομένων,
|
οἷον |
ἀριθμητικὴ
γεωμετρίασ)
ἀλλὰ
μὴν
καὶ |
[1, 1] |
τὸ
διὰ
τί
περὶ
οὐδενός,
|
οἷον |
διὰ
τί
θερμὸν
τὸ
πῦρ, |
[1, 8] |
ἑτέρου
πρὸς
ἕτερον.
Λέγω
δ'
|
οἷον, |
εἰ
ἔστιν
ὁ
Καλλίας
λόγος |
[1, 8] |
καθ'
ὑποκειμένου
λέγεται
(λέγω
δ'
|
οἷον, |
εἴ
τι
αὐτοδιπλασίου
μετέχει,
τοῦτο |
[1, 5] |
τῶν
προτέρων
ἐπιζητῆσαί
τινας
φιλοσόφων,
|
οἷον |
Εμπεδοκλέα
καὶ
Αναξαγόραν.
~Συντόμως
μὲν |
[1, 7] |
εἴ
τις
ταῦτα
πλείω
τίθησιν,
|
οἷον |
Εμπεδοκλῆς
τέτταρά
φησιν
εἶναι
σώματα |
[1, 3] |
μέντοι
καὶ
οὐθὲν
σαφῶς
ἀλλ'
|
οἷον |
ἐν
ταῖς
μάχαις
οἱ
ἀγύμναστοι |
[1, 8] |
ἐκ
τῶν
ἐν
τῷ
ἀριθμῷ,
|
οἷον |
ἐν
τῇ
μυριάδι,
πῶς
ἔχουσιν |
[1, 4] |
εἶναι
τὴν
πραγματείαν·
λέγω
δ'
|
οἷον, |
ἐπειδὴ
τέλειον
ἡ
δεκὰς
εἶναι |
[1, 8] |
δ'
ὅτι
λόγοι
ἀριθμῶν
τἀνταῦθα,
|
οἷον |
ἡ
συμφωνία,
δῆλον
ὅτι
ἐστὶν |
[1, 3] |
τοῖς
οὖσιν
ἔθηκεν
ὡς
ἀρχήν,
|
οἷον |
καὶ
Παρμενίδης·
καὶ
γὰρ
οὗτος |
[1, 1] |
εἰδότα
δὲ
ποιεῖ
ἃ
ποιεῖ,
|
οἷον |
καίει
τὸ
πῦρ·
τὰ
μὲν |
[1, 4] |
οὗτοι
διωρισμένας
ἀλλὰ
τὰς
τυχούσας,
|
οἷον |
λευκὸν
μέλαν,
γλυκὺ
πικρόν,
ἀγαθὸν |
[1, 1] |
μὴ
δύναται
τῶν
ψόφων
ἀκούειν
|
(οἷον |
μέλιττα
κἂν
εἴ
τι
τοιοῦτον |
[1, 3] |
κόσμου
καὶ
τῆς
τάξεως
πάσης
|
οἷον |
νήφων
ἐφάνη
παρ'
εἰκῇ
λέγοντας |
[1, 8] |
ἕτεροι
ἀριθμοί
εἰσι
τὰ
ὄντα,
|
οἷον |
ὁδὶ
μὲν
ὁ>
ἀριθμὸς
ἄνθρωπος |
[1, 8] |
κινῆσον,
καὶ
πολλὰ
γίγνεται
ἕτερα,
|
οἷον |
οἰκία
καὶ
δακτύλιος,
ὧν
οὔ |
[1, 6] |
ὅθεν
ἡ
ἀρχὴ
τῆς
κινήσεως
|
(οἷον |
ὅσοι
φιλίαν
καὶ
νεῖκος
ἢ |
[1, 7] |
τῆς
οὐσίας
ἐκείνης,
λέγω
δ'
|
οἷον |
ὅτι
οὔτε
λευκὸν
οὔτε
μέλαν |
[1, 3] |
ποιεῖ
μεταβάλλειν
ἑαυτό·
λέγω
δ'
|
οἷον |
οὔτε
τὸ
ξύλον
οὔτε
ὁ |
[1, 2] |
καὶ
περὶ
τῶν
μειζόνων
διαπορήσαντες,
|
οἷον |
περί
τε
τῶν
τῆς
σελήνης |
[1, 6] |
ἐάν
τε
ἀσώματον
τοῦτο
τιθῶσιν
|
(οἷον |
Πλάτων
μὲν
τὸ
μέγα
καὶ |
[1, 4] |
ἑτέρας
τινὰς
ᾠήθησαν
εἶναι
φύσεις,
|
οἷον |
πῦρ
ἢ
γῆν
ἤ
τι |
[1, 4] |
πάλιν
τίθησι,
θερμὸν
καὶ
ψυχρόν,
|
οἷον |
πῦρ
καὶ
γῆν
λέγων·
(α) |
[1, 7] |
ἁπλοῦν
καὶ
ἀμιγές)
καὶ
θάτερον,
|
οἷον |
τίθεμεν
τὸ
ἀόριστον
πρὶν
ὁρισθῆναι |
[1, 8] |
τὰ
εἴδη
ἀλλὰ
καὶ
αὐτῶν,
|
οἷον |
τὸ
γένος,
ὡς
γένος
εἰδῶν· |
[1, 8] |
καὶ
τῆς
ὕλης
ἢ
ὕλην,
|
οἷον |
τὸ
μέγα
καὶ
τὸ
μικρόν, |
[1, 8] |
οὐ
τὸ
κοινὸν
λέγει
στοιχεῖον,
|
οἷον |
τὸ
σῶμα,
ἀλλὰ
πῦρ
καὶ |
[1, 3] |
πλείω
ποιοῦσι
μᾶλλον
ἐνδέχεται
λέγειν,
|
οἷον |
τοῖς
θερμὸν
καὶ
ψυχρὸν
ἢ |
[1, 1] |
κάμνουσι
τηνδὶ
τὴν
νόσον,
συνήνεγκεν,
|
οἷον |
τοῖς
φλεγματώδεσιν
ἢ
χολώδεσι
(ἢ) |
[1, 8] |
τοῦ
αὐτοῦ,
ὥστε
καὶ
εἴδη,
|
οἷον |
τοῦ
ἀνθρώπου
τὸ
ζῷον
καὶ |