Pages
[402]	τε καὶ μελέτης; Παντάπασι μὲν	οὖν.	Αρ’ οὖν, ὃ λέγω, πρὸς
[397]	ἕκαστος ἓν πράττει. Οὐ γὰρ	οὖν	ἁρμόττει. Οὐκοῦν διὰ ταῦτα ἐν
[415]	πάντα οὕτως ἐξ ἀλλήλων. τοῖς	οὖν	ἄρχουσι καὶ πρῶτον καὶ μάλιστα
[388]	ἄλλῳ καλλίονι πείσῃ. Οὐ γὰρ	οὖν	δεῖ. Ἀλλὰ μὴν οὐδὲ φιλογέλωτάς
[389]	βούλει ἐμὸν τιθέναι· οὐ γὰρ	οὖν	δὴ (ἀποδεκτέον. Ἀλλὰ μὴν καὶ
[393]	τὴν διήγησιν ποιοῦνται. Πάνυ μὲν	οὖν.	Εἰ δέ γε μηδαμοῦ ἑαυτὸν
[400]	τὸ αὑτῶν πράττειν; Διωκτέα μὲν	οὖν.	~(Εστιν δέ γέ που πλήρης
[405]	καὶ ἀπορίᾳ οἰκείων; Πάντων μὲν	οὖν,	ἔφη, αἴσχιστον. Η δοκεῖ σοι,
[409]	τε καὶ ἄλλοις. Παντάπασι μὲν	οὖν,	ἔφη, ἀληθῆ. Οὐ τοίνυν, ἦν
[400]	ἦθος κατεσκευασμένην διάνοιαν. Παντάπασι μὲν	οὖν,	ἔφη. Αρ’ οὖν οὐ πανταχοῦ
[401]	τε καὶ μιμήματα. Παντελῶς μὲν	οὖν,	ἔφη. (Αρ’ οὖν τοῖς ποιηταῖς
[411]	ποιήσῃ μαλθακὸν αἰχμητήν. Πάνυ μὲν	οὖν,	ἔφη. Καὶ ἐὰν μέν γε,
[392]	ἢ οὐκ οἴει; Εὖ μὲν	οὖν,	ἔφη, οἶδα. Οὐκοῦν ἐὰν ὁμολογῇς
[390]	ἄλλο ποτ’ ἔτλης. Παντάπασι μὲν	οὖν,	ἔφη. Οὐ μὲν δὴ δωροδόκους
[393]	ὅλῃ Οδυσσείᾳ παθημάτων. Πάνυ μὲν	οὖν,	ἔφη. Οὐκοῦν διήγησις μέν ἐστιν
[397]	ὡσαύτως παραπλησίῳ τινί; Κομιδῇ μὲν	οὖν,	ἔφη, οὕτως ἔχει. Τί δὲ
[392]	τοῖς νέοις πονηρίας. Κομιδῇ μὲν	οὖν,	ἔφη. Τί οὖν, ἦν δ’
[395]	πολλοῦ καὶ δεήσομεν. Παντάπασι μὲν	οὖν,	ἦ δ’ ὅς. Οὐδέ γε
[404]	πρὸς ὑγίειαν. Φαίνεταί μοι. Αρ’	οὖν	ἡ βελτίστη γυμναστικὴ ἀδελφή τις
[404]	ἀγῶνος. ἢ οὐχί; Ναί. ~(Αρ’	οὖν	ἡ τῶνδε τῶν ἀσκητῶν ἕξις
[414]	Εμοιγε δοκεῖ, ἔφη. Τίς ἂν	οὖν	ἡμῖν, ἦν δ’ ἐγώ, μηχανὴ
[392]	Κομιδῇ μὲν οὖν, ἔφη. Τί	οὖν,	ἦν δ’ ἐγώ, ἡμῖν ἔτι
[403]	ἀπειροκαλίας ὑφέξοντα. Οὕτως, ἔφη. Αρ’	οὖν,	ἦν δ’ ἐγώ, καὶ σοὶ
[401]	ἔφη, κάλλιστα οὕτω τραφεῖεν. Αρ’	οὖν,	ἦν δ’ ἐγώ, ὦ Γλαύκων,
[410]	Ορθότατα, ἦ δ’ ὅς. Αρ’	οὖν,	ἦν δ’ ἐγώ, ὦ Γλαύκων,
[388]	δειλή, ὤμοι δυσαριστοτόκεια· εἰ δ’	οὖν	θεούς, μήτοι τόν γε μέγιστον
[398]	προσδεῖσθαι. Οὐ γὰρ οὖν. (Τίνες	οὖν	θρηνώδεις ἁρμονίαι; λέγε μοι· σὺ
[411]	ζόμενόν τε καὶ κατασβεννύμενον. ἀκράχολοι	οὖν	καὶ ὀργίλοι ἀντὶ θυμοειδοῦς γεγένηνται,
[398]	ἀργία. Πῶς γὰρ οὔ; Τίνες	οὖν	μαλακαί τε καὶ συμποτικαὶ τῶν
[403]	ὀρθῶς ἂν ποιοῖμεν; Πάνυ μὲν	οὖν.	Μέθης μὲν δὴ εἴπομεν ὅτι
[402]	μελέτης; Παντάπασι μὲν οὖν. Αρ’	οὖν,	ὃ λέγω, πρὸς θεῶν, οὕτως
[392]	διδάσκαλος εἶναι καὶ ἀσαφής· ὥσπερ	οὖν	οἱ ἀδύνατοι λέγειν, οὐ κατὰ
[393]	πρὸς τὸν θεόν; Εγωγε. Οἶσθ’	οὖν	ὅτι μέχρι μὲν τούτων τῶν
[410]	ἐντίκτειν. Τί μήν; ἔφη. (Αρ’	οὖν	οὐ κατὰ ταὐτὰ ἴχνη ταῦτα
[400]	Παντάπασι μὲν οὖν, ἔφη. Αρ’	οὖν	οὐ πανταχοῦ ταῦτα διωκτέα τοῖς
[398]	μελῶν λοιπόν; Δῆλα δή. Αρ’	οὖν	οὐ πᾶς ἤδη ἂν εὕροι
[387]	θανάτου μᾶλλον πεφοβημένους. Παντάπασι μὲν	οὖν.	Οὐκοῦν ἔτι καὶ τὰ περὶ
[404]	εὖ σώματος ἕξειν. Παντάπασι μὲν	οὖν.	Οὐκοῦν καὶ Ἀττικῶν πεμμάτων τὰς
[392]	τῶν ἐν Αιδου. Πάνυ μὲν	οὖν.	Οὐκοῦν καὶ περὶ ἀνθρώπων τὸ
[409]	καὶ πονηρίας ἐπιστήμην (λήψεται. σοφὸς	οὖν	οὗτος, ὥς μοι δοκεῖ, ἀλλ’
[392]	Τί γάρ, ἔφη, ἄλλο; Αρ’	οὖν	οὐχὶ ἤτοι ἁπλῇ διηγήσει ἢ
[397]	σφόδρα γε οὕτως ἔχει. Αρ’	οὖν	πάντες οἱ ποιηταὶ καὶ οἵ
[417]	καὶ ἡ ἄλλη πόλις. τούτων	οὖν	πάντων ἕνεκα, ἦν δ' ἐγώ,
[397]	τινὶ συγκεραννύντες; Ἀνάγκη, ἔφη. (Τί	οὖν	ποιήσομεν; ἦν δ’ ἐγώ· πότερον
[415]	καὶ τοῖς ἄλλοις δημιουργοῖς. ἅτε	οὖν	συγγενεῖς ὄντες πάντες τὸ μὲν
[394]	ἓν οὐ δυνατός; Οὐ γὰρ	οὖν.	~(Σχολῇ ἄρα ἐπιτηδεύσει γέ τι
[392]	δ’ ἐγώ, δεῖ γε· ἴσως	οὖν	τῇδε μᾶλλον εἴσῃ. ἆρ’ οὐ
[411]	γεγένηνται, δυσκολίας ἔμπλεῳ. Κομιδῇ μὲν	οὖν.	Τί δὲ ἂν αὖ γυμναστικῇ
[398]	λόγοις οὐδὲν προσδεῖσθαι. Οὐ γὰρ	οὖν.	(Τίνες οὖν θρηνώδεις ἁρμονίαι; λέγε
[401]	Παντελῶς μὲν οὖν, ἔφη. (Αρ’	οὖν	τοῖς ποιηταῖς ἡμῖν μόνον ἐπιστατητέον
[415]	ἢ ὁ χαλκοῦς φυλάξῃ. τοῦτον	οὖν	τὸν μῦθον ὅπως ἂν πεισθεῖεν,
[399]	αὖ τινες χαλαραὶ καλοῦνται. ~(Ταύταις	οὖν,	ὦ φίλε, ἐπὶ πολεμικῶν ἀνδρῶν
[414]	ὅς, οὕτως πῃ φαίνεται. (Αρ’	οὖν	ὡς ἀληθῶς ὀρθότατον καλεῖν τούτους

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 15/02/2006