Pages |
[393] |
ὅταν
τὰ
μεταξὺ
τῶν
ῥήσεων;
|
Πῶς |
γὰρ
οὔ;
(Ἀλλ’
ὅταν
γέ |
[391] |
ἐκ
θεῶν
κακὰ
γίγνεσθαι
ἀδύνατον.
|
Πῶς |
γὰρ
οὔ;
Καὶ
μὴν
τοῖς |
[404] |
πεποιημένῃ
ἀπεικάζοντες
ὀρθῶς
ἂν
ἀπεικάζοιμεν.
|
Πῶς |
γὰρ
οὔ;
Οὐκοῦν
ἐκεῖ
μὲν |
[400] |
τῷ
τῆς
ψυχῆς
ἤθει
ἕπεται;
|
Πῶς |
γὰρ
οὔ;
Τῇ
δὲ
λέξει |
[398] |
ἀπρεπέστατον
καὶ
μαλακία
καὶ
ἀργία.
|
Πῶς |
γὰρ
οὔ;
Τίνες
οὖν
μαλακαί |
[415] |
στέγειν
καὶ
θέρους
ἱκανὰς
εἶναι;
|
Πῶς |
γὰρ
οὐχί;
οἰκήσεις
γάρ,
ἔφη, |
[398] |
ῥυθμὸν
ἀκολουθεῖν
δεῖ
τῷ
λόγῳ.
|
Πῶς |
δ’
οὔ;
Ἀλλὰ
μέντοι
θρήνων |
[400] |
καὶ
ἀρρύθμῳ
ἀκολουθεῖ,
δύνασαι
διελέσθαι;
|
Πῶς |
δ’
οὔ;
(Ἀλλὰ
μὴν
τὸ |
[410] |
ἡρμόσθαι
δεῖ
αὐτὰς
πρὸς
ἀλλήλας;
|
Πῶς |
δ’
οὔ;
~Καὶ
τοῦ
μὲν |
[389] |
οὐ
δεήσει
ἡμῖν
τοῖς
νεανίαις;
|
Πῶς |
δ’
οὔ;
Σωφροσύνης
δὲ
ὡς |
[402] |
μὴν
τό
γε
κάλλιστον
ἐρασμιώτατον;
|
Πῶς |
δ’
οὔ;
Τῶν
δὴ
ὅτι |
[410] |
ψυχῆς
ἕνεκα
τὸ
μέγιστον
καθιστάναι.
|
Πῶς |
δή;
Οὐκ
ἐννοεῖς,
εἶπον,
ὡς |
[416] |
στρατιωτικάς
γε,
ἀλλ’
οὐ
χρηματιστικάς.
|
~(Πῶς, |
ἔφη,
αὖ
τοῦτο
λέγεις
διαφέρειν |
[408] |
πρᾶγμα
τῷ
αὐτῷ
λόγῳ
ἤρου.
|
Πῶς; |
ἔφη.
Ιατροὶ
μέν,
εἶπον,
δεινότατοι |
[406] |
εὐδαιμόνων
δοκούντων
εἶναι
οὐκ
αἰσθανόμεθα.
|
Πῶς; |
ἔφη.
(Τέκτων
μέν,
ἦν
δ’ |
[404] |
μουσικῆς
ἣν
ὀλίγον
πρότερον
διῇμεν;
|
Πῶς |
λέγεις;
Απλῆ
που
καὶ
ἐπιεικὴς |
[392] |
γε
ἐν
τῷ
παρόντι
τάξαι.
|
Πῶς; |
Οτι
οἶμαι
ἡμᾶς
ἐρεῖν
ὡς |