Pages
[415]	ὄντος τότε τὴν πόλιν διαφθαρῆναι,	ὅταν	αὐτὴν ὁ σιδηροῦς φύλαξ ἢ
[393]	ῥήσεων; Πῶς γὰρ οὔ; (Ἀλλ’	ὅταν	γέ τινα λέγῃ ῥῆσιν ὥς
[411]	(ἐξ ἀχρήστου καὶ σκληροῦ ἐποίησεν·	ὅταν	δ’ ἐπέχων μὴ ἀνιῇ ἀλλὰ
[409]	τὰ ἐν αὑτῷ παραδείγματα ἀποσκοπῶν·	ὅταν	δὲ ἀγαθοῖς καὶ πρεσβυτέροις ἤδη
[396]	μέθης ἤ τινος ἄλλης συμφορᾶς·	ὅταν	δὲ γίγνηται κατά τινα ἑαυτοῦ
[405]	δικανική τε καὶ ἰατρικὴ σεμνύνονται,	ὅταν	δὴ καὶ ἐλεύθεροι πολλοὶ καὶ
[405]	ἐγώ, τούτου αἴσχιον εἶναι τοῦτο,	ὅταν	δή τις μὴ μόνον τὸ
[392]	δεῖ λόγους λέγεσθαι, τότε διομολογησόμεθα,	ὅταν	εὕρωμεν οἷόν ἐστιν δικαιοσύνη καὶ
[412]	τὰ αὐτὰ καὶ ἑαυτῷ καὶ	(ὅταν	μάλιστα) ἐκείνου μὲν εὖ πράττοντος
[409]	τε καὶ σοφὸς οἰόμενος εἶναι,	ὅταν	μὲν ὁμοίοις ὁμιλῇ, δεινὸς φαίνεται
[411]	καὶ ἄγροικος; Καὶ μάλα. Οὐκοῦν	ὅταν	μέν τις μουσικῇ παρέχῃ καταυλεῖν
[390]	δοκεῖ αὐτῷ κάλλιστον εἶναι πάντων,	ὅταν	παρὰ πλεῖαι ὦσι τράπεζαι (σίτου
[393]	τὰς ῥήσεις ἑκάστοτε λέγῃ καὶ	ὅταν	τὰ μεταξὺ τῶν ῥήσεων; Πῶς
[393]	Οὐκοῦν διήγησις μέν ἐστιν καὶ	ὅταν	τὰς ῥήσεις ἑκάστοτε λέγῃ καὶ
[396]	εἰ μὴ ἄρα κατὰ βραχύ,	ὅταν	τι χρηστὸν ποιῇ, ἀλλ’ αἰσχυνεῖσθαι,
[387]	ὀδύρεσθαι, φέρειν δὲ ὡς πρᾳότατα,	ὅταν	τις αὐτὸν τοιαύτη συμφορὰ καταλάβῃ.
[388]	γε δεῖ εἶναι. σχεδὸν γὰρ	ὅταν	τις ἐφιῇ ἰσχυρῷ γέλωτι, ἰσχυρὰν
[394]	ὅτι ταύτης αὖ ἐναντία γίγνεται,	ὅταν	τις τὰ τοῦ ποιητοῦ τὰ
[407]	οὐκ ἀκούεις πῶς φησι δεῖν,	ὅταν	τῳ ἤδη βίος ᾖ, ἀρετὴν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 15/02/2006