Pages |
[394] |
γ’
ἔφη,
λέγεις.
(Τόδε
τοίνυν,
|
ὦ |
Ἀδείμαντε,
ἄθρει,
πότερον
μιμητικοὺς
ἡμῖν |
[397] |
ἐπιεικοῦς
μιμητὴν
ἄκρατον.
Ἀλλὰ
μήν,
|
ὦ |
Ἀδείμαντε,
ἡδύς
γε
καὶ
ὁ |
[395] |
Μιμήματα.
Καὶ
ἔτι
γε
τούτων,
|
ὦ |
Ἀδείμαντε,
φαίνεταί
μοι
εἰς
σμικρότερα |
[412] |
καὶ
ἐν
τῇ
πόλει
ἡμῖν,
|
ὦ |
Γλαύκων,
δεήσει
τοῦ
τοιούτου
τινὸς |
[414] |
ἦν
δ’
ἐγώ,
δοκεῖ
μοι,
|
ὦ |
Γλαύκων,
ἡ
ἐκλογὴ
εἶναι
καὶ |
[410] |
Αρ’
οὖν,
ἦν
δ’
ἐγώ,
|
ὦ |
Γλαύκων,
καὶ
οἱ
καθιστάντες
(μουσικῇ |
[401] |
Αρ’
οὖν,
ἦν
δ’
ἐγώ,
|
ὦ |
Γλαύκων,
τούτων
ἕνεκα
κυριωτάτη
ἐν |
[394] |
βέλεσιν.
οὕτως,
ἦν
δ’
ἐγώ,
|
ὦ |
ἑταῖρε,
ἄνευ
(μιμήσεως
ἁπλῆ
διήγησις |
[408] |
ἀλλὰ
περὶ
τοῦδε
τί
λέγεις,
|
ὦ |
Σώκρατες;
ἆρ’
οὐκ
ἀγαθοὺς
δεῖ |
[398] |
Γλαύκων
ἐπιγελάσας,
Εγὼ
τοίνυν,
ἔφη,
|
ὦ |
Σώκρατες,
κινδυνεύω
ἐκτὸς
τῶν
πάντων |
[412] |
ἀλλήλαις
συνιστάντα.
Εἰκότως
γ’
ἔφη,
|
ὦ |
Σώκρατες.
Οὐκοῦν
καὶ
ἐν
τῇ |
[403] |
Οὐ
μέντοι
μὰ
Δί’
ἔφη,
|
ὦ |
Σώκρατες,
προσοιστέον.
Οὕτω
δή,
ὡς |
[388] |
Πατρόκλοιο
Μενοιτιάδαο
δαμῆναι.
εἰ
γάρ,
|
ὦ |
φίλε
Ἀδείμαντε,
τὰ
τοιαῦτα
ἡμῖν |
[416] |
Τοῦτο
μὲν
οὐκ
ἄξιον
διισχυρίζεσθαι,
|
ὦ |
φίλε
Γλαύκων·
ὃ
μέντοι
ἄρτι |
[399] |
τινες
χαλαραὶ
καλοῦνται.
~(Ταύταις
οὖν,
|
ὦ |
φίλε,
ἐπὶ
πολεμικῶν
ἀνδρῶν
ἔσθ’ |
[392] |
ἄν;
Δῆλα
δή.
Ἀδύνατον
δή,
|
ὦ |
φίλε,
ἡμῖν
τοῦτό
γε
ἐν |
[398] |
εἴη.
Νῦν
δή,
εἶπον
ἐγώ,
|
ὦ |
φίλε,
κινδυνεύει
ἡμῖν
τῆς
μουσικῆς |
[399] |
ἦν
δ’
ἐγώ,
καινὸν
ποιοῦμεν,
|
ὦ |
φίλε,
κρίνοντες
τὸν
Ἀπόλλω
καὶ |
[404] |
τε
καὶ
ἀπέχονται.
(Συρακοσίαν
δέ,
|
ὦ |
φίλε,
τράπεζαν
καὶ
Σικελικὴν
ποικιλίαν |
[409] |
Ορθῶς,
ἔφη.
~(Δικαστὴς
δέ
γε,
|
ὦ |
φίλε,
ψυχῇ
ψυχῆς
ἄρχει,
ᾗ |