Pages |
[402] |
ἐλευθεριότητος
καὶ
μεγαλοπρεπείας
καὶ
ὅσα
|
τούτων |
ἀδελφὰ
καὶ
τὰ
τούτων
αὖ |
[402] |
ὅσα
τούτων
ἀδελφὰ
καὶ
τὰ
|
τούτων |
αὖ
ἐναντία
πανταχοῦ
περιφερόμενα
γνωρίζωμεν |
[391] |
προσαναγκάζωμεν
τοὺς
ποιητὰς
ἢ
μὴ
|
τούτων |
αὐτὰ
ἔργα
φάναι
ἢ
τούτους |
[415] |
ὡς
τοὺς
ἐκγόνους,
ὅτι
αὐτοῖς
|
τούτων |
ἐν
ταῖς
ψυχαῖς
παραμέμεικται,
καὶ |
[401] |
ἦν
δ’
ἐγώ,
ὦ
Γλαύκων,
|
τούτων |
ἕνεκα
κυριωτάτη
ἐν
μουσικῇ
τροφή, |
[390] |
κραδίην
δ’
ἐλάφοιο
~(καὶ
τὰ
|
τούτων |
ἑξῆς
ἆρα
καλῶς,
καὶ
ὅσα |
[397] |
τι
λέγοντες
ἢ
τῷ
ἑτέρῳ
|
τούτων |
ἐπιτυγχάνουσιν
τύπῳ
τῆς
λέξεως
ἢ |
[389] |
δ’
ἐπιπείθεο
μύθῳ,
καὶ
τὰ
|
τούτων |
ἐχόμενα,
τὰ
ἴσαν
μένεα
πνείοντες |
[388] |
τις
ἄνθρωπον
ὄντα
ἀνάξιον
ἡγήσαιτο
|
τούτων |
καὶ
ἐπιπλήξειεν,
εἰ
καὶ
ἐπίοι |
[388] |
ἄνδρα
ἕκαστον.
πολὺ
δ’
ἔτι
|
τούτων |
μᾶλλον
δεησόμεθα
μήτοι
θεούς
γε |
[412] |
διαιρετέον
εἴη;
ἆρ’
οὐκ
αὐτῶν
|
τούτων |
οἵτινες
ἄρξουσί
τε
καὶ
ἄρξονται; |
[394] |
ἴσως
δὲ
καὶ
πλείω
ἔτι
|
τούτων· |
οὐ
γὰρ
δὴ
ἔγωγέ
πω |
[396] |
καὶ
γυναῖκας,
ποιητέον
δὲ
οὐδὲν
|
τούτων |
οὐδὲ
μιμητέον.
Ἀληθέστατα,
ἔφη.
Τί |
[396] |
γε
οὐδὲ
προσέχειν
τὸν
νοῦν
|
τούτων |
οὐδενὶ
ἐξέσται;
Τί
δέ;
ἵππους |
[417] |
τε
καὶ
ἡ
ἄλλη
πόλις.
|
τούτων |
οὖν
πάντων
ἕνεκα,
ἦν
δ' |
[390] |
ὡς,
μόνος
ἐγρηγορὼς
ἃ
ἐβουλεύσατο,
|
τούτων |
πάντων
ῥᾳδίως
(ἐπιλανθανόμενον
διὰ
τὴν |
[399] |
μεταπείθοντι
ἑαυτὸν
ἐπέχοντα,
καὶ
ἐκ
|
τούτων |
πράξαντα
κατὰ
νοῦν,
καὶ
μὴ |
[392] |
ἀπερεῖν
λέγειν,
τὰ
δ’
ἐναντία
|
τούτων |
προστάξειν
ᾄδειν
τε
καὶ
μυθολογεῖν. |
[403] |
ὅπως
μηδέποτε
δόξει
(μα(
κρότερα
|
τούτων |
συγγίγνεσθαι·
εἰ
δὲ
μή,
ψόγον |
[415] |
γεωργούς,
καὶ
ἂν
αὖ
ἐκ
|
τούτων |
τις
ὑπόχρυσος
ἢ
ὑπάργυρος
φυῇ, |
[400] |
δὲ
καὶ
(βραχύτητας
προσῆπτε.
καὶ
|
τούτων |
τισὶν
οἶμαι
τὰς
ἀγωγὰς
τοῦ |
[393] |
Οἶσθ’
οὖν
ὅτι
μέχρι
μὲν
|
τούτων |
τῶν
ἐπῶν
καὶ
ἐλίσσετο
πάντας |
[386] |
ἔοικεν,
ἡμᾶς
ἐπιστατεῖν
καὶ
περὶ
|
τούτων |
τῶν
μύθων
τοῖς
ἐπιχειροῦσιν
λέγειν, |
[415] |
αὐτοὶ
οὗτοι·
ὅπως
μεντἂν
οἱ
|
τούτων |
ὑεῖς
καὶ
οἱ
ἔπειτα
οἵ |
[395] |
οὔ;
Μιμήματα.
Καὶ
ἔτι
γε
|
τούτων, |
ὦ
Ἀδείμαντε,
φαίνεταί
μοι
εἰς |