HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
τηρητέον 3
τῆς 52
Τῆς 1
τι 36
Τί 25
τί 5
τιθέναι 1

Fréquences [« »]
35 εἰς
36 ἡμῖν
34 τις
36 τι
36 τοῖς
37 ἦ
37 οἱ

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Platon, La République, livre III

τι

Pages

[396]   ἦν δ’ ἐγώ· χαλκεύοντας ἤ τι ἄλλο δημιουργοῦντας, (ἢ ἐλαύνοντας τριήρεις

[396]   τριήρεις ἢ κελεύοντας τούτοις, ἤ τι ἄλλο τῶν περὶ ταῦτα μιμητέον;

[395]   οὖν. ~(Σχολῇ ἄρα ἐπιτηδεύσει γέ τι ἅμα τῶν ἀξίων λόγου ἐπιτηδευμάτων

[407]   ἔχοντας τὰ σώματα, (νόσημα δέ τι ἀποκεκριμένον ἴσχοντας ἐν αὑτοῖς, τούτοις

[407]   ἦν δ’ ἐγώ, ὅτι ἦν τι αὐτῷ ἔργον, ὃ εἰ μὴ

[413]   ἡδονῆς κηληθέντες ἢ ὑπὸ φόβου τι δείσαντες. Εοικε γάρ, ἦ δ’

[396]   τῷ ὄντι καλὸς (κἀγαθός, ὁπότε τι δέοι αὐτὸν λέγειν, καὶ ἕτερον

[412]   ἀγῶνας καὶ ἱππικούς; σχεδὸν γάρ τι δῆλα δὴ ὅτι τούτοις ἑπόμενα

[397]   τε καὶ σχήμασιν, ἢ σμικρόν τι διηγήσεως ἔχουσα; Ἀνάγκη, ἔφη, καὶ

[396]   μανθάνω ἃ σὺ λέγεις, ἔστιν τι εἶδος λέξεώς τε καὶ διηγήσεως

[406]   ὅτι πᾶσι τοῖς εὐνομουμένοις ἔργον τι ἑκάστῳ ἐν τῇ πόλει προστέτακται,

[414]   ὧν δὴ νῦν ἐλέγομεν, γενναῖόν (τι ἓν ψευδομένους πεῖσαι μάλιστα μὲν

[402]   ἐρῴη. Οὐκ ἄν, εἴ γέ τι, ἔφη, κατὰ τὴν ψυχὴν ἐλλείποι·

[414]   μή, τὴν ἄλλην πόλιν; Ποῖόν τι; ἔφη. Μηδὲν καινόν, ἦν δ’

[387]   ἴσως εὖ ἔχει πρὸς ἄλλο τι· ἡμεῖς δὲ ὑπὲρ τῶν φυλάκων

[408]   γενομένην τε καὶ οὖσαν εὖ τι θεραπεύειν. Ορθῶς, ἔφη. ~(Δικαστὴς δέ

[411]   οὗτος τὸ μὲν πρῶτον, εἴ τι θυμοειδὲς εἶχεν, ὥσπερ σίδηρον ἐμάλαξεν

[411]   κοινωνῇ Μούσης (μηδαμῇ; οὐκ εἴ τι καὶ ἐνῆν αὐτοῦ φιλομαθὲς ἐν

[402]   τὴν ψυχὴν ἐλλείποι· εἰ μέντοι τι κατὰ τὸ σῶμα, ὑπομείνειεν ἂν

[397]   πάντες οἱ ποιηταὶ καὶ οἵ τι λέγοντες ἢ τῷ ἑτέρῳ τούτων

[415]   καὶ ἀλλήλων κήδεσθαι· σχεδὸν γάρ τι μανθάνω ὃ λέγεις. Καὶ τοῦτο

[405]   παιδείας ἐν πόλει ἆρα μή τι μεῖζον ἕξεις λαβεῖν τεκμήριον ἢ

[396]   τῆς ἄλλης διηγήσεως, σμικρὸν δέ τι μέρος ἐν πολλῷ λόγῳ τῆς

[400]   τοὺς ῥυθμοὺς αὐτούς ἤτοι συναμφότερόν τι· οὐ γὰρ ἔχω λέγειν ἀλλὰ

[393]   τὴν ἄλλην δὴ πᾶσαν σχεδόν τι οὕτω πεποίηται διήγησιν περί τε

[407]   ἦ δ’ ὅς. σχεδόν γέ τι πάντων μάλιστα ἥ γε περαιτέρω

[399]   ἑκουσίᾳ πράξει ὄντος, ἢ τινά τι πείθοντός τε καὶ δεομένου, ἢ

[392]   κατὰ ὅλον ἀλλ’ ἀπολαβὼν (μέρος τι πειράσομαί σοι ἐν τούτῳ δηλῶσαι

[387]   ὑπέρ γ’ ἐκείνου ὡς δεινόν τι πεπονθότος ὀδύροιτ’ ἄν. Οὐ δῆτα.

[401]   πρὸς ὄψιν ἢ πρὸς ἀκοήν τι προσβάλῃ, ὥσπερ αὔρα φέρουσα ἀπὸ

[414]   ἦν δ’ ἐγώ, ἀλλὰ Φοινικικόν τι, πρότερον μὲν ἤδη πολλαχοῦ γεγονός,

[394]   καὶ ὑπομιμνῄσκων καὶ ἀπαιτῶν, εἴ τι πώποτε ἢ ἐν ναῶν οἰκοδομήσεσιν

[401]   δρεπόμενοί τε καὶ νεμόμενοι, ἕν τι συνιστάντες λανθάνωσιν κακὸν μέγα ἐν

[406]   διὰ βίου ἔζη, ἀποκναιόμενος εἴ τι τῆς εἰωθυίας διαίτης ἐκβαίη, δυσθανατῶν

[388]   ἐπιπλήξειεν, εἰ καὶ ἐπίοι αὐτῷ τι τοιοῦτον ἢ λέγειν ἢ ποιεῖν,

[396]   μὴ ἄρα κατὰ βραχύ, ὅταν τι χρηστὸν ποιῇ, ἀλλ’ αἰσχυνεῖσθαι, ἅμα

Pages
[396]	ἦν δ’ ἐγώ· χαλκεύοντας ἤ	τι	ἄλλο δημιουργοῦντας, (ἢ ἐλαύνοντας τριήρεις
[396]	τριήρεις ἢ κελεύοντας τούτοις, ἤ	τι	ἄλλο τῶν περὶ ταῦτα μιμητέον;
[395]	οὖν. ~(Σχολῇ ἄρα ἐπιτηδεύσει γέ	τι	ἅμα τῶν ἀξίων λόγου ἐπιτηδευμάτων
[407]	ἔχοντας τὰ σώματα, (νόσημα δέ	τι	ἀποκεκριμένον ἴσχοντας ἐν αὑτοῖς, τούτοις
[407]	ἦν δ’ ἐγώ, ὅτι ἦν	τι	αὐτῷ ἔργον, ὃ εἰ μὴ
[413]	ἡδονῆς κηληθέντες ἢ ὑπὸ φόβου	τι	δείσαντες. Εοικε γάρ, ἦ δ’
[396]	τῷ ὄντι καλὸς (κἀγαθός, ὁπότε	τι	δέοι αὐτὸν λέγειν, καὶ ἕτερον
[412]	ἀγῶνας καὶ ἱππικούς; σχεδὸν γάρ	τι	δῆλα δὴ ὅτι τούτοις ἑπόμενα
[397]	τε καὶ σχήμασιν, ἢ σμικρόν	τι	διηγήσεως ἔχουσα; Ἀνάγκη, ἔφη, καὶ
[396]	μανθάνω ἃ σὺ λέγεις, ἔστιν	τι	εἶδος λέξεώς τε καὶ διηγήσεως
[406]	ὅτι πᾶσι τοῖς εὐνομουμένοις ἔργον	τι	ἑκάστῳ ἐν τῇ πόλει προστέτακται,
[414]	ὧν δὴ νῦν ἐλέγομεν, γενναῖόν	(τι	ἓν ψευδομένους πεῖσαι μάλιστα μὲν
[402]	ἐρῴη. Οὐκ ἄν, εἴ γέ	τι,	ἔφη, κατὰ τὴν ψυχὴν ἐλλείποι·
[414]	μή, τὴν ἄλλην πόλιν; Ποῖόν	τι;	ἔφη. Μηδὲν καινόν, ἦν δ’
[387]	ἴσως εὖ ἔχει πρὸς ἄλλο	τι·	ἡμεῖς δὲ ὑπὲρ τῶν φυλάκων
[408]	γενομένην τε καὶ οὖσαν εὖ	τι	θεραπεύειν. Ορθῶς, ἔφη. ~(Δικαστὴς δέ
[411]	οὗτος τὸ μὲν πρῶτον, εἴ	τι	θυμοειδὲς εἶχεν, ὥσπερ σίδηρον ἐμάλαξεν
[411]	κοινωνῇ Μούσης (μηδαμῇ; οὐκ εἴ	τι	καὶ ἐνῆν αὐτοῦ φιλομαθὲς ἐν
[402]	τὴν ψυχὴν ἐλλείποι· εἰ μέντοι	τι	κατὰ τὸ σῶμα, ὑπομείνειεν ἂν
[397]	πάντες οἱ ποιηταὶ καὶ οἵ	τι	λέγοντες ἢ τῷ ἑτέρῳ τούτων
[415]	καὶ ἀλλήλων κήδεσθαι· σχεδὸν γάρ	τι	μανθάνω ὃ λέγεις. Καὶ τοῦτο
[405]	παιδείας ἐν πόλει ἆρα μή	τι	μεῖζον ἕξεις λαβεῖν τεκμήριον ἢ
[396]	τῆς ἄλλης διηγήσεως, σμικρὸν δέ	τι	μέρος ἐν πολλῷ λόγῳ τῆς
[400]	τοὺς ῥυθμοὺς αὐτούς ἤτοι συναμφότερόν	τι·	οὐ γὰρ ἔχω λέγειν ἀλλὰ
[393]	τὴν ἄλλην δὴ πᾶσαν σχεδόν	τι	οὕτω πεποίηται διήγησιν περί τε
[407]	ἦ δ’ ὅς. σχεδόν γέ	τι	πάντων μάλιστα ἥ γε περαιτέρω
[399]	ἑκουσίᾳ πράξει ὄντος, ἢ τινά	τι	πείθοντός τε καὶ δεομένου, ἢ
[392]	κατὰ ὅλον ἀλλ’ ἀπολαβὼν (μέρος	τι	πειράσομαί σοι ἐν τούτῳ δηλῶσαι
[387]	ὑπέρ γ’ ἐκείνου ὡς δεινόν	τι	πεπονθότος ὀδύροιτ’ ἄν. Οὐ δῆτα.
[401]	πρὸς ὄψιν ἢ πρὸς ἀκοήν	τι	προσβάλῃ, ὥσπερ αὔρα φέρουσα ἀπὸ
[414]	ἦν δ’ ἐγώ, ἀλλὰ Φοινικικόν	τι,	πρότερον μὲν ἤδη πολλαχοῦ γεγονός,
[394]	καὶ ὑπομιμνῄσκων καὶ ἀπαιτῶν, εἴ	τι	πώποτε ἢ ἐν ναῶν οἰκοδομήσεσιν
[401]	δρεπόμενοί τε καὶ νεμόμενοι, ἕν	τι	συνιστάντες λανθάνωσιν κακὸν μέγα ἐν
[406]	διὰ βίου ἔζη, ἀποκναιόμενος εἴ	τι	τῆς εἰωθυίας διαίτης ἐκβαίη, δυσθανατῶν
[388]	ἐπιπλήξειεν, εἰ καὶ ἐπίοι αὐτῷ	τι	τοιοῦτον ἢ λέγειν ἢ ποιεῖν,
[396]	μὴ ἄρα κατὰ βραχύ, ὅταν	τι	χρηστὸν ποιῇ, ἀλλ’ αἰσχυνεῖσθαι, ἅμα

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 15/02/2006