Pages |
[393] |
ἂν
τοῦτο
γένοιτο
ἐγὼ
φράσω.
|
εἰ |
γὰρ
Ομηρος
εἰπὼν
ὅτι
ἦλθεν |
[389] |
ἀλήθειάν
γε
περὶ
πολλοῦ
ποιητέον.
|
εἰ |
γὰρ
ὀρθῶς
ἐλέγομεν
ἄρτι,
καὶ |
[388] |
(μοῖρ’
ὑπὸ
Πατρόκλοιο
Μενοιτιάδαο
δαμῆναι.
|
εἰ |
γάρ,
ὦ
φίλε
Ἀδείμαντε,
τὰ |
[414] |
δὲ
οὐ
γεγονὸς
οὐδ’
οἶδα
|
εἰ |
γενόμενον
ἄν,
πεῖσαι
δὲ
συχνῆς |
[408] |
ἦν,
οὐκ
ἦν,
φήσομεν,
αἰσχροκερδής·
|
εἰ |
δ’
αἰσχροκερδής,
οὐκ
ἦν
θεοῦ. |
[388] |
(ὤμοι
ἐγὼ
δειλή,
ὤμοι
δυσαριστοτόκεια·
|
εἰ |
δ’
οὖν
θεούς,
μήτοι
τόν |
[402] |
ὅ
γε
μουσικὸς
ἐρῴη
ἄν·
|
εἰ |
δὲ
ἀσύμφωνος
εἴη,
οὐκ
ἂν |
[414] |
μὲν
καὶ
αὐτοὺς
τοὺς
ἄρχοντας,
|
εἰ |
δὲ
μή,
τὴν
ἄλλην
πόλιν; |
[401] |
εὐσχήμονα,
(ἐάν
τις
ὀρθῶς
τραφῇ,
|
εἰ |
δὲ
μή,
τοὐναντίον;
καὶ
ὅτι |
[403] |
δόξει
(μα(
κρότερα
τούτων
συγγίγνεσθαι·
|
εἰ |
δὲ
μή,
ψόγον
ἀμουσίας
καὶ |
[390] |
γε
σωφροσύνην
νέοις
ἐπιτήδεια
ἀκούειν·
|
εἰ |
δέ
τινα
ἄλλην
ἡδονὴν
παρέχεται, |
[413] |
μᾶλλον
ἢ
χρυσὸν
ἐν
πυρί
|
εἰ |
δυσγοήτευτος
καὶ
εὐσχήμων
ἐν
πᾶσι |
[408] |
μέν,
εἶπον,
δεινότατοι
ἂν
γένοιντο,
|
εἰ |
ἐκ
παίδων
ἀρξάμενοι
πρὸς
τῷ |
[398] |
μάλ’
ἔφη,
οὕτως
ἂν
ποιοῖμεν,
|
εἰ |
ἐφ’
ἡμῖν
εἴη.
Νῦν
δή, |
[398] |
γίγνεσθαι
καὶ
μιμεῖσθαι
πάντα
χρήματα,
|
εἰ |
ἡμῖν
ἀφίκοιτο
εἰς
τὴν
πόλιν |
[388] |
ἀνάξιον
ἡγήσαιτο
τούτων
καὶ
ἐπιπλήξειεν,
|
εἰ |
καὶ
ἐπίοι
αὐτῷ
τι
τοιοῦτον |
[397] |
μὲν
ἁρμονιῶν,
πάντων
δὲ
ῥυθμῶν,
|
εἰ |
μέλλει
αὖ
οἰκείως
λέγεσθαι,
διὰ |
[412] |
τοῦ
τοιούτου
τινὸς
ἀεὶ
ἐπιστάτου,
|
εἰ |
μέλλει
ἡ
πολιτεία
σῴζεσθαι;
(Δεήσει |
[409] |
κακῶν
ἠθῶν
νέαν
οὖσαν
γεγονέναι,
|
εἰ |
μέλλει
καλὴ
κἀγαθὴ
οὖσα
κρινεῖν |
[400] |
πανταχοῦ
ταῦτα
διωκτέα
τοῖς
νέοις,
|
εἰ |
μέλλουσι
τὸ
αὑτῶν
πράττειν;
Διωκτέα |
[416] |
τυχεῖν
παιδείας,
ἥτις
ποτέ
ἐστιν,
|
εἰ |
μέλλουσι
τὸ
μέγιστον
ἔχειν
πρὸς |
[416] |
αὐτοὺς
ζῆν
τε
καὶ
οἰκεῖν,
|
εἰ |
μέλλουσι
τοιοῦτοι
ἔσεσθαι·
πρῶτον
μὲν |
[386] |
ἡμῖν
φαίνεσθαι.
Τί
δὲ
δὴ
|
εἰ |
μέλλουσιν
εἶναι
ἀνδρεῖοι;
ἆρα
οὐ |
[408] |
οὐ
πεισόμεθα
αὐτοῖς
ἀμφότερα,
ἀλλ’
|
εἰ |
μὲν
θεοῦ
ἦν,
οὐκ
ἦν, |
[402] |
ἔφη,
κατὰ
τὴν
ψυχὴν
ἐλλείποι·
|
εἰ |
μέντοι
τι
κατὰ
τὸ
σῶμα, |
[396] |
σπουδῇ
ἀπεικάζειν
ἑαυτὸν
τῷ
χείρονι,
|
εἰ |
μὴ
ἄρα
κατὰ
βραχύ,
ὅταν |
[411] |
οὐκ
ἐπὶ
ψυχὴν
καὶ
σῶμα,
|
εἰ |
μὴ
εἰ
πάρεργον,
ἀλλ’
ἐπ’ |
[407] |
ἦν
τι
αὐτῷ
ἔργον,
ὃ
|
εἰ |
μὴ
πράττοι,
οὐκ
ἐλυσιτέλει
ζῆν; |
[408] |
εἶναι,
οὐδὲ
θεραπευτέον
αὐτούς,
οὐδ’
|
εἰ |
Μίδου
πλουσιώτεροι
εἶεν.
Πάνυ
κομψούς, |
[387] |
Σκόπει
δή,
ἦν
δ’
ἐγώ,
|
εἰ |
ὀρθῶς
ἐξαιρήσομεν
ἢ
οὔ.
φαμὲν |
[411] |
ψυχὴν
καὶ
σῶμα,
εἰ
μὴ
|
εἰ |
πάρεργον,
ἀλλ’
ἐπ’
ἐκείνω,
~ὅπως |
[415] |
πείθεσθαι,
τούς
τε
ἔξωθεν
ἀπαμύνοιεν,
|
εἰ |
πολέμιος
ὥσπερ
λύκος
ἐπὶ
ποίμνην |
[403] |
Καὶ
ἐμοί,
ἔφη,
οὕτως.
Οὐκοῦν
|
εἰ |
τὴν
διάνοιαν
ἱκανῶς
θεραπεύσαντες
παραδοῖμεν |
[416] |
φήσει.
Ορα
δή,
εἶπον
ἐγώ,
|
εἰ |
τοιόνδε
τινὰ
τρόπον
δεῖ
αὐτοὺς |
[394] |
ἐπιτηδεύοι,
πολλὰ
δ’
οὔ,
ἀλλ’
|
εἰ |
τοῦτο
ἐπιχειροῖ,
πολλῶν
ἐφαπτόμενος
πάντων |
[408] |
καὶ
(κοσμίους
ἐν
διαίτῃ,
κἂν
|
εἰ |
τύχοιεν
ἐν
τῷ
παραχρῆμα
κυκεῶνα |
[416] |
τῆς
εὐλαβείας
παρεσκευασμένοι
ἂν
εἶεν,
|
εἰ |
τῷ
ὄντι
καλῶς
πεπαιδευμένοι
εἰσίν; |
[413] |
τε
καὶ
θορύβους
ἄγοντες
σκοποῦσιν
|
εἰ |
φοβεροί,
οὕτω
νέους
ὄντας
εἰς |
[412] |
εἶναι
ἐν
ἁπάσαις
ταῖς
ἡλικίαις,
|
εἰ |
φυλακικοί
εἰσι
τούτου
τοῦ
δόγματος |