Pages
[389]	τοιοῦτον. Δοκεῖ μοι, ἔφη. ~Οὔτε	ἄρα	ἀνθρώπους ἀξίους λόγου κρατουμένους ὑπὸ
[403]	ἔρωτι; Οὐ προσοιστέον. (Οὐ προσοιστέον	ἄρα	αὕτη ἡ ἡδονή, οὐδὲ κοινωνητέον
[387]	Δῆλα δή. (Καὶ τοὺς ὀδυρμοὺς	ἄρα	ἐξαιρήσομεν καὶ τοὺς οἴκτους τοὺς
[395]	δυνατός; Οὐ γὰρ οὖν. ~(Σχολῇ	ἄρα	ἐπιτηδεύσει γέ τι ἅμα τῶν
[386]	ἔσεσθαι. Δεῖ μέντοι, ἔφη. Εξαλείψομεν	ἄρα,	ἦν δ’ ἐγώ, ἀπὸ τοῦδε
[402]	μουσικῇ εἶναι ἡ τροφή. Ωσπερ	ἄρα,	ἦν δ’ ἐγώ, γραμμάτων πέρι
[396]	μαίνεσθαι μήτε μαινομένοις ἀφομοιοῦσθαι. Εἰ	ἄρα,	ἦν δ’ ἐγώ, μανθάνω ἃ
[399]	ἃς νυνδὴ ἐγὼ ἔλεγον. Οὐκ	ἄρα,	ἦν δ’ ἐγώ, πολυχορδίας γε
[400]	λέξει τὰ ἄλλα; Ναί. Εὐλογία	ἄρα	καὶ εὐαρμοστία καὶ εὐσχημοσύνη καὶ
[404]	ἔχειν. Οὔ μοι δοκῶ. Ψέγεις	ἄρα	καὶ Κορινθίαν κόρην φίλην εἶναι
[387]	τῶν τοιούτων. Ηκιστα μέντοι. Ηκιστ’	ἄρα	καὶ ὀδύρεσθαι, φέρειν δὲ ὡς
[399]	Οὔ μοι, ἔφη, φαίνεται. Τριγώνων	ἄρα	καὶ πηκτίδων καὶ πάντων ὀργάνων
[392]	Οτι οἶμαι ἡμᾶς ἐρεῖν ὡς	ἄρα	καὶ ποιηταὶ καὶ λογοποιοὶ (κακῶς
[396]	ἑαυτὸν τῷ χείρονι, εἰ μὴ	ἄρα	κατὰ βραχύ, ὅταν τι χρηστὸν
[412]	γὰρ ἔοικεν, ἔφη. Τὸν κάλλιστ’	ἄρα	μουσικῇ γυμναστικὴν κεραννύντα καὶ μετριώτατα
[387]	ὀρθῶς γ’ ἔφη, φοβούμεθα. Ἀφαιρετέα	ἄρα;	Ναί. Τὸν δὲ ἐναντίον τύπον
[403]	μάλα, ἦ δ’ ὅς. Οὐδὲν	ἄρα	προσοιστέον μανικὸν οὐδὲ συγγενὲς ἀκολασίας
[406]	σοφίας εἰς γῆρας ἀφίκετο. Καλὸν	ἄρα	τὸ γέρας, ἔφη, τῆς τέχνης
[391]	ἕξει κακῷ ὄντι, πεισθεὶς ὡς	ἄρα	τοιαῦτα πράττουσίν τε καὶ ἔπραττον
[395]	Ἀληθέστατα, ἦ δ’ ὅς. Εἰ	ἄρα	τὸν πρῶτον λόγον διασώσομεν, τοὺς
[387]	δεινὸν ἡγήσεται. Φαμὲν γάρ. Οὐκ	ἄρα	ὑπέρ γ’ ἐκείνου ὡς δεινόν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 15/02/2006