Pages
[413]	ἐγκριτέον, τὸν δὲ μὴ ἀποκριτέον.	ἦ	γάρ; Ναί. Καὶ πόνους γε
[410]	σιτία καὶ πόνους μεταχειριεῖται. Ορθότατα,	ἦ	δ’ ὅς. Αρ’ οὖν, ἦν
[413]	φόβου τι δείσαντες. Εοικε γάρ,	ἦ	δ’ ὅς, γοητεύειν πάντα ὅσα
[395]	τὰ μιμήματά ἐστιν ἀφομοιώματα. Ἀληθέστατα,	ἦ	δ’ ὅς. Εἰ ἄρα τὸν
[389]	ἀνατρεπτικόν τε καὶ ὀλέθριον. Εάνπερ,	ἦ	δ’ ὅς, ἐπί γε λόγῳ
[392]	δι’ ἀμφοτέρων περαίνουσιν; Καὶ τοῦτο,	ἦ	δ’ ὅς, ἔτι δέομαι σαφέστερον
[399]	ἔφαμεν πόλιν. Σωφρονοῦντές γε ἡμεῖς,	ἦ	δ’ ὅς. Ιθι δή, ἔφην,
[398]	καὶ συμποτικαὶ τῶν ἁρμονιῶν; Ιαστί,	ἦ	δ’ ὅς, καὶ λυδιστὶ αὖ
[399]	τυγχάνει ὄντα μίμημα; Δῆλα δή,	ἦ	δ’ ὅς. Λύρα δή σοι,
[403]	τὰ τοῦ καλοῦ ἐρωτικά. Σύμφημι,	ἦ	δ’ ὅς. Μετὰ δὴ μουσικὴν
[413]	ἀληθεύειν δοκεῖ σοι εἶναι; Ἀλλ’	ἦ	δ’ ὅς, ὀρθῶς λέγεις, καί
[395]	κατὰ τὴν διάνοιαν; Καὶ μάλα,	ἦ	δ’ ὅς. Οὐ δὴ ἐπιτρέψομεν,
[392]	ἐσκέψεται. Καὶ ὁ Ἀδείμαντος, Τοῦτο,	ἦ	δ’ ὅς, οὐ μανθάνω ὅτι
[412]	καὶ οὐκέτι χαλεπὰ εὑρεῖν. Ισως,	ἦ	δ’ ὅς, οὐ χαλεπά. Εἶεν,
[390]	τοιαῦτα. Οὐ μὰ τὸν Δία,	ἦ	δ’ ὅς, οὔ μοι φαίνεται
[399]	τῶν ἐκείνου ὀργάνων. Μὰ Δία,	ἦ	δ’ ὅς, οὔ μοι φαινόμεθα.
[395]	καὶ δεήσομεν. Παντάπασι μὲν οὖν,	ἦ	δ’ ὅς. Οὐδέ γε δούλας
[403]	περὶ τὰ ἀφροδίσια; Οὐκ ἔχω,	ἦ	δ’ ὅς, οὐδέ γε μανικωτέραν.
[403]	καὶ μουσικῶς ἐρᾶν; Καὶ μάλα,	ἦ	δ’ ὅς. Οὐδὲν ἄρα προσοιστέον
[399]	μιμήσονται κάλλιστα, ταύτας λεῖπε. Ἀλλ’	ἦ	δ’ ὅς, οὐκ ἄλλας αἰτεῖς
[386]	τοῦτο τὸ δεῖμα; Μὰ Δία,	ἦ	δ’ ὅς, οὐκ ἔγωγε. Τί
[389]	ἧττον, ἐὰν θεούς. Πολὺ μέντοι,	ἦ	δ’ ὅς. Οὐκοῦν Ομήρου οὐδὲ
[411]	τε καὶ ἀχαριστίας ζῇ. Παντάπασιν,	ἦ	δ’ ὅς, οὕτως ἔχει. Επὶ
[414]	δι’ ἀκριβείας, εἰρῆσθαι. Καὶ ἐμοί,	ἦ	δ’ ὅς, οὕτως πῃ φαίνεται.
[410]	ἂν τοὐναντίον διατεθῶσιν; Τίνος δέ,	ἦ	δ’ ὅς, πέρι λέγεις; (Ἀγριότητός
[416]	ὑπ’ αὐτῶν. Καὶ ὀρθῶς γε,	ἦ	δ’ ὅς. Πρὸς τοίνυν τῇ
[416]	ἀντὶ κυνῶν λύκοις ὁμοιωθῆναι. Δεινόν,	ἦ	δ’ ὅς· πῶς δ’ οὔ;
[407]	ἐμποδίζει. Ναὶ μὰ τὸν Δία,	ἦ	δ’ ὅς. σχεδόν γέ τι
[408]	αἰσχροκερδής, οὐκ ἦν θεοῦ. Ορθότατα,	ἦ	δ’ ὅς, ταῦτά γε. ἀλλὰ
[400]	μὴ λόγος τούτοις. Ἀλλὰ μήν,	ἦ	δ’ ὅς, ταῦτά γε λόγῳ
[403]	ὅπου γῆς ἐστιν. Γελοῖον γάρ,	ἦ	δ’ ὅς, τόν γε φύλακα
[417]	νομοθετήσωμεν, ἢ μή; Πάνυ γε,	ἦ	δ' ὃς ὁ Γλαύκων.
[396]	καὶ πάντα αὖ τὰ τοιαῦτα	ἦ	μιμήσονται; Ἀλλ’ ἀπείρηται αὐτοῖς, ἔφη,
[394]	ὃ ἔμπροσθεν οὐχ οἷός τ’	ἦ,	ὅτι τῆς ποιήσεώς τε καὶ
[386]	θεοί περ καὶ ὢ πόποι,	ἦ	ῥά τις ἔστι καὶ εἰν
[391]	μ’ ἑκάεργε, θεῶν ὀλοώτατε πάντων·	ἦ	σ’ ἂν τισαίμην, εἴ μοι
[388]	μιμήσασθαι, ὥστε ὢ πόποι, φάναι,	ἦ	φίλον ἄνδρα διωκόμενον περὶ ἄστυ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 15/02/2006