Pages
[413]	τῶν μὲν χρόνος, τῶν δὲ	λόγος	ἐξαιρούμενος λανθάνει· νῦν γάρ που
[388]	οὔχ, ὡς ἄρτι ἡμῖν ὁ	λόγος	ἐσήμαινεν· ᾧ πειστέον, ἕως ἄν
[398]	γε. Οὐκοῦν ὅσον γε αὐτοῦ	λόγος	ἐστίν, οὐδὲν δήπου διαφέρει τοῦ
[399]	εἴη. Ως γοῦν, ἔφη, ὁ	λόγος	ἡμῖν σημαίνει. (Οὐδέν γε, ἦν
[403]	ἡμῖν ἔχειν ὁ περὶ μουσικῆς	λόγος;	οἷ γοῦν δεῖ τελευτᾶν, τετελεύτηκεν·
[394]	καὶ περὶ μιμήσεως ὁ αὐτὸς	λόγος,	ὅτι πολλὰ ὁ αὐτὸς μιμεῖσθαι
[400]	ἦν δ’ ἐγώ, καὶ ὁ	λόγος;	οὐ τῷ τῆς ψυχῆς ἤθει
[400]	ὥσπερ ἄρτι ἐλέγετο, ἀλλὰ μὴ	λόγος	τούτοις. Ἀλλὰ μήν, ἦ δ’
[394]	οἶδα, ἀλλ’ ὅπῃ ἂν ὁ	λόγος	ὥσπερ πνεῦμα φέρῃ, ταύτῃ ἰτέον.

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 15/02/2006