Pages
[394]	δ’ ἐγώ, ὦ ἑταῖρε, ἄνευ	(μιμήσεως	ἁπλῆ διήγησις γίγνεται. Μανθάνω, ἔφη.
[392]	ἤτοι ἁπλῇ διηγήσει ἢ διὰ	μιμήσεως	γιγνομένῃ ἢ δι’ ἀμφοτέρων περαίνουσιν;
[396]	μέρος ἐν πολλῷ λόγῳ τῆς	μιμήσεως;	ἢ οὐδὲν λέγω; Καὶ μάλα,
[393]	ποιητής, πᾶσα (ἂν αὐτῷ ἄνευ	μιμήσεως	ἡ ποίησίς τε καὶ διήγησις
[394]	οὐ μέλλει; Οὐκοῦν καὶ περὶ	μιμήσεως	ὁ αὐτὸς λόγος, ὅτι πολλὰ
[394]	(μυθο( λογίας ἡ μὲν διὰ	μιμήσεως	ὅλη ἐστίν, ὥσπερ σὺ λέγεις,
[393]	καὶ οἱ ἄλλοι ποιηταὶ διὰ	μιμήσεως	τὴν διήγησιν ποιοῦνται. Πάνυ μὲν
[395]	αἰσχρῶν, ἵνα μὴ ἐκ τῆς	μιμήσεως	τοῦ εἶναι (ἀπολαύσωσιν. ἢ οὐκ
[397]	ἡ τούτου λέξις ἅπασα διὰ	μιμήσεως	φωναῖς τε καὶ σχήμασιν, ἢ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 15/02/2006