Alphabétiquement     [«   »]
ζῴων 1
Η 1
6
ἢ 131
37
4
32
Fréquences     [«    »]
129 δὲ
109 ἐν
109 ἔφη
131 ἢ
144 δ
177 τε
596 καὶ
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Platon, La République, livre III


Pages
[404]   αὐτῷ τῷ πυρὶ χρῆσθαι εὐπορώτερον     ἀγγεῖα συμπεριφέρειν. Καὶ μάλα. Οὐδὲ
[387]   ἄρ’ αὐτῷ δεινὸν στερηθῆναι ὑέος     ἀδελφοῦ χρημάτων ἄλλου
[412]   ἐξιέναι ἐκ διανοίας ἑκουσίως     ἀκουσίως, ~ἑκουσίως μὲν ψευδὴς
[413]   λέγω οὓς ἂν ὀδύνη τις     ἀλγηδὼν μεταδοξάσαι ποιήσῃ. Καὶ τοῦτ’
[387]   ὑέος ἀδελφοῦ χρημάτων     ἄλλου του τῶν τοιούτων. Ηκιστα
[409]   πονηροῖς χρηστοῖς ἐντυγχάνων σοφώτερος     ἀμαθέστερος δοκεῖ εἶναι αὑτῷ τε
[395]   ὄντας, νέαν πρεσβυτέραν,     ἀνδρὶ λοιδορουμένην πρὸς θεοὺς
[399]   ὅς, οὐκ ἄλλας αἰτεῖς λείπειν     ἃς νυνδὴ ἐγὼ ἔλεγον. Οὐκ
[389]   φήσομεν κάμνοντι πρὸς ἰατρὸν     ἀσκοῦντι πρὸς παιδοτρίβην περὶ τῶν
[401]   πᾶσι γὰρ τούτοις ἔνεστιν εὐσχημοσύνη     ἀσχημοσύνη. καὶ μὲν ἀσχημοσύνη
[410]   ὁμιλήσωσιν, μουσικῆς δὲ μὴ ἅψωνται;     αὖ ὅσοι ἂν τοὐναντίον διατεθῶσιν;
[399]   Οὐ φαινόμεθα. Τί δέ; αὐλοποιοὺς     αὐλητὰς παραδέξῃ εἰς τὴν πόλιν;
[395]   ἀδύνατος εἶναι πολλὰ καλῶς μιμεῖσθαι     αὐτὰ ἐκεῖνα πράττειν ὧν δὴ
[389]   μὴ τὰ ὄντα λέγοντι ὅπως     αὐτὸς τις τῶν συνναυτῶν
[393]   ὡς ἄλλος τις λέγων     αὐτός· τὰ δὲ μετὰ ταῦτα
[413]   στερίσκεσθαι. (Οὐκοῦν κλαπέντες γοητευθέντες     βιασθέντες τοῦτο πάσχουσιν; Οὐδὲ νῦν,
[402]   δ’ ἐγώ· ὅτι ἔστιν σοι     γέγονεν παιδικὰ τοιαῦτα, καὶ συγχωρῶ.
[392]   ποιητῶν λέγεται διήγησις οὖσα τυγχάνει     γεγονότων ὄντων μελλόντων;
[413]   ἀληθοῦς δόξης στερίσκεσθαι. (Οὐκοῦν κλαπέντες     γοητευθέντες βιασθέντες τοῦτο πάσχουσιν;
[392]   διηγήσει διὰ μιμήσεως γιγνομένῃ     δι’ ἀμφοτέρων περαίνουσιν; Καὶ τοῦτο,
[390]   οἴκτιστον θανέειν καὶ πότμον ἐπισπεῖν;     Δία, καθευδόντων τῶν ἄλλων θεῶν
[392]   οὖν οὐχὶ ἤτοι ἁπλῇ διηγήσει     διὰ μιμήσεως γιγνομένῃ δι’
[399]   ἄνθρωπον, τοὐναντίον ἄλλῳ δεομένῳ     διδάσκοντι μεταπείθοντι ἑαυτὸν ἐπέχοντα,
[399]   καὶ δεομένου, εὐχῇ θεὸν     διδαχῇ καὶ νουθετήσει ἄνθρωπον,
[415]   τιμὴν ἀποδόντες ὤσουσιν εἰς δημιουργοὺς     εἰς γεωργούς, καὶ ἂν αὖ
[399]   καὶ ἀποτυχόντος εἰς τραύματα     εἰς (θανάτους ἰόντος εἴς
[399]   τε καὶ προσῳδίας, καὶ ἀποτυχόντος     εἰς τραύματα εἰς (θανάτους
[399]   τραύματα εἰς (θανάτους ἰόντος     εἴς τινα ἄλλην συμφορὰν πεσόντος,
[412]   μοι δόξα ἐξιέναι ἐκ διανοίας     ἑκουσίως ἀκουσίως, ~ἑκουσίως μὲν
[396]   χαλκεύοντας τι ἄλλο δημιουργοῦντας,  (ἢ   ἐλαύνοντας τριήρεις κελεύοντας τούτοις,
[394]   πώποτε ἐν ναῶν οἰκοδομήσεσιν     ἐν ἱερῶν θυσίαις κεχαρισμένον δωρήσαιτο·
[402]   εἴ που ἐν ὕδασιν     ἐν κατόπτροις ἐμφαίνοιντο, οὐ πρότερον
[394]   καὶ ἀπαιτῶν, εἴ τι πώποτε     ἐν ναῶν οἰκοδομήσεσιν ἐν
[390]   ὅσα ἄλλα τις ἐν λόγῳ     ἐν ποιήσει εἴρηκε νεανιεύματα ἰδιωτῶν
[395]   καὶ μεγαλαυχουμένην, οἰομένην (εὐδαίμονα εἶναι,     ἐν συμφοραῖς τε καὶ πένθεσιν
[402]   καὶ εἰκόνας γραμμάτων, εἴ που     ἐν ὕδασιν ἐν κατόπτροις
[397]   τῆς λέξεως τῷ ἑτέρῳ     ἐξ ἀμφοτέρων τινὶ συγκεραννύντες; Ἀνάγκη,
[395]   καὶ θρήνοις ἐχομένην· κάμνουσαν δὲ     ἐρῶσαν ὠδίνουσαν, πολλοῦ καὶ
[399]   τι πείθοντός τε καὶ δεομένου,     εὐχῇ θεὸν διδαχῇ καὶ
[386]   ποιῆσαι ἥκιστα τὸν θάνατον δεδιέναι;  (ἢ   ἡγῇ τινά ποτ’ ἂν γενέσθαι
[389]   τῶν οἳ δημιοεργοὶ ἔασι, μάντιν     ἰητῆρα κακῶν τέκτονα δούρων,
[396]   αἰσχρολογοῦντας, ~μεθύοντας (καὶ νήφοντας,     καὶ ἄλλα ὅσα οἱ τοιοῦτοι
[396]   κωμῳδοῦντας ἀλλήλους καὶ αἰσχρολογοῦντας, ~μεθύοντας     (καὶ νήφοντας, καὶ ἄλλα
[401]   μὴ παρ’ ἡμῖν ποιεῖν,     καὶ τοῖς ἄλλοις δημιουργοῖς ἐπιστατητέον
[394]   εἶναι τοὺς φύλακας οὔ·     καὶ τοῦτο τοῖς ἔμπροσθεν ἕπεται,
[396]   νόσων ὑπὸ ἐρώτων ἐσφαλμένον     καὶ ὑπὸ μέθης τινος
[389]   ταὐτὸν καὶ μεῖζον ἁμάρτημα φήσομεν     κάμνοντι πρὸς ἰατρὸν ἀσκοῦντι
[393]   ἑαυτὸν ἄλλῳ κατὰ φωνὴν     κατὰ σχῆμα μιμεῖσθαί ἐστιν ἐκεῖνον
[393]   τό γε ὁμοιοῦν ἑαυτὸν ἄλλῳ     κατὰ φωνὴν κατὰ σχῆμα
[406]   φάρμακον πιὼν ἐξεμέσαι τὸ νόσημα,     κάτω καθαρθεὶς καύσει
[406]   τὸ νόσημα, κάτω καθαρθεὶς     καύσει τομῇ χρησάμενος ἀπηλλάχθαι·
[396]   ἄλλο δημιουργοῦντας, (ἢ ἐλαύνοντας τριήρεις     κελεύοντας τούτοις, τι ἄλλο
[388]   καὶ ἐπίοι αὐτῷ τι τοιοῦτον     λέγειν ποιεῖν, ἀλλ’ οὐδὲν
[416]   ἐπικούρους ποιμνίων, ὥστε ὑπὸ ἀκολασίας     λιμοῦ τινος ἄλλου κακοῦ
[402]   γε ἔκφρονα ποιεῖ οὐχ ἧττον     λύπη; Ἀλλὰ τῇ ἄλλῃ ἀρετῇ;
[400]   τίνες τε ἀνελευθερίας καὶ ὕβρεως     μανίας καὶ ἄλλης κακίας πρέπουσαι
[392]   τυγχάνει γεγονότων ὄντων     μελλόντων; Τί γάρ, ἔφη, ἄλλο;
[399]   τοὐναντίον ἄλλῳ δεομένῳ διδάσκοντι     μεταπείθοντι ἑαυτὸν ἐπέχοντα, καὶ ἐκ
[401]   παραλειπομένων καὶ μὴ καλῶς δημιουργηθέντων     μὴ καλῶς φύντων ὀξύτατ’ ἂν
[417]   τῶν ἄλλων, καὶ ταῦτα νομοθετήσωμεν,     μή; Πάνυ γε, δ'
[401]   εἰκόνα ἤθους ἐμποιεῖν τοῖς ποιήμασιν     μὴ παρ’ ἡμῖν ποιεῖν,
[391]   αὐτῶν· ἀλλὰ προσαναγκάζωμεν τοὺς ποιητὰς     μὴ τούτων αὐτὰ ἔργα φάναι
[395]   γενέσθαι, γυναῖκα μιμεῖσθαι ἄνδρας ὄντας,     νέαν πρεσβυτέραν, ἀνδρὶ
[407]   (καὶ ἀβίωτον τῷ μὴ μελετῶντι,     νοσοτροφία τεκτονικῇ μὲν καὶ ταῖς
[401]   ἐν ἄλλῳ μηδενὶ δημιουργουμένῳ ἐμποιεῖν,     μὴ οἷός τε ὢν
[415]   ὅταν αὐτὴν σιδηροῦς φύλαξ     χαλκοῦς φυλάξῃ. τοῦτον οὖν
[392]   διήγησις οὖσα τυγχάνει γεγονότων     ὄντων μελλόντων; Τί γάρ,
[408]   ἰατρικῇ, ὡς ἐγὼ λέγω, ἐχρῶντο;     οὐ μέμνησαι ὅτι καὶ τῷ
[395]   οἷον κωμῳδίαν καὶ τραγῳδίαν ποιοῦντες.     οὐ μιμήματε ἄρτι τούτω ἐκάλεις;
[413]   ἀνθρώπους, τῶν δὲ κακῶν ἑκουσίως;     οὐ τὸ μὲν ἐψεῦσθαι τῆς
[413]   κακόν, τὸ δὲ ἀληθεύειν ἀγαθόν;     οὐ τὸ τὰ ὄντα δοξάζειν
[399]   αὐλητὰς παραδέξῃ εἰς τὴν πόλιν;     οὐ τοῦτο πολυχορδότατον, καὶ αὐτὰ
[394]   ἡμῖν δεῖ εἶναι τοὺς φύλακας     οὔ· καὶ τοῦτο τοῖς
[395]   (αὐτοί· πάντα δὲ ταῦτα μιμήματα.     οὔ; Μιμήματα. Καὶ ἔτι γε
[387]   δ’ ἐγώ, εἰ ὀρθῶς ἐξαιρήσομεν     οὔ. φαμὲν δὲ δὴ ὅτι
[394]   δὲ μή, καὶ ὁποῖα ἑκάτερα,     οὐδὲ μιμεῖσθαι. Μαντεύομαι, ἔφη, σκοπεῖσθαί
[396]   ἐν πολλῷ λόγῳ τῆς μιμήσεως;     οὐδὲν λέγω; Καὶ μάλα, ἔφη,
[405]   ἐλευθέρῳ σχήματι προσποιουμένους (τε( θράφθαι;     οὐκ αἰσχρὸν δοκεῖ καὶ ἀπαιδευσίας
[395]   τῆς μιμήσεως τοῦ εἶναι (ἀπολαύσωσιν.     οὐκ ᾔσθησαι ὅτι αἱ μιμήσεις,
[392]   προστάξειν ᾄδειν τε καὶ μυθολογεῖν.     οὐκ οἴει; Εὖ μὲν οὖν,
[404]   τις καὶ σφαλερὰ πρὸς ὑγίειαν.     οὐχ ὁρᾷς ὅτι καθεύδουσί τε
[403]   οἱ ἄνδρες τοῦ μεγίστου ἀγῶνος.     οὐχί; Ναί. ~(Αρ’ οὖν
[386]   μὴ βίοτος πολὺς εἴη     πᾶσιν νεκύεσσι καταφθιμένοισιν ἀνάσσειν καὶ
[408]   ὅτι δ’ ἐχρῆν μετὰ τοῦτο     πιεῖν φαγεῖν οὐδὲν μᾶλλον
[388]   αὐτῷ τι τοιοῦτον λέγειν     ποιεῖν, ἀλλ’ οὐδὲν αἰσχυνόμενος οὐδὲ
[392]   οὐ πάντα ὅσα ὑπὸ μυθολόγων     ποιητῶν λέγεται διήγησις οὖσα τυγχάνει
[414]   καίτοι οὐκ οἶδα ὁποίᾳ τόλμῃ     ποίοις λόγοις χρώμενος ἐρῶ καὶ
[389]   εἴπερ τισὶν ἄλλοις, προσήκει ψεύδεσθαι     πολεμίων πολιτῶν ἕνεκα ἐπ’
[389]   ἄλλοις, προσήκει ψεύδεσθαι πολεμίων     πολιτῶν ἕνεκα ἐπ’ ὠφελίᾳ τῆς
[396]   τῇ διηγήσει ἐπὶ λέξιν τινὰ     πρᾶξιν ἀνδρὸς ἀγαθοῦ, ἐθελήσειν ὡς
[395]   μιμεῖσθαι ἄνδρας ὄντας, νέαν     πρεσβυτέραν, ἀνδρὶ λοιδορουμένην
[401]   καλῶν ἔργων πρὸς ὄψιν     πρὸς ἀκοήν τι προσβάλῃ, ὥσπερ
[395]   πρεσβυτέραν, ἀνδρὶ λοιδορουμένην     πρὸς θεοὺς ἐρίζουσάν τε καὶ
[410]   βλέπων κἀκεῖνο ἐγείρων πονήσει μᾶλλον     πρὸς ἰσχύν, οὐχ ὥσπερ οἱ
[389]   σώματος παθημάτων μὴ τἀληθῆ λέγειν,     πρὸς κυβερνήτην περὶ τῆς νεώς
[401]   αὐτοῖς ἀπὸ τῶν καλῶν ἔργων     πρὸς ὄψιν πρὸς ἀκοήν
[415]   θύσαντες οἷς χρή, εὐνὰς ποιησάσθων.     πῶς; Οὕτως, ἔφη. Οὐκοῦν τοιαύτας,
[390]   ἄλλην ἡδονὴν παρέχεται, θαυμαστὸν οὐδέν.     πῶς σοι φαίνεται; Οὕτως, ἔφη.
[397]   μιμήσεως φωναῖς τε καὶ σχήμασιν,     σμικρόν τι διηγήσεως ἔχουσα; Ἀνάγκη,
[400]   διελέσθαι γὰρ οὐ σμικροῦ λόγου.     σὺ οἴει; Μὰ Δί’ οὐκ
[394]   μιμουμένους ἡμῖν τὰς διηγήσεις ποιεῖσθαι     τὰ μὲν μιμουμένους, τὰ δὲ
[389]   ἔασι, μάντιν ἰητῆρα κακῶν     τέκτονα δούρων, κολάσει ὡς ἐπιτήδευμα
[399]   ἀλλ’ ἐν ἑκουσίᾳ πράξει ὄντος,     τινά τι πείθοντός τε καὶ
[405]   τι μεῖζον ἕξεις λαβεῖν τεκμήριον     τὸ δεῖσθαι ἰατρῶν καὶ δικαστῶν
[390]   πρὸς ἐγκράτειαν ἑαυτοῦ ἀκούειν νέῳ;     τὸ λιμῷ δ’ οἴκτιστον θανέειν
[406]   κάτω καθαρθεὶς καύσει     τομῇ χρησάμενος ἀπηλλάχθαι· ἐὰν δέ
[397]   τῶν ἀκράτων τὸν ἕτερον     τὸν κεκραμένον; Εὰν ἐμή,
[412]   μουσικώτατον καὶ εὐαρμοστότατον, πολὺ μᾶλλον     τὸν τὰς χορδὰς ἀλλήλαις συνιστάντα.
[399]   διδαχῇ καὶ νουθετήσει ἄνθρωπον,     τοὐναντίον ἄλλῳ δεομένῳ διδάσκοντι
[417]   καὶ μᾶλλον δεδιότες τοὺς ἔνδον     τοὺς ἔξωθεν πολεμίους, θέοντες ἤδη
[400]   ἧττον ψέγειν τε καὶ ἐπαινεῖν     τοὺς ῥυθμοὺς αὐτούς ἤτοι συναμφότερόν
[404]   ὡς ἐγᾦμαι, Ομηρος πώποτε ἐμνήσθη.     τοῦτο μὲν καὶ οἱ ἄλλοι
[391]   μὴ τούτων αὐτὰ ἔργα φάναι     τούτους μὴ εἶναι θεῶν παῖδας,
[397]   τούτων ἐπιτυγχάνουσιν τύπῳ τῆς λέξεως     τῷ ἑτέρῳ ἐξ ἀμφοτέρων
[397]   ποιηταὶ καὶ οἵ τι λέγοντες     τῷ ἑτέρῳ τούτων ἐπιτυγχάνουσιν τύπῳ
[408]   πιεῖν φαγεῖν οὐδὲν μᾶλλον     τῷ Εὐρυπύλῳ προσέταττον, ὡς ἱκανῶν
[397]   τὴν πόλιν πάντας τούτους παραδεξόμεθα     τῶν ἀκράτων τὸν ἕτερον
[415]   αὖ ἐκ τούτων τις ὑπόχρυσος     ὑπάργυρος φυῇ, τιμήσαντες ἀνάξουσι τοὺς
[396]   καὶ ἧττον ὑπὸ νόσων     ὑπὸ ἐρώτων ἐσφαλμένον καὶ
[396]   πράττοντα, ἐλάττω δὲ καὶ ἧττον     ὑπὸ νόσων ὑπὸ ἐρώτων
[413]   μεταδοξάσωσιν ὑφ’ ἡδονῆς κηληθέντες     ὑπὸ φόβου τι δείσαντες. Εοικε
[415]   ἐάν τε σφέτερος ἔκγονος ὑπόχαλκος     ὑποσίδηρος γένηται, μηδενὶ (τρόπῳ κατελεήσουσιν,
[413]   φαίης εἶναι οἳ ἂν μεταδοξάσωσιν     ὑφ’ ἡδονῆς κηληθέντες ὑπὸ
[408]   ἐχρῆν μετὰ τοῦτο πιεῖν     φαγεῖν οὐδὲν μᾶλλον τῷ
[403]   παντὶ γάρ που μᾶλλον ἐγχωρεῖ     φύλακι μεθυσθέντι μὴ εἰδέναι ὅπου
[387]   δεινὸν στερηθῆναι ὑέος ἀδελφοῦ     χρημάτων ἄλλου του τῶν
[409]   τοῦ τοιούτου. πλεονάκις δὲ πονηροῖς     χρηστοῖς ἐντυγχάνων σοφώτερος ἀμαθέστερος
[413]   (αὖ μεταβλητέον, βασανίζοντας πολὺ μᾶλλον     χρυσὸν ἐν πυρί εἰ δυσγοήτευτος
[417]   περιάψασθαι οὐδὲ πίνειν ἐξ ἀργύρου     χρυσοῦ. καὶ οὕτω μὲν σῴζοιντό
[395]   ἐχομένην· κάμνουσαν δὲ ἐρῶσαν     ὠδίνουσαν, πολλοῦ καὶ δεήσομεν. Παντάπασι
[410]   δὲ μουσικῇ μαλακώτεροι αὖ γίγνονται     ὡς κάλλιον αὐτοῖς. Καὶ μήν,




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 15/02/2006