HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
Οδυσσείᾳ 1
ὅθεν 3
Οἱ 3
οἱ 37
οἵ 2
οἳ 4
οἷ 1

Fréquences [« »]
37 ἦ
36 τι
36 τοῖς
37 οἱ
39 εἰ
39 περὶ
39 πρὸς

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Platon, La République, livre III

οἱ

Pages

[392]   εἶναι καὶ ἀσαφής· ὥσπερ οὖν οἱ ἀδύνατοι λέγειν, οὐ κατὰ ὅλον

[410]   ἢ πρὸς ἰσχύν, οὐχ ὥσπερ οἱ ἄλλοι ἀθληταὶ ῥώμης ἕνεκα σιτία

[404]   ἐμνήσθη. ἢ τοῦτο μὲν καὶ οἱ ἄλλοι ἀσκηταὶ ἴσασιν, ὅτι τῷ

[393]   ὡς ἔοικεν, οὗτός τε καὶ οἱ ἄλλοι ποιηταὶ διὰ μιμήσεως τὴν

[403]   σίτων πέρι; ἀθληταὶ μὲν γὰρ οἱ ἄνδρες τοῦ μεγίστου ἀγῶνος. ἢ

[404]   μεγάλα καὶ σφόδρα νοσοῦσιν οὗτοι οἱ ἀσκηταί; Ορῶ. Κομψοτέρας δή τινος,

[395]   ἀλλήλων εἶναι δύο μιμήματα δύνανται οἱ αὐτοὶ ἅμα εὖ μιμεῖσθαι, οἷον

[395]   γε λέγεις, ὅτι οὐ δύνανται οἱ αὐτοί. Οὐδὲ μὴν ῥαψῳδοί γε

[395]   ὑποκριταὶ κωμῳδοῖς τε καὶ τραγῳδοῖς οἱ (αὐτοί· πάντα δὲ ταῦτα μιμήματα.

[414]   ὅπως οἱ μὲν μὴ βουλήσονται, οἱ δὲ μὴ δυνήσονται κακουργεῖν, τοὺς

[410]   χρησάμενοι ἀγριώτεροι τοῦ δέοντος ἀποβαίνουσιν, οἱ δὲ μουσικῇ μαλακώτεροι αὖ γίγνονται

[415]   ἐστὲ μὲν γὰρ δὴ πάντες οἱ ἐν τῇ πόλει ἀδελφοί, ὡς

[415]   μεντἂν οἱ τούτων ὑεῖς καὶ οἱ ἔπειτα οἵ τ’ ἄλλοι ἄνθρωποι

[409]   δὴ καὶ εὐήθεις νέοι ὄντες οἱ ἐπιεικεῖς φαίνονται καὶ εὐεξαπάτητοι (ὑπὸ

[416]   παντὶ τρόπῳ μὴ τοιοῦτον ἡμῖν οἱ ἐπίκουροι ποιήσωσι πρὸς τοὺς πολίτας,

[391]   ἔπραττον καὶ οἱ θεῶν ἀγχίσποροι, οἱ> Ζηνὸς ἐγγύς, ὧν κατ’ Ιδαῖον

[391]   ἐπιχειρεῖν πείθειν τοὺς νέους ὡς οἱ θεοὶ κακὰ γεννῶσιν, καὶ ἥρωες

[391]   πράττουσίν τε καὶ ἔπραττον καὶ οἱ θεῶν ἀγχίσποροι, οἱ> Ζηνὸς ἐγγύς,

[410]   δ’ ἐγώ, ὦ Γλαύκων, καὶ οἱ καθιστάντες (μουσικῇ καὶ γυμναστικῇ παιδεύειν

[393]   αὐτοὺς σωθῆναι, τὴν δὲ θυγατέρα οἱ λῦσαι δεξαμένους ἄποινα καὶ τὸν

[393]   αἰδεσθέντας. ταῦτα δὲ εἰπόντος αὐτοῦ οἱ μὲν ἄλλοι ἐσέβοντο καὶ συνῄνουν,

[410]   δ’ ἐγώ Εγωγε, ἔφη· ὅτι οἱ μὲν γυμναστικῇ ἀκράτῳ χρησάμενοι ἀγριώτεροι

[414]   τῶν τε ἐντὸς φιλίων, ὅπως οἱ μὲν μὴ βουλήσονται, οἱ δὲ

[403]   Μετὰ δὴ μουσικὴν γυμναστικῇ θρεπτέοι οἱ νεανίαι. Τί μήν; Δεῖ μὲν

[401]   ὥσπερ ἐν ὑγιεινῷ τόπῳ οἰκοῦντες οἱ νέοι ἀπὸ παντὸς ὠφελῶνται, ὁπόθεν

[388]   φίλε Ἀδείμαντε, τὰ τοιαῦτα ἡμῖν οἱ νέοι σπουδῇ ἀκούοιεν καὶ μὴ

[407]   Δῆλον, ἦν δ’ ἐγώ· καὶ οἱ παῖδες αὐτοῦ, ὅτι τοιοῦτος ἦν,

[408]   μετεχειρίσαντο, καὶ δικασταὶ αὖ ὡσαύτως οἱ παντοδαπαῖς φύσεσιν ὡμιληκότες. Καὶ μάλα,

[397]   οὕτως ἔχει. Αρ’ οὖν πάντες οἱ ποιηταὶ καὶ οἵ τι λέγοντες

[414]   ἤδη πολλαχοῦ γεγονός, ὥς φασιν οἱ ποιηταὶ καὶ πεπείκασιν, ἐφ’ ἡμῶν

[400]   οἵτινες δ’ ἂν εἶεν οὗτοι οἱ ῥυθμοί, σὸν ἔργον, ὥσπερ τὰς

[396]   νήφοντας, ἢ καὶ ἄλλα ὅσα οἱ τοιοῦτοι καὶ ἐν λόγοις καὶ

[415]   ἂν αὐτοὶ οὗτοι· ὅπως μεντἂν οἱ τούτων ὑεῖς καὶ οἱ ἔπειτα

[408]   ἐγώ, καίτοι ἀπειθοῦντές γε ἡμῖν οἱ τραγῳδοποιοί τε καὶ Πίνδαρος Ἀπόλλωνος

[405]   Ἀσκληπιοῦ. (τεκμαίρομαι δέ, ὅτι αὐτοῦ οἱ ὑεῖς ἐν Τροίᾳ Εὐρυπύλῳ τετρωμένῳ

[415]   ἔπειτα οἵ τ’ ἄλλοι ἄνθρωποι οἱ ὕστερον. Ἀλλὰ καὶ τοῦτο, ἦν

[401]   ἐν κακίας εἰκόσι τρεφόμενοι ἡμῖν οἱ (φύλακες ὥσπερ ἐν κακῇ βοτάνῃ,

Pages
[392]	εἶναι καὶ ἀσαφής· ὥσπερ οὖν	οἱ	ἀδύνατοι λέγειν, οὐ κατὰ ὅλον
[410]	ἢ πρὸς ἰσχύν, οὐχ ὥσπερ	οἱ	ἄλλοι ἀθληταὶ ῥώμης ἕνεκα σιτία
[404]	ἐμνήσθη. ἢ τοῦτο μὲν καὶ	οἱ	ἄλλοι ἀσκηταὶ ἴσασιν, ὅτι τῷ
[393]	ὡς ἔοικεν, οὗτός τε καὶ	οἱ	ἄλλοι ποιηταὶ διὰ μιμήσεως τὴν
[403]	σίτων πέρι; ἀθληταὶ μὲν γὰρ	οἱ	ἄνδρες τοῦ μεγίστου ἀγῶνος. ἢ
[404]	μεγάλα καὶ σφόδρα νοσοῦσιν οὗτοι	οἱ	ἀσκηταί; Ορῶ. Κομψοτέρας δή τινος,
[395]	ἀλλήλων εἶναι δύο μιμήματα δύνανται	οἱ	αὐτοὶ ἅμα εὖ μιμεῖσθαι, οἷον
[395]	γε λέγεις, ὅτι οὐ δύνανται	οἱ	αὐτοί. Οὐδὲ μὴν ῥαψῳδοί γε
[395]	ὑποκριταὶ κωμῳδοῖς τε καὶ τραγῳδοῖς	οἱ	(αὐτοί· πάντα δὲ ταῦτα μιμήματα.
[414]	ὅπως οἱ μὲν μὴ βουλήσονται,	οἱ	δὲ μὴ δυνήσονται κακουργεῖν, τοὺς
[410]	χρησάμενοι ἀγριώτεροι τοῦ δέοντος ἀποβαίνουσιν,	οἱ	δὲ μουσικῇ μαλακώτεροι αὖ γίγνονται
[415]	ἐστὲ μὲν γὰρ δὴ πάντες	οἱ	ἐν τῇ πόλει ἀδελφοί, ὡς
[415]	μεντἂν οἱ τούτων ὑεῖς καὶ	οἱ	ἔπειτα οἵ τ’ ἄλλοι ἄνθρωποι
[409]	δὴ καὶ εὐήθεις νέοι ὄντες	οἱ	ἐπιεικεῖς φαίνονται καὶ εὐεξαπάτητοι (ὑπὸ
[416]	παντὶ τρόπῳ μὴ τοιοῦτον ἡμῖν	οἱ	ἐπίκουροι ποιήσωσι πρὸς τοὺς πολίτας,
[391]	ἔπραττον καὶ οἱ θεῶν ἀγχίσποροι,	οἱ>	Ζηνὸς ἐγγύς, ὧν κατ’ Ιδαῖον
[391]	ἐπιχειρεῖν πείθειν τοὺς νέους ὡς	οἱ	θεοὶ κακὰ γεννῶσιν, καὶ ἥρωες
[391]	πράττουσίν τε καὶ ἔπραττον καὶ	οἱ	θεῶν ἀγχίσποροι, οἱ> Ζηνὸς ἐγγύς,
[410]	δ’ ἐγώ, ὦ Γλαύκων, καὶ	οἱ	καθιστάντες (μουσικῇ καὶ γυμναστικῇ παιδεύειν
[393]	αὐτοὺς σωθῆναι, τὴν δὲ θυγατέρα	οἱ	λῦσαι δεξαμένους ἄποινα καὶ τὸν
[393]	αἰδεσθέντας. ταῦτα δὲ εἰπόντος αὐτοῦ	οἱ	μὲν ἄλλοι ἐσέβοντο καὶ συνῄνουν,
[410]	δ’ ἐγώ Εγωγε, ἔφη· ὅτι	οἱ	μὲν γυμναστικῇ ἀκράτῳ χρησάμενοι ἀγριώτεροι
[414]	τῶν τε ἐντὸς φιλίων, ὅπως	οἱ	μὲν μὴ βουλήσονται, οἱ δὲ
[403]	Μετὰ δὴ μουσικὴν γυμναστικῇ θρεπτέοι	οἱ	νεανίαι. Τί μήν; Δεῖ μὲν
[401]	ὥσπερ ἐν ὑγιεινῷ τόπῳ οἰκοῦντες	οἱ	νέοι ἀπὸ παντὸς ὠφελῶνται, ὁπόθεν
[388]	φίλε Ἀδείμαντε, τὰ τοιαῦτα ἡμῖν	οἱ	νέοι σπουδῇ ἀκούοιεν καὶ μὴ
[407]	Δῆλον, ἦν δ’ ἐγώ· καὶ	οἱ	παῖδες αὐτοῦ, ὅτι τοιοῦτος ἦν,
[408]	μετεχειρίσαντο, καὶ δικασταὶ αὖ ὡσαύτως	οἱ	παντοδαπαῖς φύσεσιν ὡμιληκότες. Καὶ μάλα,
[397]	οὕτως ἔχει. Αρ’ οὖν πάντες	οἱ	ποιηταὶ καὶ οἵ τι λέγοντες
[414]	ἤδη πολλαχοῦ γεγονός, ὥς φασιν	οἱ	ποιηταὶ καὶ πεπείκασιν, ἐφ’ ἡμῶν
[400]	οἵτινες δ’ ἂν εἶεν οὗτοι	οἱ	ῥυθμοί, σὸν ἔργον, ὥσπερ τὰς
[396]	νήφοντας, ἢ καὶ ἄλλα ὅσα	οἱ	τοιοῦτοι καὶ ἐν λόγοις καὶ
[415]	ἂν αὐτοὶ οὗτοι· ὅπως μεντἂν	οἱ	τούτων ὑεῖς καὶ οἱ ἔπειτα
[408]	ἐγώ, καίτοι ἀπειθοῦντές γε ἡμῖν	οἱ	τραγῳδοποιοί τε καὶ Πίνδαρος Ἀπόλλωνος
[405]	Ἀσκληπιοῦ. (τεκμαίρομαι δέ, ὅτι αὐτοῦ	οἱ	ὑεῖς ἐν Τροίᾳ Εὐρυπύλῳ τετρωμένῳ
[415]	ἔπειτα οἵ τ’ ἄλλοι ἄνθρωποι	οἱ	ὕστερον. Ἀλλὰ καὶ τοῦτο, ἦν
[401]	ἐν κακίας εἰκόσι τρεφόμενοι ἡμῖν	οἱ	(φύλακες ὥσπερ ἐν κακῇ βοτάνῃ,

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 15/02/2006