Pages |
[408] |
γὰρ
οἶμαι
σώματι
σῶμα
θεραπεύουσιν
|
οὐ |
γὰρ
ἂν
αὐτὰ
ἐνεχώρει
κακὰ |
[394] |
δὲ
καὶ
πλείω
ἔτι
τούτων·
|
οὐ |
γὰρ
δὴ
ἔγωγέ
πω
οἶδα, |
[393] |
πως
φράσω
δὲ
ἄνευ
μέτρου·
|
οὐ |
γάρ
εἰμι
ποιητικός
Ελθὼν
(ὁ |
[400] |
ῥυθμοὺς
αὐτούς
ἤτοι
συναμφότερόν
τι·
|
οὐ |
γὰρ
ἔχω
λέγειν
ἀλλὰ
ταῦτα |
[408] |
εἶεν
μὴ
πάνυ
ὑγιεινοὶ
φύσει.
|
οὐ |
γὰρ
οἶμαι
σώματι
σῶμα
θεραπεύουσιν |
[389] |
σύ,
ἔφη,
βούλει
ἐμὸν
τιθέναι·
|
οὐ |
γὰρ
οὖν
δὴ
(ἀποδεκτέον.
Ἀλλὰ |
[414] |
καὶ
πεπείκασιν,
ἐφ’
ἡμῶν
δὲ
|
οὐ |
γεγονὸς
οὐδ’
οἶδα
εἰ
γενόμενον |
[412] |
Οἱ
δὲ
γεωργῶν
ἄριστοι
ἆρ’
|
οὐ |
γεωργικώτατοι
γίγνονται;
Ναί.
Νῦν
δ’ |
[389] |
τελῆται.
Τί
δέ;
σωφροσύνης
ἆρα
|
οὐ |
δεήσει
ἡμῖν
τοῖς
νεανίαις;
Πῶς |
[387] |
καὶ
ἑταῖρός
ἐστιν,
τὸ
τεθνάναι
|
οὐ |
δεινὸν
ἡγήσεται.
Φαμὲν
γάρ.
Οὐκ |
[402] |
ἐν
(μεγάλῳ
ἠτιμάζομεν
αὐτά,
ὡς
|
οὐ |
δέοι
αἰσθάνεσθαι,
ἀλλὰ
πανταχοῦ
προυθυμούμεθα |
[397] |
καὶ
τὸν
γεωργὸν
γεωργὸν
καὶ
|
οὐ |
δικαστὴν
πρὸς
τῇ
γεωργίᾳ,
καὶ |
[405] |
νόσων
πληθυουσῶν
ἐν
πόλει
ἆρ’
|
οὐ |
δικαστήριά
τε
καὶ
ἰατρεῖα
πολλὰ |
[395] |
καὶ
ἀληθῆ
γε
λέγεις,
ὅτι
|
οὐ |
δύνανται
οἱ
αὐτοί.
Οὐδὲ
μὴν |
[394] |
αὐτὸς
μιμεῖσθαι
εὖ
ὥσπερ
ἓν
|
οὐ |
δυνατός;
Οὐ
γὰρ
οὖν.
~(Σχολῇ |
[417] |
καὶ
ἅπτεσθαι
χρυσοῦ
καὶ
ἀργύρου
|
οὐ |
θέμις,
οὐδ’
ὑπὸ
τὸν
αὐτὸν |
[399] |
ὅσα
(πολύχορδα
καὶ
πολυαρμόνια,
δημιουργοὺς
|
οὐ |
θρέψομεν.
Οὐ
φαινόμεθα.
Τί
δέ; |
[413] |
ἀκουσίου
δέομαι
μαθεῖν.
Τί
δέ;
|
οὐ |
καὶ
σὺ
ἡγῇ,
ἔφην
ἐγώ, |
[392] |
ὥσπερ
οὖν
οἱ
ἀδύνατοι
λέγειν,
|
οὐ |
κατὰ
ὅλον
ἀλλ’
ἀπολαβὼν
(μέρος |
[410] |
Τί
μήν;
ἔφη.
(Αρ’
οὖν
|
οὐ |
κατὰ
ταὐτὰ
ἴχνη
ταῦτα
ὁ |
[406] |
εἴδους
τῆς
ἰατρικῆς
τοῖς
ἐκγόνοις
|
οὐ |
κατέδειξεν
αὐτό,
ἀλλ’
εἰδὼς
ὅτι |
[397] |
τε
σκυτοτόμον
σκυτοτόμον
εὑρήσομεν
καὶ
|
οὐ |
κυβερνήτην
πρὸς
τῇ
σκυτοτομίᾳ,
καὶ |
[392] |
Ἀδείμαντος,
Τοῦτο,
ἦ
δ’
ὅς,
|
οὐ |
μανθάνω
ὅτι
λέγεις.
(Ἀλλὰ
μέντοι, |
[394] |
εἶναί
που
ἐλλόγιμος;
Τί
δ’
|
οὐ |
μέλλει;
Οὐκοῦν
καὶ
περὶ
μιμήσεως |
[405] |
περὶ
αὐτὰ
σπουδάζωσιν;
Τί
γὰρ
|
οὐ |
μέλλει;
Τῆς
δὲ
κακῆς
τε |
[408] |
ὡς
ἐγὼ
λέγω,
ἐχρῶντο;
ἢ
|
οὐ |
μέμνησαι
ὅτι
καὶ
τῷ
Μενέλεῳ |
[395] |
κωμῳδίαν
καὶ
τραγῳδίαν
ποιοῦντες.
ἢ
|
οὐ |
μιμήματε
ἄρτι
τούτω
ἐκάλεις;
Εγωγε· |
[409] |
Τῷ
τοι,
ἦν
δ’
ἐγώ,
|
οὐ |
νέον
ἀλλὰ
γέροντα
δεῖ
τὸν |
[392] |
οὖν
τῇδε
μᾶλλον
εἴσῃ.
ἆρ’
|
οὐ |
πάντα
ὅσα
ὑπὸ
μυθολόγων
ἢ |
[400] |
μὲν
οὖν,
ἔφη.
Αρ’
οὖν
|
οὐ |
πανταχοῦ
ταῦτα
διωκτέα
τοῖς
νέοις, |
[398] |
λοιπόν;
Δῆλα
δή.
Αρ’
οὖν
|
οὐ |
πᾶς
ἤδη
ἂν
εὕροι
ἃ |
[416] |
εἶναι
μηδὲν
τοιοῦτον,
εἰς
ὃ
|
οὐ |
πᾶς
ὁ
βουλόμενος
εἴσεισι·
τὰ |
[408] |
ἡμεῖς
δὲ
κατὰ
τὰ
προειρημένα
|
οὐ |
πεισόμεθα
αὐτοῖς
ἀμφότερα,
ἀλλ’
εἰ |
[391] |
ὄντι,
καὶ
ὡς
ἔδρασεν
τοῦτο,
|
οὐ |
πειστέον·
τάς
τε
αὖ
Εκτορος |
[387] |
χαλεπαίνειν
ἂν
διαγράφωμεν,
οὐχ
ὡς
|
οὐ |
ποιητικὰ
καὶ
ἡδέα
τοῖς
πολλοῖς |
[402] |
ὕδασιν
ἢ
ἐν
κατόπτροις
ἐμφαίνοιντο,
|
οὐ |
πρότερον
γνωσόμεθα,
πρὶν
ἂν
αὐτὰ |
[402] |
ἀλλὰ
πανταχοῦ
προυθυμούμεθα
διαγιγνώσκειν,
ὡς
|
οὐ |
πρότερον
ἐσόμενοι
γραμματικοὶ
πρὶν
οὕτως |
[411] |
δὲ
καὶ
φιλοσοφίας
μὴ
ἅπτηται;
|
οὐ |
πρῶτον
μὲν
εὖ
ἴσχων
τὸ |
[400] |
ῥυθμούς·
οἶμαι
δέ
με
ἀκηκοέναι
|
οὐ |
σαφῶς
ἐνόπλιόν
τέ
τινα
ὀνομάζοντος |
[400] |
εἰς
Δάμωνα
ἀναβεβλήσθω·
διελέσθαι
γὰρ
|
οὐ |
σμικροῦ
λόγου.
ἢ
σὺ
οἴει; |
[406] |
τούτοις
ἑπόμενα,
ταχὺ
εἶπεν
ὅτι
|
οὐ |
σχολὴ
κάμνειν
οὐδὲ
λυσιτελεῖ
οὕτω |
[389] |
οὔ;
Σωφροσύνης
δὲ
ὡς
πλήθει
|
οὐ |
τὰ
τοιάδε
μέγιστα,
(ἀρχόν(
των |
[386] |
εἰ
μέλλουσιν
εἶναι
ἀνδρεῖοι;
ἆρα
|
οὐ |
ταῦτά
τε
λεκτέον
καὶ
οἷα |
[413] |
τῶν
δὲ
κακῶν
ἑκουσίως;
ἢ
|
οὐ |
τὸ
μὲν
ἐψεῦσθαι
τῆς
ἀληθείας |
[413] |
τὸ
δὲ
ἀληθεύειν
ἀγαθόν;
ἢ
|
οὐ |
τὸ
τὰ
ὄντα
δοξάζειν
ἀληθεύειν |
[393] |
ὥς
τις
ἄλλος
ὤν,
ἆρ’
|
οὐ |
τότε
ὁμοιοῦν
αὐτὸν
φήσομεν
ὅτι |
[399] |
παραδέξῃ
εἰς
τὴν
πόλιν;
ἢ
|
οὐ |
τοῦτο
πολυχορδότατον,
καὶ
αὐτὰ
τὰ |
[400] |
δ’
ἐγώ,
καὶ
ὁ
λόγος;
|
οὐ
|
τῷ
τῆς
ψυχῆς
ἤθει
ἕπεται; |
[397] |
δὲ
τὸ
τοῦ
ἑτέρου
εἶδος;
|
οὐ |
τῶν
ἐναντίων
δεῖται,
πασῶν
μὲν |
[403] |
καὶ
σύ.
ἐμοὶ
μὲν
γὰρ
|
οὐ |
φαίνεται,
ὃ
ἂν
χρηστὸν
ᾖ |
[391] |
εἰς
τὴν
πυράν,
σύμπαντα
ταῦτα
|
οὐ |
φήσομεν
ἀληθῆ
εἰρῆσθαι,
οὐδ’
ἐάσομεν |
[412] |
αὐτοὺς
ἀρίστους
δεῖ
εἶναι,
ἆρ’
|
οὐ |
φυλακικωτάτους
πόλεως;
Ναί.
Οὐκοῦν
φρονίμους |
[412] |
εὑρεῖν.
Ισως,
ἦ
δ’
ὅς,
|
οὐ |
χαλεπά.
Εἶεν,
ἦν
δ’
ἐγώ· |
[397] |
καὶ
τὸν
πολεμικὸν
πολεμικὸν
καὶ
|
οὐ |
χρηματιστὴν
πρὸς
τῇ
πολεμικῇ,
καὶ |
[415] |
δ’
ἐγώ,
στρατιωτικάς
γε,
ἀλλ’
|
οὐ |
χρηματιστικάς.
~(Πῶς,
ἔφη,
αὖ
τοῦτο |