Pages
[397]	καὶ ἐν μιᾷ ἁρμονίᾳ σμικραὶ	γὰρ	αἱ μεταβολαί καὶ δὴ καὶ
[401]	τῷ καλῷ λόγῳ ἄγουσα; Πολὺ	γὰρ	ἄν, ἔφη, κάλλιστα οὕτω τραφεῖεν.
[408]	οἶμαι σώματι σῶμα θεραπεύουσιν οὐ	γὰρ	ἂν αὐτὰ ἐνεχώρει κακὰ εἶναί
[409]	ἀλλὰ τὸν πρότερον· πονηρία μὲν	γὰρ	ἀρετήν τε καὶ αὑτὴν οὔποτ’
[394]	καὶ πλείω ἔτι τούτων· οὐ	γὰρ	δὴ ἔγωγέ πω οἶδα, ἀλλ’
[415]	λοιπὸν τοῦ μύθου. ἐστὲ μὲν	γὰρ	δὴ πάντες οἱ ἐν τῇ
[399]	καὶ τὰ λοιπὰ καθαίρωμεν. ἑπόμενον	γὰρ	δὴ ταῖς ἁρμονίαις ἂν ἡμῖν
[391]	τοῖς γε ἀκούουσιν βλαβερά· πᾶς	γὰρ	ἑαυτῷ συγγνώμην ἕξει κακῷ ὄντι,
[391]	ἥρωες ἀνθρώπων οὐδὲν βελτίους· ὅπερ	γὰρ	ἐν τοῖς πρόσθεν (ἐλέ( γομεν,
[412]	ἀνιεμένω μέχρι τοῦ προσήκοντος. Καὶ	γὰρ	ἔοικεν, ἔφη. Τὸν κάλλιστ’ ἄρα
[397]	δύο εἴδη τῆς λέξεως. Καὶ	γὰρ	ἔστιν, ἔφη. Οὐκοῦν αὐτοῖν τὸ
[400]	αὐτούς ἤτοι συναμφότερόν τι· οὐ	γὰρ	ἔχω λέγειν ἀλλὰ ταῦτα μέν,
[409]	ἐγώ, ὃ σὺ ἠρώτας· ὁ	γὰρ	ἔχων ψυχὴν ἀγαθὴν ἀγαθός. ὁ
[392]	τε λεκτέον καὶ μή; περὶ	γὰρ	θεῶν ὡς δεῖ λέγεσθαι εἴρηται,
[398]	ἦν δ’ ἐγώ, ἀφαιρετέαι; ἄχρηστοι	γὰρ	καὶ γυναιξὶν ἃς δεῖ ἐπιεικεῖς
[396]	οὐδὲ ἐν ἔργοις· γνωστέον μὲν	γὰρ	καὶ μαινομένους καὶ πονηροὺς ἄνδρας
[398]	μύθους παντελῶς διαπεπεράνθαι· ἅ τε	γὰρ	λεκτέον καὶ ὡς λεκτέον εἴρηται.
[398]	θρηνώδεις ἁρμονίαι; λέγε μοι· σὺ	γὰρ	μουσικός. Μειξολυδιστί, ἔφη, καὶ συντονολυδιστὶ
[403]	δὴ σίτων πέρι; ἀθληταὶ μὲν	γὰρ	οἱ ἄνδρες τοῦ μεγίστου ἀγῶνος.
[407]	καὶ δοκιμάζεται, πάντῃ ἐμπόδιος· κάμνειν	γὰρ	οἴεσθαι ποιεῖ ἀεὶ καὶ ὠδίνοντα
[390]	εἰς ἄρχοντας; Οὐ καλῶς. Οὐ	γὰρ	οἶμαι εἴς γε σωφροσύνην νέοις
[408]	μὴ πάνυ ὑγιεινοὶ φύσει. οὐ	γὰρ	οἶμαι σώματι σῶμα θεραπεύουσιν οὐ
[404]	δοκούσας εἶναι εὐπαθείας; Ἀνάγκη. Ολην	γὰρ	οἶμαι τὴν τοιαύτην σίτησιν καὶ
[393]	τοῦτο γένοιτο ἐγὼ φράσω. εἰ	γὰρ	Ομηρος εἰπὼν ὅτι ἦλθεν ὁ
[389]	γε περὶ πολλοῦ ποιητέον. εἰ	γὰρ	ὀρθῶς ἐλέγομεν ἄρτι, καὶ τῷ
[388]	φιλογέλωτάς γε δεῖ εἶναι. σχεδὸν	γὰρ	ὅταν τις ἐφιῇ ἰσχυρῷ γέλωτι,
[404]	τοιαῦτα μάθοι ἄν τις. οἶσθα	γὰρ	ὅτι ἐπὶ στρατιᾶς ἐν ταῖς
[405]	σφόδρα περὶ αὐτὰ σπουδάζωσιν; Τί	γὰρ	οὐ μέλλει; Τῆς δὲ κακῆς
[400]	εἶπον, εἰς Δάμωνα ἀναβεβλήσθω· διελέσθαι	γὰρ	οὐ σμικροῦ λόγου. ἢ σὺ
[403]	δὲ καὶ σύ. ἐμοὶ μὲν	γὰρ	οὐ φαίνεται, ὃ ἂν χρηστὸν
[393]	τὰ μεταξὺ τῶν ῥήσεων; Πῶς	γὰρ	οὔ; (Ἀλλ’ ὅταν γέ τινα
[391]	θεῶν κακὰ γίγνεσθαι ἀδύνατον. Πῶς	γὰρ	οὔ; Καὶ μὴν τοῖς γε
[404]	ἀπεικάζοντες ὀρθῶς ἂν ἀπεικάζοιμεν. Πῶς	γὰρ	οὔ; Οὐκοῦν ἐκεῖ μὲν ἀκολασίαν
[400]	τῆς ψυχῆς ἤθει ἕπεται; Πῶς	γὰρ	οὔ; Τῇ δὲ λέξει τὰ
[398]	καὶ μαλακία καὶ ἀργία. Πῶς	γὰρ	οὔ; Τίνες οὖν μαλακαί τε
[397]	ἐπειδὴ ἕκαστος ἓν πράττει. Οὐ	γὰρ	οὖν ἁρμόττει. Οὐκοῦν διὰ ταῦτα
[388]	ἡμᾶς ἄλλῳ καλλίονι πείσῃ. Οὐ	γὰρ	οὖν δεῖ. Ἀλλὰ μὴν οὐδὲ
[389]	ἔφη, βούλει ἐμὸν τιθέναι· οὐ	γὰρ	οὖν δὴ (ἀποδεκτέον. Ἀλλὰ μὴν
[394]	ὥσπερ ἓν οὐ δυνατός; Οὐ	γὰρ	οὖν. ~(Σχολῇ ἄρα ἐπιτηδεύσει γέ
[398]	ἐν λόγοις οὐδὲν προσδεῖσθαι. Οὐ	γὰρ	οὖν. (Τίνες οὖν θρηνώδεις ἁρμονίαι;
[415]	καὶ θέρους ἱκανὰς εἶναι; Πῶς	γὰρ	οὐχί; οἰκήσεις γάρ, ἔφη, δοκεῖς
[407]	αὕτη ἐπιμέλεια τοῦ σώματος· καὶ	γὰρ	πρὸς οἰκονομίας καὶ πρὸς στρατείας
[412]	τροφῆς οὗτοι ἂν εἶεν. χορείας	γὰρ	τί ἄν τις διεξίοι τῶν
[413]	ἐγώ, κινδυνεύω λέγειν. κλαπέντας μὲν	γὰρ	τοὺς μεταπεισθέντας λέγω καὶ τοὺς
[401]	τῶν ἄλλων φυτῶν· ἐν πᾶσι	γὰρ	τούτοις ἔνεστιν εὐσχημοσύνη ἢ ἀσχημοσύνη.
[400]	οὐκ ἔχω λέγειν. ὅτι μὲν	γὰρ	τρί’ ἄττα ἐστὶν εἴδη ἐξ
[406]	τὸν θάνατον αὑτῷ ποιήσας. παρακολουθῶν	γὰρ	τῷ νοσήματι θανασίμῳ ὄντι οὔτε
[404]	ἂν εἴη στρατιώταις εὔπορα· πανταχοῦ	γὰρ	ὡς ἔπος εἰπεῖν αὐτῷ τῷ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 15/02/2006