Pages |
[396] |
βραχύ,
ὅταν
τι
χρηστὸν
ποιῇ,
|
ἀλλ’ |
αἰσχυνεῖσθαι,
ἅμα
μὲν
ἀγύμναστος
ὢν |
[409] |
τῇ
αὑτοῦ
ψυχῇ
ἐνοῦσαν
ᾐσθημένον,
|
ἀλλ’ |
ἀλλοτρίαν
ἐν
ἀλλοτρίαις
μεμελετηκότα
ἐν |
[409] |
ἀδικήματα
οἷον
κατὰ
σῶμα
νόσους·
|
ἀλλ’ |
ἄπειρον
αὐτὴν
καὶ
ἀκέραιον
δεῖ |
[392] |
ἀδύνατοι
λέγειν,
οὐ
κατὰ
ὅλον
|
ἀλλ’ |
ἀπολαβὼν
(μέρος
τι
πειράσομαί
σοι |
[390] |
εἰς
τὸ
δωμάτιον
ἐθέλειν
ἐλθεῖν,
|
ἀλλ’ |
αὐτοῦ
βουλόμενον
χαμαὶ
συγγίγνεσθαι,
λέγοντα |
[408] |
προειρημένα
οὐ
πεισόμεθα
αὐτοῖς
ἀμφότερα,
|
ἀλλ’ |
εἰ
μὲν
θεοῦ
ἦν,
οὐκ |
[394] |
καλῶς
ἐπιτηδεύοι,
πολλὰ
δ’
οὔ,
|
ἀλλ’ |
εἰ
τοῦτο
ἐπιχειροῖ,
πολλῶν
ἐφαπτόμενος |
[406] |
τοῖς
ἐκγόνοις
οὐ
κατέδειξεν
αὐτό,
|
ἀλλ’ |
εἰδὼς
ὅτι
πᾶσι
τοῖς
εὐνομουμένοις |
[401] |
μέγα
ἐν
τῇ
αὑτῶν
ψυχῇ,
|
ἀλλ’ |
ἐκείνους
ζητητέον
τοὺς
δημιουργοὺς
τοὺς |
[399] |
εἰρηνικῇ
τε
καὶ
μὴ
βιαίῳ
|
ἀλλ’ |
ἐν
ἑκουσίᾳ
πράξει
ὄντος,
ἢ |
[411] |
σῶμα,
εἰ
μὴ
εἰ
πάρεργον,
|
ἀλλ’ |
ἐπ’
ἐκείνω,
~ὅπως
(ἂν
ἀλλήλοιν |
[402] |
γνωσόμεθα,
πρὶν
ἂν
αὐτὰ
γνῶμεν,
|
ἀλλ’ |
ἔστιν
τῆς
αὐτῆς
τέχνης
τε |
[393] |
μὴ
ὡς
Χρύσης
γενόμενος
ἔλεγεν
|
ἀλλ’ |
ἔτι
ὡς
Ομηρος,
οἶσθ’
ὅτι |
[407] |
εἶπον,
περὶ
τούτου
αὐτῷ
μαχώμεθα,
|
ἀλλ’ |
ἡμᾶς
αὐτοὺς
διδάξωμεν
πότερον
μελετητέον |
[415] |
ὡς
φήσομεν
πρὸς
αὐτοὺς
μυθολογοῦντες,
|
ἀλλ’ |
ὁ
θεὸς
πλάττων,
ὅσοι
μὲν |
[408] |
Καὶ
μάλα,
εἶπον,
ἀγαθοὺς
λέγω.
|
ἀλλ’ |
οἶσθα
οὓς
ἡγοῦμαι
τοιούτους;
Αν |
[415] |
~(Πάνυ,
ἦν
δ’
ἐγώ,
εἰκότως·
|
ἀλλ’ |
ὅμως
ἄκουε
καὶ
τὸ
λοιπὸν |
[394] |
γὰρ
δὴ
ἔγωγέ
πω
οἶδα,
|
ἀλλ’ |
ὅπῃ
ἂν
ὁ
λόγος
ὥσπερ |
[387] |
καὶ
ἡδέα
τοῖς
πολλοῖς
ἀκούειν,
|
ἀλλ’ |
ὅσῳ
ποιητικώτερα,
τοσούτῳ
ἧττον
ἀκουστέον |
[415] |
ἦν
δ’
ἐγώ,
στρατιωτικάς
γε,
|
ἀλλ’ |
οὐ
χρηματιστικάς.
~(Πῶς,
ἔφη,
αὖ |
[388] |
τοιοῦτον
ἢ
λέγειν
ἢ
ποιεῖν,
|
ἀλλ’ |
οὐδὲν
αἰσχυνόμενος
οὐδὲ
καρτερῶν
πολλοὺς |
[409] |
οὖν
οὗτος,
ὥς
μοι
δοκεῖ,
|
ἀλλ’ |
οὐχ
ὁ
κακὸς
γίγνεται.
Καὶ |