Pages
[389]	τοιοῦτον ἰατροῖς δοτέον, ἰδιώταις δὲ	οὐχ	ἁπτέον. Δῆλον, ἔφη. Τοῖς ἄρχουσιν
[389]	πόλεως, τοῖς δὲ ἄλλοις πᾶσιν	οὐχ	ἁπτέον τοῦ τοιούτου· (ἀλλὰ πρός
[410]	ἔφη. (Τί δέ; τὸ ἥμερον	οὐχ	ἡ φιλόσοφος ἂν ἔχοι φύσις,
[400]	καὶ (εὐρυθ( μία εὐηθείᾳ ἀκολουθεῖ,	οὐχ	ἣν ἄνοιαν οὖσαν ὑποκοριζόμενοι καλοῦμεν
[402]	ἔφη, ἥ γε ἔκφρονα ποιεῖ	οὐχ	ἧττον ἢ λύπη; Ἀλλὰ τῇ
[400]	τὰς ἀγωγὰς τοῦ ποδὸς αὐτὸν	οὐχ	ἧττον ψέγειν τε καὶ ἐπαινεῖν
[409]	οὗτος, ὥς μοι δοκεῖ, ἀλλ’	οὐχ	ὁ κακὸς γίγνεται. Καὶ ἐμοί,
[394]	σοι ἤδη δηλοῦν ὃ ἔμπροσθεν	οὐχ	οἷός τ’ ἦ, ὅτι τῆς
[408]	ἦν δ’ ἐγώ· σὺ μέντοι	οὐχ	ὅμοιον πρᾶγμα τῷ αὐτῷ λόγῳ
[404]	καὶ σφαλερὰ πρὸς ὑγίειαν. ἢ	οὐχ	ὁρᾷς ὅτι καθεύδουσί τε τὸν
[408]	παῖδες αὐτοῦ, ὅτι τοιοῦτος ἦν,	~(οὐχ	ὁρᾷς ὡς καὶ ἐν Τροίᾳ
[410]	καθιστάντες (μουσικῇ καὶ γυμναστικῇ παιδεύειν	οὐχ	οὗ ἕνεκά τινες οἴονται καθιστᾶσιν,
[387]	ποιητὰς μὴ χαλεπαίνειν ἂν διαγράφωμεν,	οὐχ	ὡς οὐ ποιητικὰ καὶ ἡδέα
[410]	πονήσει μᾶλλον ἢ πρὸς ἰσχύν,	οὐχ	ὥσπερ οἱ ἄλλοι ἀθληταὶ ῥώμης

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 15/02/2006