Pages |
[398] |
ἐπεχειροῦμεν
παιδεύειν.
Καὶ
μάλ’
ἔφη,
|
οὕτως |
ἂν
ποιοῖμεν,
εἰ
ἐφ’
ἡμῖν |
[388] |
γε
μέγιστον
τῶν
θεῶν
τολμῆσαι
|
οὕτως |
ἀνομοίως
μιμήσασθαι,
ὥστε
ὢ
πόποι, |
[390] |
τὴν
τῶν
ἀφροδισίων
ἐπιθυμίαν,
καὶ
|
οὕτως |
ἐκπλαγέντα
ἰδόντα
τὴν
Ηραν,
ὥστε |
[415] |
χρυσοῦν
ἔκγονον
καὶ
τἆλλα
πάντα
|
οὕτως |
ἐξ
ἀλλήλων.
τοῖς
οὖν
ἄρχουσι |
[391] |
ὑὸς
Πειρίθους
τε
Διὸς
(ὥρμησαν
|
οὕτως |
ἐπὶ
δεινὰς
ἁρπαγάς,
μηδέ
τιν’ |
[397] |
μεταβολῶν
ἔχειν;
Καὶ
σφόδρα
γε
|
οὕτως |
ἔχει.
Αρ’
οὖν
πάντες
οἱ |
[411] |
ζῇ.
Παντάπασιν,
ἦ
δ’
ὅς,
|
οὕτως |
ἔχει.
Επὶ
δὴ
δύ’
ὄντε |
[397] |
τινί;
Κομιδῇ
μὲν
οὖν,
ἔφη,
|
οὕτως |
ἔχει.
Τί
δὲ
τὸ
τοῦ |
[402] |
οὐ
πρότερον
ἐσόμενοι
γραμματικοὶ
πρὶν
|
οὕτως |
ἔχοιμεν
Ἀληθῆ.
Οὐκοῦν
καὶ
εἰκόνας |
[406] |
ἔφη,
ἄτοπόν
γε
τὸ
πῶμα
|
οὕτως |
ἔχοντι.
Οὔκ,
εἴ
γ’
ἐννοεῖς, |
[394] |
ἃ
δάκρυα
τοῖς
ἐκείνου
βέλεσιν.
|
οὕτως, |
ἦν
δ’
ἐγώ,
ὦ
ἑταῖρε, |
[403] |
ἐὰν
πείθῃ,
τὰ
δ’
ἄλλα
|
οὕτως |
ὁμιλεῖν
πρὸς
ὅν
τις
σπουδάζοι, |
[402] |
οὖν,
ὃ
λέγω,
πρὸς
θεῶν,
|
οὕτως |
οὐδὲ
μουσικοὶ
(πρό(
τερον
ἐσόμεθα, |
[403] |
πῶς
φαίνεται;
Καὶ
ἐμοί,
ἔφη,
|
οὕτως. |
Οὐκοῦν
εἰ
τὴν
διάνοιαν
ἱκανῶς |
[414] |
Καὶ
ἐμοί,
ἦ
δ’
ὅς,
|
οὕτως |
πῃ
φαίνεται.
(Αρ’
οὖν
ὡς |
[386] |
καὶ
δεῖσθαι
μὴ
λοιδορεῖν
ἁπλῶς
|
οὕτως |
τὰ
ἐν
Αιδου
ἀλλὰ
μᾶλλον |
[390] |
βουλόμενον
χαμαὶ
συγγίγνεσθαι,
λέγοντα
ὡς
|
οὕτως |
ὑπὸ
ἐπιθυμίας
ἔχεται,
ὡς
οὐδ’ |