Pages
[409]	σοφὸς οὖν οὗτος, ὥς μοι	δοκεῖ,	ἀλλ’ οὐχ ὁ κακὸς γίγνεται.
[410]	δεῖσθαι ὅτι μὴ ἀνάγκη; Εμοιγε	δοκεῖ.	Αὐτά γε μὴν τὰ γυμνάσια
[390]	ἄνδρα τὸν σοφώτατον λέγοντα ὡς	δοκεῖ	αὐτῷ κάλλιστον εἶναι πάντων, ὅταν
[409]	χρηστοῖς ἐντυγχάνων σοφώτερος ἢ ἀμαθέστερος	δοκεῖ	εἶναι αὑτῷ τε καὶ ἄλλοις.
[398]	λεκτέον εἴρηται. Καὶ αὐτῷ μοι	δοκεῖ,	ἔφη. (Οὐκοῦν μετὰ τοῦτο, ἦν
[414]	τοῖς τῶν ἀρχόντων δόγμασιν; Εμοιγε	δοκεῖ,	ἔφη. Τίς ἂν οὖν ἡμῖν,
[402]	ὁ οὕτω τραφείς; Εμοὶ γοῦν	δοκεῖ,	ἔφη, τῶν τοιούτων ἕνεκα ἐν
[396]	ἔφη, ταῦτα; Ο μέν μοι	δοκεῖ,	ἦν δ’ ἐγώ, μέτριος ἀνήρ,
[405]	(τε( θράφθαι; ἢ οὐκ αἰσχρὸν	δοκεῖ	καὶ ἀπαιδευσίας μέγα τεκμήριον τὸ
[405]	τοὺς κομψοὺς Ἀσκληπιάδας, οὐκ αἰσχρὸν	δοκεῖ;	Καὶ μάλ’ ἔφη· ὡς ἀληθῶς
[414]	τοιαύτη τις, ἦν δ’ ἐγώ,	δοκεῖ	μοι, ὦ Γλαύκων, ἡ ἐκλογὴ
[404]	οὐκ αἰνεῖς, εἴπερ σοι ταῦτα	δοκεῖ	ὀρθῶς ἔχειν. Οὔ μοι δοκῶ.
[406]	τῷ τοιούτῳ μέν γ’ ἔφη,	δοκεῖ	πρέπειν οὕτω ἰατρικῇ χρῆσθαι. ~(Αρα,
[413]	τὸ τὰ ὄντα δοξάζειν ἀληθεύειν	δοκεῖ	σοι εἶναι; Ἀλλ’ ἦ δ’
[390]	οἰνοχόος φορέῃσι καὶ ἐγχείῃ δεπάεσσι,	δοκεῖ	σοι ἐπιτήδειον εἶναι πρὸς ἐγκράτειαν
[405]	μὲν οὖν, ἔφη, αἴσχιστον. Η	δοκεῖ	σοι, ἦν δ’ ἐγώ, τούτου
[389]	καὶ περὶ ἐδωδὰς ἡδονῶν; Εμοιγε	δοκεῖ.	Τὰ δὴ τοιάδε φήσομεν οἶμαι
[406]	(καὶ τυρὸν ἐπιξυσθέντα, ἃ δὴ	δοκεῖ	φλεγματώδη εἶναι, οὐκ ἐμέμψαντο τῇ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 15/02/2006