Pages
[404]	ἐν πᾶσι (ῥυθμοῖς πεποιημένῃ ἀπεικάζοντες	ὀρθῶς	ἂν ἀπεικάζοιμεν. Πῶς γὰρ οὔ;
[403]	(τύπους ὑφηγησαίμεθα, ἵνα μὴ μακρολογῶμεν,	ὀρθῶς	ἂν ποιοῖμεν; Πάνυ μὲν οὖν.
[387]	τοῦ δέοντος γένωνται ἡμῖν. Καὶ	ὀρθῶς	γ’ ἔφη, φοβούμεθα. Ἀφαιρετέα ἄρα;
[404]	ἀφεκτέον τῶν τοιούτων ἁπάντων; Καὶ	ὀρθῶς	γε, ἔφη, ἴσασί τε καὶ
[416]	τοῖς φυλαττομένοις ὑπ’ αὐτῶν. Καὶ	ὀρθῶς	γε, ἦ δ’ ὅς. Πρὸς
[401]	ἐκεῖ τραφεὶς ὡς ἔδει, καὶ	ὀρθῶς	δὴ δυσχεραίνων τὰ μὲν καλὰ
[389]	περὶ πολλοῦ ποιητέον. εἰ γὰρ	ὀρθῶς	ἐλέγομεν ἄρτι, καὶ τῷ ὄντι
[387]	δή, ἦν δ’ ἐγώ, εἰ	ὀρθῶς	ἐξαιρήσομεν ἢ οὔ. φαμὲν δὲ
[403]	αὐτῆς ἐραστῇ τε καὶ παιδικοῖς	ὀρθῶς	ἐρῶσί τε καὶ ἐρωμένοις; Οὐ
[404]	αἰνεῖς, εἴπερ σοι ταῦτα δοκεῖ	ὀρθῶς	ἔχειν. Οὔ μοι δοκῶ. Ψέγεις
[386]	ποιησομένοις. Καὶ οἶμαί γ’ ἔφη,	ὀρθῶς	ἡμῖν φαίνεσθαι. Τί δὲ δὴ
[402]	δ’ αἰσχρὰ ψέγοι τ’ ἂν	ὀρθῶς	καὶ μισοῖ ἔτι νέος ὤν,
[413]	εἶναι; Ἀλλ’ ἦ δ’ ὅς,	ὀρθῶς	λέγεις, καί μοι δοκοῦσιν ἄκοντες
[413]	Καὶ τοῦτ’ ἔφη, ἔμαθον, καὶ	ὀρθῶς	λέγεις. (Τοὺς μὴν γοητευθέντας, ὡς
[397]	τὴν αὐτὴν γίγνεται λέγειν τῷ	ὀρθῶς	λέγοντι καὶ ἐν μιᾷ ἁρμονίᾳ
[392]	ἔφη, οἶδα. Οὐκοῦν ἐὰν ὁμολογῇς	ὀρθῶς	με λέγειν, φήσω σε ὡμολογηκέναι
[410]	ἂν τῆς φύσεως παρέχοιτο, καὶ	ὀρθῶς	μὲν τραφὲν ἀνδρεῖον ἂν εἴη,
[401]	καὶ ποιεῖ εὐσχήμονα, (ἐάν τις	ὀρθῶς	τραφῇ, εἰ δὲ μή, τοὐναντίον;

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 15/02/2006