HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
ἡμερότητος 1
ἡμετέρᾳ 1
ἡμετέρους 1
ἡμῖν 36
ἡμῶν 2
ἦν 79
ἣν 4

Fréquences [« »]
33 δέ
35 εἰς
34 τις
36 ἡμῖν
36 τι
36 τοῖς
37 ἦ

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Platon, La République, livre III

ἡμῖν

Pages

[392]   οἶμαι, μετὰ τοῦτο σκεπτέον, καὶ ἡμῖν ἅ τε λεκτέον καὶ ὡς

[398]   καὶ μιμεῖσθαι πάντα χρήματα, εἰ ἡμῖν ἀφίκοιτο εἰς τὴν πόλιν αὐτός

[399]   ἐγώ, πολυχορδίας γε οὐδὲ παναρμονίου ἡμῖν δεήσει ἐν ταῖς ᾠδαῖς τε

[394]   ὦ Ἀδείμαντε, ἄθρει, πότερον μιμητικοὺς ἡμῖν δεῖ εἶναι τοὺς φύλακας ἢ

[401]   τε ὢν οὐκ ἐατέος παρ’ ἡμῖν δημιουργεῖν, ἵνα μὴ ἐν κακίας

[412]   δὴ μετὰ τοῦτο τί ἂν ἡμῖν διαιρετέον εἴη; ἆρ’ οὐκ αὐτῶν

[388]   ὅσοι κακοὶ τῶν ἀνδρῶν, ἵνα ἡμῖν δυσχεραίνωσιν ὅμοια τούτοις ποιεῖν οὓς

[398]   οὕτως ἂν ποιοῖμεν, εἰ ἐφ’ ἡμῖν εἴη. Νῦν δή, εἶπον ἐγώ,

[399]   γὰρ δὴ ταῖς ἁρμονίαις ἂν ἡμῖν εἴη τὸ περὶ ῥυθμούς, μὴ

[391]   ἀμφότερα δὲ μὴ λέγειν, μηδὲ ἡμῖν ἐπιχειρεῖν πείθειν τοὺς νέους ὡς

[392]   Τί οὖν, ἦν δ’ ἐγώ, ἡμῖν ἔτι λοιπὸν εἶδος λόγων πέρι

[403]   ἐγώ, καὶ σοὶ φαίνεται τέλος ἡμῖν ἔχειν ὁ περὶ μουσικῆς λόγος;

[414]   δοκεῖ, ἔφη. Τίς ἂν οὖν ἡμῖν, ἦν δ’ ἐγώ, μηχανὴ γένοιτο

[387]   καὶ μαλακώτεροι τοῦ δέοντος γένωνται ἡμῖν. Καὶ ὀρθῶς γ’ ἔφη, φοβούμεθα.

[398]   πᾶς ἤδη ἂν εὕροι ἃ ἡμῖν λεκτέον περὶ αὐτῶν οἷα δεῖ

[412]   τοιούτους ἄνδρας, οἳ ἂν σκοποῦσιν ἡμῖν μάλιστα φαίνωνται παρὰ πάντα τὸν

[401]   ἔφη. (Αρ’ οὖν τοῖς ποιηταῖς ἡμῖν μόνον ἐπιστατητέον καὶ προσαναγκαστέον τὴν

[388]   δέ γε οὔχ, ὡς ἄρτι ἡμῖν ὁ λόγος ἐσήμαινεν· ᾧ πειστέον,

[416]   φυλακτέον παντὶ τρόπῳ μὴ τοιοῦτον ἡμῖν οἱ ἐπίκουροι ποιήσωσι πρὸς τοὺς

[388]   ὦ φίλε Ἀδείμαντε, τὰ τοιαῦτα ἡμῖν οἱ νέοι σπουδῇ ἀκούοιεν καὶ

[408]   δ’ ἐγώ, καίτοι ἀπειθοῦντές γε ἡμῖν οἱ τραγῳδοποιοί τε καὶ Πίνδαρος

[401]   μὴ ἐν κακίας εἰκόσι τρεφόμενοι ἡμῖν οἱ (φύλακες ὥσπερ ἐν κακῇ

[397]   οὐκ ἔστιν διπλοῦς ἀνὴρ παρ’ ἡμῖν οὐδὲ πολλαπλοῦς, ἐπειδὴ ἕκαστος ἓν

[398]   ἀνὴρ ἐν τῇ πόλει παρ’ ἡμῖν οὔτε θέμις ἐγγενέσθαι, ἀποπέμποιμέν τε

[402]   οὔτε αὐτοὶ οὔτε οὕς φαμεν ἡμῖν παιδευτέον εἶναι τοὺς φύλακας, πρὶν

[401]   τοῖς ποιήμασιν ἢ μὴ παρ’ ἡμῖν ποιεῖν, ἢ καὶ τοῖς ἄλλοις

[392]   παυστέον τοὺς τοιούτους μύθους, ~μὴ ἡμῖν πολλὴν (εὐχέρειαν ἐντίκτωσι τοῖς νέοις

[399]   Ως γοῦν, ἔφη, ὁ λόγος ἡμῖν σημαίνει. (Οὐδέν γε, ἦν δ’

[394]   πότερον ἐάσομεν τοὺς ποιητὰς μιμουμένους ἡμῖν τὰς διηγήσεις ποιεῖσθαι ἢ τὰ

[398]   καὶ μυθολόγῳ ὠφελίας ἕνεκα, ὃς ἡμῖν τὴν τοῦ ἐπιεικοῦς λέξιν μιμοῖτο

[398]   εἶπον ἐγώ, ὦ φίλε, κινδυνεύει ἡμῖν τῆς μουσικῆς τὸ περὶ λόγους

[389]   δέ; σωφροσύνης ἆρα οὐ δεήσει ἡμῖν τοῖς νεανίαις; Πῶς δ’ οὔ;

[392]   δή. Ἀδύνατον δή, ὦ φίλε, ἡμῖν τοῦτό γε ἐν τῷ παρόντι

[395]   πρῶτον λόγον διασώσομεν, τοὺς φύλακας ἡμῖν τῶν ἄλλων πασῶν δημιουργιῶν ἀφειμένους

[386]   Καὶ οἶμαί γ’ ἔφη, ὀρθῶς ἡμῖν φαίνεσθαι. Τί δὲ δὴ εἰ

[412]   Οὐκοῦν καὶ ἐν τῇ πόλει ἡμῖν, ὦ Γλαύκων, δεήσει τοῦ τοιούτου

Pages
[392]	οἶμαι, μετὰ τοῦτο σκεπτέον, καὶ	ἡμῖν	ἅ τε λεκτέον καὶ ὡς
[398]	καὶ μιμεῖσθαι πάντα χρήματα, εἰ	ἡμῖν	ἀφίκοιτο εἰς τὴν πόλιν αὐτός
[399]	ἐγώ, πολυχορδίας γε οὐδὲ παναρμονίου	ἡμῖν	δεήσει ἐν ταῖς ᾠδαῖς τε
[394]	ὦ Ἀδείμαντε, ἄθρει, πότερον μιμητικοὺς	ἡμῖν	δεῖ εἶναι τοὺς φύλακας ἢ
[401]	τε ὢν οὐκ ἐατέος παρ’	ἡμῖν	δημιουργεῖν, ἵνα μὴ ἐν κακίας
[412]	δὴ μετὰ τοῦτο τί ἂν	ἡμῖν	διαιρετέον εἴη; ἆρ’ οὐκ αὐτῶν
[388]	ὅσοι κακοὶ τῶν ἀνδρῶν, ἵνα	ἡμῖν	δυσχεραίνωσιν ὅμοια τούτοις ποιεῖν οὓς
[398]	οὕτως ἂν ποιοῖμεν, εἰ ἐφ’	ἡμῖν	εἴη. Νῦν δή, εἶπον ἐγώ,
[399]	γὰρ δὴ ταῖς ἁρμονίαις ἂν	ἡμῖν	εἴη τὸ περὶ ῥυθμούς, μὴ
[391]	ἀμφότερα δὲ μὴ λέγειν, μηδὲ	ἡμῖν	ἐπιχειρεῖν πείθειν τοὺς νέους ὡς
[392]	Τί οὖν, ἦν δ’ ἐγώ,	ἡμῖν	ἔτι λοιπὸν εἶδος λόγων πέρι
[403]	ἐγώ, καὶ σοὶ φαίνεται τέλος	ἡμῖν	ἔχειν ὁ περὶ μουσικῆς λόγος;
[414]	δοκεῖ, ἔφη. Τίς ἂν οὖν	ἡμῖν,	ἦν δ’ ἐγώ, μηχανὴ γένοιτο
[387]	καὶ μαλακώτεροι τοῦ δέοντος γένωνται	ἡμῖν.	Καὶ ὀρθῶς γ’ ἔφη, φοβούμεθα.
[398]	πᾶς ἤδη ἂν εὕροι ἃ	ἡμῖν	λεκτέον περὶ αὐτῶν οἷα δεῖ
[412]	τοιούτους ἄνδρας, οἳ ἂν σκοποῦσιν	ἡμῖν	μάλιστα φαίνωνται παρὰ πάντα τὸν
[401]	ἔφη. (Αρ’ οὖν τοῖς ποιηταῖς	ἡμῖν	μόνον ἐπιστατητέον καὶ προσαναγκαστέον τὴν
[388]	δέ γε οὔχ, ὡς ἄρτι	ἡμῖν	ὁ λόγος ἐσήμαινεν· ᾧ πειστέον,
[416]	φυλακτέον παντὶ τρόπῳ μὴ τοιοῦτον	ἡμῖν	οἱ ἐπίκουροι ποιήσωσι πρὸς τοὺς
[388]	ὦ φίλε Ἀδείμαντε, τὰ τοιαῦτα	ἡμῖν	οἱ νέοι σπουδῇ ἀκούοιεν καὶ
[408]	δ’ ἐγώ, καίτοι ἀπειθοῦντές γε	ἡμῖν	οἱ τραγῳδοποιοί τε καὶ Πίνδαρος
[401]	μὴ ἐν κακίας εἰκόσι τρεφόμενοι	ἡμῖν	οἱ (φύλακες ὥσπερ ἐν κακῇ
[397]	οὐκ ἔστιν διπλοῦς ἀνὴρ παρ’	ἡμῖν	οὐδὲ πολλαπλοῦς, ἐπειδὴ ἕκαστος ἓν
[398]	ἀνὴρ ἐν τῇ πόλει παρ’	ἡμῖν	οὔτε θέμις ἐγγενέσθαι, ἀποπέμποιμέν τε
[402]	οὔτε αὐτοὶ οὔτε οὕς φαμεν	ἡμῖν	παιδευτέον εἶναι τοὺς φύλακας, πρὶν
[401]	τοῖς ποιήμασιν ἢ μὴ παρ’	ἡμῖν	ποιεῖν, ἢ καὶ τοῖς ἄλλοις
[392]	παυστέον τοὺς τοιούτους μύθους, ~μὴ	ἡμῖν	πολλὴν (εὐχέρειαν ἐντίκτωσι τοῖς νέοις
[399]	Ως γοῦν, ἔφη, ὁ λόγος	ἡμῖν	σημαίνει. (Οὐδέν γε, ἦν δ’
[394]	πότερον ἐάσομεν τοὺς ποιητὰς μιμουμένους	ἡμῖν	τὰς διηγήσεις ποιεῖσθαι ἢ τὰ
[398]	καὶ μυθολόγῳ ὠφελίας ἕνεκα, ὃς	ἡμῖν	τὴν τοῦ ἐπιεικοῦς λέξιν μιμοῖτο
[398]	εἶπον ἐγώ, ὦ φίλε, κινδυνεύει	ἡμῖν	τῆς μουσικῆς τὸ περὶ λόγους
[389]	δέ; σωφροσύνης ἆρα οὐ δεήσει	ἡμῖν	τοῖς νεανίαις; Πῶς δ’ οὔ;
[392]	δή. Ἀδύνατον δή, ὦ φίλε,	ἡμῖν	τοῦτό γε ἐν τῷ παρόντι
[395]	πρῶτον λόγον διασώσομεν, τοὺς φύλακας	ἡμῖν	τῶν ἄλλων πασῶν δημιουργιῶν ἀφειμένους
[386]	Καὶ οἶμαί γ’ ἔφη, ὀρθῶς	ἡμῖν	φαίνεσθαι. Τί δὲ δὴ εἰ
[412]	Οὐκοῦν καὶ ἐν τῇ πόλει	ἡμῖν,	ὦ Γλαύκων, δεήσει τοῦ τοιούτου

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 15/02/2006