Pages |
[414] |
περὶ
αὐτούς,
ἦσαν
δὲ
τότε
|
τῇ |
ἀληθείᾳ
ὑπὸ
γῆς
ἐντὸς
πλαττόμενοι |
[402] |
οὐχ
ἧττον
ἢ
λύπη;
Ἀλλὰ
|
τῇ |
ἄλλῃ
ἀρετῇ;
~(Οὐδαμῶς.
Τί
δέ; |
[410] |
σοι
δικαστικῆς
εἰς
χρείαν
ἰέναι,
|
τῇ |
ἁπλῇ
ἐκείνῃ
μουσικῇ
χρώμενοι
ἣν |
[403] |
ποιεῖν,
ἀλλὰ
τοὐναντίον
ψυχὴ
ἀγαθὴ
|
τῇ |
αὑτῆς
ἀρετῇ
σῶμα
παρέχειν
ὡς |
[403] |
ἂν
χρηστὸν
ᾖ
σῶμα,
τοῦτο
|
τῇ |
αὑτοῦ
ἀρετῇ
ψυχὴν
ἀγαθὴν
ποιεῖν, |
[409] |
οἷόν
ἐστιν,
οὐκ
οἰκείαν
ἐν
|
τῇ |
αὑτοῦ
ψυχῇ
ἐνοῦσαν
ᾐσθημένον,
ἀλλ’ |
[401] |
συνιστάντες
λανθάνωσιν
κακὸν
μέγα
ἐν
|
τῇ |
αὑτῶν
ψυχῇ,
ἀλλ’
ἐκείνους
ζητητέον |
[415] |
ὑμῶν
ἱκανοὶ
ἄρχειν,
χρυσὸν
ἐν
|
τῇ |
γενέσει
συνέμειξεν
αὐτοῖς,
διὸ
τιμιώτατοί |
[397] |
γεωργὸν
καὶ
οὐ
δικαστὴν
πρὸς
|
τῇ |
γεωργίᾳ,
καὶ
τὸν
πολεμικὸν
πολεμικὸν |
[410] |
τῇ
μὲν
τὸ
σῶμα
θεραπεύοιντο,
|
τῇ |
δὲ
τὴν
ψυχήν;
Ἀλλὰ
τί |
[396] |
τοὺς
τῶν
κακιόνων
τύπους,
ἀτιμάζων
|
τῇ |
διανοίᾳ,
ὅτι
μὴ
παιδιᾶς
χάριν. |
[396] |
μέτριος
ἀνήρ,
ἐπειδὰν
ἀφίκηται
ἐν
|
τῇ |
διηγήσει
ἐπὶ
λέξιν
τινὰ
ἢ |
[406] |
δοκεῖ
φλεγματώδη
εἶναι,
οὐκ
ἐμέμψαντο
|
τῇ |
δούσῃ
πιεῖν,
οὐδὲ
Πατρόκλῳ
τῷ |
[404] |
τῇ
μελοποιίᾳ
τε
καὶ
ᾠδῇ
|
τῇ |
ἐν
τῷ
παναρμονίῳ
καὶ
ἐν |
[400] |
λέξει
ἕπεται
ὁμοιούμενον,
τὸ
δὲ
|
τῇ |
ἐναντίᾳ,
καὶ
τὸ
εὐάρμοστον
καὶ |
[407] |
αὑτοῖς,
τούτοις
μὲν
καὶ
ταύτῃ
|
τῇ |
ἕξει
καταδεῖξαι
ἰατρικήν,
φαρμάκοις
τε |
[397] |
οὐκ
ἂν
αὐτὸν
ἁρμόττειν
φαίης
|
τῇ |
(ἡμετέρᾳ
πολιτείᾳ,
ὅτι
οὐκ
ἔστιν |
[408] |
πρὸς
τὸν
πόλεμον
ἐφάνησαν,
καὶ
|
τῇ |
ἰατρικῇ,
ὡς
ἐγὼ
λέγω,
ἐχρῶντο; |
[407] |
ἀλλὰ
τὸν
μὴ
δυνάμενον
ἐν
|
τῇ |
καθεστηκυίᾳ
(περιόδῳ
ζῆν
μὴ
οἴεσθαι |
[400] |
καὶ
τὸ
ἄρρυθμον
τὸ
μὲν
|
τῇ |
καλῇ
λέξει
ἕπεται
ὁμοιούμενον,
τὸ |
[397] |
ἀποδιδῷ
πρέπουσαν
ἁρμονίαν
καὶ
ῥυθμὸν
|
τῇ |
λέξει,
ὀλίγου
πρὸς
τὴν
αὐτὴν |
[404] |
τὴν
τοιαύτην
σίτησιν
καὶ
δίαιταν
|
τῇ |
μελοποιίᾳ
τε
καὶ
ᾠδῇ
τῇ |
[410] |
ἕνεκά
τινες
οἴονται
καθιστᾶσιν,
ἵνα
|
τῇ |
μὲν
τὸ
σῶμα
θεραπεύοιντο,
τῇ |
[406] |
τῇ
παιδαγωγικῇ
τῶν
νοσημάτων
ταύτῃ
|
τῇ |
νῦν
ἰατρικῇ
πρὸ
τοῦ
Ἀσκληπιάδαι |
[403] |
δή,
ὡς
ἔοικε,
νομοθετήσεις
ἐν
|
τῇ |
οἰκιζομένῃ
πόλει
φιλεῖν
μὲν
καὶ |
[406] |
εἴ
γ’
ἐννοεῖς,
εἶπον,
ὅτι
|
τῇ |
παιδαγωγικῇ
τῶν
νοσημάτων
ταύτῃ
τῇ |
[416] |
ἦ
δ’
ὅς.
Πρὸς
τοίνυν
|
τῇ |
παιδείᾳ
ταύτῃ
φαίη
ἄν
τις |
[415] |
γὰρ
δὴ
πάντες
οἱ
ἐν
|
τῇ |
πόλει
ἀδελφοί,
ὡς
φήσομεν
πρὸς |
[413] |
τοῦτο
ὡς
ποιητέον
ὃ
ἂν
|
τῇ |
πόλει
ἀεὶ
δοκῶσι
βέλτιστον
εἶναι |
[412] |
τὴν
τοῦ
ποιεῖν
δεῖν
ἃ
|
τῇ |
πόλει
βέλτιστα.
Τίνα,
ἔφη,
λέγεις |
[412] |
τὸν
(βίον,
ὃ
μὲν
ἂν
|
τῇ |
πόλει
ἡγήσωνται
συμφέρειν,
πάσῃ
προθυμίᾳ |
[412] |
ὦ
Σώκρατες.
Οὐκοῦν
καὶ
ἐν
|
τῇ |
πόλει
ἡμῖν,
ὦ
Γλαύκων,
δεήσει |
[408] |
ἆρ’
οὐκ
ἀγαθοὺς
δεῖ
ἐν
|
τῇ |
πόλει
κεκτῆσθαι
ἰατρούς;
εἶεν
δ’ |
[417] |
ἀλλὰ
μόνοις
αὐτοῖς
τῶν
ἐν
|
τῇ |
πόλει
μεταχειρίζεσθαι
καὶ
ἅπτεσθαι
χρυσοῦ |
[410] |
αὐτοῖς
τε
τοῖς
πάσχουσιν
καὶ
|
τῇ |
πόλει
οὕτω
πέφανται.
Οἱ
δὲ |
[398] |
οὐκ
ἔστιν
τοιοῦτος
ἀνὴρ
ἐν
|
τῇ |
πόλει
παρ’
ἡμῖν
οὔτε
θέμις |
[406] |
εὐνομουμένοις
ἔργον
τι
ἑκάστῳ
ἐν
|
τῇ |
πόλει
προστέτακται,
ὃ
ἀναγκαῖον
ἐργάζεσθαι, |
[389] |
ἄλλον
τινὰ
λαμβάνῃ
ψευδόμενον
ἐν
|
τῇ |
πόλει
τῶν
οἳ
δημιοεργοὶ
ἔασι, |
[397] |
πολεμικὸν
καὶ
οὐ
χρηματιστὴν
πρὸς
|
τῇ |
πολεμικῇ,
καὶ
πάντας
οὕτω;
Ἀληθῆ, |
[407] |
καὶ
ταῖς
ἄλλαις
τέχναις
ἐμπόδιον
|
τῇ |
προσέξει
τοῦ
νοῦ,
τὸ
δὲ |
[397] |
εὑρήσομεν
καὶ
οὐ
κυβερνήτην
πρὸς
|
τῇ |
σκυτοτομίᾳ,
καὶ
τὸν
γεωργὸν
γεωργὸν |
[396] |
ἀπαγγέλλειν
καὶ
οὐκ
αἰσχυνεῖσθαι
ἐπὶ
|
τῇ |
τοιαύτῃ
μιμήσει,
μάλιστα
μὲν
μιμούμενος |
[397] |
Οὐκοῦν
διὰ
ταῦτα
ἐν
μόνῃ
|
τῇ |
τοιαύτῃ
πόλει
τόν
τε
σκυτοτόμον |
[416] |
οὐδὲ
ὅσια
τὴν
ἐκείνου
κτῆσιν
|
τῇ |
τοῦ
θνητοῦ
χρυσοῦ
κτήσει
συμμειγνύντας |
[394] |
αὖ
δι’
ἀμφοτέρων
ἔν
τε
|
τῇ |
τῶν
ἐπῶν
ποιήσει,
πολλαχοῦ
δὲ |
[415] |
μηδενὶ
(τρόπῳ
κατελεήσουσιν,
ἀλλὰ
τὴν
|
τῇ |
φύσει
προσήκουσαν
τιμὴν
ἀποδόντες
ὤσουσιν |
[411] |
καὶ
ἐνῆν
αὐτοῦ
φιλομαθὲς
ἐν
|
τῇ |
ψυχῇ,
ἅτε
οὔτε
μαθήματος
γευόμενον |
[416] |
θεῖον
παρὰ
θεῶν
ἀεὶ
ἐν
|
τῇ |
ψυχῇ
ἔχουσι
καὶ
οὐδὲν
προσδέονται |
[402] |
ὅτου
ἂν
συμπίπτῃ
ἔν
τε
|
τῇ |
ψυχῇ
καλὰ
ἤθη
ἐνόντα
καὶ |
[412] |
μουσικῇ
γυμναστικὴν
κεραννύντα
καὶ
μετριώτατα
|
τῇ |
ψυχῇ
προσφέροντα,
τοῦτον
ὀρθότατ’
ἂν |