Pages
[413]	γοητεύειν πάντα ὅσα ἀπατᾷ. Ο	τοίνυν	ἄρτι ἔλεγον, ζητητέον τίνες ἄριστοι
[394]	σκεπτέον εἶναι. Ἀλλὰ μέμνημαι. (Τοῦτο	τοίνυν	αὐτὸ ἦν ὃ ἔλεγον, ὅτι
[413]	γάρ που μανθάνεις; Ναί. Τοὺς	τοίνυν	βιασθέντας λέγω οὓς ἂν ὀδύνη
[398]	Καὶ ὁ Γλαύκων ἐπιγελάσας, Εγὼ	τοίνυν,	ἔφη, ὦ Σώκρατες, κινδυνεύω ἐκτὸς
[397]	Ἀνάγκη, ἔφη, καὶ τοῦτο. Ταῦτα	τοίνυν,	ἦν δ’ ἐγώ, ἔλεγον τὰ
[391]	ἀνθρώπων. Ορθῶς, ἔφη, λέγεις. Μὴ	τοίνυν,	ἦν δ’ ἐγώ, μηδὲ τάδε
[394]	διήγησις γίγνεται. Μανθάνω, ἔφη. Μάνθανε	τοίνυν,	ἦν δ’ ἐγώ, ὅτι ταύτης
[409]	μὲν οὖν, ἔφη, ἀληθῆ. Οὐ	τοίνυν,	ἦν δ’ ἐγώ, τοιοῦτον χρὴ
[416]	γε, ἦ δ’ ὅς. Πρὸς	τοίνυν	τῇ παιδείᾳ ταύτῃ φαίη ἄν
[394]	καλῶς γ’ ἔφη, λέγεις. (Τόδε	τοίνυν,	ὦ Ἀδείμαντε, ἄθρει, πότερον μιμητικοὺς

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 15/02/2006