Pages
[392]	περὶ ἀνθρώπων τὸ λοιπὸν εἴη	ἄν;	Δῆλα δή. Ἀδύνατον δή, ὦ
[402]	ἀνθρώπων ὅ γε μουσικὸς ἐρῴη	ἄν·	εἰ δὲ ἀσύμφωνος εἴη, οὐκ
[402]	εἴη, οὐκ ἂν ἐρῴη. Οὐκ	ἄν,	εἴ γέ τι, ἔφη, κατὰ
[401]	καλῷ λόγῳ ἄγουσα; Πολὺ γὰρ	ἄν,	ἔφη, κάλλιστα οὕτω τραφεῖεν. Αρ’
[387]	ὡς δεινόν τι πεπονθότος ὀδύροιτ’	ἄν.	Οὐ δῆτα. Ἀλλὰ μὴν καὶ
[414]	γεγονὸς οὐδ’ οἶδα εἰ γενόμενον	ἄν,	πεῖσαι δὲ συχνῆς πειθοῦς. Ως
[408]	πόλει κεκτῆσθαι ἰατρούς; εἶεν δ’	ἄν	που μάλιστα τοιοῦτοι ὅσοι (πλείστους
[411]	ἔοικε, δύο τέχνα θεὸν ἔγωγ’	ἄν	τινα φαίην δεδωκέναι τοῖς ἀνθρώποις,
[412]	ἂν εἶεν. χορείας γὰρ τί	ἄν	τις διεξίοι τῶν τοιούτων καὶ
[399]	κατ’ ἀγροὺς τοῖς νομεῦσι σύριγξ	ἄν	τις εἴη. Ως γοῦν, ἔφη,
[388]	λόγος ἐσήμαινεν· ᾧ πειστέον, ἕως	ἄν	τις ἡμᾶς ἄλλῳ καλλίονι πείσῃ.
[412]	(Εστι ταῦτα. Κήδοιτο δέ γ’	ἄν	τις μάλιστα τούτου ὃ τυγχάνοι
[416]	τοίνυν τῇ παιδείᾳ ταύτῃ φαίη	ἄν	τις νοῦν ἔχων δεῖν καὶ
[404]	ἐγώ, τά γε τοιαῦτα μάθοι	ἄν	τις. οἶσθα γὰρ ὅτι ἐπὶ
[393]	σχῆμα μιμεῖσθαί ἐστιν ἐκεῖνον ᾧ	ἄν	τις ὁμοιοῖ; Τί μήν; Εν
[389]	ἀξίους λόγου κρατουμένους ὑπὸ (γέλωτος	ἄν	τις ποιῇ, ἀποδεκτέον, πολὺ δὲ
[413]	παίδων προθεμένοις ἔργα ἐν οἷς	ἄν	τις τὸ τοιοῦτον μάλιστα ἐπιλανθάνοιτο
[410]	σκληρόν τε καὶ χαλεπὸν γίγνοιτ’	ἄν,	ὡς τὸ εἰκός. Δοκεῖ μοι,
[394]	ἐπιχειροῖ, πολλῶν ἐφαπτόμενος πάντων ἀποτυγχάνοι	ἄν,	ὥστ’ εἶναί που ἐλλόγιμος; Τί

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 15/02/2006