Pages |
[409] |
ἐπιεικεῖς
φαίνονται
καὶ
εὐεξαπάτητοι
(ὑπὸ
|
τῶν |
ἀδίκων,
ἅτε
οὐκ
ἔχοντες
ἐν |
[411] |
ἐγειρόμενον
οὐδὲ
τρεφόμενον
οὐδὲ
διακαθαιρομένων
|
τῶν |
αἰσθήσεων
αὐτοῦ;
Οὕτως,
ἔφη.
Μισόλογος |
[395] |
εἶναι
μιμήσασθαι,
μηδὲ
ἄλλο
μηδὲν
|
τῶν |
αἰσχρῶν,
ἵνα
μὴ
ἐκ
τῆς |
[397] |
πόλιν
πάντας
τούτους
παραδεξόμεθα
ἢ
|
τῶν |
ἀκράτων
τὸν
ἕτερον
ἢ
τὸν |
[409] |
ὀξέως
ἀφ’
αὑτῆς
τεκμαίρεσθαι
τὰ
|
τῶν |
ἄλλων
ἀδικήματα
οἷον
κατὰ
σῶμα |
[387] |
τὸ
εὖ
ζῆν
καὶ
διαφερόντως
|
τῶν |
(ἄλλων
ἥκιστα
ἑτέρου
προσδεῖται.
Ἀληθῆ, |
[390] |
πότμον
ἐπισπεῖν;
ἢ
Δία,
καθευδόντων
|
τῶν |
ἄλλων
θεῶν
τε
καὶ
ἀνθρώπων |
[417] |
φύλακας
οἰκήσεώς
τε
πέρι
καὶ
|
τῶν |
ἄλλων,
καὶ
ταῦτα
νομοθετήσωμεν,
ἢ |
[414] |
καὶ
τελευτήσαντι,
τάφων
τε
καὶ
|
τῶν |
ἄλλων
μνημείων
μέγιστα
γέρα
λαγχάνοντα· |
[395] |
λόγον
διασώσομεν,
τοὺς
φύλακας
ἡμῖν
|
τῶν |
ἄλλων
πασῶν
δημιουργιῶν
ἀφειμένους
δεῖν |
[388] |
δὴ
Ομήρου
τε
δεησόμεθα
καὶ
|
τῶν |
ἄλλων
ποιητῶν
μὴ
ποιεῖν
Ἀχιλλέα |
[417] |
(δεσπόται
δ'
ἐχθροὶ
ἀντὶ
συμμάχων
|
τῶν |
ἄλλων
πολιτῶν
γενήσονται,
μισοῦντες
δὲ |
[416] |
τε
καὶ
(ἀνδρεῖοι,
ταξαμένους
παρὰ
|
τῶν |
ἄλλων
πολιτῶν
δέχεσθαι
μισθὸν
τῆς |
[414] |
ἐπ’
αὐτὴν
ἴῃ,
καὶ
ὑπὲρ
|
τῶν |
ἄλλων
πολιτῶν
ὡς
ἀδελφῶν
ὄντων |
[404] |
στρατείαις
μεταβάλλοντας
ὑδάτων
τε
καὶ
|
τῶν |
ἄλλων
σίτων
καὶ
εἱλήσεων
καὶ |
[401] |
οἰκοδομία
καὶ
πᾶσα
αὖ
ἡ
|
τῶν |
ἄλλων
σκευῶν
ἐργασία,
ἔτι
δὲ |
[412] |
Οὕτως,
ἔφη.
Εκλεκτέον
ἄρ’
ἐκ
|
τῶν |
ἄλλων
φυλάκων
τοιούτους
ἄνδρας,
οἳ |
[401] |
τῶν
σωμάτων
φύσις
καὶ
ἡ
|
τῶν |
ἄλλων
φυτῶν·
ἐν
πᾶσι
γὰρ |
[388] |
ταύταις
σπουδαίαις,
(καὶ
ὅσοι
κακοὶ
|
τῶν |
ἀνδρῶν,
ἵνα
ἡμῖν
δυσχεραίνωσιν
ὅμοια |
[395] |
ἄρα
ἐπιτηδεύσει
γέ
τι
ἅμα
|
τῶν |
ἀξίων
λόγου
ἐπιτηδευμάτων
καὶ
πολλὰ |
[398] |
οὖν
μαλακαί
τε
καὶ
συμποτικαὶ
|
τῶν |
ἁρμονιῶν;
Ιαστί,
ἦ
δ’
ὅς, |
[414] |
ἐπικούρους
τε
καὶ
βοηθοὺς
τοῖς
|
τῶν |
ἀρχόντων
δόγμασιν;
Εμοιγε
δοκεῖ,
ἔφη. |
[415] |
τοὺς
γηγενεῖς
ὁπλίσαντες
προάγωμεν
ἡγουμένων
|
τῶν |
ἀρχόντων.
ἐλθόντες
δὲ
θεασάσθων
τῆς |
[414] |
ἡ
ἐκλογὴ
εἶναι
καὶ
κατάστασις
|
τῶν |
ἀρχόντων
τε
καὶ
φυλάκων,
ὡς |
[404] |
Ναί.
~(Αρ’
οὖν
ἡ
τῶνδε
|
τῶν |
ἀσκητῶν
ἕξις
προσήκουσ’
ἂν
εἴη |
[390] |
πάντων
ῥᾳδίως
(ἐπιλανθανόμενον
διὰ
τὴν
|
τῶν |
ἀφροδισίων
ἐπιθυμίαν,
καὶ
οὕτως
ἐκπλαγέντα |
[393] |
θυγατρὸς
λύτρα
φέρων
καὶ
ἱκέτης
|
τῶν |
Ἀχαιῶν,
μάλιστα
δὲ
τῶν
βασιλέων, |
[393] |
δέ,
ἐπειδὴ
(οὐκ
ἐτύγχανεν,
κατεύχεσθαι
|
τῶν |
Ἀχαιῶν
πρὸς
τὸν
θεόν;
Εγωγε. |
[393] |
ἱκέτης
τῶν
Ἀχαιῶν,
μάλιστα
δὲ
|
τῶν |
βασιλέων,
μετὰ
τοῦτο
μὴ
ὡς |
[413] |
ἀγαθῶν
ἀκουσίως
στέρεσθαι
τοὺς
ἀνθρώπους,
|
τῶν |
δὲ
κακῶν
ἑκουσίως;
ἢ
οὐ |
[413] |
ἐπιλανθανομένους,
ὅτι
τῶν
μὲν
χρόνος,
|
τῶν |
δὲ
λόγος
ἐξαιρούμενος
λανθάνει·
νῦν |
[406] |
ὃ
ἡμεῖς
γελοίως
ἐπὶ
μὲν
|
τῶν |
δημιουργῶν
αἰσθανόμεθα,
ἐπὶ
δὲ
τῶν |
[399] |
ὄργανα
πρὸ
Μαρσύου
τε
καὶ
|
τῶν |
ἐκείνου
ὀργάνων.
Μὰ
Δία,
ἦ |
[387] |
ἐξαιρήσομεν
καὶ
τοὺς
οἴκτους
τοὺς
|
τῶν |
ἐλλογίμων
ἀνδρῶν;
Ἀνάγκη,
ἔφη,
εἴπερ |
[392] |
δαιμόνων
τε
καὶ
ἡρώων
καὶ
|
τῶν |
ἐν
Αιδου.
Πάνυ
μὲν
οὖν. |
[414] |
ἐγώ,
μηχανὴ
γένοιτο
τῶν
ψευδῶν
|
τῶν |
ἐν
δέοντι
γιγνομένων,
ὧν
δὴ |
[393] |
τῶν
ἐν
Ιλίῳ
καὶ
περὶ
|
τῶν |
ἐν
Ιθάκῃ
καὶ
ὅλῃ
Οδυσσείᾳ |
[393] |
οὕτω
πεποίηται
διήγησιν
περί
τε
|
τῶν |
ἐν
Ιλίῳ
καὶ
περὶ
τῶν |
[417] |
δὲ
ἀκήρατον·
ἀλλὰ
μόνοις
αὐτοῖς
|
τῶν |
ἐν
τῇ
πόλει
μεταχειρίζεσθαι
καὶ |
[397] |
τὸ
τοῦ
ἑτέρου
εἶδος;
οὐ
|
τῶν |
ἐναντίων
δεῖται,
πασῶν
μὲν
ἁρμονιῶν, |
[393] |
οὖν
ὅτι
μέχρι
μὲν
τούτων
|
τῶν |
ἐπῶν
καὶ
ἐλίσσετο
πάντας
Ἀχαιούς, |
[394] |
δι’
ἀμφοτέρων
ἔν
τε
τῇ
|
τῶν |
ἐπῶν
ποιήσει,
πολλαχοῦ
δὲ
καὶ |
[391] |
σῆμα
τὸ
Πατρόκλου
καὶ
τὰς
|
τῶν |
ζωγρηθέντων
σφαγὰς
εἰς
τὴν
πυράν, |
[404] |
ὅτι
ἐπὶ
στρατιᾶς
ἐν
ταῖς
|
τῶν |
ἡρώων
ἑστιάσεσιν
οὔτε
ἰχθύσιν
αὐτοὺς |
[388] |
θεούς,
μήτοι
τόν
γε
μέγιστον
|
τῶν |
θεῶν
τολμῆσαι
οὕτως
ἀνομοίως
μιμήσασθαι, |
[396] |
τε
καὶ
(ἐνιστάναι
εἰς
τοὺς
|
τῶν |
κακιόνων
τύπους,
ἀτιμάζων
τῇ
διανοίᾳ, |
[401] |
ὠφελῶνται,
ὁπόθεν
ἂν
αὐτοῖς
ἀπὸ
|
τῶν |
καλῶν
ἔργων
ἢ
πρὸς
ὄψιν |
[403] |
ἅπτεσθαι
ὥσπερ
ὑέος
παιδικῶν
ἐραστήν,
|
τῶν |
καλῶν
χάριν,
ἐὰν
πείθῃ,
τὰ |
[413] |
καὶ
σὺ
ἡγῇ,
ἔφην
ἐγώ,
|
τῶν |
μὲν
ἀγαθῶν
ἀκουσίως
στέρεσθαι
τοὺς |
[413] |
λέγω
καὶ
τοὺς
ἐπιλανθανομένους,
ὅτι
|
τῶν |
μὲν
χρόνος,
τῶν
δὲ
λόγος |
[397] |
λέγεσθαι,
διὰ
τὸ
παντοδαπὰς
μορφὰς
|
τῶν |
μεταβολῶν
ἔχειν;
Καὶ
σφόδρα
γε |
[386] |
ἡμᾶς
ἐπιστατεῖν
καὶ
περὶ
τούτων
|
τῶν |
μύθων
τοῖς
ἐπιχειροῦσιν
λέγειν,
καὶ |
[389] |
περὶ
τῆς
νεώς
τε
καὶ
|
τῶν |
ναυτῶν
μὴ
τὰ
ὄντα
λέγοντι |
[406] |
ἐννοεῖς,
εἶπον,
ὅτι
τῇ
παιδαγωγικῇ
|
τῶν |
νοσημάτων
ταύτῃ
τῇ
νῦν
ἰατρικῇ |
[389] |
λαμβάνῃ
ψευδόμενον
ἐν
τῇ
πόλει
|
τῶν |
οἳ
δημιοεργοὶ
ἔασι,
μάντιν
ἢ |
[387] |
ἄρ’
ἂν
ἐξαιροῖμεν
τοὺς
θρήνους
|
τῶν |
ὀνομαστῶν
ἀνδρῶν,
γυναιξὶ
δὲ
ἀποδιδοῖμεν, |
[398] |
ἔφη,
ὦ
Σώκρατες,
κινδυνεύω
ἐκτὸς
|
τῶν |
πάντων
εἶναι·
οὔκουν
ἱκανῶς
γε |
[401] |
μή,
τοὐναντίον;
καὶ
ὅτι
αὖ
|
τῶν |
παραλειπομένων
καὶ
μὴ
καλῶς
δημιουργηθέντων |
[389] |
ὑπηκόους
εἶναι,
αὐτοὺς
δὲ
ἄρχοντας
|
τῶν |
περὶ
πότους
καὶ
ἀφροδίσια
καὶ |
[396] |
κελεύοντας
τούτοις,
ἤ
τι
ἄλλο
|
τῶν |
περὶ
ταῦτα
μιμητέον;
Καὶ
πῶς; |
[404] |
ἐπιεικὴς
γυμναστική,
καὶ
μάλιστα
ἡ
|
τῶν |
περὶ
τὸν
πόλεμον.
Πῇ
δή; |
[406] |
τῶν
δημιουργῶν
αἰσθανόμεθα,
ἐπὶ
δὲ
|
τῶν |
πλουσίων
τε
καὶ
εὐδαιμόνων
δοκούντων |
[410] |
δικαστικῆς
κατὰ
πόλιν
νομοθετήσεις,
~αἳ
|
τῶν |
πολιτῶν
σοι
(τοὺς
μὲν
εὐφυεῖς |
[417] |
πολλὰ
καὶ
ἀνόσια
περὶ
τὸ
|
τῶν |
(πολλῶν
νόμισμα
γέγονεν,
τὸ
παρ’ |
[394] |
τὰ
τοῦ
ποιητοῦ
τὰ
μεταξὺ
|
τῶν |
ῥήσεων
ἐξαιρῶν
τὰ
ἀμοιβαῖα
καταλείπῃ. |
[393] |
λέγῃ
καὶ
ὅταν
τὰ
μεταξὺ
|
τῶν |
ῥήσεων;
Πῶς
γὰρ
οὔ;
(Ἀλλ’ |
[389] |
ὅπως
ἢ
αὐτὸς
ἤ
τις
|
τῶν |
συνναυτῶν
πράξεως
ἔχει.
Ἀληθέστατα,
ἔφη. |
[401] |
σκευῶν
ἐργασία,
ἔτι
δὲ
ἡ
|
τῶν |
σωμάτων
φύσις
καὶ
ἡ
τῶν |
[414] |
παντελεῖς
τῶν
τε
ἔξωθεν
πολεμίων
|
τῶν |
τε
ἐντὸς
φιλίων,
ὅπως
οἱ |
[414] |
καλεῖν
τούτους
μὲν
φύλακας
παντελεῖς
|
τῶν |
τε
ἔξωθεν
πολεμίων
τῶν
τε |
[404] |
μέλλοντι
σώματι
εὖ
ἕξειν
ἀφεκτέον
|
τῶν |
τοιούτων
ἁπάντων;
Καὶ
ὀρθῶς
γε, |
[402] |
τραφείς;
Εμοὶ
γοῦν
δοκεῖ,
ἔφη,
|
τῶν |
τοιούτων
ἕνεκα
ἐν
μουσικῇ
εἶναι |
[387] |
ἢ
χρημάτων
ἢ
ἄλλου
του
|
τῶν |
τοιούτων.
Ηκιστα
μέντοι.
Ηκιστ’
ἄρα |
[412] |
γὰρ
τί
ἄν
τις
διεξίοι
|
τῶν |
τοιούτων
καὶ
θήρας
τε
καὶ |
[389] |
ἢ
ἀσκοῦντι
πρὸς
παιδοτρίβην
περὶ
|
τῶν |
τοῦ
αὑτοῦ
σώματος
παθημάτων
μὴ |
[408] |
τῶν
φαρμάκων
ἰάσασθαι
ἄνδρας
πρὸ
|
τῶν |
τραυμάτων
ὑγιεινούς
τε
καὶ
(κοσμίους |
[408] |
Εὐρυπύλῳ
προσέταττον,
ὡς
ἱκανῶν
ὄντων
|
τῶν |
φαρμάκων
ἰάσασθαι
ἄνδρας
πρὸ
τῶν |
[387] |
ἄλλο
τι·
ἡμεῖς
δὲ
ὑπὲρ
|
τῶν |
φυλάκων
φοβούμεθα
μὴ
ἐκ
τῆς |
[414] |
ἦν
δ’
ἐγώ,
μηχανὴ
γένοιτο
|
τῶν |
ψευδῶν
τῶν
ἐν
δέοντι
γιγνομένων, |
[411] |
καὶ
καταχεῖν
τῆς
ψυχῆς
διὰ
|
τῶν |
ὤτων
ὥσπερ
διὰ
χώνης
ἃς |