Pages |
[394] |
ἐπιτήδευμα
καλῶς
ἐπιτηδεύοι,
πολλὰ
δ’
|
οὔ, |
ἀλλ’
εἰ
τοῦτο
ἐπιχειροῖ,
πολλῶν |
[393] |
μεταξὺ
τῶν
ῥήσεων;
Πῶς
γὰρ
|
οὔ; |
(Ἀλλ’
ὅταν
γέ
τινα
λέγῃ |
[398] |
δεῖ
τῷ
λόγῳ.
Πῶς
δ’
|
οὔ; |
Ἀλλὰ
μέντοι
θρήνων
γε
καὶ |
[400] |
ἀκολουθεῖ,
δύνασαι
διελέσθαι;
Πῶς
δ’
|
οὔ; |
(Ἀλλὰ
μὴν
τὸ
εὔρυθμόν
γε |
[394] |
δεῖ
εἶναι
τοὺς
φύλακας
ἢ
|
οὔ· |
ἢ
καὶ
τοῦτο
τοῖς
ἔμπροσθεν |
[394] |
εἰς
τὴν
πόλιν,
εἴτε
καὶ
|
οὔ. |
Ισως,
ἦν
δ’
ἐγώ,
ἴσως |
[391] |
κακὰ
γίγνεσθαι
ἀδύνατον.
Πῶς
γὰρ
|
οὔ; |
Καὶ
μὴν
τοῖς
γε
ἀκούουσιν |
[410] |
αὐτὰς
πρὸς
ἀλλήλας;
Πῶς
δ’
|
οὔ; |
~Καὶ
τοῦ
μὲν
ἡρμοσμένου
σώφρων |
[395] |
πάντα
δὲ
ταῦτα
μιμήματα.
ἢ
|
οὔ; |
Μιμήματα.
Καὶ
ἔτι
γε
τούτων, |
[390] |
τὸν
Δία,
ἦ
δ’
ὅς,
|
οὔ |
μοι
φαίνεται
ἐπιτήδειον.
(Ἀλλ’
εἴ |
[399] |
Μὰ
Δία,
ἦ
δ’
ὅς,
|
οὔ |
μοι
φαινόμεθα.
Καὶ
νὴ
τὸν |
[404] |
ὀρθῶς
ἂν
ἀπεικάζοιμεν.
Πῶς
γὰρ
|
οὔ; |
Οὐκοῦν
ἐκεῖ
μὲν
ἀκολασίαν
ἡ |
[416] |
ἦ
δ’
ὅς·
πῶς
δ’
|
οὔ; |
(Οὐκοῦν
φυλακτέον
παντὶ
τρόπῳ
μὴ |
[391] |
βωμός
ἐστ’
ἐν
αἰθέρι,
καὶ
|
οὔ |
πώ
σφιν
ἐξίτηλον
αἷμα
δαιμόνων. |
[389] |
ἡμῖν
τοῖς
νεανίαις;
Πῶς
δ’
|
οὔ; |
Σωφροσύνης
δὲ
ὡς
πλήθει
οὐ |
[400] |
ψυχῆς
ἤθει
ἕπεται;
Πῶς
γὰρ
|
οὔ; |
Τῇ
δὲ
λέξει
τὰ
ἄλλα; |
[398] |
μαλακία
καὶ
ἀργία.
Πῶς
γὰρ
|
οὔ; |
Τίνες
οὖν
μαλακαί
τε
καὶ |
[402] |
γε
κάλλιστον
ἐρασμιώτατον;
Πῶς
δ’
|
οὔ; |
Τῶν
δὴ
ὅτι
μάλιστα
τοιούτων |
[387] |
ἐγώ,
εἰ
ὀρθῶς
ἐξαιρήσομεν
ἢ
|
οὔ. |
φαμὲν
δὲ
δὴ
ὅτι
ὁ |