HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
σμικρῷ 1
σμικρῶν 2
σοὶ 2
σοι 15
σὸν 2
σοφίας 2
σοφόν 1

Fréquences [« »]
15 εἴη
15 Οὐ
14 τοιαῦτα
15 σοι
15 τούτοις
16 ἄλλων
16 διὰ

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Platon, La République, livre III

σοι

Pages

[410]   δ’ ἐγώ, δῆλον ὅτι εὐλαβήσονταί σοι δικαστικῆς εἰς χρείαν ἰέναι, τῇ

[399]   χρήσῃ; Οὐδαμῶς, ἔφη· ἀλλὰ κινδυνεύει σοι δωριστὶ λείπεσθαι καὶ φρυγιστί. Οὐκ

[413]   τὰ ὄντα δοξάζειν ἀληθεύειν δοκεῖ σοι εἶναι; Ἀλλ’ ἦ δ’ ὅς,

[392]   ἀλλ’ ἀπολαβὼν (μέρος τι πειράσομαί σοι ἐν τούτῳ δηλῶσαι ὃ βούλομαι.

[390]   φορέῃσι καὶ ἐγχείῃ δεπάεσσι, δοκεῖ σοι ἐπιτήδειον εἶναι πρὸς ἐγκράτειαν ἑαυτοῦ

[412]   ἔφη, λέγεις τὴν ἐκβολήν; Εγώ σοι, ἔφην, ἐρῶ. φαίνεταί μοι δόξα

[402]   ἦν δ’ ἐγώ· ὅτι ἔστιν σοι ἢ γέγονεν παιδικὰ τοιαῦτα, καὶ

[394]   Ορθότατα, ἔφην, ὑπέλαβες, καὶ οἶμαί σοι ἤδη δηλοῦν ὃ ἔμπροσθεν οὐχ

[399]   ἦ δ’ ὅς. Λύρα δή σοι, ἦν δ’ ἐγώ, καὶ κιθάρα

[414]   ἔφη, ὀκνοῦντι λέγειν. Δόξω δέ σοι, ἦν δ’ ἐγώ, καὶ μάλ’

[416]   τοῦτο λέγεις διαφέρειν ἐκείνου; Εγώ σοι, ἦν δ’ ἐγώ, πειράσομαι εἰπεῖν.

[405]   οὖν, ἔφη, αἴσχιστον. Η δοκεῖ σοι, ἦν δ’ ἐγώ, τούτου αἴσχιον

[404]   ὡς ἔοικας, οὐκ αἰνεῖς, εἴπερ σοι ταῦτα δοκεῖ ὀρθῶς ἔχειν. Οὔ

[410]   πόλιν νομοθετήσεις, ~αἳ τῶν πολιτῶν σοι (τοὺς μὲν εὐφυεῖς τὰ σώματα

[390]   παρέχεται, θαυμαστὸν οὐδέν. ἢ πῶς σοι φαίνεται; Οὕτως, ἔφη. Τί δέ;

Pages
[410]	δ’ ἐγώ, δῆλον ὅτι εὐλαβήσονταί	σοι	δικαστικῆς εἰς χρείαν ἰέναι, τῇ
[399]	χρήσῃ; Οὐδαμῶς, ἔφη· ἀλλὰ κινδυνεύει	σοι	δωριστὶ λείπεσθαι καὶ φρυγιστί. Οὐκ
[413]	τὰ ὄντα δοξάζειν ἀληθεύειν δοκεῖ	σοι	εἶναι; Ἀλλ’ ἦ δ’ ὅς,
[392]	ἀλλ’ ἀπολαβὼν (μέρος τι πειράσομαί	σοι	ἐν τούτῳ δηλῶσαι ὃ βούλομαι.
[390]	φορέῃσι καὶ ἐγχείῃ δεπάεσσι, δοκεῖ	σοι	ἐπιτήδειον εἶναι πρὸς ἐγκράτειαν ἑαυτοῦ
[412]	ἔφη, λέγεις τὴν ἐκβολήν; Εγώ	σοι,	ἔφην, ἐρῶ. φαίνεταί μοι δόξα
[402]	ἦν δ’ ἐγώ· ὅτι ἔστιν	σοι	ἢ γέγονεν παιδικὰ τοιαῦτα, καὶ
[394]	Ορθότατα, ἔφην, ὑπέλαβες, καὶ οἶμαί	σοι	ἤδη δηλοῦν ὃ ἔμπροσθεν οὐχ
[399]	ἦ δ’ ὅς. Λύρα δή	σοι,	ἦν δ’ ἐγώ, καὶ κιθάρα
[414]	ἔφη, ὀκνοῦντι λέγειν. Δόξω δέ	σοι,	ἦν δ’ ἐγώ, καὶ μάλ’
[416]	τοῦτο λέγεις διαφέρειν ἐκείνου; Εγώ	σοι,	ἦν δ’ ἐγώ, πειράσομαι εἰπεῖν.
[405]	οὖν, ἔφη, αἴσχιστον. Η δοκεῖ	σοι,	ἦν δ’ ἐγώ, τούτου αἴσχιον
[404]	ὡς ἔοικας, οὐκ αἰνεῖς, εἴπερ	σοι	ταῦτα δοκεῖ ὀρθῶς ἔχειν. Οὔ
[410]	πόλιν νομοθετήσεις, ~αἳ τῶν πολιτῶν	σοι	(τοὺς μὲν εὐφυεῖς τὰ σώματα
[390]	παρέχεται, θαυμαστὸν οὐδέν. ἢ πῶς	σοι	φαίνεται; Οὕτως, ἔφη. Τί δέ;

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 15/02/2006