Pages
[387]	δὴ ποιεῖ ὡς οἴεται πάντας	τοὺς	ἀκούοντας. καὶ ἴσως εὖ ἔχει
[387]	πάντα παραιτησόμεθα Ομηρόν τε καὶ	τοὺς	ἄλλους ποιητὰς μὴ χαλεπαίνειν ἂν
[416]	κακουργεῖν τε μὴ ἐπαρεῖ περὶ	τοὺς	ἄλλους πολίτας. Καὶ ἀληθῶς γε
[390]	δὴ δωροδόκους γε ἐατέον εἶναι	τοὺς	ἄνδρας οὐδὲ φιλοχρημάτους. (Οὐδαμῶς. Οὐδ’
[413]	τῶν μὲν ἀγαθῶν ἀκουσίως στέρεσθαι	τοὺς	ἀνθρώπους, τῶν δὲ κακῶν ἑκουσίως;
[412]	δῆλον; Δῆλον. Καὶ ὅτι γε	τοὺς	ἀρίστους αὐτῶν; Καὶ τοῦτο. Οἱ
[412]	ἄρχοντας δεῖ εἶναι, νεωτέρους δὲ	τοὺς	ἀρχομένους, δῆλον; Δῆλον. Καὶ ὅτι
[412]	μήν; Οὐκοῦν ὅτι μὲν πρεσβυτέρους	τοὺς	ἄρχοντας δεῖ εἶναι, νεωτέρους δὲ
[414]	πεῖσαι μάλιστα μὲν καὶ αὐτοὺς	τοὺς	ἄρχοντας, εἰ δὲ μή, τὴν
[414]	καὶ ἐπιχειρήσω πρῶτον μὲν αὐτοὺς	τοὺς	ἄρχοντας πείθειν καὶ τοὺς στρατιώτας,
[394]	ὧν δὴ χάριν κατηύχετο τεῖσαι	τοὺς	Ἀχαιοὺς τὰ ἃ δάκρυα τοῖς
[415]	φήμη ἀγάγῃ· ἡμεῖς δὲ τούτους	τοὺς	γηγενεῖς ὁπλίσαντες προάγωμεν ἡγουμένων τῶν
[415]	ἀνάξουσι τοὺς μὲν εἰς φυλακήν,	τοὺς	δὲ εἰς ἐπικουρίαν, ὡς χρησμοῦ
[410]	κατὰ σῶμα τοιοῦτοι, ἀποθνῄσκειν ἐάσουσιν,	τοὺς	δὲ κατὰ τὴν ψυχὴν κακοφυεῖς
[410]	σώματα καὶ τὰς ψυχὰς θεραπεύσουσι,	τοὺς	δὲ μή, ὅσοι μὲν κατὰ
[414]	οἱ δὲ μὴ δυνήσονται κακουργεῖν,	τοὺς	δὲ νέους, οὓς δὴ νῦν
[401]	αὑτῶν ψυχῇ, ἀλλ’ ἐκείνους ζητητέον	τοὺς	δημιουργοὺς τοὺς εὐφυῶς δυναμένους ἰχνεύειν
[415]	οὕτω σφόδρα φυλάξουσι μηδὲν ὡς	τοὺς	ἐκγόνους, ὅτι αὐτοῖς τούτων ἐν
[405]	τε καὶ χειροτέχνας, ἀλλὰ καὶ	τοὺς	ἐν ἐλευθέρῳ σχήματι προσποιουμένους (τε(
[417]	πολὺ πλείω καὶ μᾶλλον δεδιότες	τοὺς	ἔνδον ἢ τοὺς ἔξωθεν πολεμίους,
[417]	μᾶλλον δεδιότες τοὺς ἔνδον ἢ	τοὺς	ἔξωθεν πολεμίους, θέοντες ἤδη τότε
[413]	γὰρ τοὺς μεταπεισθέντας λέγω καὶ	τοὺς	ἐπιλανθανομένους, ὅτι τῶν μὲν χρόνος,
[401]	ἀλλ’ ἐκείνους ζητητέον τοὺς δημιουργοὺς	τοὺς	εὐφυῶς δυναμένους ἰχνεύειν τὴν τοῦ
[391]	ἀληθῆ εἰρῆσθαι, οὐδ’ ἐάσομεν (πείθεσθαι	τοὺς	ἡμετέρους ὡς Ἀχιλλεύς, θεᾶς ὢν
[393]	(ὁ ἱερεὺς ηὔχετο ἐκείνοις μὲν	τοὺς	θεοὺς δοῦναι ἑλόντας τὴν Τροίαν
[387]	γε. Ορθῶς ἄρ’ ἂν ἐξαιροῖμεν	τοὺς	θρήνους τῶν ὀνομαστῶν ἀνδρῶν, γυναιξὶ
[405]	κατάρρους νοσήμασιν ὀνόματα τίθεσθαι ἀναγκάζειν	τοὺς	κομψοὺς Ἀσκληπιάδας, οὐκ αἰσχρὸν δοκεῖ;
[416]	τινος ἄλλου κακοῦ ἔθους αὐτοὺς	τοὺς	κύνας ἐπιχειρῆσαι τοῖς προβάτοις κακουργεῖν
[415]	ἢ ὑπάργυρος φυῇ, τιμήσαντες ἀνάξουσι	τοὺς	μὲν εἰς φυλακήν, τοὺς δὲ
[410]	νομοθετήσεις, ~αἳ τῶν πολιτῶν σοι	(τοὺς	μὲν εὐφυεῖς τὰ σώματα καὶ
[407]	ταῦτα γιγνώσκοντα φῶμεν καὶ Ἀσκληπιὸν	τοὺς	μὲν φύσει τε καὶ διαίτῃ
[413]	κινδυνεύω λέγειν. κλαπέντας μὲν γὰρ	τοὺς	μεταπεισθέντας λέγω καὶ τοὺς ἐπιλανθανομένους,
[391]	λέγειν, μηδὲ ἡμῖν ἐπιχειρεῖν πείθειν	τοὺς	νέους ὡς οἱ θεοὶ κακὰ
[387]	καὶ ποιητέον; Δῆλα δή. (Καὶ	τοὺς	ὀδυρμοὺς ἄρα ἐξαιρήσομεν καὶ τοὺς
[387]	τοὺς ὀδυρμοὺς ἄρα ἐξαιρήσομεν καὶ	τοὺς	οἴκτους τοὺς τῶν ἐλλογίμων ἀνδρῶν;
[391]	νῦν καταψεύδονται αὐτῶν· ἀλλὰ προσαναγκάζωμεν	τοὺς	ποιητὰς ἢ μὴ τούτων αὐτὰ
[394]	ὅτι χρείη διομολογήσασθαι πότερον ἐάσομεν	τοὺς	ποιητὰς μιμουμένους ἡμῖν τὰς διηγήσεις
[416]	ἡμῖν οἱ ἐπίκουροι ποιήσωσι πρὸς	τοὺς	πολίτας, ἐπειδὴ αὐτῶν κρείττους εἰσίν,
[410]	γε μὴν τὰ γυμνάσια καὶ	τοὺς	πόνους πρὸς τὸ θυμοειδὲς τῆς
[413]	ἅμιλλαν ποιητέον, καὶ θεατέον ὥσπερ	τοὺς	πώλους ἐπὶ τοὺς ψόφους τε
[400]	ψέγειν τε καὶ ἐπαινεῖν ἢ	τοὺς	ῥυθμοὺς αὐτούς ἤτοι συναμφότερόν τι·
[414]	αὐτοὺς τοὺς ἄρχοντας πείθειν καὶ	τοὺς	στρατιώτας, ἔπειτα δὲ καὶ τὴν
[398]	οἷς κατ’ ἀρχὰς ἐνομοθετησάμεθα, ὅτε	τοὺς	στρατιώτας ἐπεχειροῦμεν παιδεύειν. Καὶ μάλ’
[396]	μὲν ἀγύμναστος ὢν τοῦ μιμεῖσθαι	τοὺς	τοιούτους, ἅμα δὲ καὶ δυσχεραίνων
[389]	τοιούτου· (ἀλλὰ πρός γε δὴ	τοὺς	τοιούτους ἄρχοντας ἰδιώτῃ ψεύσασθαι ταὐτὸν
[391]	αἷμα δαιμόνων. ὧν ἕνεκα παυστέον	τοὺς	τοιούτους μύθους, ~μὴ ἡμῖν πολλὴν
[403]	σῶμα ἀκριβολογεῖσθαι, ἡμεῖς δὲ ὅσον	τοὺς	(τύπους ὑφηγησαίμεθα, ἵνα μὴ μακρολογῶμεν,
[387]	ἄρα ἐξαιρήσομεν καὶ τοὺς οἴκτους	τοὺς	τῶν ἐλλογίμων ἀνδρῶν; Ἀνάγκη, ἔφη,
[396]	ἐκμάττειν τε καὶ (ἐνιστάναι εἰς	τοὺς	τῶν κακιόνων τύπους, ἀτιμάζων τῇ
[405]	καὶ δικαστῶν ἄκρων μὴ μόνον	τοὺς	φαύλους τε καὶ χειροτέχνας, ἀλλὰ
[410]	ταῦτα. Δεῖν δέ γέ φαμεν	τοὺς	φύλακας ἀμφοτέρα ἔχειν τούτω τὼ
[394]	πότερον μιμητικοὺς ἡμῖν δεῖ εἶναι	τοὺς	φύλακας ἢ οὔ· ἢ καὶ
[395]	ἄρα τὸν πρῶτον λόγον διασώσομεν,	τοὺς	φύλακας ἡμῖν τῶν ἄλλων πασῶν
[417]	ἐγώ, φῶμεν οὕτω δεῖν κατεσκευάσθαι	τοὺς	φύλακας οἰκήσεώς τε πέρι καὶ
[402]	οὕς φαμεν ἡμῖν παιδευτέον εἶναι	τοὺς	φύλακας, πρὶν ἂν τὰ τῆς
[413]	θεατέον ὥσπερ τοὺς πώλους ἐπὶ	τοὺς	ψόφους τε καὶ θορύβους ἄγοντες

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 15/02/2006