Page |
[21] |
καὶ
ἴστε
δὴ
οἷος
ἦν
|
Χαιρεφῶν, |
ὡς
σφοδρὸς
ἐφ᾽
ὅτι
ὁρμήσειεν. |
[20] |
τὸν
θεὸν
τὸν
ἐν
Δελφοῖς.
|
Χαιρεφῶντα |
γὰρ
ἴστε
που.
~οὗτος
(ἐμός |
[33] |
τί
δή
ποτε
μετ᾽
ἐμοῦ
|
χαίρουσί |
τινες
πολὺν
(χρόνον
διατρίβοντες;
ἀκηκόατε, |
[23] |
ἐστιν,
οἱ
τῶν
πλουσιωτάτων
αὐτόματοι,
|
χαίρουσιν |
ἀκούοντες
ἐξεταζομένων
τῶν
ἀνθρώπων,
καὶ |
[33] |
ἀλήθειαν
ἐγὼ
εἶπον·
ὅτι
ἀκούοντες
|
χαίρουσιν |
ἐξεταζομένοις
τοῖς
οἰομένοις
μὲν
εἶναι |
[41] |
καὶ
τοῖς
κατηγόροις
οὐ
πάνυ
|
χαλεπαίνω. |
καίτοι
οὐ
ταύτῃ
τῇ
διανοίᾳ |
[19] |
ποιῆσαι
ἀπολογούμενον·
οἶμαι
δὲ
αὐτὸ
|
χαλεπὸν |
εἶναι,
καὶ
οὐ
πάνυ
με |
[25] |
τάν,
ἀπόκριναι·
οὐδὲν
γάρ
τοι
|
χαλεπὸν |
ἐρωτῶ.
οὐχ
οἱ
μὲν
πονηροὶ |
[39] |
ἀλλὰ
μὴ
οὐ
τοῦτ᾽
ᾖ
|
χαλεπόν, |
ὦ
ἄνδρες,
θάνατον
ἐκφυγεῖν,
ἀλλὰ |
[23] |
ἀπέχθειαί
μοι
γεγόνασι
καὶ
οἷαι
|
χαλεπώταται |
καὶ
βαρύταται,
ὥστε
πολλὰς
διαβολὰς |
[37] |
ζῆν;
τουτὶ
δή
ἐστι
πάντων
|
χαλεπώτατον |
πεῖσαί
τινας
ὑμῶν.
~ἐάν
τε |
[39] |
μετὰ
τὸν
ἐμὸν
θάνατον
πολὺ
|
χαλεπωτέραν |
νὴ
Δία
ἢ
οἵαν
ἐμὲ |
[39] |
ὑμεῖς
δὲ
οὐκ
ᾐσθάνεσθε·
καὶ
|
χαλεπώτεροι |
ἔσονται
ὅσῳ
νεώτεροί
εἰσιν,
καὶ |
[39] |
ἄνδρες,
θάνατον
ἐκφυγεῖν,
ἀλλὰ
πολὺ
|
χαλεπώτερον |
πονηρίαν·
(θᾶττον
γὰρ
θανάτου
θεῖ. |
[35] |
κρίνειν
ταῦτα·
καὶ
ὀμώμοκεν
οὐ
|
χαριεῖσθαι |
οἷς
ἂν
δοκῇ
αὐτῷ,
ἀλλὰ |
[27] |
ἐγώ
φημί
σε
αἰνίττεσθαι
καὶ
|
χαριεντίζεσθαι, |
θεοὺς
οὐχ
ἡγούμενον
φάναι
με |
[24] |
ἀδικεῖν
φημι
Μέλητον,
ὅτι
σπουδῇ
|
χαριεντίζεται, |
ῥᾳδίως
εἰς
ἀγῶνα
καθιστὰς
ἀνθρώπους, |
[27] |
Σωκράτης
ὁ
σοφὸς
δὴ
ἐμοῦ
|
χαριεντιζομένου |
καὶ
ἐναντί᾽
ἐμαυτῷ
λέγοντος,
ἢ |
[20] |
σφίσιν
συνεῖναι
χρήματα
διδόντας
καὶ
|
χάριν |
προσειδέναι.
ἐπεὶ
καὶ
ἄλλος
ἀνήρ |
[30] |
θεμιτὸν
(εἶναι
ἀμείνονι
ἀνδρὶ
ὑπὸ
|
χείρονος |
βλάπτεσθαι.
ἀποκτείνειε
μεντἂν
ἴσως
ἢ |
[22] |
πολιτικῶν.
τελευτῶν
οὖν
ἐπὶ
τοὺς
|
χειροτέχνας |
ᾖα·
ἐμαυτῷ
γὰρ
(συνῄδη
οὐδὲν |
[18] |
λέξεως
ἐᾶν
ἴσως
μὲν
γὰρ
|
χείρων, |
ἴσως
δὲ
βελτίων
ἂν
εἴη |
[36] |
Λύκων
κατηγορήσοντες
ἐμοῦ,
κἂν
ὦφλε
|
(χιλίας |
δραχμάς,
οὐ
μεταλαβὼν
τὸ
πέμπτον |
[35] |
δικάσειν
κατὰ
τοὺς
νόμους.
οὔκουν
|
χρὴ |
οὔτε
ἡμᾶς
ἐθίζειν
ὑμᾶς
ἐπιορκεῖν |
[35] |
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
οὔτε
ὑμᾶς
|
χρὴ |
ποιεῖν
τοὺς
δοκοῦντας
καὶ
ὁπῃοῦν |
[32] |
ἐβοήθουν
τοῖς
δικαίοις
καὶ
ὥσπερ
|
χρὴ |
τοῦτο
περὶ
πλείστου
ἐποιούμην;
πολλοῦ |
[41] |
λεγόμενα
ἀληθῆ.
ἀλλὰ
καὶ
ὑμᾶς
|
χρή, |
ὦ
ἄνδρες
δικασταί,
εὐέλπιδας
εἶναι |
[20] |
ἐκείνων
συνουσίας
ἀπολιπόντας
σφίσιν
συνεῖναι
|
χρήματα |
διδόντας
καὶ
χάριν
προσειδέναι.
ἐπεὶ |
[38] |
εἰ
μὲν
γὰρ
ἦν
μοι
|
χρήματα, |
ἐτιμησάμην
ἂν
χρημάτων
ὅσα
ἔμελλον |
[30] |
ἀρετὴ
γίγνεται,
ἀλλ᾽
ἐξ
ἀρετῆς
|
χρήματα |
καὶ
τὰ
ἄλλα
ἀγαθὰ
τοῖς |
[33] |
πρεσβύτερος,
οὐδενὶ
πώποτε
ἐφθόνησα,
οὐδὲ
|
χρήματα |
μὲν
λαμβάνων
διαλέγομαι
(μὴ
λαμβάνων |
[37] |
ἔλεγον·
οὐ
γὰρ
ἔστι
μοι
|
χρήματα |
ὁπόθεν
ἐκτείσω.
ἀλλὰ
δὴ
φυγῆς |
[19] |
ἐγὼ
παιδεύειν
ἐπιχειρῶ
ἀνθρώπους
καὶ
|
χρήματα |
(πράττομαι,
οὐδὲ
τοῦτο
ἀληθές.
ἐπεὶ |
[20] |
γὰρ
προσελθὼν
ἀνδρὶ
ὃς
τετέλεκε
|
χρήματα |
σοφισταῖς
πλείω
ἢ
σύμπαντες
οἱ |
[36] |
ἀλλ᾽
ἀμελήσας
ὧνπερ
οἱ
πολλοί,
|
χρηματισμοῦ |
τε
καὶ
οἰκονομίας
καὶ
στρατηγιῶν |
[30] |
ἔσται,
λέγων
ὅτι
οὐκ
ἐκ
|
χρημάτων |
ἀρετὴ
γίγνεται,
ἀλλ᾽
ἐξ
ἀρετῆς |
[41] |
ἐλύπουν,
ἐὰν
ὑμῖν
δοκῶσιν
ἢ
|
χρημάτων |
ἢ
ἄλλου
του
πρότερον
ἐπιμελεῖσθαι |
[37] |
καθισταμένῃ
ἀρχῇ,
τοῖς
ἕνδεκα;
ἀλλὰ
|
χρημάτων |
καὶ
δεδέσθαι
ἕως
ἂν
ἐκτείσω; |
[29] |
εὐδοκιμωτάτης
εἰς
σοφίαν
καὶ
ἰσχύν,
|
χρημάτων |
μὲν
οὐκ
αἰσχύνῃ
ἐπιμελούμενος
ὅπως |
[38] |
ἦν
μοι
χρήματα,
ἐτιμησάμην
ἂν
|
χρημάτων |
ὅσα
ἔμελλον
ἐκτείσειν,
οὐδὲν
γὰρ |
[30] |
πρεσβυτέρους
μήτε
σωμάτων
(ἐπιμελεῖσθαι
μήτε
|
χρημάτων |
πρότερον
μηδὲ
οὕτω
σφόδρα
ὡς |
[33] |
μὲν
διαφθείρω
τοὺς
δὲ
διέφθαρκα,
|
χρῆν |
δήπου,
εἴτε
τινὲς
αὐτῶν
πρεσβύτεροι |
[17] |
τοῦτο
ἐν
ᾧ
ἔλεγον
ὡς
|
χρῆν |
ὑμᾶς
εὐλαβεῖσθαι
μὴ
ὑπ᾽
ἐμοῦ |
[21] |
ποιεῖσθαι
ἰτέον
οὖν,
σκοποῦντι
τὸν
|
χρησμὸν |
τί
λέγει,
ἐπὶ
ἅπαντας
τούς |
[22] |
με
ἐμαυτὸν
ἀνερωτᾶν
ὑπὲρ
τοῦ
|
χρησμοῦ |
πότερα
δεξαίμην
ἂν
οὕτως
ὥσπερ |
[22] |
ἀπεκρινάμην
οὖν
ἐμαυτῷ
καὶ
τῷ
|
χρησμῷ |
ὅτι
μοι
λυσιτελοῖ
ὥσπερ
ἔχω |
[21] |
τὸ
μαντεῖον
καὶ
ἀποφανῶν
τῷ
|
χρησμῷ |
ὅτι
οὑτοσὶ
ἐμοῦ
σοφώτερός
ἐστι, |
[23] |
σοφὸς
εἶναι,
καὶ
ἐν
τῷ
|
χρησμῷ |
τούτῳ
τοῦτο
λέγειν,
ὅτι
ἡ |
[39] |
δὴ
μετὰ
τοῦτο
ἐπιθυμῶ
ὑμῖν
|
χρησμῳδῆσαι, |
ὦ
καταψηφισάμενοί
μου·
καὶ
γάρ |
[22] |
ὥσπερ
οἱ
θεομάντεις
καὶ
οἱ
|
χρησμῳδοί· |
καὶ
γὰρ
οὗτοι
λέγουσι
μὲν |
[39] |
ἐνταῦθα
ἐν
ᾧ
μάλιστα
ἄνθρωποι
|
χρησμῳδοῦσιν, |
ὅταν
μέλλωσιν
ἀποθανεῖσθαι.
φημὶ
γάρ, |
[25] |
ἐστιν
οἰκεῖν
ἄμεινον
ἐν
πολίταις
|
χρηστοῖς |
ἢ
πονηροῖς;
ὦ
τάν,
ἀπόκριναι· |
[33] |
καὶ
τούτων
ἐγὼ
εἴτε
τις
|
χρηστὸς |
γίγνεται
εἴτε
μή,
οὐκ
ἂν |
[41] |
ἐνθάδε,
καὶ
ἤδη
τὸν
λοιπὸν
|
χρόνον |
ἀθάνατοί
εἰσιν,
εἴπερ
γε
τὰ |
[37] |
τοῦτο
οὐ
πείθω·
ὀλίγον
γὰρ
|
χρόνον |
ἀλλήλοις
διειλέγμεθα.
ἐπεί,
ὡς
ἐγᾦμαι, |
[38] |
ὀνειδίζειν
εἰ
γοῦν
περιεμείνατε
ὀλίγον
|
χρόνον, |
ἀπὸ
τοῦ
αὐτομάτου
ἂν
ὑμῖν |
[33] |
μετ᾽
ἐμοῦ
χαίρουσί
τινες
πολὺν
|
(χρόνον |
διατρίβοντες;
ἀκηκόατε,
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι, |
[18] |
οἱ
κατήγοροι
πολλοὶ
καὶ
πολὺν
|
χρόνον |
ἤδη
κατηγορηκότες,
ἔτι
δὲ
καὶ |
[21] |
θέμις
αὐτῷ”
καὶ
πολὺν
μὲν
|
χρόνον |
ἠπόρουν
τί
ποτε
λέγει·
ἔπειτα |
[39] |
μοι,
ὦ
ἄνδρες,
παραμείνατε
τοσοῦτον
|
χρόνον· |
οὐδὲν
γὰρ
κωλύει
διαμυθολογῆσαι
πρὸς |
[32] |
δικαίου,
καὶ
εἰ
μέλλει
ὀλίγον
|
χρόνον |
σωθήσεσθαι,
ἰδιωτεύειν
ἀλλὰ
μὴ
δημοσιεύειν. |
[40] |
γὰρ
οὐδὲν
πλείων
ὁ
πᾶς
|
χρόνος |
φαίνεται
οὕτω
δὴ
εἶναι
ἢ |
[38] |
ἀξιόχρεῳ.
(οὐ
πολλοῦ
γ᾽
ἕνεκα
|
χρόνου, |
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
ὄνομα
ἕξετε |
[19] |
ἔσχετε
ταύτην
ἐν
οὕτως
ὀλίγῳ
|
χρόνῳ. |
βουλοίμην
μὲν
οὖν
ἂν
τοῦτο |
[19] |
διαβολὴν
ἣν
ὑμεῖς
ἐν
πολλῷ
|
χρόνῳ |
ἔσχετε
ταύτην
ἐν
οὕτως
ὀλίγῳ |
[37] |
νῦν
δ᾽
οὐ
ῥᾴδιον
ἐν
|
χρόνῳ |
ὀλίγῳ
μεγάλας
διαβολὰς
ἀπολύεσθαι.
πεπεισμένος |
[24] |
διαβολὴν
ἐξελέσθαι
ἐν
οὕτως
ὀλίγῳ
|
χρόνῳ |
οὕτω
πολλὴν
γεγονυῖαν.
ταῦτ᾽
ἔστιν |
[40] |
δαιμονίου
ἐν
μὲν
τῷ
πρόσθεν
|
χρόνῳ |
παντὶ
πάνυ
πυκνὴ
ἀεὶ
ἦν |
[32] |
παρανόμως,
ὡς
ἐν
τῷ
ὑστέρῳ
|
χρόνῳ |
πᾶσιν
ὑμῖν
ἔδοξεν.
τότ᾽
ἐγὼ |
[18] |
ὅσοι
δὲ
φθόνῳ
καὶ
διαβολῇ
|
χρώμενοι |
ὑμᾶς
ἀνέπειθον
οἱ
δὲ
καὶ |
[25] |
δὲ
πολλοὶ
ἐάνπερ
συνῶσι
καὶ
|
χρῶνται |
ἵπποις,
διαφθείρουσιν;
οὐχ
οὕτως
ἔχει, |
[35] |
ποιοῦντος
ἢ
τοῦ
ἡσυχίαν
ἄγοντος.
|
χωρὶς |
δὲ
τῆς
δόξης,
ὦ
ἄνδρες, |