Page |
[35] |
τι
οἰομένους
πείσεσθαι
εἰ
ἀποθανοῦνται,
|
ὥσπερ |
ἀθανάτων
ἐσομένων
ἂν
ὑμεῖς
αὐτοὺς |
[27] |
καὶ
νεότητι
γράψασθαι.
~(Ἔοικεν
γὰρ
|
ὥσπερ |
αἴνιγμα
συντιθέντι
διαπειρωμένῳ
ἆρα
γνώσεται |
[27] |
αὐτὸς
ἑαυτῷ
ἐν
τῇ
γραφῇ
|
ὥσπερ |
ἂν
εἰ
εἴποι·
ἀδικεῖ
Σωκράτης |
[23] |
ἐμῷ
ὀνόματι,
ἐμὲ
παράδειγμα
ποιούμενος,
|
ὥσπερ |
ἂν
εἰ>
εἴποι
ὅτι
οὗτος |
[27] |
ὁμοίως
γὰρ
(ἂν
ἄτοπον
εἴη
|
ὥσπερ |
ἂν
εἴ
τις
ἵππων
μὲν |
[19] |
οἷός
τ᾽
εἴη
παιδεύειν
ἀνθρώπους
|
ὥσπερ |
Γοργίας
τε
ὁ
Λεοντῖνος
καὶ |
[18] |
ἀποκρινομένου.
ἀξιώσατε
οὖν
καὶ
ὑμεῖς,
|
ὥσπερ |
ἐγὼ
λέγω,
διττούς
μου
τοὺς |
[17] |
εἶναι
ῥήτωρ.
οὗτοι
μὲν
οὖν,
|
ὥσπερ |
ἐγὼ
λέγω,
ἤ
τι
ἢ |
[41] |
εἶναι
μηδὲν
ὄντες,
ὀνειδίζετε
αὐτοῖς
|
ὥσπερ |
ἐγὼ
ὑμῖν,
ὅτι
οὐκ
ἐπιμελοῦνται |
[37] |
λέγοντος
ἐμοῦ
ἀκροάσονται
οἱ
νέοι
|
ὥσπερ |
ἐνθάδε·
κἂν
μὲν
τούτους
ἀπελαύνω, |
[24] |
πειράσομαι
ἀπολογήσασθαι.
αὖθις
γὰρ
δή,
|
ὥσπερ |
ἑτέρων
τούτων
ὄντων
κατηγόρων,
λάβωμεν |
[22] |
τῷ
χρησμῷ
ὅτι
μοι
λυσιτελοῖ
|
ὥσπερ |
ἔχω
ἔχειν.
~ἐκ
ταυτησὶ
δὴ |
[22] |
χρησμοῦ
πότερα
δεξαίμην
ἂν
οὕτως
|
ὥσπερ |
ἔχω
ἔχειν,
μήτε
τι
σοφὸς |
[30] |
τῇ
πόλει
ὑπὸ
τοῦ
θεοῦ
|
ὥσπερ |
ἵππῳ
μεγάλῳ
μὲν
καὶ
γενναίῳ, |
[37] |
ἐγᾦμαι,
εἰ
ἦν
ὑμῖν
νόμος,
|
ὥσπερ |
καὶ
ἄλλοις
ἀνθρώποις,
περὶ
θανάτου |
[28] |
μὲν
οὗ
ἐκεῖνοι
ἔταττον
ἔμενον
|
ὥσπερ |
καὶ
ἄλλος
τις
καὶ
ἐκινδύνευον |
[17] |
ὦ
ἄνδρες,
τῇδε
τῇ
ἡλικίᾳ
|
ὥσπερ |
μειρακίῳ
πλάττοντι
λόγους
εἰς
ὑμᾶς |
[26] |
σελήνην
ἄρα
νομίζω
θεοὺς
εἶναι,
|
ὥσπερ |
οἱ
ἄλλοι
ἄνθρωποι;
μὰ
Δί᾽ |
[22] |
ἀλλὰ
φύσει
τινὶ
καὶ
ἐνθουσιάζοντες
|
ὥσπερ |
οἱ
θεομάντεις
καὶ
οἱ
χρησμῳδοί· |
[31] |
δ᾽
ἴσως
τάχ᾽
ἂν
ἀχθόμενοι,
|
ὥσπερ |
οἱ
νυστάζοντες
ἐγειρόμενοι,
κρούσαντες
ἄν |
[17] |
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
κεκαλλιεπημένους
γε
λόγους,
|
ὥσπερ |
οἱ
τούτων,
(ῥήμασί
τε
καὶ |
[17] |
ξένως
ἔχω
τῆς
ἐνθάδε
λέξεως.
|
ὥσπερ |
οὖν
ἄν,
εἰ
τῷ
ὄντι |
[19] |
δὴ
λέγοντες
διέβαλλον
οἱ
διαβάλλοντες;
|
ὥσπερ |
οὖν
κατηγόρων
τὴν
ἀντωμοσίαν
δεῖ |
[21] |
εἰδέναι
οὐκ
εἰδώς,
ἐγὼ
δέ,
|
ὥσπερ |
οὖν
οὐκ
οἶδα,
οὐδὲ
οἴομαι· |
[31] |
πράττειν
ἀεί,
ἰδίᾳ
ἑκάστῳ
προσιόντα
|
ὥσπερ |
πατέρα
ἢ
ἀδελφὸν
πρεσβύτερον
πείθοντα |
[37] |
ταυτὶ
λέγων
παραπλησίως
δοκῶ
λέγειν
|
ὥσπερ |
περὶ
τοῦ
οἴκτου
καὶ
τῆς |
[22] |
ὑμῖν
τὴν
ἐμὴν
πλάνην
ἐπιδεῖξαι
|
ὥσπερ |
πόνους
τινὰς
πονοῦντος
ἵνα
μοι |
[18] |
ἐλέγξαι
οὐδένα,
ἀλλ᾽
ἀνάγκη
ἀτεχνῶς
|
ὥσπερ |
σκιαμαχεῖν
ἀπολογούμενόν
τε
καὶ
ἐλέγχειν |
[23] |
ὦ
ἄνθρωποι,
σοφώτατός
ἐστιν,
ὅστις
|
ὥσπερ |
Σωκράτης
ἔγνωκεν
ὅτι
οὐδενὸς
ἄξιός |
[41] |
τοὺς
ἐκεῖ
ἐξετάζοντα
καὶ
ἐρευνῶντα
|
ὥσπερ |
τοὺς
ἐνταῦθα
διάγειν,
τίς
αὐτῶν |
[32] |
ἀγαθοῦ
ἐβοήθουν
τοῖς
δικαίοις
καὶ
|
ὥσπερ |
χρὴ
τοῦτο
περὶ
πλείστου
ἐποιούμην; |