Page |
[21] |
σοφώτερον
εἶναι.
καὶ
τούτων
πέρι
|
ὁ |
ἀδελφὸς
ὑμῖν
αὐτοῦ
οὑτοσὶ
μαρτυρήσει, |
[21] |
διαλεγόμενος
αὐτῷ
ἔδοξέ
μοι
οὗτος
|
ὁ |
ἀνὴρ
δοκεῖν
μὲν
εἶναι
σοφὸς |
[36] |
ψήφων.
τιμᾶται
δ᾽
οὖν
μοι
|
ὁ |
ἀνὴρ
θανάτου.
εἶεν·
ἐγὼ
δὲ |
[34] |
Θεάγης
ἀδελφός·
~ὅδε
δὲ
(Ἀδείμαντος,
|
ὁ |
Ἀρίστωνος,
οὗ
ἀδελφὸς
οὑτοσὶ
Πλάτων, |
[33] |
ἔπραξα
τοιοῦτος
φανοῦμαι,
καὶ
ἰδίᾳ
|
ὁ |
αὐτὸς
οὗτος,
οὐδενὶ
πώποτε
συγχωρήσας |
[25] |
τούτου
πᾶν
εἷς
μέν
τις
|
ὁ |
βελτίους
οἷός
τ᾽
ὢν
ποιεῖν |
[37] |
Ἀθηναῖοι.
καλὸς
οὖν
ἄν
μοι
|
ὁ |
βίος
εἴη
ἐξελθόντι
τηλικῷδε
ἀνθρώπῳ |
[38] |
καὶ
ἐμαυτὸν
καὶ
ἄλλους
ἐξετάζοντος,
|
ὁ |
δὲ
ἀνεξέταστος
βίος
οὐ
βιωτὸς |
[28] |
φησί,
μεθ᾽
Ἕκτορα
πότμος
ἑτοῖμος”
|
ὁ |
δὲ
τοῦτο
ἀκούσας
τοῦ
μὲν |
[33] |
αὐτοῦ
καταδεηθείη
καὶ
Παράλιος
ὅδε,
|
ὁ |
Δημοδόκου,
οὗ
ἦν
Θεάγης
ἀδελφός· |
[25] |
ἄνθρωποι
εἶναι,
εἷς
δέ
τις
|
ὁ |
διαφθείρων;
ἢ
τοὐναντίον
τούτου
πᾶν |
[35] |
οὐ
γὰρ
ἐπὶ
τούτῳ
κάθηται
|
ὁ |
δικαστής,
ἐπὶ
τῷ
καταχαρίζεσθαι
τὰ |
[19] |
Πρόδικος
ὁ
Κεῖος
καὶ
Ἱππίας
|
ὁ |
Ἠλεῖος.
τούτων
γὰρ
ἕκαστος,
ὦ |
[40] |
ὁρᾷ,
θαυμάσιον
κέρδος
ἂν
εἴη
|
ὁ |
θάνατος
ἐγὼ
γὰρ
ἂν
οἶμαι, |
[40] |
δ᾽
αὖ
οἷον
ἀποδημῆσαί
ἐστιν
|
ὁ |
θάνατος
ἐνθένδε
εἰς
ἄλλον
τόπον, |
[40] |
καὶ
νύκτας
εἰ
οὖν
τοιοῦτον
|
ὁ |
θάνατός
ἐστιν,
κέρδος
ἔγωγε
λέγω· |
[30] |
τινος,
οἷον
δή
μοι
δοκεῖ
|
ὁ |
θεὸς
ἐμὲ
τῇ
πόλει
προστεθηκέναι |
[30] |
ἐστὲ
γένει.
ταῦτα
γὰρ
κελεύει
|
ὁ |
θεός,
εὖ
ἴστε,
καὶ
ἐγὼ |
[21] |
ἐνεθυμούμην
οὑτωσί·
τί
ποτε
λέγει
|
ὁ |
θεός,
καὶ
τί
ποτε
αἰνίττεται; |
[23] |
κινδυνεύει,
ὦ
ἄνδρες,
τῷ
ὄντι
|
ὁ |
θεὸς
σοφὸς
εἶναι,
καὶ
ἐν |
[31] |
ἄν,
εἰ
μή
τινα
ἄλλον
|
ὁ |
θεὸς
ὑμῖν
ἐπιπέμψειεν
κηδόμενος
ὑμῶν. |
[19] |
τε
ὁ
Λεοντῖνος
καὶ
Πρόδικος
|
ὁ |
Κεῖος
καὶ
Ἱππίας
ὁ
Ἠλεῖος. |
[33] |
τοῦδε
πατήρ,
ἔτι
δ᾽
Ἀντιφῶν
|
ὁ |
Κηφισιεὺς
οὑτοσί,
Ἐπιγένους
πατήρ,
ἄλλοι |
[20] |
ταυτί
μοι
δοκεῖ
δίκαια
λέγειν
|
ὁ |
λέγων,
κἀγὼ
ὑμῖν
πειράσομαι
ἀποδεῖξαι |
[19] |
παιδεύειν
ἀνθρώπους
ὥσπερ
Γοργίας
τε
|
ὁ |
Λεοντῖνος
καὶ
Πρόδικος
ὁ
Κεῖος |
[26] |
τούτων
τῶν
θεῶν
ὧν
νῦν
|
ὁ |
λόγος
ἐστίν,
εἰπὲ
ἔτι
σαφέστερον |
[36] |
συνωρίδι
ἢ
ζεύγει
νενίκηκεν
Ὀλυμπίασιν·
|
ὁ |
μὲν
γὰρ
ὑμᾶς
ποιεῖ
εὐδαίμονας |
[33] |
Νικόστρατος
Θεοζοτίδου,
ἀδελφὸς
Θεοδότου
καὶ
|
ὁ |
μὲν
Θεόδοτος
τετελεύτηκεν,
ὥστε
οὐκ |
[34] |
(ὑμῶν
ἀγανακτήσειεν
ἀναμνησθεὶς
ἑαυτοῦ,
εἰ
|
ὁ |
μὲν
καὶ
ἐλάττω
τουτουῒ
τοῦ |
[36] |
εἶναι,
ἐγὼ
δὲ
(εἶναι,
καὶ
|
ὁ |
μὲν
τροφῆς
οὐδὲν
δεῖται,
ἐγὼ |
[25] |
ἀποκρίνου,
ὦ
ἀγαθέ·
καὶ
γὰρ
|
ὁ |
νόμος
κελεύει
ἀποκρίνεσθαι.
ἔσθ᾽
ὅστις |
[40] |
λέγω·
καὶ
γὰρ
οὐδὲν
πλείων
|
ὁ |
πᾶς
χρόνος
φαίνεται
οὕτω
δὴ |
[27] |
συντιθέντι
διαπειρωμένῳ
ἆρα
γνώσεται
Σωκράτης
|
ὁ |
σοφὸς
δὴ
ἐμοῦ
χαριεντιζομένου
καὶ |
[33] |
Κριτοβούλου
τοῦδε
πατήρ,
ἔπειτα
Λυσανίας
|
ὁ |
Σφήττιος,
Αἰσχίνου
τοῦδε
πατήρ,
ἔτι |
[28] |
τετελευτήκασιν
οἵ
τε
ἄλλοι
καὶ
|
ὁ |
τῆς
Θέτιδος
υἱός,
ὃς
τοσοῦτον |