Page
[20]	καὶ ἡβρυνόμην ἂν εἰ ἠπιστάμην	ταῦτα·	ἀλλ᾽ οὐ γὰρ ἐπίσταμαι, ὦ
[32]	οἴκαδε. καὶ ἴσως ἂν διὰ	ταῦτα	ἀπέθανον, εἰ μὴ ἡ ἀρχὴ
[23]	γάρ με ἑκάστοτε οἱ παρόντες	ταῦτα	αὐτὸν εἶναι σοφὸν ἃ ἂν
[21]	ὅθεν μοι ἡ διαβολὴ γέγονεν.	ταῦτα	γὰρ ἐγὼ ἀκούσας ἐνεθυμούμην οὑτωσί·
[19]	ταῦτα διδάσκων” τοιαύτη τίς ἐστιν·	ταῦτα	γὰρ ἑωρᾶτε καὶ αὐτοὶ ἐν
[30]	ὅσῳ μου ἐγγυτέρω ἐστὲ γένει.	ταῦτα	γὰρ κελεύει ὁ θεός, εὖ
[35]	προκρίνουσιν, οὗτοι γυναικῶν οὐδὲν διαφέρουσιν.	ταῦτα	γάρ, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, οὔτε
[38]	ἀνεξέταστος βίος οὐ βιωτὸς ἀνθρώπῳ,	ταῦτα	δ᾽ ἔτι ἧττον πείσεσθέ μοι
[26]	νομίζειν θεοὺς τούς τε ἄλλους	ταῦτα	διδάσκειν. ταῦτα λέγω, ὡς τὸ
[19]	κρείττω (ποιῶν καὶ ἄλλους ταὐτὰ	ταῦτα	διδάσκων” τοιαύτη τίς ἐστιν· ταῦτα
[35]	μᾶλλον καταψηφιεῖσθε τοῦ τὰ ἐλεινὰ	ταῦτα	δράματα εἰσάγοντος καὶ καταγέλαστον τὴν
[25]	ἑκὼν ποιῶ, ὡς φῂς σύ;	ταῦτα	ἐγώ σοι οὐ πείθομαι, ὦ
[21]	σοφωτέρων εἶναι καί (μοι ταὐτὰ	ταῦτα	ἔδοξε, καὶ ἐνταῦθα κἀκείνῳ καὶ
[29]	παντάπασι διαφθαρήσονται, εἴ μοι πρὸς	ταῦτα	εἴποιτε· ὦ Σώκρατες, νῦν μὲν
[34]	κίνδυνον. τάχ᾽ ἂν οὖν τις	ταῦτα	ἐννοήσας αὐθαδέστερον ἂν πρός με
[18]	οἱ γὰρ ἀκούοντες ἡγοῦνται τοὺς	ταῦτα	ζητοῦντας οὐδὲ θεοὺς νομίζειν. ἔπειτά
[34]	ἔχοιμ᾽ ἂν ἀπολογεῖσθαι, σχεδόν ἐστι	ταῦτα	καὶ ἄλλα ἴσως τοιαῦτα. τάχα
[27]	κατὰ τὸν σὸν λόγον, καὶ	ταῦτα	καὶ διωμόσω ἐν τῇ ἀντιγραφῇ.
[30]	τὰ δὲ φαυλότερα περὶ πλείονος.	ταῦτα	καὶ νεωτέρῳ καὶ πρεσβυτέρῳ ὅτῳ
[35]	δίκαια, ἀλλ᾽ ἐπὶ τῷ κρίνειν	ταῦτα·	καὶ ὀμώμοκεν οὐ χαριεῖσθαι οἷς
[34]	οὐδὲν ἄρα τούτων ποιήσω, καὶ	ταῦτα	κινδυνεύων, ὡς ἂν δόξαιμι, τὸν
[27]	ὦ ἄνδρες, ᾗ μοι φαίνεται	ταῦτα	λέγειν· σὺ δὲ ἡμῖν ἀπόκριναι,
[26]	ἕτερα δὲ δαιμόνια καινά; οὐ	ταῦτα	λέγεις ὅτι διδάσκων διαφθείρω; πάνυ
[26]	(ὦ θαυμάσιε Μέλητε, ἵνα τί	ταῦτα	λέγεις; οὐδὲ ἥλιον οὐδὲ σελήνην
[23]	κατὰ πάντων τῶν φιλοσοφούντων πρόχειρα	ταῦτα	λέγουσιν, ὅτι τὰ μετέωρα καὶ
[21]	τετελεύτηκεν. (σκέψασθε δὴ ὧν ἕνεκα	ταῦτα	λέγω· μέλλω γὰρ ὑμᾶς διδάξειν
[25]	διαφθείρω. οὕτω λέγεις; πάνυ σφόδρα	ταῦτα	λέγω. πολλήν γέ μου κατέγνωκας
[26]	διαφθείρω; πάνυ μὲν οὖν σφόδρα	ταῦτα	λέγω. πρὸς αὐτῶν τοίνυν, ὦ
[26]	τούς τε ἄλλους ταῦτα διδάσκειν.	ταῦτα	λέγω, ὡς τὸ παράπαν οὐ
[30]	καὶ δημοσίᾳ’ εἰ μὲν οὖν	ταῦτα	λέγων διαφθείρω τοὺς νέους, ταῦτ᾽
[41]	ἡβήσωσι, τιμωρήσασθε, ὦ ἄνδρες, ταὐτὰ	ταῦτα	λυποῦντες ἅπερ ἐγὼ ὑμᾶς ἐλύπουν,
[32]	φοβηθέντα δεσμὸν ἢ θάνατον. καὶ	ταῦτα	μὲν ἦν ἔτι δημοκρατουμένης τῆς
[39]	παρασκευάζειν ὅπως ἔσται ὡς βέλτιστος.	ταῦτα	μὲν οὖν ὑμῖν τοῖς καταψηφισαμένοις
[39]	τῷ τιμήματι ἐμμένω καὶ οὗτοι.	ταῦτα	μέν που ἴσως οὕτως καὶ
[26]	γ᾽ εἶ, ὦ Μέλητε, καὶ	ταῦτα	μέντοι, ὡς ἐμοὶ δοκεῖς, σαυτῷ.
[28]	εἶναι ἀπολογίας, ἀλλὰ ἱκανὰ καὶ	ταῦτα·	ὃ δὲ καὶ ἐν τοῖς
[30]	μέ φησιν ἄλλα λέγειν ἢ	ταῦτα,	οὐδὲν λέγει. πρὸς ταῦτα” φαίην
[30]	ἢ ἐξελάσειεν ἢ ἀτιμώσειεν· ἀλλὰ	ταῦτα	οὗτος μὲν ἴσως οἴεται καὶ
[24]	ἐάντε νῦν ἐάντε αὖθις ζητήσητε	ταῦτα,	οὕτως εὑρήσετε. περὶ μὲν οὖν
[27]	Μέλητε, οὐκ ἔστιν ὅπως σὺ	ταῦτα	οὐχὶ ἀποπειρώμενος ἡμῶν ἐγράψω τὴν
[26]	καὶ δὴ καὶ οἱ νέοι	ταῦτα	παρ᾽ ἐμοῦ μανθάνουσιν, ἃ ἔξεστιν
[31]	τούτων ἀπέλαυον καὶ μισθὸν λαμβάνων	ταῦτα	παρεκελευόμην, εἶχον ἄν τινα λόγον·
[24]	φησι, καὶ τοὺς ὑστέρους μετὰ	ταῦτα	πειράσομαι ἀπολογήσασθαι. αὖθις γὰρ δή,
[42]	ὄντες οὐδενὸς ἄξιοι. ~Καὶ ἐὰν	(ταῦτα	ποιῆτε, δίκαια πεπονθὼς ἐγὼ ἔσομαι
[31]	ὅτι δὴ ἐγὼ ἰδίᾳ μὲν	ταῦτα	συμβουλεύω περιιὼν καὶ πολυπραγμονῶ, δημοσίᾳ
[30]	ἢ ταῦτα, οὐδὲν λέγει. πρὸς	ταῦτα”	φαίην ἄν, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι,
[33]	ἀνθρώπῳ καὶ ὁτιοῦν προσέταξε πράττειν.	ταῦτα,	ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, καὶ ἀληθῆ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 16/06/2005