Page |
[41] |
Αἴαντι
τῷ
Τελαμῶνος
καὶ
εἴ
|
τις |
ἄλλος
τῶν
παλαιῶν
διὰ
κρίσιν |
[30] |
ἐγὼ
ὑπὲρ
ἐμαυτοῦ
ἀπολογεῖσθαι,
ὥς
|
τις |
ἂν
οἴοιτο,
ἀλλὰ
ὑπὲρ
ὑμῶν, |
[23] |
διαφθείρει
τοὺς
νέους·
καὶ
ἐπειδάν
|
τις |
αὐτοὺς
ἐρωτᾷ
ὅτι
ποιῶν
καὶ |
[41] |
ὦ
ἄνδρες
δικασταί;
~εἰ
γάρ
|
τις |
(ἀφικόμενος
εἰς
Ἅιδου,
ἀπαλλαγεὶς
τουτωνὶ |
[33] |
παρέχω
ἐμαυτὸν
ἐρωτᾶν,
καὶ
ἐάν
|
τις |
βούληται
ἀποκρινόμενος
ἀκούειν
ὧν
ἂν |
[31] |
ἔστιν
ἐκ
παιδὸς
ἀρξάμενον,
φωνή
|
τις |
γιγνομένη,
ἣ
ὅταν
γένηται,
ἀεὶ |
[41] |
καὶ
Ὁμήρῳ
ἐπὶ
πόσῳ
ἄν
|
τις |
δέξαιτ᾽
ἂν
ὑμῶν;
ἐγὼ
μὲν |
[28] |
Ἀθηναῖοι,
τῇ
ἀληθείᾳ·
οὗ
ἄν
|
τις |
ἑαυτὸν
τάξῃ
ἡγησάμενος
βέλτιστον
εἶναι |
[41] |
Σίσυφον
ἢ
ἄλλους
μυρίους
ἄν
|
τις |
εἴποι
καὶ
ἄνδρας
καὶ
γυναῖκας, |
[37] |
αὐτοὺς
τούτους.
ἴσως
οὖν
ἄν
|
τις |
εἴποι·
σιγῶν
δὲ
καὶ
ἡσυχίαν |
[29] |
τότ᾽
ἄν
με
δικαίως
εἰσάγοι
|
τις |
εἰς
δικαστήριον,
ὅτι
οὐ
νομίζω |
[28] |
στῇ.
ἴσως
ἂν
οὖν
εἴποι
|
τις· |
εἶτ᾽
οὐκ
αἰσχύνῃ,
ὦ
Σώκρατες, |
[39] |
ὅτι
τό
γε
ἀποθανεῖν
ἄν
|
τις |
ἐκφύγοι
καὶ
ὅπλα
ἀφεὶς
καὶ |
[21] |
ἄνδρες
ἤρετο
γὰρ
δὴ
εἴ
|
τις |
ἐμοῦ
εἴη
σοφώτερος.
ἀνεῖλεν
οὖν |
[25] |
ἐάντε
φῆτε·
πολλὴ
γὰρ
ἄν
|
τις |
εὐδαιμονία
εἴη
περὶ
τοὺς
νέους |
[20] |
τὴν
τῶν
ὑέων
κτῆσιν.
ἔστιν
|
τις” |
ἔφην
ἐγώ,
ἢ
οὔ;
πάνυ |
[20] |
ἂν
οὗτος
ἢ
τῶν
ἱππικῶν
|
τις |
ἢ
τῶν
γεωργικῶν·
νῦν
δ᾽ |
[27] |
ἄτοπον
εἴη
ὥσπερ
ἂν
εἴ
|
τις |
ἵππων
μὲν
παῖδας
ἡγοῖτο
ἢ |
[40] |
ἐστιν
ἀλλ᾽
(οἷον
ὕπνος
ἐπειδάν
|
τις |
καθεύδων
μηδ᾽
ὄναρ
μηδὲν
ὁρᾷ, |
[28] |
ἔταττον
ἔμενον
ὥσπερ
καὶ
ἄλλος
|
τις |
καὶ
ἐκινδύνευον
ἀποθανεῖν,
τοῦ
δὲ |
[40] |
ἅ
γε
δὴ
οἰηθείη
ἄν
|
τις |
καὶ
νομίζεται
ἔσχατα
κακῶν
εἶναι· |
[18] |
εἰδέναι
καὶ
εἰπεῖν,
πλὴν
εἴ
|
τις |
κωμῳδοποιὸς
τυγχάνει
ὤν.
ὅσοι
δὲ |
[25] |
τοὐναντίον
τούτου
πᾶν
εἷς
μέν
|
τις |
ὁ
βελτίους
οἷός
τ᾽
ὢν |
[25] |
πάντες
ἄνθρωποι
εἶναι,
εἷς
δέ
|
τις |
ὁ
διαφθείρων;
ἢ
τοὐναντίον
τούτου |
[19] |
μοι
δοκεῖ
καλὸν
εἶναι,
εἴ
|
τις |
οἷός
τ᾽
εἴη
παιδεύειν
ἀνθρώπους |
[19] |
λέγω
τὴν
τοιαύτην
ἐπιστήμην,
εἴ
|
τις |
περὶ
τῶν
τοιούτων
σοφός
ἐστιν |
[18] |
μᾶλλον
οὐδὲν
ἀληθές,
ὡς
ἔστιν
|
τις |
Σωκράτης
σοφὸς
ἀνήρ,
τά
τε |
[34] |
ἔσχατον
κίνδυνον.
τάχ᾽
ἂν
οὖν
|
τις |
ταῦτα
ἐννοήσας
αὐθαδέστερον
ἂν
πρός |
[39] |
κινδύνοις
ὥστε
διαφεύγειν
θάνατον,
ἐάν
|
τις |
τολμᾷ
πᾶν
ποιεῖν
καὶ
λέγειν. |
[40] |
ἢ
κατὰ
τὰ
λεγόμενα
μεταβολή
|
τις |
τυγχάνει
οὖσα
καὶ
μετοίκησις
τῇ |
[21] |
οὐδὲν
δέομαι
λέγειν,
ἦν
δέ
|
τις |
τῶν
πολιτικῶν
πρὸς
ὃν
ἐγὼ |
[34] |
ἴσως
τοιαῦτα.
τάχα
δ᾽
ἄν
|
τις |
(ὑμῶν
ἀγανακτήσειεν
ἀναμνησθεὶς
ἑαυτοῦ,
εἰ |
[29] |
ἐπιμελῇ
οὐδὲ
φροντίζεις;
καὶ
ἐάν
|
τις |
ὑμῶν
ἀμφισβητήσῃ
καὶ
φῇ
ἐπιμελεῖσθαι, |
[19] |
ἢ
μικρὸν
ἢ
μέγα
ἤκουσέ
|
τις |
ὑμῶν
ἐμοῦ
περὶ
τῶν
τοιούτων |
[36] |
πολύ
γε
μᾶλλον
ἢ
εἴ
|
τις |
ὑμῶν
ἵππῳ
ἢ
συνωρίδι
ἢ |
[20] |
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι.
ὑπολάβοι
ἂν
οὖν
|
τις |
ὑμῶν
ἴσως·
ἀλλ᾽
ὦ
Σώκρατες, |
[34] |
(ὀργῆς
τὴν
ψῆφον.
εἰ
δή
|
τις |
ὑμῶν
οὕτως
ἔχει
οὐκ
ἀξιῶ |
[33] |
λέγω.
καὶ
τούτων
ἐγὼ
εἴτε
|
τις |
χρηστὸς
γίγνεται
εἴτε
μή,
οὐκ |
[41] |
οὔ.
ἐπὶ
πόσῳ
δ᾽
ἄν
|
τις, |
ὦ
ἄνδρες
δικασταί,
δέξαιτο
ἐξετάσαι |