Page |
[28] |
τοσοῦτον
τοῦ
κινδύνου
κατεφρόνησεν
παρὰ
|
τὸ |
αἰσχρόν
τι
ὑπομεῖναι
ὥστε,
ἐπειδὴ |
[17] |
ἐξαπατηθῆτε
(ὡς
δεινοῦ
ὄντος
λέγειν.
|
τὸ |
γὰρ
μὴ
αἰσχυνθῆναι
ὅτι
αὐτίκα |
[29] |
οἰόμενος
σοφὸς
εἶναι
οὐκ
ὤν.
|
τὸ |
γάρ
τοι
θάνατον
δεδιέναι,
ὦ |
[36] |
καὶ
οὐκ
ἀνέλπιστόν
μοι
γέγονεν
|
τὸ |
γεγονὸς
τοῦτο,
ἀλλὰ
πολὺ
μᾶλλον |
[29] |
οὕτω
καὶ
οἴομαι
οὐκ
εἰδέναι·
|
τὸ |
δὲ
ἀδικεῖν
καὶ
ἀπειθεῖν
τῷ |
[39] |
καὶ
οἶμαι
αὐτὰ
μετρίως
ἔχειν.
|
(τὸ |
δὲ
δὴ
μετὰ
τοῦτο
ἐπιθυμῶ |
[23] |
σοφὸν
ἃ
ἂν
ἄλλον
ἐξελέγξω.
|
τὸ |
δὲ
κινδυνεύει,
ὦ
ἄνδρες,
τῷ |
[37] |
οἴκτου
καὶ
τῆς
ἀντιβολήσεως,
ἀπαυθαδιζόμενος·
|
τὸ |
δὲ
οὐκ
ἔστιν,
ὦ
ἄνδρες |
[31] |
οἰκείων
ἀμελουμένων
τοσαῦτα
ἤδη
ἔτη,
|
τὸ |
δὲ
ὑμέτερον
πράττειν
ἀεί,
ἰδίᾳ |
[39] |
τοῦ
διδόναι
ἔλεγχον
τοῦ
βίου,
|
τὸ |
δὲ
ὑμῖν
πολὺ
ἐναντίον
ἀποβήσεται, |
[32] |
οὐδ᾽
ἂν
ἑνὶ
ὑπεικάθοιμι
παρὰ
|
τὸ |
δίκαιον
δείσας
θάνατον,
μὴ
ὑπείκων |
[33] |
οὐδενὶ
πώποτε
συγχωρήσας
οὐδὲν
παρὰ
|
τὸ |
δίκαιον
οὔτε
ἄλλῳ
οὔτε
τούτων |
[36] |
εἰ
οὖν
δεῖ
με
κατὰ
|
τὸ |
δίκαιον
τῆς
ἀξίας
τιμᾶσθαι,
~τούτου |
[40] |
οὔτε
ἡνίκα
ἀνέβαινον
ἐνταυθοῖ
ἐπὶ
|
τὸ |
δικαστήριον,
οὔτε
ἐν
τῷ
λόγῳ |
[40] |
ὅπως
οὐκ
ἠναντιώθη
ἄν
μοι
|
τὸ |
εἰωθὸς
σημεῖον,
εἰ
μή
τι |
[31] |
κατανοήσαιτε·
οὐ
γὰρ
ἀνθρωπίνῳ
ἔοικε
|
τὸ |
ἐμὲ
τῶν
μὲν
ἐμαυτοῦ
πάντων |
[27] |
καὶ
τοῖς
ἄλλοις
τουτοισί.
ἀλλὰ
|
τὸ |
ἐπὶ
τούτῳ
γε
ἀπόκριναι·
(ἔσθ᾽ |
[28] |
ὠλιγώρησε,
πολὺ
δὲ
μᾶλλον
(δείσας
|
τὸ |
ζῆν
κακὸς
ὢν
καὶ
τοῖς |
[36] |
μηδὲν
ὄφελος
εἶναι,
ἐπὶ
δὲ
|
τὸ |
ἰδίᾳ
ἕκαστον
ἰὼν
εὐεργετεῖν
τὴν |
[21] |
ὡς
(ἐνταῦθα
εἴπερ
που
ἐλέγξων
|
τὸ |
μαντεῖον
καὶ
ἀποφανῶν
τῷ
χρησμῷ |
[41] |
ἂν
ἀηδὲς
εἴη
καὶ
δὴ
|
τὸ |
μέγιστον,
τοὺς
ἐκεῖ
ἐξετάζοντα
καὶ |
[24] |
νομίζοντα,
ἕτερα
δὲ
δαιμόνια
καινά.
|
τὸ |
μὲν
δὴ
ἔγκλημα
τοιοῦτόν
ἐστιν· |
[35] |
τε
ἄριστα
εἶναι
καὶ
ὑμῖν.
|
(τὸ |
μὲν
μὴ
ἀγανακτεῖν,
ὦ
ἄνδρες |
[29] |
εἰσῆλθον,
οὐχ
οἷόν
τ᾽
εἶναι
|
τὸ |
μὴ
ἀποκτεῖναί
με,
λέγων
πρὸς |
[40] |
ὡς
φίλοις
οὖσιν
ἐπιδεῖξαι
ἐθέλω
|
τὸ |
νυνί
μοι
συμβεβηκὸς
τί
ποτε |
[20] |
ἢ
διὰ
σοφίαν
τινὰ
τοῦτο
|
τὸ |
ὄνομα
ἔσχηκα.
ποίαν
δὴ
σοφίαν |
[32] |
μηδ᾽
ἀνόσιον
ἐργάζεσθαι,
τούτου
δὲ
|
τὸ |
πᾶν
μέλει.
ἐμὲ
γὰρ
ἐκείνη |
[26] |
εἶναι
θεοὺς
καὶ
οὐκ
εἰμὶ
|
τὸ |
παράπαν
ἄθεος
οὐδὲ
ταύτῃ
ἀδικῶ |
[26] |
ταῦτα
διδάσκειν.
ταῦτα
λέγω,
ὡς
|
τὸ |
παράπαν
οὐ
νομίζεις
θεούς.
(ὦ |
[36] |
ὦφλε
(χιλίας
δραχμάς,
οὐ
μεταλαβὼν
|
τὸ |
πέμπτον
μέρος
τῶν
ψήφων.
τιμᾶται |
[31] |
δὲ
οὐ
τολμῶ
ἀναβαίνων
εἰς
|
τὸ |
πλῆθος
τὸ
ὑμέτερον
συμβουλεύειν
τῇ |
[41] |
τοῦτο
καὶ
ἐμὲ
οὐδαμοῦ
ἀπέτρεψεν
|
τὸ |
σημεῖον,
καὶ
ἔγωγε
τοῖς
καταψηφισαμένοις |
[20] |
ὑμῶν
ἴσως·
ἀλλ᾽
ὦ
Σώκρατες,
|
τὸ |
σὸν
τί
ἐστι
πρᾶγμα;
πόθεν |
[40] |
ὑμῖν
ἐρῶ·
κινδυνεύει
γάρ
μοι
|
τὸ |
συμβεβηκὸς
τοῦτο
ἀγαθὸν
γεγονέναι,
καὶ |
[40] |
εἶναι.
δυοῖν
γὰρ
θάτερόν
ἐστιν
|
τὸ |
τεθνάναι·
ἢ
γὰρ
οἷον
μηδὲν |
[40] |
ὑπολαμβάνομεν,
(ὅσοι
οἰόμεθα
κακὸν
εἶναι
|
τὸ |
τεθνάναι.
μέγα
μοι
τεκμήριον
τούτου |
[22] |
καὶ
οἱ
ἀγαθοὶ
δημιουργοί
διὰ
|
τὸ |
τὴν
τέχνην
καλῶς
ἐξεργάζεσθαι
ἕκαστος |
[25] |
λαβεῖν
ὑπ᾽
αὐτοῦ,
ὥστε
τοῦτο
|
τὸ> |
τοσοῦτον
κακὸν
ἑκὼν
ποιῶ,
ὡς |
[21] |
ὅμως
δὲ
ἀναγκαῖον
ἐδόκει
εἶναι
|
τὸ |
τοῦ
θεοῦ
περὶ
πλείστου
ποιεῖσθαι |
[40] |
(οὔτε
ἐξιόντι
ἕωθεν
οἴκοθεν
ἠναντιώθη
|
τὸ |
τοῦ
θεοῦ
σημεῖον,
οὔτε
ἡνίκα |
[34] |
οἰκεῖοι·
καὶ
γὰρ
τοῦτο
αὐτὸ
|
τὸ |
τοῦ
Ὁμήρου,
οὐδ᾽
ἐγὼ
ἀπὸ |
[31] |
τολμῶ
ἀναβαίνων
εἰς
τὸ
πλῆθος
|
τὸ |
ὑμέτερον
συμβουλεύειν
τῇ
πόλει.
τούτου |
[22] |
φαυλότεροι
ἐπιεικέστεροι
εἶναι
ἄνδρες
πρὸς
|
τὸ |
φρονίμως
ἔχειν.
δεῖ
δὴ
ὑμῖν |