Page |
[36] |
τῇ
ἀληθείᾳ
τιμᾶσθαι·
καὶ
ταῦτά
|
γε |
ἀγαθὸν
τοιοῦτον
ὅτι
ἂν
πρέποι |
[37] |
μηδένα
ἀδικεῖν
πολλοῦ
δέω
ἐμαυτόν
|
γε |
ἀδικήσειν
καὶ
κατ᾽
ἐμαυτοῦ
ἐρεῖν |
[26] |
ὅτι
ἐὰν
μάθω,
παύσομαι
ὅ
|
γε |
ἄκων
ποιῶ.
σὺ
δὲ
συγγενέσθαι |
[39] |
πολλάκις
δῆλον
γίγνεται
ὅτι
τό
|
γε |
ἀποθανεῖν
ἄν
τις
ἐκφύγοι
καὶ |
[27] |
τουτοισί.
ἀλλὰ
τὸ
ἐπὶ
τούτῳ
|
γε |
ἀπόκριναι·
(ἔσθ᾽
ὅστις
δαιμόνια
μὲν |
[33] |
τετελεύτηκεν,
ὥστε
οὐκ
ἂν
ἐκεῖνός
|
γε |
αὐτοῦ
καταδεηθείη
καὶ
Παράλιος
ὅδε, |
[27] |
θεοὺς
αὖ
ἡγεῖσθαι
πάλιν,
ἐπειδήπερ
|
γε |
δαίμονας
ἡγοῦμαι·
εἰ
δ᾽
αὖ |
[38] |
ὥστε
ἀποφυγεῖν
τὴν
δίκην.
πολλοῦ
|
γε |
δεῖ.
ἀλλ᾽
ἀπορίᾳ
μὲν
ἑάλωκα, |
[37] |
ἄρα
αὐτὰς
οἴσουσι
ῥᾳδίως;
πολλοῦ
|
γε |
δεῖ,
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι.
καλὸς |
[32] |
τοῦτο
περὶ
πλείστου
ἐποιούμην;
πολλοῦ
|
γε |
δεῖ,
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι·
οὐδὲ |
[40] |
ὁρᾶτε
καὶ
αὐτοί,
ταυτὶ
ἅ
|
γε |
δὴ
οἰηθείη
ἄν
τις
καὶ |
[41] |
εὐδαιμονίας;
πάντως
οὐ
δήπου
τούτου
|
γε |
ἕνεκα
οἱ
ἐκεῖ
ἀποκτείνουσι·
τά |
[25] |
δ᾽
ἀγαθοὶ
ἀγαθόν
τι;
πάνυ
|
γε. |
(ἔστιν
οὖν
ὅστις
βούλεται
ὑπὸ |
[20] |
ἔφην
ἐγώ,
ἢ
οὔ;
πάνυ
|
γε” |
ἦ
δ᾽
ὅς.
τίς”
ἦν |
[26] |
ταύτῃ
ἀδικῶ
οὐ
μέντοι
οὕσπερ
|
γε |
ἡ
πόλις
ἀλλὰ
ἑτέρους,
καὶ |
[27] |
δὲ
(δαίμονας
οὐχὶ
ἤτοι
θεούς
|
γε |
ἡγούμεθα
ἢ
θεῶν
παῖδας;
φῂς |
[26] |
εἰ
διαφθείρω,
(ἄκων,
~ὥστε
σύ
|
γε |
κατ᾽
ἀμφότερα
ψεύδῃ.
εἰ
δὲ |
[36] |
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
εἰ
δεῖ
|
γε |
κατὰ
τὴν
ἀξίαν
τῇ
ἀληθείᾳ |
[17] |
Δία,
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
κεκαλλιεπημένους
|
γε |
λόγους,
ὥσπερ
οἱ
τούτων,
(ῥήμασί |
[36] |
ἄνδρα
ἐν
πρυτανείῳ
σιτεῖσθαι,
πολύ
|
γε |
μᾶλλον
ἢ
εἴ
τις
ὑμῶν |
[24] |
οἱ
δ᾽
οὔ;
ἅπαντες.
εὖ
|
γε |
νὴ
τὴν
Ἥραν
λέγεις
καὶ |
[27] |
εἴτε
παλαιά,
ἀλλ᾽
οὖν
δαιμόνιά
|
γε |
νομίζω
κατὰ
τὸν
σὸν
λόγον, |
[36] |
ἀποπέφευγα,
ἀλλὰ
παντὶ
δῆλον
τοῦτό
|
γε, |
ὅτι
εἰ
μὴ
ἀνέβη
Ἄνυτος |
[21] |
εἶναι;
οὐ
γὰρ
δήπου
ψεύδεταί
|
γε· |
οὐ
γὰρ
θέμις
αὐτῷ”
καὶ |
[20] |
γεγόνασιν;
οὐ
γὰρ
δήπου
σοῦ
|
γε |
οὐδὲν
τῶν
ἄλλων
περιττότερον
πραγματευομένου |
[27] |
παῖδας;
φῂς
ἢ
οὔ;
πάνυ
|
γε. |
οὐκοῦν
εἴπερ
δαίμονας
ἡγοῦμαι,
ὡς |
[31] |
πάντα
ἀναισχύντως
οὕτω
κατηγοροῦντες
τοῦτό
|
γε |
οὐχ
οἷοί
τε
ἐγένοντο
ἀπαναισχυντῆσαι |
[21] |
οὐδὲ
οἴομαι·
ἔοικα
γοῦν
τούτου
|
γε |
σμικρῷ
τινι
αὐτῷ
τούτῳ
σοφώτερος |
[28] |
κακοῦ.
φαῦλοι
(γὰρ
ἂν
τῷ
|
γε |
σῷ
λόγῳ
εἶεν
τῶν
ἡμιθέων |
[41] |
λοιπὸν
χρόνον
ἀθάνατοί
εἰσιν,
εἴπερ
|
γε |
τὰ
λεγόμενα
ἀληθῆ.
ἀλλὰ
καὶ |
[24] |
ἀδικεῖν
με
διαφθείροντα.
ἐγὼ
δέ
|
γε, |
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
ἀδικεῖν
φημι |
[34] |
οἰκεῖοί
μοί
εἰσι
καὶ
ὑεῖς
|
γε, |
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
τρεῖς,
εἷς |
[17] |
οὕτω
πιθανῶς
ἔλεγον.
καίτοι
ἀληθές
|
γε |
ὡς
ἔπος
εἰπεῖν
οὐδὲν
εἰρήκασιν. |