HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
ὀδυρομένου 1
Ὀδυσσέα 1
ὅθεν 1
οἱ 70
οἵ 1
οἳ 3
οἷ 4

Fréquences [« »]
67 οὐ
68 οὖν
64 ὡς
70 οἱ
71 ἄνδρες
71 εἶναι
72 εἰ

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Platon, Apologie de Socrate

οἱ

Page

[22]   ὅπερ καὶ οἱ ποιηταὶ καὶ οἱ ἀγαθοὶ δημιουργοί διὰ τὸ τὴν

[33]   πατήρ, ἄλλοι τοίνυν οὗτοι ὧν οἱ ἀδελφοὶ ἐν ταύτῃ τῇ διατριβῇ

[26]   ἄρα νομίζω θεοὺς εἶναι, ὥσπερ οἱ ἄλλοι ἄνθρωποι; μὰ Δί᾽ ὦ

[20]   χρήματα σοφισταῖς πλείω ἢ σύμπαντες οἱ ἄλλοι, Καλλίᾳ τῷ Ἱππονίκου· τοῦτον

[33]   ἀκοῦσαι ἰδίᾳ ὅτι μὴ καὶ οἱ ἄλλοι πάντες, εὖ ἴστε ὅτι

[39]   γεγονότος τουτουῒ πράγματος, ἐν ᾧ οἱ ἄρχοντες ἀσχολίαν ἄγουσι καὶ οὔπω

[28]   (Ἀθηναῖοι, εἰ ὅτε μέν με οἱ ἄρχοντες ἔταττον, οὓς ὑμεῖς εἵλεσθε

[25]   τί δέ, οἱ βουλευταί; καὶ οἱ βουλευταί. ἀλλ᾽ ἄρα, ὦ Μέλητε,

[25]   οὔ; ~καὶ οὗτοι. τί δέ, οἱ βουλευταί; καὶ οἱ βουλευταί. ἀλλ᾽

[38]   εἶναι, εἰ καὶ μή εἰμι, οἱ βουλόμενοι ὑμῖν ὀνειδίζειν εἰ γοῦν

[18]   οἱ δεινοί εἰσίν μου κατήγοροι· οἱ γὰρ ἀκούοντες ἡγοῦνται τοὺς ταῦτα

[25]   τοὺς ἀεὶ ἐγγυτάτω αὑτῶν ὄντας, οἱ δ᾽ ἀγαθοὶ ἀγαθόν τι; πάνυ

[25]   εἷς μὲν μόνος αὐτοὺς διαφθείρει, οἱ δ᾽ ἄλλοι (ὠφελοῦσιν. ἀλλὰ γάρ,

[39]   πρεσβύτης ὑπὸ τοῦ βραδυτέρου ἑάλων, οἱ δ᾽ ἐμοὶ κατήγοροι ἅτε δεινοὶ

[24]   ἅπαντες, ἢ οἱ μὲν αὐτῶν, οἱ δ᾽ οὔ; ἅπαντες. εὖ γε

[27]   δαίμονας ἡγοῦμαι· εἰ δ᾽ αὖ οἱ δαίμονες θεῶν παῖδές εἰσιν νόθοι

[27]   εἰ μὲν θεοί τινές εἰσιν οἱ δαίμονες, τοῦτ᾽ ἂν εἴη ὃ

[25]   ἀεὶ τοὺς μάλιστα πλησίον (ἑαυτῶν, οἱ δὲ ἀγαθοὶ ἀγαθόν, ἐγὼ δὲ

[34]   τάχ᾽ ἂν λόγον ἔχοιεν βοηθοῦντες· οἱ δὲ ἀδιάφθαρτοι, πρεσβύτεροι ἤδη ἄνδρες,

[24]   τῶν ὠφελούντων. τί δὲ δή; οἱ δὲ ἀκροαταὶ βελτίους ποιοῦσιν (ἢ

[18]   καὶ διαβολῇ χρώμενοι ὑμᾶς ἀνέπειθον οἱ δὲ καὶ αὐτοὶ πεπεισμένοι ἄλλους

[25]   ἢ πάνυ ὀλίγοι, οἱ ἱππικοί, οἱ δὲ πολλοὶ ἐάνπερ συνῶσι καὶ

[18]   οἱ> ταύτην τὴν φήμην κατασκεδάσαντες, οἱ δεινοί εἰσίν μου κατήγοροι· οἱ

[19]   εἶεν· τί δὴ λέγοντες διέβαλλον οἱ διαβάλλοντες; ὥσπερ οὖν κατηγόρων τὴν

[35]   καὶ τῶν ξένων (ὑπολαβεῖν ὅτι οἱ διαφέροντες Ἀθηναίων εἰς ἀρετήν, οὓς

[34]   καὶ (Ἄνυτος. αὐτοὶ μὲν γὰρ οἱ διεφθαρμένοι τάχ᾽ ἂν λόγον ἔχοιεν

[24]   τοὺς νόμους; οὗτοι, ὦ Σώκρατες, οἱ δικασταί. πῶς λέγεις, ὦ Μέλητε;

[35]   πολλῶν ἀνθρώπων. εἰ οὖν ὑμῶν οἱ δοκοῦντες διαφέρειν εἴτε σοφίᾳ εἴτε

[41]   οὐ δήπου τούτου γε ἕνεκα οἱ ἐκεῖ ἀποκτείνουσι· τά τε γὰρ

[41]   τε γὰρ ἄλλα εὐδαιμονέστεροί εἰσιν οἱ ἐκεῖ τῶν ἐνθάδε, καὶ ἤδη

[25]   μὴ οἱ ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ, οἱ ἐκκλησιασταί, διαφθείρουσι τοὺς νεωτέρους; ἢ

[39]   ἐγώ φημι. πλείους ἔσονται ὑμᾶς (οἱ ἐλέγχοντες, οὓς νῦν ἐγὼ κατεῖχον,

[25]   ἀλλ᾽ ἄρα, ὦ Μέλητε, μὴ οἱ ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ, οἱ ἐκκλησιασταί,

[22]   φύσει τινὶ καὶ ἐνθουσιάζοντες ὥσπερ οἱ θεομάντεις καὶ οἱ χρησμῳδοί· καὶ

[25]   ὢν ποιεῖν ἢ πάνυ ὀλίγοι, οἱ ἱππικοί, οἱ δὲ πολλοὶ ἐάνπερ

[18]   θεοὺς νομίζειν. ἔπειτά εἰσιν οὗτοι οἱ κατήγοροι πολλοὶ καὶ πολὺν χρόνον

[31]   ὁρᾶτε δὴ καὶ αὐτοὶ ὅτι οἱ κατήγοροι τἆλλα πάντα ἀναισχύντως οὕτω

[24]   ποιοῦσιν; μάλιστα. πότερον ἅπαντες, ἢ οἱ μὲν αὐτῶν, οἱ δ᾽ οὔ;

[25]   ἵππους οὕτω σοι δοκεῖ ἔχειν; οἱ μὲν (βελτίους ποιοῦντες αὐτοὺς πάντες

[25]   ὥστε σὺ μὲν ἔγνωκας ὅτι οἱ μὲν κακοὶ κακόν τι ἐργάζονται

[22]   μὴν ἐγὼ ἔπαθόν τι τοιοῦτον· οἱ μὲν μάλιστα εὐδοκιμοῦντες ἔδοξάν μοι

[25]   γάρ τοι χαλεπὸν ἐρωτῶ. οὐχ οἱ μὲν πονηροὶ κακόν τι ἐργάζονται

[32]   ἐπειδὴ ἐκ τῆς θόλου ἐξήλθομεν, οἱ μὲν τέτταρες ᾤχοντο εἰς Σαλαμῖνα

[23]   θεοῦ λατρείαν. πρὸς δὲ τούτοις οἱ νέοι μοι ἐπακολουθοῦντες οἷς μάλιστα

[26]   τῶν λόγων; καὶ δὴ καὶ οἱ νέοι ταῦτα παρ᾽ ἐμοῦ μανθάνουσιν,

[37]   ἂν ἔλθω, λέγοντος ἐμοῦ ἀκροάσονται οἱ νέοι ὥσπερ ἐνθάδε· κἂν μὲν

[24]   πλείστου ποιῇ ὅπως ὡς βέλτιστοι οἱ νεώτεροι ἔσονται; Ἔγωγε. Ἴθι δή

[24]   ὠγαθέ, τίς αὐτοὺς ἀμείνους ποιεῖ; οἱ νόμοι. (ἀλλ᾽ οὐ τοῦτο ἐρωτῶ,

[31]   ἴσως τάχ᾽ ἂν ἀχθόμενοι, ὥσπερ οἱ νυστάζοντες ἐγειρόμενοι, κρούσαντες ἄν με,

[33]   ἐμοῦ τι κακὸν ἐπεπόνθεσαν αὐτῶν οἱ οἰκεῖοι, νῦν μεμνῆσθαι καὶ τιμωρεῖσθαι.

[22]   γὰρ εἰπεῖν ὀλίγου αὐτῶν ἅπαντες οἱ παρόντες ἂν βέλτιον ἔλεγον περὶ

[23]   εἶναι· οἴονται γάρ με ἑκάστοτε οἱ παρόντες ταῦτα αὐτὸν εἶναι σοφὸν

[22]   ἔδοξαν ἔχειν ἁμάρτημα ὅπερ καὶ οἱ ποιηταὶ καὶ οἱ ἀγαθοὶ δημιουργοί

[22]   τί μοι ἐφάνησαν πάθος καὶ οἱ ποιηταὶ πεπονθότες, καὶ ἅμα ᾐσθόμην

[20]   μή τι ἔπραττες ἀλλοῖον ἢ οἱ πολλοί. λέγε οὖν ἡμῖν τί

[19]   καὶ τἆλλα περὶ ἐμοῦ ἃ οἱ πολλοὶ λέγουσιν. ἀλλὰ γὰρ οὔτε

[36]   ἡσυχίαν ἦγον, ἀλλ᾽ ἀμελήσας ὧνπερ οἱ πολλοί, χρηματισμοῦ τε καὶ οἰκονομίας

[24]   εὑρήσετε. περὶ μὲν οὖν ὧν οἱ πρῶτοί μου κατήγοροι κατηγόρουν αὕτη

[18]   (ποιῶν. οὗτοι, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, οἱ> ταύτην τὴν φήμην κατασκεδάσαντες, οἱ

[40]   ὡς ἄρα ἐκεῖ εἰσι πάντες οἱ τεθνεῶτες, τί μεῖζον ἀγαθὸν τούτου

[19]   ἀκηκόατε διαλεγομένου πολλοὶ δὲ ὑμῶν οἱ τοιοῦτοί εἰσιν φράζετε οὖν ἀλλήλοις

[37]   πρεσβυτέρους· (ἐὰν δὲ μὴ ἀπελαύνω, οἱ τούτων πατέρες δὲ καὶ οἰκεῖοι

[34]   δὲ ἀδιάφθαρτοι, πρεσβύτεροι ἤδη ἄνδρες, οἱ τούτων προσήκοντες, τίνα ἄλλον ἔχουσι

[17]   Ἀθηναῖοι, κεκαλλιεπημένους γε λόγους, ὥσπερ οἱ τούτων, (ῥήμασί τε καὶ ὀνόμασιν

[32]   πόλεως· ἐπειδὴ δὲ ὀλιγαρχία ἐγένετο, οἱ τριάκοντα αὖ μεταπεμψάμενοί με πέμπτον

[23]   ἐπακολουθοῦντες οἷς μάλιστα σχολή ἐστιν, οἱ τῶν πλουσιωτάτων αὐτόματοι, χαίρουσιν ἀκούοντες

[42]   ὑφ᾽ ὑμῶν αὐτός τε καὶ οἱ ὑεῖς. ἀλλὰ γὰρ ἤδη ὥρα

[29]   εἰ διαφευξοίμην ἤδη (ἂν) ὑμῶν οἱ ὑεῖς ἐπιτηδεύοντες ἃ Σωκράτης διδάσκει

[23]   ὀλίγα ἢ οὐδέν. ἐντεῦθεν οὖν οἱ ὑπ᾽ αὐτῶν ἐξεταζόμενοι ἐμοὶ ὀργίζονται,

[22]   ἐνθουσιάζοντες ὥσπερ οἱ θεομάντεις καὶ οἱ χρησμῳδοί· καὶ γὰρ οὗτοι λέγουσι

Page
[22]	ὅπερ καὶ οἱ ποιηταὶ καὶ	οἱ	ἀγαθοὶ δημιουργοί διὰ τὸ τὴν
[33]	πατήρ, ἄλλοι τοίνυν οὗτοι ὧν	οἱ	ἀδελφοὶ ἐν ταύτῃ τῇ διατριβῇ
[26]	ἄρα νομίζω θεοὺς εἶναι, ὥσπερ	οἱ	ἄλλοι ἄνθρωποι; μὰ Δί᾽ ὦ
[20]	χρήματα σοφισταῖς πλείω ἢ σύμπαντες	οἱ	ἄλλοι, Καλλίᾳ τῷ Ἱππονίκου· τοῦτον
[33]	ἀκοῦσαι ἰδίᾳ ὅτι μὴ καὶ	οἱ	ἄλλοι πάντες, εὖ ἴστε ὅτι
[39]	γεγονότος τουτουῒ πράγματος, ἐν ᾧ	οἱ	ἄρχοντες ἀσχολίαν ἄγουσι καὶ οὔπω
[28]	(Ἀθηναῖοι, εἰ ὅτε μέν με	οἱ	ἄρχοντες ἔταττον, οὓς ὑμεῖς εἵλεσθε
[25]	τί δέ, οἱ βουλευταί; καὶ	οἱ	βουλευταί. ἀλλ᾽ ἄρα, ὦ Μέλητε,
[25]	οὔ; ~καὶ οὗτοι. τί δέ,	οἱ	βουλευταί; καὶ οἱ βουλευταί. ἀλλ᾽
[38]	εἶναι, εἰ καὶ μή εἰμι,	οἱ	βουλόμενοι ὑμῖν ὀνειδίζειν εἰ γοῦν
[18]	οἱ δεινοί εἰσίν μου κατήγοροι·	οἱ	γὰρ ἀκούοντες ἡγοῦνται τοὺς ταῦτα
[25]	τοὺς ἀεὶ ἐγγυτάτω αὑτῶν ὄντας,	οἱ	δ᾽ ἀγαθοὶ ἀγαθόν τι; πάνυ
[25]	εἷς μὲν μόνος αὐτοὺς διαφθείρει,	οἱ	δ᾽ ἄλλοι (ὠφελοῦσιν. ἀλλὰ γάρ,
[39]	πρεσβύτης ὑπὸ τοῦ βραδυτέρου ἑάλων,	οἱ	δ᾽ ἐμοὶ κατήγοροι ἅτε δεινοὶ
[24]	ἅπαντες, ἢ οἱ μὲν αὐτῶν,	οἱ	δ᾽ οὔ; ἅπαντες. εὖ γε
[27]	δαίμονας ἡγοῦμαι· εἰ δ᾽ αὖ	οἱ	δαίμονες θεῶν παῖδές εἰσιν νόθοι
[27]	εἰ μὲν θεοί τινές εἰσιν	οἱ	δαίμονες, τοῦτ᾽ ἂν εἴη ὃ
[25]	ἀεὶ τοὺς μάλιστα πλησίον (ἑαυτῶν,	οἱ	δὲ ἀγαθοὶ ἀγαθόν, ἐγὼ δὲ
[34]	τάχ᾽ ἂν λόγον ἔχοιεν βοηθοῦντες·	οἱ	δὲ ἀδιάφθαρτοι, πρεσβύτεροι ἤδη ἄνδρες,
[24]	τῶν ὠφελούντων. τί δὲ δή;	οἱ	δὲ ἀκροαταὶ βελτίους ποιοῦσιν (ἢ
[18]	καὶ διαβολῇ χρώμενοι ὑμᾶς ἀνέπειθον	οἱ	δὲ καὶ αὐτοὶ πεπεισμένοι ἄλλους
[25]	ἢ πάνυ ὀλίγοι, οἱ ἱππικοί,	οἱ	δὲ πολλοὶ ἐάνπερ συνῶσι καὶ
[18]	οἱ> ταύτην τὴν φήμην κατασκεδάσαντες,	οἱ	δεινοί εἰσίν μου κατήγοροι· οἱ
[19]	εἶεν· τί δὴ λέγοντες διέβαλλον	οἱ	διαβάλλοντες; ὥσπερ οὖν κατηγόρων τὴν
[35]	καὶ τῶν ξένων (ὑπολαβεῖν ὅτι	οἱ	διαφέροντες Ἀθηναίων εἰς ἀρετήν, οὓς
[34]	καὶ (Ἄνυτος. αὐτοὶ μὲν γὰρ	οἱ	διεφθαρμένοι τάχ᾽ ἂν λόγον ἔχοιεν
[24]	τοὺς νόμους; οὗτοι, ὦ Σώκρατες,	οἱ	δικασταί. πῶς λέγεις, ὦ Μέλητε;
[35]	πολλῶν ἀνθρώπων. εἰ οὖν ὑμῶν	οἱ	δοκοῦντες διαφέρειν εἴτε σοφίᾳ εἴτε
[41]	οὐ δήπου τούτου γε ἕνεκα	οἱ	ἐκεῖ ἀποκτείνουσι· τά τε γὰρ
[41]	τε γὰρ ἄλλα εὐδαιμονέστεροί εἰσιν	οἱ	ἐκεῖ τῶν ἐνθάδε, καὶ ἤδη
[25]	μὴ οἱ ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ,	οἱ	ἐκκλησιασταί, διαφθείρουσι τοὺς νεωτέρους; ἢ
[39]	ἐγώ φημι. πλείους ἔσονται ὑμᾶς	(οἱ	ἐλέγχοντες, οὓς νῦν ἐγὼ κατεῖχον,
[25]	ἀλλ᾽ ἄρα, ὦ Μέλητε, μὴ	οἱ	ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ, οἱ ἐκκλησιασταί,
[22]	φύσει τινὶ καὶ ἐνθουσιάζοντες ὥσπερ	οἱ	θεομάντεις καὶ οἱ χρησμῳδοί· καὶ
[25]	ὢν ποιεῖν ἢ πάνυ ὀλίγοι,	οἱ	ἱππικοί, οἱ δὲ πολλοὶ ἐάνπερ
[18]	θεοὺς νομίζειν. ἔπειτά εἰσιν οὗτοι	οἱ	κατήγοροι πολλοὶ καὶ πολὺν χρόνον
[31]	ὁρᾶτε δὴ καὶ αὐτοὶ ὅτι	οἱ	κατήγοροι τἆλλα πάντα ἀναισχύντως οὕτω
[24]	ποιοῦσιν; μάλιστα. πότερον ἅπαντες, ἢ	οἱ	μὲν αὐτῶν, οἱ δ᾽ οὔ;
[25]	ἵππους οὕτω σοι δοκεῖ ἔχειν;	οἱ	μὲν (βελτίους ποιοῦντες αὐτοὺς πάντες
[25]	ὥστε σὺ μὲν ἔγνωκας ὅτι	οἱ	μὲν κακοὶ κακόν τι ἐργάζονται
[22]	μὴν ἐγὼ ἔπαθόν τι τοιοῦτον·	οἱ	μὲν μάλιστα εὐδοκιμοῦντες ἔδοξάν μοι
[25]	γάρ τοι χαλεπὸν ἐρωτῶ. οὐχ	οἱ	μὲν πονηροὶ κακόν τι ἐργάζονται
[32]	ἐπειδὴ ἐκ τῆς θόλου ἐξήλθομεν,	οἱ	μὲν τέτταρες ᾤχοντο εἰς Σαλαμῖνα
[23]	θεοῦ λατρείαν. πρὸς δὲ τούτοις	οἱ	νέοι μοι ἐπακολουθοῦντες οἷς μάλιστα
[26]	τῶν λόγων; καὶ δὴ καὶ	οἱ	νέοι ταῦτα παρ᾽ ἐμοῦ μανθάνουσιν,
[37]	ἂν ἔλθω, λέγοντος ἐμοῦ ἀκροάσονται	οἱ	νέοι ὥσπερ ἐνθάδε· κἂν μὲν
[24]	πλείστου ποιῇ ὅπως ὡς βέλτιστοι	οἱ	νεώτεροι ἔσονται; Ἔγωγε. Ἴθι δή
[24]	ὠγαθέ, τίς αὐτοὺς ἀμείνους ποιεῖ;	οἱ	νόμοι. (ἀλλ᾽ οὐ τοῦτο ἐρωτῶ,
[31]	ἴσως τάχ᾽ ἂν ἀχθόμενοι, ὥσπερ	οἱ	νυστάζοντες ἐγειρόμενοι, κρούσαντες ἄν με,
[33]	ἐμοῦ τι κακὸν ἐπεπόνθεσαν αὐτῶν	οἱ	οἰκεῖοι, νῦν μεμνῆσθαι καὶ τιμωρεῖσθαι.
[22]	γὰρ εἰπεῖν ὀλίγου αὐτῶν ἅπαντες	οἱ	παρόντες ἂν βέλτιον ἔλεγον περὶ
[23]	εἶναι· οἴονται γάρ με ἑκάστοτε	οἱ	παρόντες ταῦτα αὐτὸν εἶναι σοφὸν
[22]	ἔδοξαν ἔχειν ἁμάρτημα ὅπερ καὶ	οἱ	ποιηταὶ καὶ οἱ ἀγαθοὶ δημιουργοί
[22]	τί μοι ἐφάνησαν πάθος καὶ	οἱ	ποιηταὶ πεπονθότες, καὶ ἅμα ᾐσθόμην
[20]	μή τι ἔπραττες ἀλλοῖον ἢ	οἱ	πολλοί. λέγε οὖν ἡμῖν τί
[19]	καὶ τἆλλα περὶ ἐμοῦ ἃ	οἱ	πολλοὶ λέγουσιν. ἀλλὰ γὰρ οὔτε
[36]	ἡσυχίαν ἦγον, ἀλλ᾽ ἀμελήσας ὧνπερ	οἱ	πολλοί, χρηματισμοῦ τε καὶ οἰκονομίας
[24]	εὑρήσετε. περὶ μὲν οὖν ὧν	οἱ	πρῶτοί μου κατήγοροι κατηγόρουν αὕτη
[18]	(ποιῶν. οὗτοι, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι,	οἱ>	ταύτην τὴν φήμην κατασκεδάσαντες, οἱ
[40]	ὡς ἄρα ἐκεῖ εἰσι πάντες	οἱ	τεθνεῶτες, τί μεῖζον ἀγαθὸν τούτου
[19]	ἀκηκόατε διαλεγομένου πολλοὶ δὲ ὑμῶν	οἱ	τοιοῦτοί εἰσιν φράζετε οὖν ἀλλήλοις
[37]	πρεσβυτέρους· (ἐὰν δὲ μὴ ἀπελαύνω,	οἱ	τούτων πατέρες δὲ καὶ οἰκεῖοι
[34]	δὲ ἀδιάφθαρτοι, πρεσβύτεροι ἤδη ἄνδρες,	οἱ	τούτων προσήκοντες, τίνα ἄλλον ἔχουσι
[17]	Ἀθηναῖοι, κεκαλλιεπημένους γε λόγους, ὥσπερ	οἱ	τούτων, (ῥήμασί τε καὶ ὀνόμασιν
[32]	πόλεως· ἐπειδὴ δὲ ὀλιγαρχία ἐγένετο,	οἱ	τριάκοντα αὖ μεταπεμψάμενοί με πέμπτον
[23]	ἐπακολουθοῦντες οἷς μάλιστα σχολή ἐστιν,	οἱ	τῶν πλουσιωτάτων αὐτόματοι, χαίρουσιν ἀκούοντες
[42]	ὑφ᾽ ὑμῶν αὐτός τε καὶ	οἱ	ὑεῖς. ἀλλὰ γὰρ ἤδη ὥρα
[29]	εἰ διαφευξοίμην ἤδη (ἂν) ὑμῶν	οἱ	ὑεῖς ἐπιτηδεύοντες ἃ Σωκράτης διδάσκει
[23]	ὀλίγα ἢ οὐδέν. ἐντεῦθεν οὖν	οἱ	ὑπ᾽ αὐτῶν ἐξεταζόμενοι ἐμοὶ ὀργίζονται,
[22]	ἐνθουσιάζοντες ὥσπερ οἱ θεομάντεις καὶ	οἱ	χρησμῳδοί· καὶ γὰρ οὗτοι λέγουσι

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 16/06/2005