Page |
[31] |
τὸν
λοιπὸν
βίον
καθεύδοντες
διατελοῖτε
|
ἄν, |
εἰ
μή
τινα
ἄλλον
ὁ |
[35] |
ὑπὸ
Μελήτου
τουτουΐ.
σαφῶς
γὰρ
|
ἄν, |
εἰ
πείθοιμι
ὑμᾶς
καὶ
τῷ |
[17] |
τῆς
ἐνθάδε
λέξεως.
ὥσπερ
οὖν
|
ἄν, |
εἰ
τῷ
ὄντι
ξένος
ἐτύγχανον |
[29] |
εἴη,
καὶ
ὡς
ἀληθῶς
τότ᾽
|
ἄν |
με
δικαίως
εἰσάγοι
τις
εἰς |
[32] |
ἔσονται
πολλοὶ
μάρτυρες.
ἆρ᾽
οὖν
|
ἄν |
με
οἴεσθε
τοσάδε
ἔτη
διαγενέσθαι |
[31] |
ὥσπερ
οἱ
νυστάζοντες
ἐγειρόμενοι,
κρούσαντες
|
ἄν |
με,
πειθόμενοι
Ἀνύτῳ,
ῥᾳδίως
ἂν |
[36] |
μόναι
μετέπεσον
τῶν
ψήφων,
ἀπεπεφεύγη
|
ἄν. |
Μέλητον
μὲν
οὖν,
ὡς
ἐμοὶ |
[34] |
ἔγωγε,
εἰ
δ᾽
οὖν
ἐπιεικῆ
|
ἄν |
μοι
δοκῶ
πρὸς
τοῦτον
λέγειν |
[17] |
ξένος
ἐτύγχανον
ὤν,
συνεγιγνώσκετε
δήπου
|
ἄν |
μοι
εἰ
ἐν
ἐκείνῃ
τῇ |
[37] |
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι.
καλὸς
οὖν
|
ἄν |
μοι
ὁ
βίος
εἴη
ἐξελθόντι |
[40] |
γὰρ
ἔσθ᾽
ὅπως
οὐκ
ἠναντιώθη
|
ἄν |
μοι
τὸ
εἰωθὸς
σημεῖον,
εἰ |
[37] |
δὴ
φυγῆς
τιμήσωμαι;
ἴσως
γὰρ
|
ἄν |
μοι
τούτου
τιμήσαιτε.
πολλὴ
μεντἄν |
[37] |
(μόνον
κρίνειν
ἀλλὰ
πολλάς,
ἐπείσθητε
|
ἄν· |
νῦν
δ᾽
οὐ
ῥᾴδιον
ἐν |
[29] |
σοφώτερός
του
φαίην
εἶναι,
τούτῳ
|
ἄν, |
ὅτι
οὐκ
εἰδὼς
ἱκανῶς
περὶ |
[20] |
εἶναι
σοφός.
οὗτοι
δὲ
τάχ᾽
|
ἄν, |
οὓς
ἄρτι
(ἔλεγον,
μείζω
τινὰ |
[35] |
αἰσχύνην
τῇ
πόλει
περιάπτειν,
ὥστ᾽
|
ἄν |
τινα
καὶ
τῶν
ξένων
(ὑπολαβεῖν |
[31] |
μισθὸν
λαμβάνων
ταῦτα
παρεκελευόμην,
εἶχον
|
ἄν |
τινα
λόγον·
νῦν
δὲ
ὁρᾶτε |
[23] |
καὶ
τῶν
ἀστῶν
καὶ
ξένων
|
ἄν |
τινα
οἴωμαι
σοφὸν
εἶναι·
καὶ |
[41] |
Ἡσιόδῳ
καὶ
Ὁμήρῳ
ἐπὶ
πόσῳ
|
ἄν |
τις
δέξαιτ᾽
ἂν
ὑμῶν;
ἐγὼ |
[28] |
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
τῇ
ἀληθείᾳ·
οὗ
|
ἄν |
τις
ἑαυτὸν
τάξῃ
ἡγησάμενος
βέλτιστον |
[41] |
ἢ
Σίσυφον
ἢ
ἄλλους
μυρίους
|
ἄν |
τις
εἴποι
καὶ
ἄνδρας
καὶ |
[37] |
δι᾽
αὐτοὺς
τούτους.
ἴσως
οὖν
|
ἄν |
τις
εἴποι·
σιγῶν
δὲ
καὶ |
[39] |
γίγνεται
ὅτι
τό
γε
ἀποθανεῖν
|
ἄν |
τις
ἐκφύγοι
καὶ
ὅπλα
ἀφεὶς |
[25] |
φῆτε
ἐάντε
φῆτε·
πολλὴ
γὰρ
|
ἄν |
τις
εὐδαιμονία
εἴη
περὶ
τοὺς |
[40] |
ταυτὶ
ἅ
γε
δὴ
οἰηθείη
|
ἄν |
τις
καὶ
νομίζεται
ἔσχατα
κακῶν |
[34] |
ἄλλα
ἴσως
τοιαῦτα.
τάχα
δ᾽
|
ἄν |
τις
(ὑμῶν
ἀγανακτήσειεν
ἀναμνησθεὶς
ἑαυτοῦ, |
[41] |
δ᾽
οὔ.
ἐπὶ
πόσῳ
δ᾽
|
ἄν |
τις,
ὦ
ἄνδρες
δικασταί,
δέξαιτο |
[30] |
οὐδὲν
λέγει.
πρὸς
ταῦτα”
φαίην
|
ἄν, |
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
ἢ
πείθεσθε |
[40] |
τί
μεῖζον
ἀγαθὸν
τούτου
εἴη
|
ἄν, |
ὦ
ἄνδρες
δικασταί;
~εἰ
γάρ |