Page |
[39] |
χρόνον·
οὐδὲν
γὰρ
κωλύει
διαμυθολογῆσαι
|
πρὸς |
ἀλλήλους
ἕως
ἔξεστιν.
~Ὑμῖν
(γὰρ |
[26] |
μὲν
οὖν
σφόδρα
ταῦτα
λέγω.
|
πρὸς |
αὐτῶν
τοίνυν,
ὦ
Μέλητε,
τούτων |
[34] |
θάνατον
ἢ
μή,
ἄλλος
λόγος,
|
πρὸς |
δ᾽
οὖν
δόξαν
καὶ
ἐμοὶ |
[24] |
ἔστω
ἱκανὴ
ἀπολογία
πρὸς
ὑμᾶς·
|
πρὸς |
δὲ
Μέλητον
τὸν
ἀγαθὸν
καὶ |
[23] |
διὰ
τὴν
τοῦ
θεοῦ
λατρείαν.
|
πρὸς |
δὲ
τούτοις
οἱ
νέοι
μοι |
[25] |
ἔτι
δὲ
ἡμῖν
εἰπέ,
ὦ
|
πρὸς |
Διὸς
Μέλητε,
πότερόν
ἐστιν
οἰκεῖν |
[26] |
οὕτως
ἄτοπα
ὄντα;
ἀλλ᾽
ὦ
|
πρὸς |
Διός,
οὑτωσί
σοι
δοκῶ;
οὐδένα |
[18] |
ἐγὼ
λέγω,
καὶ
οἰήθητε
δεῖν
|
πρὸς |
ἐκείνους
πρῶτόν
με
ἀπολογήσασθαι·
καὶ |
[21] |
ἀπηχθόμην
καὶ
πολλοῖς
τῶν
παρόντων·
|
πρὸς |
ἐμαυτὸν
δ᾽
οὖν
ἀπιὼν
ἐλογιζόμην |
[34] |
εἰ
μὲν
θαρραλέως
ἐγὼ
ἔχω
|
πρὸς |
θάνατον
ἢ
μή,
ἄλλος
λόγος, |
[21] |
ἦν
δέ
τις
τῶν
πολιτικῶν
|
πρὸς |
ὃν
ἐγὼ
σκοπῶν
τοιοῦτόν
τι |
[38] |
ἐγγύς.
λέγω
δὲ
τοῦτο
οὐ
|
(πρὸς |
πάντας
ὑμᾶς,
ἀλλὰ
πρὸς
τοὺς |
[28] |
πολλή
μοι
ἀπέχθεια
γέγονεν
καὶ
|
πρὸς |
πολλούς,
εὖ
ἴστε
ὅτι
ἀληθές |
[23] |
οὐδενὸς
ἄξιός
ἐστι
τῇ
ἀληθείᾳ
|
πρὸς |
σοφίαν”
ταῦτ᾽
οὖν
ἐγὼ
μὲν |
[41] |
τέθνηκεν,
ἀντιπαραβάλλοντι
τὰ
ἐμαυτοῦ
πάθη
|
πρὸς |
τὰ
ἐκείνων
ὡς
ἐγὼ
οἶμαι, |
[18] |
εἰμι
ἀπολογήσασθαι,
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
|
πρὸς |
τὰ
πρῶτά
μου
ψευδῆ
κατηγορημένα |
[18] |
τοὺς
πρώτους
κατηγόρους,
ἔπειτα
δὲ
|
πρὸς |
τὰ
ὕστερον
καὶ
τοὺς
(ὑστέρους. |
[40] |
εὐαριθμήτους
(ἂν
εὑρεῖν
αὐτὸν
ταύτας
|
πρὸς |
τὰς
ἄλλας
ἡμέρας
καὶ
νύκτας |
[29] |
πάντες
παντάπασι
διαφθαρήσονται,
εἴ
μοι
|
πρὸς |
ταῦτα
εἴποιτε·
ὦ
Σώκρατες,
νῦν |
[30] |
λέγειν
ἢ
ταῦτα,
οὐδὲν
λέγει.
|
πρὸς |
ταῦτα”
φαίην
ἄν,
ὦ
ἄνδρες |
[22] |
δοκοῦντες
φαυλότεροι
ἐπιεικέστεροι
εἶναι
ἄνδρες
|
πρὸς |
τὸ
φρονίμως
ἔχειν.
δεῖ
δὴ |
[41] |
ὦ
ἄνδρες
δικασταί,
εὐέλπιδας
εἶναι
|
πρὸς |
τὸν
θάνατον,
καὶ
ἕν
τι |
[38] |
θάνατον.
λέγω
δὲ
καὶ
τόδε
|
πρὸς |
τοὺς
αὐτοὺς
τούτους.
ἴσως
με |
[38] |
οὐ
(πρὸς
πάντας
ὑμᾶς,
ἀλλὰ
|
πρὸς |
τοὺς
ἐμοῦ
καταψηφισαμένους
θάνατον.
λέγω |
[34] |
οὖν
ἐπιεικῆ
ἄν
μοι
δοκῶ
|
πρὸς |
τοῦτον
λέγειν
λέγων
ὅτι
ἐμοί, |
[18] |
ἐν
ταύτῃ
τῇ
ἡλικίᾳ
λέγοντες
|
πρὸς |
ὑμᾶς
ἐν
ᾗ
ἂν
μάλιστα |
[18] |
ἐμοῦ
γὰρ
πολλοὶ
κατήγοροι
γεγόνασι
|
πρὸς |
ὑμᾶς
καὶ
πάλαι
πολλὰ
ἤδη |
[35] |
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
τοιαῦτα
δεῖν
|
πρὸς |
ὑμᾶς
πράττειν
ἃ
μήτε
ἡγοῦμαι |
[24] |
κατηγόρουν
αὕτη
ἔστω
ἱκανὴ
ἀπολογία
|
πρὸς |
ὑμᾶς·
πρὸς
δὲ
Μέλητον
τὸν |
[22] |
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι
δεῖ
γὰρ
|
πρὸς |
ὑμᾶς
τἀληθῆ
λέγειν
ἦ
μὴν |
[38] |
καὶ
τοῦ
μὴ
ἐθέλειν
λέγειν
|
πρὸς |
ὑμᾶς
τοιαῦτα
οἷ᾽
ἂν
ὑμῖν |
[29] |
τὸ
μὴ
ἀποκτεῖναί
με,
λέγων
|
πρὸς |
ὑμᾶς
ὡς
εἰ
διαφευξοίμην
ἤδη |