Page
[19]	τὴν ἀντωμοσίαν δεῖ ἀναγνῶναι αὐτῶν·	Σωκράτης	ἀδικεῖ καὶ περιεργάζεται ζητῶν τά
[29]	ὑμῶν οἱ ὑεῖς ἐπιτηδεύοντες ἃ	Σωκράτης	διδάσκει πάντες παντάπασι διαφθαρήσονται, εἴ
[23]	ἄνθρωποι, σοφώτατός ἐστιν, ὅστις ὥσπερ	Σωκράτης	ἔγνωκεν ὅτι οὐδενὸς ἄξιός ἐστι
[27]	ὥσπερ ἂν εἰ εἴποι· ἀδικεῖ	Σωκράτης	θεοὺς οὐ νομίζων, ἀλλὰ θεοὺς
[27]	αἴνιγμα συντιθέντι διαπειρωμένῳ ἆρα γνώσεται	Σωκράτης	ὁ σοφὸς δὴ ἐμοῦ χαριεντιζομένου
[18]	οὐδὲν ἀληθές, ὡς ἔστιν τις	Σωκράτης	σοφὸς ἀνήρ, τά τε μετέωρα
[23]	οὐχ αὑτοῖς, (καὶ λέγουσιν ὡς	Σωκράτης	τίς ἐστι μιαρώτατος καὶ διαφθείρει

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 16/06/2005