HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
ἀμφισβητήσῃ 1
ἀμφότερα 2
ἄν 29
ἂν 87
ἀναβαίνοντας 1
ἀναβαίνων 1
ἀναβέβηκα 1

Fréquences [« »]
82 ἐγὼ
84 ἢ
83 ὅτι
87 ἂν
97 μὲν
102 γὰρ
105 ὦ

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Platon, Apologie de Socrate

ἂν

Page

[29]   παρακελευόμενός τε καὶ ἐνδεικνύμενος ὅτῳ ἂν ἀεὶ ἐντυγχάνω ὑμῶν, λέγων οἷάπερ

[41]   ἐκείνων ὡς ἐγὼ οἶμαι, οὐκ ἂν ἀηδὲς εἴη καὶ δὴ τὸ

[23]   ταῦτα αὐτὸν εἶναι σοφὸν ἃ ἂν ἄλλον ἐξελέγξω. τὸ δὲ κινδυνεύει,

[32]   ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι· οὐδὲ γὰρ ἂν ἄλλος (ἀνθρώπων οὐδείς. ~ἀλλ᾽ ἐγὼ

[27]   ὧν δὴ καὶ λέγονται, τίς ἂν ἀνθρώπων θεῶν μὲν παῖδας ἡγοῖτο

[31]   ἄν με, πειθόμενοι Ἀνύτῳ, ῥᾳδίως ἂν ἀποκτείναιτε, εἶτα τὸν λοιπὸν βίον

[34]   ἄνδρες· ἃ μὲν ἐγὼ ἔχοιμ᾽ ἂν ἀπολογεῖσθαι, σχεδόν ἐστι ταῦτα καὶ

[31]   πράττειν τὰ πολιτικὰ πράγματα, πάλαι ἂν ἀπολώλη καὶ οὔτ᾽ ἂν ὑμᾶς

[27]   θεοὺς δὲ μή; ὁμοίως γὰρ (ἂν ἄτοπον εἴη ὥσπερ ἂν εἴ

[20]   πώλω ἢ μόσχω ἐγενέσθην, εἴχομεν ἂν αὐτοῖν ἐπιστάτην λαβεῖν καὶ μισθώσασθαι

[22]   ἐδόκει μάλιστα πεπραγματεῦσθαι αὐτοῖς, διηρώτων ἂν αὐτοὺς τί λέγοιεν, ἵν᾽ ἅμα

[31]   μου· ὑμεῖς δ᾽ ἴσως τάχ᾽ ἂν ἀχθόμενοι, ὥσπερ οἱ νυστάζοντες ἐγειρόμενοι,

[22]   ὀλίγου αὐτῶν ἅπαντες οἱ παρόντες ἂν βέλτιον ἔλεγον περὶ ὧν αὐτοὶ

[30]   αὐτούς· ἐμὲ μὲν γὰρ οὐδὲν ἂν βλάψειεν οὔτε Μέλητος οὔτε Ἄνυτος

[19]   ἑαυτῶν πολιτῶν προῖκα συνεῖναι ᾧ ἂν βούλωνται, ~τούτους πείθουσι (τὰς ἐκείνων

[17]   ὑμῶν προσδοκησάτω ἄλλως· οὐδὲ γὰρ ἂν δήπου πρέποι, ὦ ἄνδρες, τῇδε

[32]   ᾠχόμην ἀπιὼν οἴκαδε. καὶ ἴσως ἂν διὰ ταῦτα ἀπέθανον, εἰ μὴ

[39]   ἀπαλλάττομαι. (τοῖς δὲ ἀποψηφισαμένοις ἡδέως ἂν διαλεχθείην ὑπὲρ τοῦ γεγονότος τουτουῒ

[35]   τῷ δεῖσθαι βιαζοίμην ὀμωμοκότας, θεοὺς ἂν διδάσκοιμι μὴ ἡγεῖσθαι ὑμᾶς εἶναι,

[28]   νυνὶ ἀποθανεῖν; ἐγὼ δὲ τούτῳ ἂν δίκαιον λόγον ἀντείποιμι, ὅτι οὐ

[33]   χρηστὸς γίγνεται εἴτε μή, οὐκ ἂν δικαίως τὴν αἰτίαν ὑπέχοιμι, ὧν

[35]   καὶ ὀμώμοκεν οὐ χαριεῖσθαι οἷς ἂν δοκῇ αὐτῷ, ἀλλὰ δικάσειν κατὰ

[34]   ποιήσω, καὶ ταῦτα κινδυνεύων, ὡς ἂν δόξαιμι, τὸν ἔσχατον κίνδυνον. τάχ᾽

[38]   βούλεσθέ μοι τιμῆσαι. ἴσως δ᾽ ἂν δυναίμην ἐκτεῖσαι ὑμῖν που μνᾶν

[30]   Μέλητος οὔτε Ἄνυτος οὐδὲ γὰρ ἂν δύναιτο οὐ γὰρ οἴομαι θεμιτὸν

[38]   ὅσα ἔμελλον ἐκτείσειν, οὐδὲν γὰρ ἂν ἐβλάβην· νῦν δὲ οὐ γὰρ

[38]   ἔστιν, εἰ μὴ ἄρα ὅσον ἂν ἐγὼ δυναίμην ἐκτεῖσαι, τοσούτου βούλεσθέ

[17]   μὲν γὰρ τοῦτο λέγουσιν, ὁμολογοίην ἂν ἔγωγε οὐ κατὰ τούτους εἶναι

[23]   τὰ γὰρ ἀληθῆ οἴομαι οὐκ ἂν ἐθέλοιεν λέγειν, ὅτι κατάδηλοι γίγνονται

[27]   ἑαυτῷ ἐν τῇ γραφῇ ὥσπερ ἂν εἰ εἴποι· ἀδικεῖ Σωκράτης θεοὺς

[23]   ὀνόματι, ἐμὲ παράδειγμα ποιούμενος, ὥσπερ ἂν εἰ> εἴποι ὅτι οὗτος ὑμῶν,

[20]   αὐτὸς ἐκαλλυνόμην τε καὶ ἡβρυνόμην ἂν εἰ ἠπιστάμην ταῦτα· ἀλλ᾽ οὐ

[24]   ὅπερ ἀρχόμενος ἐγὼ ἔλεγον, θαυμάζοιμ᾽ ἂν εἰ οἷός τ᾽ εἴην ἐγὼ

[27]   γὰρ (ἂν ἄτοπον εἴη ὥσπερ ἂν εἴ τις ἵππων μὲν παῖδας

[18]   γὰρ χείρων, ἴσως δὲ βελτίων ἂν εἴη αὐτὸ δὲ τοῦτο σκοπεῖν

[30]   λέγων διαφθείρω τοὺς νέους, ταῦτ᾽ ἂν εἴη βλαβερά· εἰ δέ τίς

[41]   καὶ συνεῖναι καὶ ἐξετάζειν ἀμήχανον ἂν εἴη εὐδαιμονίας; πάντως οὐ δήπου

[41]   τῷ ἑαυτῶν βίῳ, ἆρα φαύλη ἂν εἴη ἡ ἀποδημία; ἢ αὖ

[41]   ἐπεὶ (ἔμοιγε καὶ αὐτῷ θαυμαστὴ ἂν εἴη ἡ διατριβὴ αὐτόθι, ὁπότε

[40]   ὄναρ μηδὲν ὁρᾷ, θαυμάσιον κέρδος ἂν εἴη ὁ θάνατος ἐγὼ γὰρ

[27]   τινές εἰσιν οἱ δαίμονες, τοῦτ᾽ ἂν εἴη ὃ ἐγώ φημί σε

[35]   ᾑτινιοῦν ἀρετῇ τοιοῦτοι ἔσονται, αἰσχρὸν ἂν εἴη· οἵουσπερ ἐγὼ πολλάκις ἑώρακά

[28]   τοῦ αἰσχροῦ. ἐγὼ οὖν δεινὰ ἂν εἴην εἰργασμένος, ὦ ἄνδρες (Ἀθηναῖοι,

[33]   μὲν Θεόδοτος τετελεύτηκεν, ὥστε οὐκ ἂν ἐκεῖνός γε αὐτοῦ καταδεηθείη καὶ

[37]   ἀλλὰ χρημάτων καὶ δεδέσθαι ἕως ἂν ἐκτείσω; ἀλλὰ ταὐτόν μοί ἐστιν

[37]   εὖ γὰρ οἶδ᾽ ὅτι ὅποι ἂν ἔλθω, λέγοντος ἐμοῦ ἀκροάσονται οἱ

[31]   ἂν ὑμᾶς ὠφελήκη (οὐδὲν οὔτ᾽ ἂν ἐμαυτόν. καί μοι μὴ ἄχθεσθε

[35]   εἶναι, καὶ ἀτεχνῶς ἀπολογούμενος κατηγοροίην ἂν ἐμαυτοῦ ὡς θεοὺς οὐ νομίζω.

[29]   θεῷ ἢ ὑμῖν, καὶ ἕωσπερ ἂν ἐμπνέω καὶ οἷός τε ὦ,

[32]   συμβεβηκότα, ἵνα εἰδῆτε ὅτι οὐδ᾽ ἂν ἑνὶ ὑπεικάθοιμι παρὰ τὸ δίκαιον

[30]   καὶ νεωτέρῳ καὶ πρεσβυτέρῳ ὅτῳ ἂν ἐντυγχάνω ποιήσω, καὶ ξένῳ καὶ

[40]   ἀλλὰ τὸν μέγαν βασιλέα εὐαριθμήτους (ἂν εὑρεῖν αὐτὸν ταύτας πρὸς τὰς

[35]   καὶ ὁπῃοῦν τι εἶναι, οὔτ᾽ ἂν ἡμεῖς ποιῶμεν, ὑμᾶς ἐπιτρέπειν, ἀλλὰ

[35]   οὔθ᾽ ὑμᾶς ἐθίζεσθαι· οὐδέτεροι γὰρ ἂν ἡμῶν εὐσεβοῖεν. μὴ οὖν ἀξιοῦτέ

[27]   ὅπως δὲ σύ τινα πείθοις ἂν καὶ σμικρὸν νοῦν ἔχοντα ἀνθρώπων,

[40]   ὑμᾶς γὰρ δικαστὰς καλῶν ὀρθῶς ἂν καλοίην θαυμάσιόν τι γέγονεν. ἡ

[31]   θεοῦ τῇ πόλει δεδόσθαι, ἐνθένδε (ἂν κατανοήσαιτε· οὐ γὰρ ἀνθρωπίνῳ ἔοικε

[30]   ὑμῶν, μὴ θορυβεῖν ἐφ᾽ οἷς ἂν λέγω ἀλλ᾽ ἀκούειν· καὶ γάρ,

[20]   ἐμὸν ἐρῶ τὸν λόγον ὃν ἂν λέγω, ἀλλ᾽ εἰς ἀξιόχρεων ὑμῖν

[33]   τις βούληται ἀποκρινόμενος ἀκούειν ὧν ἂν λέγω. καὶ τούτων ἐγὼ εἴτε

[34]   μὲν γὰρ οἱ διεφθαρμένοι τάχ᾽ ἂν λόγον ἔχοιεν βοηθοῦντες· οἱ δὲ

[18]   λέγοντες πρὸς ὑμᾶς ἐν ᾗ ἂν μάλιστα ἐπιστεύσατε, παῖδες ὄντες ἔνιοι

[31]   ἀεὶ ἀποτρέπει με τοῦτο ὃ ἂν μέλλω πράττειν, προτρέπει δὲ οὔποτε.

[34]   καὶ ὀργισθεὶς αὐτοῖς τούτοις θεῖτο ἂν μετ᾽ (ὀργῆς τὴν ψῆφον. εἰ

[40]   ἐν τῷ ἑαυτοῦ βίῳ, οἶμαι ἂν μὴ ὅτι ἰδιώτην τινά, ἀλλὰ

[40]   εἴη ὁ θάνατος ἐγὼ γὰρ ἂν οἶμαι, εἴ τινα ἐκλεξάμενον δέοι

[30]   ὑπὲρ ἐμαυτοῦ ἀπολογεῖσθαι, ὥς τις ἂν οἴοιτο, ἀλλὰ ὑπὲρ ὑμῶν, μή

[31]   ἀληθῆ λέγω, τὴν πενίαν. ἴσως ἂν οὖν δόξειεν ἄτοπον εἶναι, ὅτι

[28]   μὴ ἐν ἐμοὶ στῇ. ἴσως ἂν οὖν εἴποι τις· εἶτ᾽ οὐκ

[34]   δόξαιμι, τὸν ἔσχατον κίνδυνον. τάχ᾽ ἂν οὖν τις ταῦτα ἐννοήσας αὐθαδέστερον

[20]   ἐπίσταμαι, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι. ὑπολάβοι ἂν οὖν τις ὑμῶν ἴσως· ἀλλ᾽

[20]   τὴν προσήκουσαν ἀρετήν, ἦν δ᾽ ἂν οὗτος ἢ τῶν ἱππικῶν τις

[22]   ὑπὲρ τοῦ χρησμοῦ πότερα δεξαίμην ἂν οὕτως ὥσπερ ἔχω ἔχειν, μήτε

[30]   ἢ μή, ὡς ἐμοῦ οὐκ (ἂν ποιήσαντος ἄλλα, οὐδ᾽ εἰ μέλλω

[36]   ταῦτά γε ἀγαθὸν τοιοῦτον ὅτι ἂν πρέποι ἐμοί. τί οὖν πρέπει

[34]   οὖν τις ταῦτα ἐννοήσας αὐθαδέστερον ἂν πρός με σχοίη καὶ ὀργισθεὶς

[19]   ὀλίγῳ χρόνῳ. βουλοίμην μὲν οὖν ἂν τοῦτο οὕτως γενέσθαι, εἴ τι

[28]   ἔργα ἢ κακοῦ. φαῦλοι (γὰρ ἂν τῷ γε σῷ λόγῳ εἶεν

[38]   ἀπορίᾳ λόγων ἑαλωκέναι τοιούτων οἷς ἂν ὑμᾶς ἔπεισα, εἰ ᾤμην δεῖν

[31]   πάλαι ἂν ἀπολώλη καὶ οὔτ᾽ ἂν ὑμᾶς ὠφελήκη (οὐδὲν οὔτ᾽ ἂν

[35]   εἰ ἀποθανοῦνται, ὥσπερ ἀθανάτων ἐσομένων ἂν ὑμεῖς αὐτοὺς μὴ ἀποκτείνητε· οἳ

[38]   λέγειν πρὸς ὑμᾶς τοιαῦτα οἷ᾽ ἂν ὑμῖν μὲν ἥδιστα ἦν ἀκούειν

[29]   εἶπον, ἐπὶ τούτοις ἀφίοιτε, εἴποιμ᾽ ἂν ὑμῖν ὅτι ἐγὼ ὑμᾶς, ὦ

[38]   ὀλίγον χρόνον, ἀπὸ τοῦ αὐτομάτου ἂν ὑμῖν τοῦτο ἐγένετο· ὁρᾶτε γὰρ

[41]   ἐπὶ πόσῳ ἄν τις δέξαιτ᾽ ἂν ὑμῶν; ἐγὼ μὲν γὰρ πολλάκις

[29]   ὑμᾶς ὡς εἰ διαφευξοίμην ἤδη (ἂν) ὑμῶν οἱ ὑεῖς ἐπιτηδεύοντες ἃ

[38]   γὰρ ἦν μοι χρήματα, ἐτιμησάμην ἂν χρημάτων ὅσα ἔμελλον ἐκτείσειν, οὐδὲν

Page
[29]	παρακελευόμενός τε καὶ ἐνδεικνύμενος ὅτῳ	ἂν	ἀεὶ ἐντυγχάνω ὑμῶν, λέγων οἷάπερ
[41]	ἐκείνων ὡς ἐγὼ οἶμαι, οὐκ	ἂν	ἀηδὲς εἴη καὶ δὴ τὸ
[23]	ταῦτα αὐτὸν εἶναι σοφὸν ἃ	ἂν	ἄλλον ἐξελέγξω. τὸ δὲ κινδυνεύει,
[32]	ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι· οὐδὲ γὰρ	ἂν	ἄλλος (ἀνθρώπων οὐδείς. ~ἀλλ᾽ ἐγὼ
[27]	ὧν δὴ καὶ λέγονται, τίς	ἂν	ἀνθρώπων θεῶν μὲν παῖδας ἡγοῖτο
[31]	ἄν με, πειθόμενοι Ἀνύτῳ, ῥᾳδίως	ἂν	ἀποκτείναιτε, εἶτα τὸν λοιπὸν βίον
[34]	ἄνδρες· ἃ μὲν ἐγὼ ἔχοιμ᾽	ἂν	ἀπολογεῖσθαι, σχεδόν ἐστι ταῦτα καὶ
[31]	πράττειν τὰ πολιτικὰ πράγματα, πάλαι	ἂν	ἀπολώλη καὶ οὔτ᾽ ἂν ὑμᾶς
[27]	θεοὺς δὲ μή; ὁμοίως γὰρ	(ἂν	ἄτοπον εἴη ὥσπερ ἂν εἴ
[20]	πώλω ἢ μόσχω ἐγενέσθην, εἴχομεν	ἂν	αὐτοῖν ἐπιστάτην λαβεῖν καὶ μισθώσασθαι
[22]	ἐδόκει μάλιστα πεπραγματεῦσθαι αὐτοῖς, διηρώτων	ἂν	αὐτοὺς τί λέγοιεν, ἵν᾽ ἅμα
[31]	μου· ὑμεῖς δ᾽ ἴσως τάχ᾽	ἂν	ἀχθόμενοι, ὥσπερ οἱ νυστάζοντες ἐγειρόμενοι,
[22]	ὀλίγου αὐτῶν ἅπαντες οἱ παρόντες	ἂν	βέλτιον ἔλεγον περὶ ὧν αὐτοὶ
[30]	αὐτούς· ἐμὲ μὲν γὰρ οὐδὲν	ἂν	βλάψειεν οὔτε Μέλητος οὔτε Ἄνυτος
[19]	ἑαυτῶν πολιτῶν προῖκα συνεῖναι ᾧ	ἂν	βούλωνται, ~τούτους πείθουσι (τὰς ἐκείνων
[17]	ὑμῶν προσδοκησάτω ἄλλως· οὐδὲ γὰρ	ἂν	δήπου πρέποι, ὦ ἄνδρες, τῇδε
[32]	ᾠχόμην ἀπιὼν οἴκαδε. καὶ ἴσως	ἂν	διὰ ταῦτα ἀπέθανον, εἰ μὴ
[39]	ἀπαλλάττομαι. (τοῖς δὲ ἀποψηφισαμένοις ἡδέως	ἂν	διαλεχθείην ὑπὲρ τοῦ γεγονότος τουτουῒ
[35]	τῷ δεῖσθαι βιαζοίμην ὀμωμοκότας, θεοὺς	ἂν	διδάσκοιμι μὴ ἡγεῖσθαι ὑμᾶς εἶναι,
[28]	νυνὶ ἀποθανεῖν; ἐγὼ δὲ τούτῳ	ἂν	δίκαιον λόγον ἀντείποιμι, ὅτι οὐ
[33]	χρηστὸς γίγνεται εἴτε μή, οὐκ	ἂν	δικαίως τὴν αἰτίαν ὑπέχοιμι, ὧν
[35]	καὶ ὀμώμοκεν οὐ χαριεῖσθαι οἷς	ἂν	δοκῇ αὐτῷ, ἀλλὰ δικάσειν κατὰ
[34]	ποιήσω, καὶ ταῦτα κινδυνεύων, ὡς	ἂν	δόξαιμι, τὸν ἔσχατον κίνδυνον. τάχ᾽
[38]	βούλεσθέ μοι τιμῆσαι. ἴσως δ᾽	ἂν	δυναίμην ἐκτεῖσαι ὑμῖν που μνᾶν
[30]	Μέλητος οὔτε Ἄνυτος οὐδὲ γὰρ	ἂν	δύναιτο οὐ γὰρ οἴομαι θεμιτὸν
[38]	ὅσα ἔμελλον ἐκτείσειν, οὐδὲν γὰρ	ἂν	ἐβλάβην· νῦν δὲ οὐ γὰρ
[38]	ἔστιν, εἰ μὴ ἄρα ὅσον	ἂν	ἐγὼ δυναίμην ἐκτεῖσαι, τοσούτου βούλεσθέ
[17]	μὲν γὰρ τοῦτο λέγουσιν, ὁμολογοίην	ἂν	ἔγωγε οὐ κατὰ τούτους εἶναι
[23]	τὰ γὰρ ἀληθῆ οἴομαι οὐκ	ἂν	ἐθέλοιεν λέγειν, ὅτι κατάδηλοι γίγνονται
[27]	ἑαυτῷ ἐν τῇ γραφῇ ὥσπερ	ἂν	εἰ εἴποι· ἀδικεῖ Σωκράτης θεοὺς
[23]	ὀνόματι, ἐμὲ παράδειγμα ποιούμενος, ὥσπερ	ἂν	εἰ> εἴποι ὅτι οὗτος ὑμῶν,
[20]	αὐτὸς ἐκαλλυνόμην τε καὶ ἡβρυνόμην	ἂν	εἰ ἠπιστάμην ταῦτα· ἀλλ᾽ οὐ
[24]	ὅπερ ἀρχόμενος ἐγὼ ἔλεγον, θαυμάζοιμ᾽	ἂν	εἰ οἷός τ᾽ εἴην ἐγὼ
[27]	γὰρ (ἂν ἄτοπον εἴη ὥσπερ	ἂν	εἴ τις ἵππων μὲν παῖδας
[18]	γὰρ χείρων, ἴσως δὲ βελτίων	ἂν	εἴη αὐτὸ δὲ τοῦτο σκοπεῖν
[30]	λέγων διαφθείρω τοὺς νέους, ταῦτ᾽	ἂν	εἴη βλαβερά· εἰ δέ τίς
[41]	καὶ συνεῖναι καὶ ἐξετάζειν ἀμήχανον	ἂν	εἴη εὐδαιμονίας; πάντως οὐ δήπου
[41]	τῷ ἑαυτῶν βίῳ, ἆρα φαύλη	ἂν	εἴη ἡ ἀποδημία; ἢ αὖ
[41]	ἐπεὶ (ἔμοιγε καὶ αὐτῷ θαυμαστὴ	ἂν	εἴη ἡ διατριβὴ αὐτόθι, ὁπότε
[40]	ὄναρ μηδὲν ὁρᾷ, θαυμάσιον κέρδος	ἂν	εἴη ὁ θάνατος ἐγὼ γὰρ
[27]	τινές εἰσιν οἱ δαίμονες, τοῦτ᾽	ἂν	εἴη ὃ ἐγώ φημί σε
[35]	ᾑτινιοῦν ἀρετῇ τοιοῦτοι ἔσονται, αἰσχρὸν	ἂν	εἴη· οἵουσπερ ἐγὼ πολλάκις ἑώρακά
[28]	τοῦ αἰσχροῦ. ἐγὼ οὖν δεινὰ	ἂν	εἴην εἰργασμένος, ὦ ἄνδρες (Ἀθηναῖοι,
[33]	μὲν Θεόδοτος τετελεύτηκεν, ὥστε οὐκ	ἂν	ἐκεῖνός γε αὐτοῦ καταδεηθείη καὶ
[37]	ἀλλὰ χρημάτων καὶ δεδέσθαι ἕως	ἂν	ἐκτείσω; ἀλλὰ ταὐτόν μοί ἐστιν
[37]	εὖ γὰρ οἶδ᾽ ὅτι ὅποι	ἂν	ἔλθω, λέγοντος ἐμοῦ ἀκροάσονται οἱ
[31]	ἂν ὑμᾶς ὠφελήκη (οὐδὲν οὔτ᾽	ἂν	ἐμαυτόν. καί μοι μὴ ἄχθεσθε
[35]	εἶναι, καὶ ἀτεχνῶς ἀπολογούμενος κατηγοροίην	ἂν	ἐμαυτοῦ ὡς θεοὺς οὐ νομίζω.
[29]	θεῷ ἢ ὑμῖν, καὶ ἕωσπερ	ἂν	ἐμπνέω καὶ οἷός τε ὦ,
[32]	συμβεβηκότα, ἵνα εἰδῆτε ὅτι οὐδ᾽	ἂν	ἑνὶ ὑπεικάθοιμι παρὰ τὸ δίκαιον
[30]	καὶ νεωτέρῳ καὶ πρεσβυτέρῳ ὅτῳ	ἂν	ἐντυγχάνω ποιήσω, καὶ ξένῳ καὶ
[40]	ἀλλὰ τὸν μέγαν βασιλέα εὐαριθμήτους	(ἂν	εὑρεῖν αὐτὸν ταύτας πρὸς τὰς
[35]	καὶ ὁπῃοῦν τι εἶναι, οὔτ᾽	ἂν	ἡμεῖς ποιῶμεν, ὑμᾶς ἐπιτρέπειν, ἀλλὰ
[35]	οὔθ᾽ ὑμᾶς ἐθίζεσθαι· οὐδέτεροι γὰρ	ἂν	ἡμῶν εὐσεβοῖεν. μὴ οὖν ἀξιοῦτέ
[27]	ὅπως δὲ σύ τινα πείθοις	ἂν	καὶ σμικρὸν νοῦν ἔχοντα ἀνθρώπων,
[40]	ὑμᾶς γὰρ δικαστὰς καλῶν ὀρθῶς	ἂν	καλοίην θαυμάσιόν τι γέγονεν. ἡ
[31]	θεοῦ τῇ πόλει δεδόσθαι, ἐνθένδε	(ἂν	κατανοήσαιτε· οὐ γὰρ ἀνθρωπίνῳ ἔοικε
[30]	ὑμῶν, μὴ θορυβεῖν ἐφ᾽ οἷς	ἂν	λέγω ἀλλ᾽ ἀκούειν· καὶ γάρ,
[20]	ἐμὸν ἐρῶ τὸν λόγον ὃν	ἂν	λέγω, ἀλλ᾽ εἰς ἀξιόχρεων ὑμῖν
[33]	τις βούληται ἀποκρινόμενος ἀκούειν ὧν	ἂν	λέγω. καὶ τούτων ἐγὼ εἴτε
[34]	μὲν γὰρ οἱ διεφθαρμένοι τάχ᾽	ἂν	λόγον ἔχοιεν βοηθοῦντες· οἱ δὲ
[18]	λέγοντες πρὸς ὑμᾶς ἐν ᾗ	ἂν	μάλιστα ἐπιστεύσατε, παῖδες ὄντες ἔνιοι
[31]	ἀεὶ ἀποτρέπει με τοῦτο ὃ	ἂν	μέλλω πράττειν, προτρέπει δὲ οὔποτε.
[34]	καὶ ὀργισθεὶς αὐτοῖς τούτοις θεῖτο	ἂν	μετ᾽ (ὀργῆς τὴν ψῆφον. εἰ
[40]	ἐν τῷ ἑαυτοῦ βίῳ, οἶμαι	ἂν	μὴ ὅτι ἰδιώτην τινά, ἀλλὰ
[40]	εἴη ὁ θάνατος ἐγὼ γὰρ	ἂν	οἶμαι, εἴ τινα ἐκλεξάμενον δέοι
[30]	ὑπὲρ ἐμαυτοῦ ἀπολογεῖσθαι, ὥς τις	ἂν	οἴοιτο, ἀλλὰ ὑπὲρ ὑμῶν, μή
[31]	ἀληθῆ λέγω, τὴν πενίαν. ἴσως	ἂν	οὖν δόξειεν ἄτοπον εἶναι, ὅτι
[28]	μὴ ἐν ἐμοὶ στῇ. ἴσως	ἂν	οὖν εἴποι τις· εἶτ᾽ οὐκ
[34]	δόξαιμι, τὸν ἔσχατον κίνδυνον. τάχ᾽	ἂν	οὖν τις ταῦτα ἐννοήσας αὐθαδέστερον
[20]	ἐπίσταμαι, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι. ὑπολάβοι	ἂν	οὖν τις ὑμῶν ἴσως· ἀλλ᾽
[20]	τὴν προσήκουσαν ἀρετήν, ἦν δ᾽	ἂν	οὗτος ἢ τῶν ἱππικῶν τις
[22]	ὑπὲρ τοῦ χρησμοῦ πότερα δεξαίμην	ἂν	οὕτως ὥσπερ ἔχω ἔχειν, μήτε
[30]	ἢ μή, ὡς ἐμοῦ οὐκ	(ἂν	ποιήσαντος ἄλλα, οὐδ᾽ εἰ μέλλω
[36]	ταῦτά γε ἀγαθὸν τοιοῦτον ὅτι	ἂν	πρέποι ἐμοί. τί οὖν πρέπει
[34]	οὖν τις ταῦτα ἐννοήσας αὐθαδέστερον	ἂν	πρός με σχοίη καὶ ὀργισθεὶς
[19]	ὀλίγῳ χρόνῳ. βουλοίμην μὲν οὖν	ἂν	τοῦτο οὕτως γενέσθαι, εἴ τι
[28]	ἔργα ἢ κακοῦ. φαῦλοι (γὰρ	ἂν	τῷ γε σῷ λόγῳ εἶεν
[38]	ἀπορίᾳ λόγων ἑαλωκέναι τοιούτων οἷς	ἂν	ὑμᾶς ἔπεισα, εἰ ᾤμην δεῖν
[31]	πάλαι ἂν ἀπολώλη καὶ οὔτ᾽	ἂν	ὑμᾶς ὠφελήκη (οὐδὲν οὔτ᾽ ἂν
[35]	εἰ ἀποθανοῦνται, ὥσπερ ἀθανάτων ἐσομένων	ἂν	ὑμεῖς αὐτοὺς μὴ ἀποκτείνητε· οἳ
[38]	λέγειν πρὸς ὑμᾶς τοιαῦτα οἷ᾽	ἂν	ὑμῖν μὲν ἥδιστα ἦν ἀκούειν
[29]	εἶπον, ἐπὶ τούτοις ἀφίοιτε, εἴποιμ᾽	ἂν	ὑμῖν ὅτι ἐγὼ ὑμᾶς, ὦ
[38]	ὀλίγον χρόνον, ἀπὸ τοῦ αὐτομάτου	ἂν	ὑμῖν τοῦτο ἐγένετο· ὁρᾶτε γὰρ
[41]	ἐπὶ πόσῳ ἄν τις δέξαιτ᾽	ἂν	ὑμῶν; ἐγὼ μὲν γὰρ πολλάκις
[29]	ὑμᾶς ὡς εἰ διαφευξοίμην ἤδη	(ἂν)	ὑμῶν οἱ ὑεῖς ἐπιτηδεύοντες ἃ
[38]	γὰρ ἦν μοι χρήματα, ἐτιμησάμην	ἂν	χρημάτων ὅσα ἔμελλον ἐκτείσειν, οὐδὲν

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 16/06/2005