Page |
[23] |
διδάσκων,
ἔχουσι
μὲν
οὐδὲν
εἰπεῖν
|
ἀλλ᾽ |
ἀγνοοῦσιν,
ἵνα
δὲ
μὴ
δοκῶσιν |
[30] |
θορυβεῖν
ἐφ᾽
οἷς
ἂν
λέγω
|
ἀλλ᾽ |
ἀκούειν·
καὶ
γάρ,
ὡς
ἐγὼ |
[17] |
τε
καὶ
ὀνόμασιν
οὐδὲ
κεκοσμημένους,
|
ἀλλ᾽ |
ἀκούσεσθε
εἰκῇ
λεγόμενα
τοῖς
ἐπιτυχοῦσιν |
[36] |
τῷ
βίῳ
οὐχ
ἡσυχίαν
ἦγον,
|
ἀλλ᾽ |
ἀμελήσας
ὧνπερ
οἱ
πολλοί,
χρηματισμοῦ |
[32] |
παράνομα
ἐν
τῇ
πόλει
γίγνεσθαι,
|
~ἀλλ᾽ |
(ἀναγκαῖόν
ἐστι
τὸν
τῷ
ὄντι |
[18] |
αὐτῶν
ἐνταυθοῖ
οὐδ᾽
ἐλέγξαι
οὐδένα,
|
ἀλλ᾽ |
ἀνάγκη
ἀτεχνῶς
ὥσπερ
σκιαμαχεῖν
ἀπολογούμενόν |
[38] |
τὴν
δίκην.
πολλοῦ
γε
δεῖ.
|
ἀλλ᾽ |
ἀπορίᾳ
μὲν
ἑάλωκα,
οὐ
μέντοι |
[25] |
οἱ
βουλευταί;
καὶ
οἱ
βουλευταί.
|
ἀλλ᾽ |
ἄρα,
ὦ
Μέλητε,
μὴ
οἱ |
[29] |
νῦν
μὲν
Ἀνύτῳ
οὐ
πεισόμεθα
|
ἀλλ᾽ |
ἀφίεμέν
σε,
ἐπὶ
τούτῳ
μέντοι, |
[31] |
ῥᾳδίως
ὑμῖν
γενήσεται,
ὦ
ἄνδρες,
|
ἀλλ᾽ |
ἐὰν
ἐμοὶ
πείθησθε,
φείσεσθέ
μου· |
[39] |
ῥᾴστη,
μὴ
τοὺς
ἄλλους
κολούειν
|
ἀλλ᾽ |
ἑαυτὸν
παρασκευάζειν
ὅπως
ἔσται
ὡς |
[33] |
γὰρ
ἂν
ἄλλος
(ἀνθρώπων
οὐδείς.
|
~ἀλλ᾽ |
ἐγὼ
διὰ
παντὸς
τοῦ
βίου |
[34] |
ἄνδρες
(Ἀθηναῖοι,
οὐδ᾽
ὑμᾶς
ἀτιμάζων,
|
ἀλλ᾽ |
εἰ
μὲν
θαρραλέως
ἐγὼ
ἔχω |
[24] |
λέγω,
ὅτι
σοι
οὐδὲν
μεμέληκεν;
|
ἀλλ᾽ |
εἰπέ,
ὠγαθέ,
τίς
αὐτοὺς
ἀμείνους |
[20] |
τὸν
λόγον
ὃν
ἂν
λέγω,
|
ἀλλ᾽ |
εἰς
ἀξιόχρεων
ὑμῖν
τὸν
λέγοντα |
[39] |
οὔτε
πάνυ
δυνατὴ
οὔτε
καλή,
|
ἀλλ᾽ |
ἐκείνη
καὶ
καλλίστη
καὶ
ῥᾴστη, |
[18] |
καίπερ
ὄντας
καὶ
τούτους
δεινούς·
|
ἀλλ᾽ |
ἐκεῖνοι
δεινότεροι,
ὦ
ἄνδρες,
οἳ |
[30] |
μὴ
θορυβεῖτε,
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
|
ἀλλ᾽ |
ἐμμείνατέ
μοι
οἷς
ἐδεήθην
ὑμῶν, |
[23] |
ἄξιον
λόγου
οὔτε
τῶν
οἰκείων,
|
ἀλλ᾽ |
ἐν
(πενίᾳ
μυρίᾳ
εἰμὶ
διὰ |
[34] |
δρυὸς
οὐδ᾽
ἀπὸ
πέτρης’
πέφυκα
|
ἀλλ᾽ |
ἐξ
ἀνθρώπων,
ὥστε
καὶ
οἰκεῖοί |
[30] |
οὐκ
ἐκ
χρημάτων
ἀρετὴ
γίγνεται,
|
ἀλλ᾽ |
ἐξ
ἀρετῆς
χρήματα
καὶ
τὰ |
[32] |
οὖσα,
ὥστε
ἄδικόν
τι
ἐργάσασθαι,
|
ἀλλ᾽ |
ἐπειδὴ
ἐκ
τῆς
θόλου
ἐξήλθομεν, |
[35] |
ἐπὶ
τῷ
καταχαρίζεσθαι
τὰ
δίκαια,
|
ἀλλ᾽ |
ἐπὶ
τῷ
κρίνειν
ταῦτα·
καὶ |
[32] |
τότε
μέντοι
ἐγὼ
(οὐ
λόγῳ
|
ἀλλ᾽ |
ἔργῳ
αὖ
ἐνεδειξάμην
ὅτι
ἐμοὶ |
[29] |
εὐθὺς
ἀφήσω
αὐτὸν
οὐδ᾽
ἄπειμι,
|
ἀλλ᾽ |
ἐρήσομαι
αὐτὸν
καὶ
ἐξετάσω
καὶ |
[20] |
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
δι᾽
οὐδὲν
|
ἀλλ᾽ |
ἢ
διὰ
σοφίαν
τινὰ
τοῦτο |
[25] |
δὲ
οὐδὲ
ἄλλον
ἀνθρώπων
οὐδένα·
|
ἀλλ᾽ |
ἢ
οὐ
διαφθείρω,
ἢ
εἰ |
[34] |
ἄλλον
ἔχουσι
λόγον
βοηθοῦντες
ἐμοὶ
|
ἀλλ᾽ |
ἢ
τὸν
ὀρθόν
τε
καὶ |
[28] |
αἱρῇ,
οὐ
Μέλητος
οὐδὲ
Ἄνυτος
|
ἀλλ᾽ |
ἡ
τῶν
πολλῶν
διαβολή
τε |
[22] |
καὶ
τούτου
μὲν
οὐκ
ἐψεύσθην,
|
ἀλλ᾽ |
ἠπίσταντο
ἃ
ἐγὼ
οὐκ
ἠπιστάμην |
[32] |
τεκμήρια
παρέξομαι
τούτων,
οὐ
λόγους
|
ἀλλ᾽ |
ὃ
ὑμεῖς
τιμᾶτε,
ἔργα.
ἀκούσατε |
[41] |
διανοίᾳ
κατεψηφίζοντό
μου
καὶ
κατηγόρουν,
|
ἀλλ᾽ |
οἰόμενοι
βλάπτειν·
(τοῦτο
αὐτοῖς
ἄξιον |
[40] |
εἴτε
δὴ
μηδεμία
αἴσθησίς
ἐστιν
|
ἀλλ᾽ |
(οἷον
ὕπνος
ἐπειδάν
τις
καθεύδων |
[33] |
διαλέγομαι
(μὴ
λαμβάνων
δὲ
οὔ,
|
ἀλλ᾽ |
ὁμοίως
καὶ
πλουσίῳ
καὶ
πένητι |
[34] |
μειράκιον
ἤδη,
δύο
δὲ
παιδία·
|
ἀλλ᾽ |
ὅμως
οὐδένα
αὐτῶν
δεῦρο
ἀναβιβασάμενος |
[20] |
γὰρ
δὴ
ἔγωγε
αὐτὴν
ἐπίσταμαι,
|
ἀλλ᾽ |
ὅστις
φησὶ
ψεύδεταί
τε
καὶ |
[20] |
ἡβρυνόμην
ἂν
εἰ
ἠπιστάμην
ταῦτα·
|
ἀλλ᾽ |
οὐ
γὰρ
ἐπίσταμαι,
ὦ
ἄνδρες |
[26] |
ἐστὶν
εἰσάγειν
τοὺς
κολάσεως
δεομένους
|
ἀλλ᾽ |
οὐ
μαθήσεως.
ἀλλὰ
γάρ,
ὦ |
[24] |
αὐτοὺς
ἀμείνους
ποιεῖ;
οἱ
νόμοι.
|
(ἀλλ᾽ |
οὐ
τοῦτο
ἐρωτῶ,
ὦ
βέλτιστε, |
[28] |
τι
καὶ
σμικρὸν
ὄφελός
ἐστιν,
|
ἀλλ᾽ |
οὐκ
ἐκεῖνο
μόνον
σκοπεῖν
ὅταν |
[27] |
εἴτ᾽
οὖν
καινὰ
εἴτε
παλαιά,
|
ἀλλ᾽ |
οὖν
δαιμόνιά
γε
νομίζω
κατὰ |
[35] |
οὖν
ἀληθὲς
εἴτ᾽
οὖν
ψεῦδος,
|
~ἀλλ᾽ |
οὖν
δεδογμένον
(γέ
ἐστί
τῳ |
[38] |
εἴθισθε
ὑμεῖς
τῶν
ἄλλων
ἀκούειν.
|
ἀλλ᾽ |
οὔτε
τότε
ᾠήθην
δεῖν
ἕνεκα |
[21] |
οὐδέτερος
οὐδὲν
καλὸν
κἀγαθὸν
εἰδέναι,
|
ἀλλ᾽ |
οὗτος
μὲν
οἴεταί
τι
εἰδέναι |
[37] |
ἐμὰς
(διατριβὰς
καὶ
τοὺς
λόγους,
|
ἀλλ᾽ |
ὑμῖν
βαρύτεραι
γεγόνασιν
καὶ
ἐπιφθονώτεραι, |
[22] |
καί
μου
ταύτῃ
σοφώτεροι
ἦσαν.
|
ἀλλ᾽ |
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
ταὐτόν
μοι |
[27] |
καὶ
ὄνους
μὴ
ἡγοῖτο
εἶναι.
|
ἀλλ᾽ |
ὦ
Μέλητε,
οὐκ
ἔστιν
ὅπως |
[26] |
τε
καὶ
οὕτως
ἄτοπα
ὄντα;
|
ἀλλ᾽ |
ὦ
πρὸς
Διός,
οὑτωσί
σοι |
[20] |
ἂν
οὖν
τις
ὑμῶν
ἴσως·
|
ἀλλ᾽ |
ὦ
Σώκρατες,
τὸ
σὸν
τί |