Page |
[33] |
συγχωρήσας
οὐδὲν
παρὰ
τὸ
δίκαιον
|
οὔτε |
ἄλλῳ
οὔτε
τούτων
οὐδενὶ
οὓς |
[31] |
ὅστις
ἀνθρώπων
σωθήσεται
οὔτε
ὑμῖν
|
οὔτε |
ἄλλῳ
πλήθει
οὐδενὶ
γνησίως
ἐναντιούμενος |
[30] |
οὐδὲν
ἂν
βλάψειεν
οὔτε
Μέλητος
|
οὔτε |
Ἄνυτος
οὐδὲ
γὰρ
ἂν
δύναιτο |
[26] |
ἑτέρους,
ἢ
παντάπασί
με
φῂς
|
οὔτε |
αὐτὸν
νομίζειν
θεοὺς
τούς
τε |
[38] |
ἀπολογησάμενος
τεθνάναι
ἢ
ἐκείνως
ζῆν.
|
οὔτε |
γὰρ
ἐν
δίκῃ
οὔτ᾽
ἐν |
[40] |
ἀνέβαινον
ἐνταυθοῖ
ἐπὶ
τὸ
δικαστήριον,
|
οὔτε |
ἐν
τῷ
λόγῳ
οὐδαμοῦ
μέλλοντί |
[40] |
ἔσχατα
κακῶν
εἶναι·
ἐμοὶ
δὲ
|
(οὔτε |
ἐξιόντι
ἕωθεν
οἴκοθεν
ἠναντιώθη
τὸ |
[41] |
ἔστιν
ἀνδρὶ
ἀγαθῷ
κακὸν
οὐδὲν
|
οὔτε |
ζῶντι
οὔτε
τελευτήσαντι,
οὐδὲ
ἀμελεῖται |
[35] |
κατὰ
τοὺς
νόμους.
οὔκουν
χρὴ
|
οὔτε |
ἡμᾶς
ἐθίζειν
ὑμᾶς
ἐπιορκεῖν
οὔθ᾽ |
[40] |
ἠναντιώθη
τὸ
τοῦ
θεοῦ
σημεῖον,
|
οὔτε |
ἡνίκα
ἀνέβαινον
ἐνταυθοῖ
ἐπὶ
τὸ |
[39] |
ἡ
ἀπαλλαγὴ
οὔτε
πάνυ
δυνατὴ
|
οὔτε |
καλή,
ἀλλ᾽
ἐκείνη
καὶ
καλλίστη |
[24] |
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
τἀληθῆ,
καὶ
ὑμᾶς
|
οὔτε |
μέγα
οὔτε
μικρὸν
ἀποκρυψάμενος
ἐγὼ |
[19] |
φλυαρίαν
φλυαροῦντα,
ὧν
ἐγὼ
οὐδὲν
|
οὔτε |
μέγα
οὔτε
μικρὸν
πέρι
ἐπαΐω. |
[26] |
(οὑγὼ
ἔλεγον,
ὅτι
Μελήτῳ
τούτων
|
οὔτε |
μέγα
οὔτε
μικρὸν
πώποτε
ἐμέλησεν. |
[21] |
ποτε
αἰνίττεται;
ἐγὼ
γὰρ
δὴ
|
οὔτε |
μέγα
οὔτε
σμικρὸν
σύνοιδα
ἐμαυτῷ |
[30] |
μὲν
γὰρ
οὐδὲν
ἂν
βλάψειεν
|
οὔτε |
Μέλητος
οὔτε
Ἄνυτος
οὐδὲ
γὰρ |
[24] |
τἀληθῆ,
καὶ
ὑμᾶς
οὔτε
μέγα
|
οὔτε |
μικρὸν
ἀποκρυψάμενος
ἐγὼ
λέγω
οὐδ᾽ |
[19] |
ὧν
ἐγὼ
οὐδὲν
οὔτε
μέγα
|
οὔτε |
μικρὸν
πέρι
ἐπαΐω.
καὶ
οὐχ |
[26] |
ὅτι
Μελήτῳ
τούτων
οὔτε
μέγα
|
οὔτε |
μικρὸν
πώποτε
ἐμέλησεν.
ὅμως
δὲ |
[38] |
τοῦ
κινδύνου
πρᾶξαι
οὐδὲν
ἀνελεύθερον,
|
οὔτε |
νῦν
μοι
μεταμέλει
οὕτως
ἀπολογησαμένῳ, |
[39] |
γάρ
ἐσθ᾽
αὕτη
ἡ
ἀπαλλαγὴ
|
οὔτε |
πάνυ
δυνατὴ
οὔτε
καλή,
ἀλλ᾽ |
[21] |
ἐγὼ
γὰρ
δὴ
οὔτε
μέγα
|
οὔτε |
σμικρὸν
σύνοιδα
ἐμαυτῷ
σοφὸς
ὤν· |
[41] |
ἀγαθῷ
κακὸν
οὐδὲν
οὔτε
ζῶντι
|
οὔτε |
τελευτήσαντι,
οὐδὲ
ἀμελεῖται
ὑπὸ
θεῶν |
[23] |
καὶ
ὑπὸ
ταύτης
τῆς
ἀσχολίας
|
οὔτε |
τι
τῶν
τῆς
πόλεως
πρᾶξαί |
[38] |
ὑμεῖς
τῶν
ἄλλων
ἀκούειν.
ἀλλ᾽
|
οὔτε |
τότε
ᾠήθην
δεῖν
ἕνεκα
τοῦ |
[19] |
οἱ
πολλοὶ
λέγουσιν.
ἀλλὰ
γὰρ
|
οὔτε |
τούτων
οὐδέν
ἐστιν,
οὐδέ
γ᾽ |
[33] |
παρὰ
τὸ
δίκαιον
οὔτε
ἄλλῳ
|
οὔτε |
τούτων
οὐδενὶ
οὓς
δὴ
διαβάλλοντες |
[23] |
μοι
σχολὴ
γέγονεν
ἄξιον
λόγου
|
οὔτε |
τῶν
οἰκείων,
ἀλλ᾽
ἐν
(πενίᾳ |
[35] |
ταῦτα
γάρ,
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
|
οὔτε |
ὑμᾶς
χρὴ
ποιεῖν
τοὺς
δοκοῦντας |
[31] |
γὰρ
ἔστιν
ὅστις
ἀνθρώπων
σωθήσεται
|
οὔτε |
ὑμῖν
οὔτε
ἄλλῳ
πλήθει
οὐδενὶ |