Page |
[34] |
δὲ
ἀληθεύοντι;
εἶεν
δή,
ὦ
|
ἄνδρες· |
ἃ
μὲν
ἐγὼ
ἔχοιμ᾽
ἂν |
[24] |
διαφθείροντα.
ἐγὼ
δέ
γε,
ὦ
|
ἄνδρες |
Ἀθηναῖοι,
ἀδικεῖν
φημι
Μέλητον,
ὅτι |
[30] |
πολλάκις
τεθνάναι”
μὴ
θορυβεῖτε,
ὦ
|
ἄνδρες |
Ἀθηναῖοι,
ἀλλ᾽
ἐμμείνατέ
μοι
οἷς |
[32] |
ἀληθῆ
δέ.
ἐγὼ
γάρ,
ὦ
|
ἄνδρες |
Ἀθηναῖοι,
ἄλλην
μὲν
ἀρχὴν
οὐδεμίαν |
[38] |
τούτους.
ἴσως
με
οἴεσθε,
ὦ
|
ἄνδρες |
Ἀθηναῖοι,
ἀπορίᾳ
λόγων
ἑαλωκέναι
τοιούτων |
[29] |
ὑμῖν
ὅτι
ἐγὼ
ὑμᾶς,
ὦ
|
ἄνδρες |
Ἀθηναῖοι,
ἀσπάζομαι
μὲν
καὶ
φιλῶ, |
[22] |
~καὶ
νὴ
τὸν
κύνα,
ὦ
|
ἄνδρες |
Ἀθηναῖοι
δεῖ
γὰρ
πρὸς
ὑμᾶς |
[20] |
ἀλήθειαν
ἐρῶ.
ἐγὼ
γάρ,
ὦ
|
ἄνδρες |
Ἀθηναῖοι,
δι᾽
οὐδὲν
ἀλλ᾽
ἢ |
[36] |
τοιοῦτος
ὤν;
ἀγαθόν
τι,
ὦ
|
ἄνδρες |
Ἀθηναῖοι,
εἰ
δεῖ
γε
κατὰ |
[31] |
ἐναντιοῦσθαι·
εὖ
γὰρ
ἴστε,
ὦ
|
ἄνδρες |
Ἀθηναῖοι,
εἰ
ἐγὼ
πάλαι
ἐπεχείρησα |
[28] |
δεινὰ
ἂν
εἴην
εἰργασμένος,
ὦ
|
ἄνδρες |
(Ἀθηναῖοι,
εἰ
ὅτε
μέν
με |
[37] |
μεντἄν
με
φιλοψυχία
ἔχοι,
ὦ
|
ἄνδρες |
Ἀθηναῖοι,
εἰ
οὕτως
ἀλόγιστός
εἰμι |
[35] |
(τὸ
μὲν
μὴ
ἀγανακτεῖν,
ὦ
|
ἄνδρες |
Ἀθηναῖοι,
~ἐπὶ
τούτῳ
(τῷ
γεγονότι, |
[36] |
δὴ
τίνος
ὑμῖν
ἀντιτιμήσομαι,
ὦ
|
ἄνδρες |
Ἀθηναῖοι;
ἢ
δῆλον
ὅτι
τῆς |
[30] |
πρὸς
ταῦτα”
φαίην
ἄν,
ὦ
|
ἄνδρες |
Ἀθηναῖοι,
ἢ
πείθεσθε
Ἀνύτῳ
ἢ |
[33] |
ὁτιοῦν
προσέταξε
πράττειν.
ταῦτα,
ὦ
|
ἄνδρες |
Ἀθηναῖοι,
καὶ
ἀληθῆ
ἐστιν
καὶ |
[21] |
σκοπῶν
τοιοῦτόν
τι
ἔπαθον,
ὦ
|
ἄνδρες |
Ἀθηναῖοι,
καὶ
διαλεγόμενος
αὐτῷ
ἔδοξέ |
[18] |
ὕστερον.
εἶεν·
ἀπολογητέον
δή,
ὦ
|
ἄνδρες |
Ἀθηναῖοι,
~καὶ
ἐπιχειρητέον
(ὑμῶν
ἐξελέσθαι |
[38] |
τιμῶμαι.
Πλάτων
δὲ
ὅδε,
ὦ
|
ἄνδρες |
Ἀθηναῖοι,
καὶ
Κρίτων
καὶ
Κριτόβουλος |
[37] |
ῥᾳδίως;
πολλοῦ
γε
δεῖ,
ὦ
|
ἄνδρες |
Ἀθηναῖοι.
καλὸς
οὖν
ἄν
μοι |
[17] |
οὐ
μέντοι
μὰ
Δία,
ὦ
|
ἄνδρες |
Ἀθηναῖοι,
κεκαλλιεπημένους
γε
λόγους,
ὥσπερ |
[20] |
ἐμῇ
λέγει.
καί
μοι,
ὦ
|
ἄνδρες |
Ἀθηναῖοι,
μὴ
θορυβήσητε,
μηδ᾽
ἐὰν |
[18] |
λόγον
κρείττω
(ποιῶν.
οὗτοι,
ὦ
|
ἄνδρες |
Ἀθηναῖοι,
οἱ>
ταύτην
τὴν
φήμην |
[38] |
πολλοῦ
γ᾽
ἕνεκα
χρόνου,
ὦ
|
ἄνδρες |
Ἀθηναῖοι,
ὄνομα
ἕξετε
καὶ
αἰτίαν |
[34] |
τούτων
ποιήσω;
οὐκ
αὐθαδιζόμενος,
ὦ
|
ἄνδρες |
(Ἀθηναῖοι,
οὐδ᾽
ὑμᾶς
ἀτιμάζων,
ἀλλ᾽ |
[32] |
ἐποιούμην;
πολλοῦ
γε
δεῖ,
ὦ
|
ἄνδρες |
Ἀθηναῖοι·
οὐδὲ
γὰρ
ἂν
ἄλλος |
[19] |
ἀλλὰ
γὰρ
ἐμοὶ
τούτων,
ὦ
|
ἄνδρες |
Ἀθηναῖοι,
οὐδὲν
μέτεστιν.
(μάρτυρας
δὲ |
[35] |
οὐδὲν
διαφέρουσιν.
ταῦτα
γάρ,
ὦ
|
ἄνδρες |
Ἀθηναῖοι,
οὔτε
ὑμᾶς
χρὴ
ποιεῖν |
[26] |
ἐμοὶ
γὰρ
δοκεῖ
οὑτοσί,
ὦ
|
ἄνδρες |
Ἀθηναῖοι,
πάνυ
εἶναι
ὑβριστὴς
καὶ |
[33] |
πολὺν
(χρόνον
διατρίβοντες;
ἀκηκόατε,
ὦ
|
ἄνδρες |
Ἀθηναῖοι,
πᾶσαν
ὑμῖν
τὴν
ἀλήθειαν |
[17] |
~(Ὅ
τι
μὲν
ὑμεῖς,
ὦ
|
ἄνδρες |
Ἀθηναῖοι,
πεπόνθατε
ὑπὸ
τῶν
ἐμῶν |
[23] |
ταυτησὶ
δὴ
τῆς
ἐξετάσεως,
ὦ
|
ἄνδρες |
Ἀθηναῖοι,
(πολλαὶ
μὲν
ἀπέχθειαί
μοι |
[30] |
ἐπιχειρεῖν
ἀποκτεινύναι.
νῦν
οὖν,
ὦ
|
ἄνδρες |
Ἀθηναῖοι,
πολλοῦ
δέω
ἐγὼ
ὑπὲρ |
[36] |
οὐκ
ἔσθ᾽
ὅτι
μᾶλλον,
ὦ
|
ἄνδρες |
Ἀθηναῖοι,
πρέπει
οὕτως
ὡς
τὸν |
[18] |
οὖν
δίκαιός
εἰμι
ἀπολογήσασθαι,
ὦ
|
ἄνδρες |
Ἀθηναῖοι,
πρὸς
τὰ
πρῶτά
μου |
[24] |
γεγονυῖαν.
ταῦτ᾽
ἔστιν
ὑμῖν,
ὦ
|
ἄνδρες |
Ἀθηναῖοι,
τἀληθῆ,
καὶ
ὑμᾶς
οὔτε |
[22] |
ταύτῃ
σοφώτεροι
ἦσαν.
ἀλλ᾽
ὦ
|
ἄνδρες |
Ἀθηναῖοι,
ταὐτόν
μοι
ἔδοξαν
ἔχειν |
[28] |
κινδύνου;
οὕτω
γὰρ
ἔχει,
ὦ
|
ἄνδρες |
Ἀθηναῖοι,
τῇ
ἀληθείᾳ·
οὗ
ἄν |
[35] |
μὴ
οὖν
ἀξιοῦτέ
με,
ὦ
|
ἄνδρες |
Ἀθηναῖοι,
τοιαῦτα
δεῖν
πρὸς
ὑμᾶς |
[37] |
τὸ
δὲ
οὐκ
ἔστιν,
ὦ
|
ἄνδρες |
Ἀθηναῖοι,
τοιοῦτον
ἀλλὰ
τοιόνδε
μᾶλλον. |
[26] |
οὐ
μαθήσεως.
ἀλλὰ
γάρ,
ὦ
|
ἄνδρες |
Ἀθηναῖοι,
τοῦτο
μὲν
ἤδη
δῆλον |
[17] |
καὶ
μέντοι
καὶ
πάνυ,
ὦ
|
ἄνδρες |
Ἀθηναῖοι,
τοῦτο
ὑμῶν
δέομαι
καὶ |
[34] |
εἰσι
καὶ
ὑεῖς
γε,
ὦ
|
ἄνδρες |
Ἀθηναῖοι,
τρεῖς,
εἷς
μὲν
μειράκιον |
[20] |
ἀλλ᾽
οὐ
γὰρ
ἐπίσταμαι,
ὦ
|
ἄνδρες |
Ἀθηναῖοι.
ὑπολάβοι
ἂν
οὖν
τις |
[28] |
μηχανή
ἐστιν.
ἀλλὰ
γάρ,
ὦ
|
ἄνδρες |
Ἀθηναῖοι,
ὡς
μὲν
ἐγὼ
οὐκ |
[35] |
ἔχειν·
νομίζω
τε
γάρ,
ὦ
|
ἄνδρες |
Ἀθηναῖοι,
ὡς
οὐδεὶς
τῶν
ἐμῶν |
[31] |
οὐ
ῥᾳδίως
ὑμῖν
γενήσεται,
ὦ
|
ἄνδρες, |
ἀλλ᾽
ἐὰν
ἐμοὶ
πείθησθε,
φείσεσθέ |
[41] |
πόσῳ
δ᾽
ἄν
τις,
ὦ
|
ἄνδρες |
δικασταί,
δέξαιτο
ἐξετάσαι
τὸν
ἐπὶ |
[40] |
ἀγαθὸν
τούτου
εἴη
ἄν,
ὦ
|
ἄνδρες |
δικασταί;
~εἰ
γάρ
τις
(ἀφικόμενος |
[26] |
ἄλλοι
ἄνθρωποι;
μὰ
Δί᾽
ὦ
|
ἄνδρες |
δικασταί,
ἐπεὶ
τὸν
μὲν
ἥλιον |
[41] |
ἀλλὰ
καὶ
ὑμᾶς
χρή,
ὦ
|
ἄνδρες |
δικασταί,
εὐέλπιδας
εἶναι
πρὸς
τὸν |
[40] |
ποτε
νοεῖ.
ἐμοὶ
γάρ,
ὦ
|
ἄνδρες |
δικασταί
ὑμᾶς
γὰρ
δικαστὰς
καλῶν |
[27] |
ἐστι
παίζοντος.
συνεπισκέψασθε
δή,
ὦ
|
ἄνδρες, |
ᾗ
μοι
φαίνεται
ταῦτα
λέγειν· |
[21] |
ὅπερ
λέγω,
μὴ
θορυβεῖτε,
ὦ
|
ἄνδρες |
ἤρετο
γὰρ
δὴ
εἴ
τις |
[39] |
οὐ
τοῦτ᾽
ᾖ
χαλεπόν,
ὦ
|
ἄνδρες, |
θάνατον
ἐκφυγεῖν,
ἀλλὰ
πολὺ
χαλεπώτερον |
[27] |
δὲ
οὐ
νομίζει;
ἀποκρινέσθω,
ὦ
|
ἄνδρες, |
καὶ
μὴ
ἄλλα
καὶ
ἄλλα |
[34] |
οἱ
δὲ
ἀδιάφθαρτοι,
πρεσβύτεροι
ἤδη
|
ἄνδρες, |
οἱ
τούτων
προσήκοντες,
τίνα
ἄλλον |
[39] |
μέλλωσιν
ἀποθανεῖσθαι.
φημὶ
γάρ,
ὦ
|
ἄνδρες |
οἳ
ἐμὲ
ἀπεκτόνατε,
τιμωρίαν
ὑμῖν |
[18] |
δεινούς·
ἀλλ᾽
ἐκεῖνοι
δεινότεροι,
ὦ
|
ἄνδρες, |
οἳ
ὑμῶν
τοὺς
πολλοὺς
ἐκ |
[19] |
Ἠλεῖος.
τούτων
γὰρ
ἕκαστος,
ὦ
|
ἄνδρες, |
οἷός
τ᾽
ἐστὶν
ἰὼν
εἰς |
[35] |
χωρὶς
δὲ
τῆς
δόξης,
ὦ
|
ἄνδρες, |
οὐδὲ
δίκαιόν
μοι
δοκεῖ
(εἶναι |
[29] |
γάρ
τοι
θάνατον
δεδιέναι,
ὦ
|
ἄνδρες, |
οὐδὲν
ἄλλο
ἐστὶν
ἢ
δοκεῖν |
[34] |
τούτου
πᾶν
τοὐναντίον
εὑρήσετε,
ὦ
|
ἄνδρες, |
πάντας
ἐμοὶ
βοηθεῖν
ἑτοίμους
τῷ |
[39] |
δεῖ
τεθνάναι.
ἀλλά
μοι,
ὦ
|
ἄνδρες, |
παραμείνατε
τοσοῦτον
χρόνον·
οὐδὲν
γὰρ |
[38] |
οὕτως,
ὡς
ἐγώ
φημι,
ὦ
|
ἄνδρες, |
πείθειν
δὲ
οὐ
ῥᾴδιον.
καὶ |
[22] |
δὲ
δοκοῦντες
φαυλότεροι
ἐπιεικέστεροι
εἶναι
|
ἄνδρες |
πρὸς
τὸ
φρονίμως
ἔχειν.
δεῖ |
[22] |
αἰσχύνομαι
οὖν
ὑμῖν
εἰπεῖν,
ὦ
|
ἄνδρες, |
τἀληθῆ·
ὅμως
δὲ
ῥητέον.
ὡς |
[41] |
μου,
ἐπειδὰν
ἡβήσωσι,
τιμωρήσασθε,
ὦ
|
ἄνδρες, |
ταὐτὰ
ταῦτα
λυποῦντες
ἅπερ
ἐγὼ |
[17] |
γὰρ
ἂν
δήπου
πρέποι,
ὦ
|
ἄνδρες, |
τῇδε
τῇ
ἡλικίᾳ
ὥσπερ
μειρακίῳ |
[29] |
οὐκ
οἶδεν;
ἐγὼ
δ᾽
ὦ
|
ἄνδρες, |
τούτῳ
καὶ
ἐνταῦθα
ἴσως
διαφέρω |
[23] |
ἐξελέγξω.
τὸ
δὲ
κινδυνεύει,
ὦ
|
ἄνδρες, |
τῷ
ὄντι
ὁ
θεὸς
σοφὸς |