HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
ἐθέλω 2
ἐθίζειν 1
ἐθίζεσθαι 1
εἰ 72
εἴ 15
εἶ 2
εἰδέναι 12

Fréquences [« »]
71 ἄνδρες
71 εἶναι
70 οἱ
72 εἰ
73 τῶν
82 ἐγὼ
83 ὅτι

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Platon, Apologie de Socrate

εἰ

Page

[37]   ὅ φημι οὐκ εἰδέναι οὔτ᾽ εἰ ἀγαθὸν οὔτ᾽ εἰ κακόν ἐστιν;

[35]   ὡς δεινόν τι οἰομένους πείσεσθαι εἰ ἀποθανοῦνται, ὥσπερ ἀθανάτων ἐσομένων ἂν

[33]   καὶ ἀληθῆ ἐστιν καὶ εὐέλεγκτα. εἰ γὰρ δὴ ἔγωγε τῶν νέων

[39]   εἰσιν, καὶ ὑμεῖς μᾶλλον ἀγανακτήσετε. εἰ γὰρ οἴεσθε ἀποκτείνοντες ἀνθρώπους ἐπισχήσειν

[41]   εἴη ἄν, ὦ ἄνδρες δικασταί; ~εἰ γάρ τις (ἀφικόμενος εἰς Ἅιδου,

[38]   εἰμι, οἱ βουλόμενοι ὑμῖν ὀνειδίζειν εἰ γοῦν περιεμείνατε ὀλίγον χρόνον, ἀπὸ

[27]   πάλιν, ἐπειδήπερ γε δαίμονας ἡγοῦμαι· εἰ δ᾽ αὖ οἱ δαίμονες θεῶν

[40]   δὴ εἶναι ἢ μία νύξ. εἰ δ᾽ αὖ οἷον ἀποδημῆσαί ἐστιν

[34]   οὐκ ἀξιῶ μὲν γὰρ ἔγωγε, εἰ δ᾽ οὖν ἐπιεικῆ ἄν μοι

[26]   σύ γε κατ᾽ ἀμφότερα ψεύδῃ. εἰ δὲ ἄκων διαφθείρω, τῶν τοιούτων

[27]   καὶ διωμόσω ἐν τῇ ἀντιγραφῇ. εἰ δὲ δαιμόνια νομίζω, καὶ δαίμονας

[33]   ἀναβαίνοντας ἐμοῦ κατηγορεῖν καὶ τιμωρεῖσθαι· εἰ δὲ μὴ αὐτοὶ ἤθελον, τῶν

[30]   νέους, ταῦτ᾽ ἂν εἴη βλαβερά· εἰ δέ τίς μέ φησιν ἄλλα

[33]   διδάσκαλος μὲν οὐδενὸς πώποτ᾽ ἐγενόμην· εἰ δέ τίς μου λέγοντος καὶ

[33]   μηδὲν πώποτε μάθημα μήτε ἐδίδαξα· εἰ δέ τίς φησι παρ᾽ ἐμοῦ

[34]   ἑαυτοῦ λόγῳ παρασχέσθαι Μέλητον μάρτυρα· εἰ δὲ τότε ἐπελάθετο, νῦν παρασχέσθω

[36]   ἀγαθόν τι, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, εἰ δεῖ γε κατὰ τὴν ἀξίαν

[20]   λέγοντα ἀνοίσω. τῆς γὰρ ἐμῆς, εἰ δή τίς ἐστιν σοφία καὶ

[34]   ἂν μετ᾽ (ὀργῆς τὴν ψῆφον. εἰ δή τις ὑμῶν οὕτως ἔχει

[29]   διαφέρω τῶν πολλῶν ἀνθρώπων, καὶ εἰ δή τῳ σοφώτερός του φαίην

[29]   με, λέγων πρὸς ὑμᾶς ὡς εἰ διαφευξοίμην ἤδη (ἂν) ὑμῶν οἱ

[25]   ἀλλ᾽ ἢ οὐ διαφθείρω, ἢ εἰ διαφθείρω, (ἄκων, ~ὥστε σύ γε

[18]   καὶ τούτῳ τὸν νοῦν προσέχειν, εἰ δίκαια λέγω ἢ μή· δικαστοῦ

[31]   γὰρ ἴστε, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, εἰ ἐγὼ πάλαι ἐπεχείρησα πράττειν τὰ

[27]   ἐν τῇ γραφῇ ὥσπερ ἂν εἰ εἴποι· ἀδικεῖ Σωκράτης θεοὺς οὐ

[23]   ἐμὲ παράδειγμα ποιούμενος, ὥσπερ ἂν εἰ> εἴποι ὅτι οὗτος ὑμῶν, ὦ

[25]   εὐδαιμονία εἴη περὶ τοὺς νέους εἰ εἷς μὲν μόνος αὐτοὺς διαφθείρει,

[17]   ὤν, συνεγιγνώσκετε δήπου ἄν μοι εἰ ἐν ἐκείνῃ τῇ φωνῇ τε

[32]   με οἴεσθε τοσάδε ἔτη διαγενέσθαι εἰ ἔπραττον τὰ δημόσια, καὶ πράττων

[37]   ἀλλήλοις διειλέγμεθα. ἐπεί, ὡς ἐγᾦμαι, εἰ ἦν ὑμῖν νόμος, ὥσπερ καὶ

[20]   ἐκαλλυνόμην τε καὶ ἡβρυνόμην ἂν εἰ ἠπιστάμην ταῦτα· ἀλλ᾽ οὐ γὰρ

[29]   κακά ἐστιν, ἃ μὴ οἶδα εἰ καὶ ἀγαθὰ ὄντα τυγχάνει οὐδέποτε

[30]   ῥᾳδίως ἄλλον τοιοῦτον εὑρήσετε, ἀτεχνῶς εἰ καὶ γελοιότερον εἰπεῖν προσκείμενον τῇ

[38]   φήσουσι γὰρ δὴ σοφὸν εἶναι, εἰ καὶ μή εἰμι, οἱ βουλόμενοι

[37]   εἰδέναι οὔτ᾽ εἰ ἀγαθὸν οὔτ᾽ εἰ κακόν ἐστιν; ἀντὶ τούτου δὴ

[32]   μαχούμενον ὑπὲρ τοῦ δικαίου, καὶ εἰ μέλλει ὀλίγον χρόνον σωθήσεσθαι, ἰδιωτεύειν

[30]   οὐκ (ἂν ποιήσαντος ἄλλα, οὐδ᾽ εἰ μέλλω πολλάκις τεθνάναι” μὴ θορυβεῖτε,

[38]   εἴθισμαι ἐμαυτὸν ἀξιοῦν κακοῦ (οὐδενός. εἰ μὲν γὰρ ἦν μοι χρήματα,

[17]   οὗτοι λέγειν τὸν τἀληθῆ λέγοντα· εἰ μὲν γὰρ τοῦτο λέγουσιν, ὁμολογοίην

[34]   (Ἀθηναῖοι, οὐδ᾽ ὑμᾶς ἀτιμάζων, ἀλλ᾽ εἰ μὲν θαρραλέως ἐγὼ ἔχω πρὸς

[27]   δαίμονας ἡγοῦμαι, ὡς σὺ φῄς, εἰ μὲν θεοί τινές εἰσιν οἱ

[30]   ἅπαντα καὶ ἰδίᾳ καὶ δημοσίᾳ’ εἰ μὲν οὖν ταῦτα λέγων διαφθείρω

[20]   ὦ Καλλία” ἦν δ᾽ ἐγώ, εἰ μέν σου τὼ ὑεῖ πώλω

[31]   πρεσβύτερον πείθοντα ἐπιμελεῖσθαι ἀρετῆς. καὶ εἰ μέν τι ἀπὸ τούτων ἀπέλαυον

[32]   ὅτι ἐμοὶ θανάτου μὲν μέλει, εἰ μὴ ἀγροικότερον ἦν εἰπεῖν, οὐδ᾽

[36]   παντὶ δῆλον τοῦτό γε, ὅτι εἰ μὴ ἀνέβη Ἄνυτος καὶ Λύκων

[17]   μοι ἔδοξεν αὐτῶν ἀναισχυντότατον εἶναι, εἰ μὴ ἄρα δεινὸν καλοῦσιν οὗτοι

[38]   νῦν δὲ οὐ γὰρ ἔστιν, εἰ μὴ ἄρα ὅσον ἂν ἐγὼ

[32]   ἴσως ἂν διὰ ταῦτα ἀπέθανον, εἰ μὴ ἡ ἀρχὴ διὰ ταχέων

[27]   οὐκ ἔστιν, ὦ ἄριστε ἀνδρῶν· εἰ μὴ σὺ βούλει ἀποκρίνεσθαι, ἐγὼ

[40]   ἄν μοι τὸ εἰωθὸς σημεῖον, εἰ μή τι ἔμελλον ἐγὼ ἀγαθὸν

[20]   φήμη τε καὶ λόγος γέγονεν, εἰ μή τι ἔπραττες ἀλλοῖον ἢ

[31]   λοιπὸν βίον καθεύδοντες διατελοῖτε ἄν, εἰ μή τινα ἄλλον ὁ θεὸς

[34]   τις (ὑμῶν ἀγανακτήσειεν ἀναμνησθεὶς ἑαυτοῦ, εἰ ὁ μὲν καὶ ἐλάττω τουτουῒ

[28]   οὐ καλῶς λέγεις, ὦ ἄνθρωπε, εἰ οἴει δεῖν κίνδυνον ὑπολογίζεσθαι τοῦ

[24]   ἀρχόμενος ἐγὼ ἔλεγον, θαυμάζοιμ᾽ ἂν εἰ οἷός τ᾽ εἴην ἐγὼ ὑμῶν

[28]   εἴην εἰργασμένος, ὦ ἄνδρες (Ἀθηναῖοι, εἰ ὅτε μέν με οἱ ἄρχοντες

[36]   οὐδὲν δεῖται, ἐγὼ δὲ δέομαι. εἰ οὖν δεῖ με κατὰ τὸ

[29]   (ἁλῷς ἔτι τοῦτο πράττων, ἀποθανῇ” εἰ οὖν με, ὅπερ εἶπον, ἐπὶ

[40]   τὰς ἄλλας ἡμέρας καὶ νύκτας εἰ οὖν τοιοῦτον ὁ θάνατός ἐστιν,

[35]   Σωκράτη διαφέρειν τῶν πολλῶν ἀνθρώπων. εἰ οὖν ὑμῶν οἱ δοκοῦντες διαφέρειν

[37]   φιλοψυχία ἔχοι, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, εἰ οὕτως ἀλόγιστός εἰμι ὥστε μὴ

[26]   ἐμοῦ μανθάνουσιν, ἃ ἔξεστιν ἐνίοτε εἰ πάνυ πολλοῦ δραχμῆς (ἐκ τῆς

[35]   Μελήτου τουτουΐ. σαφῶς γὰρ ἄν, εἰ πείθοιμι ὑμᾶς καὶ τῷ δεῖσθαι

[19]   τοιοῦτοί εἰσιν φράζετε οὖν ἀλλήλοις εἰ πώποτε ἢ μικρὸν ἢ μέγα

[41]   μὲν γὰρ πολλάκις ἐθέλω τεθνάναι εἰ ταῦτ᾽ ἔστιν ἀληθῆ. ἐπεὶ (ἔμοιγε

[28]   ὡς ἐγὼ οἶμαι· ὦ παῖ, εἰ τιμωρήσεις Πατρόκλῳ τῷ ἑταίρῳ τὸν

[36]   πολύ· νῦν δέ, ὡς ἔοικεν, εἰ τριάκοντα μόναι μετέπεσον τῶν ψήφων,

[29]   γὰρ οὐδεὶς τὸν θάνατον οὐδ᾽ εἰ τυγχάνει τῷ ἀνθρώπῳ πάντων μέγιστον

[17]   ἐνθάδε λέξεως. ὥσπερ οὖν ἄν, εἰ τῷ ὄντι ξένος ἐτύγχανον ὤν,

[38]   τοιούτων οἷς ἂν ὑμᾶς ἔπεισα, εἰ ᾤμην δεῖν ἅπαντα ποιεῖν καὶ

[20]   καὶ ἐγὼ τὸν Εὔηνον ἐμακάρισα εἰ ὡς ἀληθῶς (ἔχοι ταύτην τὴν

Page
[37]	ὅ φημι οὐκ εἰδέναι οὔτ᾽	εἰ	ἀγαθὸν οὔτ᾽ εἰ κακόν ἐστιν;
[35]	ὡς δεινόν τι οἰομένους πείσεσθαι	εἰ	ἀποθανοῦνται, ὥσπερ ἀθανάτων ἐσομένων ἂν
[33]	καὶ ἀληθῆ ἐστιν καὶ εὐέλεγκτα.	εἰ	γὰρ δὴ ἔγωγε τῶν νέων
[39]	εἰσιν, καὶ ὑμεῖς μᾶλλον ἀγανακτήσετε.	εἰ	γὰρ οἴεσθε ἀποκτείνοντες ἀνθρώπους ἐπισχήσειν
[41]	εἴη ἄν, ὦ ἄνδρες δικασταί;	~εἰ	γάρ τις (ἀφικόμενος εἰς Ἅιδου,
[38]	εἰμι, οἱ βουλόμενοι ὑμῖν ὀνειδίζειν	εἰ	γοῦν περιεμείνατε ὀλίγον χρόνον, ἀπὸ
[27]	πάλιν, ἐπειδήπερ γε δαίμονας ἡγοῦμαι·	εἰ	δ᾽ αὖ οἱ δαίμονες θεῶν
[40]	δὴ εἶναι ἢ μία νύξ.	εἰ	δ᾽ αὖ οἷον ἀποδημῆσαί ἐστιν
[34]	οὐκ ἀξιῶ μὲν γὰρ ἔγωγε,	εἰ	δ᾽ οὖν ἐπιεικῆ ἄν μοι
[26]	σύ γε κατ᾽ ἀμφότερα ψεύδῃ.	εἰ	δὲ ἄκων διαφθείρω, τῶν τοιούτων
[27]	καὶ διωμόσω ἐν τῇ ἀντιγραφῇ.	εἰ	δὲ δαιμόνια νομίζω, καὶ δαίμονας
[33]	ἀναβαίνοντας ἐμοῦ κατηγορεῖν καὶ τιμωρεῖσθαι·	εἰ	δὲ μὴ αὐτοὶ ἤθελον, τῶν
[30]	νέους, ταῦτ᾽ ἂν εἴη βλαβερά·	εἰ	δέ τίς μέ φησιν ἄλλα
[33]	διδάσκαλος μὲν οὐδενὸς πώποτ᾽ ἐγενόμην·	εἰ	δέ τίς μου λέγοντος καὶ
[33]	μηδὲν πώποτε μάθημα μήτε ἐδίδαξα·	εἰ	δέ τίς φησι παρ᾽ ἐμοῦ
[34]	ἑαυτοῦ λόγῳ παρασχέσθαι Μέλητον μάρτυρα·	εἰ	δὲ τότε ἐπελάθετο, νῦν παρασχέσθω
[36]	ἀγαθόν τι, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι,	εἰ	δεῖ γε κατὰ τὴν ἀξίαν
[20]	λέγοντα ἀνοίσω. τῆς γὰρ ἐμῆς,	εἰ	δή τίς ἐστιν σοφία καὶ
[34]	ἂν μετ᾽ (ὀργῆς τὴν ψῆφον.	εἰ	δή τις ὑμῶν οὕτως ἔχει
[29]	διαφέρω τῶν πολλῶν ἀνθρώπων, καὶ	εἰ	δή τῳ σοφώτερός του φαίην
[29]	με, λέγων πρὸς ὑμᾶς ὡς	εἰ	διαφευξοίμην ἤδη (ἂν) ὑμῶν οἱ
[25]	ἀλλ᾽ ἢ οὐ διαφθείρω, ἢ	εἰ	διαφθείρω, (ἄκων, ~ὥστε σύ γε
[18]	καὶ τούτῳ τὸν νοῦν προσέχειν,	εἰ	δίκαια λέγω ἢ μή· δικαστοῦ
[31]	γὰρ ἴστε, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι,	εἰ	ἐγὼ πάλαι ἐπεχείρησα πράττειν τὰ
[27]	ἐν τῇ γραφῇ ὥσπερ ἂν	εἰ	εἴποι· ἀδικεῖ Σωκράτης θεοὺς οὐ
[23]	ἐμὲ παράδειγμα ποιούμενος, ὥσπερ ἂν	εἰ>	εἴποι ὅτι οὗτος ὑμῶν, ὦ
[25]	εὐδαιμονία εἴη περὶ τοὺς νέους	εἰ	εἷς μὲν μόνος αὐτοὺς διαφθείρει,
[17]	ὤν, συνεγιγνώσκετε δήπου ἄν μοι	εἰ	ἐν ἐκείνῃ τῇ φωνῇ τε
[32]	με οἴεσθε τοσάδε ἔτη διαγενέσθαι	εἰ	ἔπραττον τὰ δημόσια, καὶ πράττων
[37]	ἀλλήλοις διειλέγμεθα. ἐπεί, ὡς ἐγᾦμαι,	εἰ	ἦν ὑμῖν νόμος, ὥσπερ καὶ
[20]	ἐκαλλυνόμην τε καὶ ἡβρυνόμην ἂν	εἰ	ἠπιστάμην ταῦτα· ἀλλ᾽ οὐ γὰρ
[29]	κακά ἐστιν, ἃ μὴ οἶδα	εἰ	καὶ ἀγαθὰ ὄντα τυγχάνει οὐδέποτε
[30]	ῥᾳδίως ἄλλον τοιοῦτον εὑρήσετε, ἀτεχνῶς	εἰ	καὶ γελοιότερον εἰπεῖν προσκείμενον τῇ
[38]	φήσουσι γὰρ δὴ σοφὸν εἶναι,	εἰ	καὶ μή εἰμι, οἱ βουλόμενοι
[37]	εἰδέναι οὔτ᾽ εἰ ἀγαθὸν οὔτ᾽	εἰ	κακόν ἐστιν; ἀντὶ τούτου δὴ
[32]	μαχούμενον ὑπὲρ τοῦ δικαίου, καὶ	εἰ	μέλλει ὀλίγον χρόνον σωθήσεσθαι, ἰδιωτεύειν
[30]	οὐκ (ἂν ποιήσαντος ἄλλα, οὐδ᾽	εἰ	μέλλω πολλάκις τεθνάναι” μὴ θορυβεῖτε,
[38]	εἴθισμαι ἐμαυτὸν ἀξιοῦν κακοῦ (οὐδενός.	εἰ	μὲν γὰρ ἦν μοι χρήματα,
[17]	οὗτοι λέγειν τὸν τἀληθῆ λέγοντα·	εἰ	μὲν γὰρ τοῦτο λέγουσιν, ὁμολογοίην
[34]	(Ἀθηναῖοι, οὐδ᾽ ὑμᾶς ἀτιμάζων, ἀλλ᾽	εἰ	μὲν θαρραλέως ἐγὼ ἔχω πρὸς
[27]	δαίμονας ἡγοῦμαι, ὡς σὺ φῄς,	εἰ	μὲν θεοί τινές εἰσιν οἱ
[30]	ἅπαντα καὶ ἰδίᾳ καὶ δημοσίᾳ’	εἰ	μὲν οὖν ταῦτα λέγων διαφθείρω
[20]	ὦ Καλλία” ἦν δ᾽ ἐγώ,	εἰ	μέν σου τὼ ὑεῖ πώλω
[31]	πρεσβύτερον πείθοντα ἐπιμελεῖσθαι ἀρετῆς. καὶ	εἰ	μέν τι ἀπὸ τούτων ἀπέλαυον
[32]	ὅτι ἐμοὶ θανάτου μὲν μέλει,	εἰ	μὴ ἀγροικότερον ἦν εἰπεῖν, οὐδ᾽
[36]	παντὶ δῆλον τοῦτό γε, ὅτι	εἰ	μὴ ἀνέβη Ἄνυτος καὶ Λύκων
[17]	μοι ἔδοξεν αὐτῶν ἀναισχυντότατον εἶναι,	εἰ	μὴ ἄρα δεινὸν καλοῦσιν οὗτοι
[38]	νῦν δὲ οὐ γὰρ ἔστιν,	εἰ	μὴ ἄρα ὅσον ἂν ἐγὼ
[32]	ἴσως ἂν διὰ ταῦτα ἀπέθανον,	εἰ	μὴ ἡ ἀρχὴ διὰ ταχέων
[27]	οὐκ ἔστιν, ὦ ἄριστε ἀνδρῶν·	εἰ	μὴ σὺ βούλει ἀποκρίνεσθαι, ἐγὼ
[40]	ἄν μοι τὸ εἰωθὸς σημεῖον,	εἰ	μή τι ἔμελλον ἐγὼ ἀγαθὸν
[20]	φήμη τε καὶ λόγος γέγονεν,	εἰ	μή τι ἔπραττες ἀλλοῖον ἢ
[31]	λοιπὸν βίον καθεύδοντες διατελοῖτε ἄν,	εἰ	μή τινα ἄλλον ὁ θεὸς
[34]	τις (ὑμῶν ἀγανακτήσειεν ἀναμνησθεὶς ἑαυτοῦ,	εἰ	ὁ μὲν καὶ ἐλάττω τουτουῒ
[28]	οὐ καλῶς λέγεις, ὦ ἄνθρωπε,	εἰ	οἴει δεῖν κίνδυνον ὑπολογίζεσθαι τοῦ
[24]	ἀρχόμενος ἐγὼ ἔλεγον, θαυμάζοιμ᾽ ἂν	εἰ	οἷός τ᾽ εἴην ἐγὼ ὑμῶν
[28]	εἴην εἰργασμένος, ὦ ἄνδρες (Ἀθηναῖοι,	εἰ	ὅτε μέν με οἱ ἄρχοντες
[36]	οὐδὲν δεῖται, ἐγὼ δὲ δέομαι.	εἰ	οὖν δεῖ με κατὰ τὸ
[29]	(ἁλῷς ἔτι τοῦτο πράττων, ἀποθανῇ”	εἰ	οὖν με, ὅπερ εἶπον, ἐπὶ
[40]	τὰς ἄλλας ἡμέρας καὶ νύκτας	εἰ	οὖν τοιοῦτον ὁ θάνατός ἐστιν,
[35]	Σωκράτη διαφέρειν τῶν πολλῶν ἀνθρώπων.	εἰ	οὖν ὑμῶν οἱ δοκοῦντες διαφέρειν
[37]	φιλοψυχία ἔχοι, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι,	εἰ	οὕτως ἀλόγιστός εἰμι ὥστε μὴ
[26]	ἐμοῦ μανθάνουσιν, ἃ ἔξεστιν ἐνίοτε	εἰ	πάνυ πολλοῦ δραχμῆς (ἐκ τῆς
[35]	Μελήτου τουτουΐ. σαφῶς γὰρ ἄν,	εἰ	πείθοιμι ὑμᾶς καὶ τῷ δεῖσθαι
[19]	τοιοῦτοί εἰσιν φράζετε οὖν ἀλλήλοις	εἰ	πώποτε ἢ μικρὸν ἢ μέγα
[41]	μὲν γὰρ πολλάκις ἐθέλω τεθνάναι	εἰ	ταῦτ᾽ ἔστιν ἀληθῆ. ἐπεὶ (ἔμοιγε
[28]	ὡς ἐγὼ οἶμαι· ὦ παῖ,	εἰ	τιμωρήσεις Πατρόκλῳ τῷ ἑταίρῳ τὸν
[36]	πολύ· νῦν δέ, ὡς ἔοικεν,	εἰ	τριάκοντα μόναι μετέπεσον τῶν ψήφων,
[29]	γὰρ οὐδεὶς τὸν θάνατον οὐδ᾽	εἰ	τυγχάνει τῷ ἀνθρώπῳ πάντων μέγιστον
[17]	ἐνθάδε λέξεως. ὥσπερ οὖν ἄν,	εἰ	τῷ ὄντι ξένος ἐτύγχανον ὤν,
[38]	τοιούτων οἷς ἂν ὑμᾶς ἔπεισα,	εἰ	ᾤμην δεῖν ἅπαντα ποιεῖν καὶ
[20]	καὶ ἐγὼ τὸν Εὔηνον ἐμακάρισα	εἰ	ὡς ἀληθῶς (ἔχοι ταύτην τὴν

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 16/06/2005